بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== حرم امام رضا {{ع}} == | == حرم امام رضا {{ع}} == | ||
«حرم مطهر»، مجموعه‌ای است تقریبا مدور، که مرکز آن مضجع منور [[امام]] [[ابو الحسن علی بن موسی الرضا]] {{ع}} قرار دارد. نشان بارز آن گنبد بزرگ و طلایی آن می‌باشد که بر فراز [[روضه]] منوره، و تقریبا در مرکز بناهای | «حرم مطهر»، مجموعه‌ای است تقریبا مدور، که مرکز آن مضجع منور [[امام]] [[ابو الحسن علی بن موسی الرضا]] {{ع}} قرار دارد. نشان بارز آن گنبد بزرگ و طلایی آن می‌باشد که بر فراز [[روضه]] منوره، و تقریبا در مرکز بناهای آستان مقدس واقع شده است. | ||
حرم مطهر [[حضرت]] علی بن موسی الرضا {{ع}}، دارای ۳۰ رواق متبرک و [[زیبا]]، و ۹ | حرم مطهر [[حضرت]] علی بن موسی الرضا {{ع}}، دارای ۳۰ رواق متبرک و [[زیبا]]، و ۹ صحن [[مقدس]] می‌باشد که هنرمندان زبردست، اوج [[قدرت]] [[هنری]] خود را در [[خلق]] آثار زیبا و شگفت و شکوهمند، در این اماکن مقدس به کار گرفته‌اند. | ||
حرم امام رضا {{ع}} از دیرباز مورد توجه عموم [[شیعیان]] و [[دوستداران]] [[اهل بیت]] {{عم}} قرار داشته و همواره با گذشت [[زمان]] بر تعداد این علاقمندان افزوده می‌گردد | حرم امام رضا {{ع}} از دیرباز مورد توجه عموم [[شیعیان]] و [[دوستداران]] [[اهل بیت]] {{عم}} قرار داشته و همواره با گذشت [[زمان]] بر تعداد این علاقمندان افزوده می‌گردد<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۲۳۰.</ref>. | ||
== حرم امام رضا {{ع}} در گذر [[تاریخ]] == | == حرم امام رضا {{ع}} در گذر [[تاریخ]] == | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
=== عصر سلجوقیان === | === عصر سلجوقیان === | ||
در این دوره، اولین سنگ [[مزار]] [[امام رضا]] {{ع}} که متعلق به [[سال ۵۱۶ هجری]] قمری است، توسط «[[ابو القاسم احمد بن علی بن احمد علوی حسینی]]» ساخته و بر روی [[قبر مطهر]] [[نصب]] شد. این قطعه سنگ امروز در میان دیگر آثار [[تاریخی]] در موزه [[آستان قدس رضوی]] موجود است<ref>تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۹۵.</ref>. | در این دوره، اولین سنگ [[مزار]] [[امام رضا]] {{ع}} که متعلق به [[سال ۵۱۶ هجری]] قمری است، توسط «[[ابو القاسم احمد بن علی بن احمد علوی حسینی]]» ساخته و بر روی [[قبر مطهر]] [[نصب]] شد. این قطعه سنگ امروز در میان دیگر آثار [[تاریخی]] در موزه [[آستان قدس رضوی]] موجود است<ref>تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۹۵.</ref>. | ||
مهم‌ترین واقعه این دوره، «[[حمله]] غزهای ترکمان» به [[سال ۵۴۸ هجری]] قمری به منطقه توس و [[حرم مطهر رضوی]] بود. آنها [[شهر]] [[مشهد]] را به [[آتش]] کشیدند و بسیاری از [[مردم]] از جمله [[علما]] و بزرگان را کشتند. در این جریان به بنای حرم لطمه وارد شد که چند سال بعد «[[شرف الدین ابوطاهر بن سعد بن علی قمی]]» [[حاکم]] [[مرو]] در [[عهد]] سلطان سنجر، به مرمت آن [[همت]] گماشت. از این [[زمان]] بود که کاشی‌های معروف به «کاشی سنجری» در حرم مطهر نصب گردید<ref>تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۲۶۹.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۲۳۱.</ref> | مهم‌ترین واقعه این دوره، «[[حمله]] غزهای ترکمان» به [[سال ۵۴۸ هجری]] قمری به منطقه توس و [[حرم مطهر رضوی]] بود. آنها [[شهر]] [[مشهد]] را به [[آتش]] کشیدند و بسیاری از [[مردم]] از جمله [[علما]] و بزرگان را کشتند. در این جریان به بنای حرم لطمه وارد شد که چند سال بعد «[[شرف الدین ابوطاهر بن سعد بن علی قمی]]» [[حاکم]] [[مرو]] در [[عهد]] سلطان سنجر، به مرمت آن [[همت]] گماشت. از این [[زمان]] بود که کاشی‌های معروف به «کاشی سنجری» در حرم مطهر نصب گردید<ref>تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۲۶۹.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۲۳۱.</ref> | ||
