یونس بن عبدالرحمن اسدی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = یونس بن عبدالرحمن اسدی| عنوان مدخل  = یونس بن عبدالرحمن اسدی | مداخل مرتبط = [