=== عصر مغولان === | === عصر مغولان === | ||
[[ابن ابی الحدید]] در [[شرح نهج البلاغه]] می‌نویسد: «مغولان در [[سال ۶۱۸ هجری]] قمری، ابتدا به طوس حمله آوردند، شهر را [[غارت]] کردند و [[مردم]] را به [[قتل]] رسانیدند. سپس وارد [[مشهد الرضا]] {{ع}} شدند و آنجا را هم خراب کردند»<ref>شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۲۳۵. پیرامون سخن ابن ابی الحدید، در تاریخ آستان قدس رضوی آمده: ابن ابی الحدید، مقیم بغداد بود و اخبار و حوادث خراسان را از دیگران شنیده است. ظاهرا با وجودی که مغولان مردم مشهد را به قتل رسانیدند، به بارگاه رضوی معترض نشدند و آن را حداقل تخریب نکردند و احتمالا تنها به غارت اموال و اثاثیه آن اکتفا کردند. (تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۱۰۱ و ۱۰۲).</ref>. عطا [[ملک]] جوینی که از محققان [[خراسانی]] است از خرابی [[حرم مطهر]] به دست مغولان ذکری به میان نیاورده است و تنها به [[افراط]] [[کشتار]] مغولان در [[شهر]] اشاره کرده است<ref>تاریخ جهانگشای جوینی، ج۱، ص۱۱۴ و ۱۱۵.</ref>. | [[ابن ابی الحدید]] در [[شرح نهج البلاغه]] می‌نویسد: «مغولان در [[سال ۶۱۸ هجری]] قمری، ابتدا به طوس حمله آوردند، شهر را [[غارت]] کردند و [[مردم]] را به [[قتل]] رسانیدند. سپس وارد [[مشهد الرضا]] {{ع}} شدند و آنجا را هم خراب کردند»<ref>شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۲۳۵. پیرامون سخن ابن ابی الحدید، در تاریخ آستان قدس رضوی آمده: ابن ابی الحدید، مقیم بغداد بود و اخبار و حوادث خراسان را از دیگران شنیده است. ظاهرا با وجودی که مغولان مردم مشهد را به قتل رسانیدند، به بارگاه رضوی معترض نشدند و آن را حداقل تخریب نکردند و احتمالا تنها به غارت اموال و اثاثیه آن اکتفا کردند. (تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۱۰۱ و ۱۰۲).</ref>. عطا [[ملک]] جوینی که از محققان [[خراسانی]] است از خرابی [[حرم مطهر]] به دست مغولان ذکری به میان نیاورده است و تنها به [[افراط]] [[کشتار]] مغولان در [[شهر]] اشاره کرده است<ref>تاریخ جهانگشای جوینی، ج۱، ص۱۱۴ و ۱۱۵.</ref>. | ||
هم‌چنین در منظومه [[فضل بن روزبهان]] خنجی آمده: «در [[حمله]] مغولان به [[طوس]] و [[مشهد]]، آنان حرم مطهر را خراب نکرده‌اند؛ زیرا نوشته‌های [[سال ۶۱۲ هجری]] قمری که قبل از حمله مغولان بوده، هنوز پا برجاست»<ref>تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۱۰۲.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۲۳۲.</ref> | هم‌چنین در منظومه [[فضل بن روزبهان]] خنجی آمده: «در [[حمله]] مغولان به [[طوس]] و [[مشهد]]، آنان حرم مطهر را خراب نکرده‌اند؛ زیرا نوشته‌های [[سال ۶۱۲ هجری]] قمری که قبل از حمله مغولان بوده، هنوز پا برجاست»<ref>تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۱۰۲.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۲۳۲.</ref> | ||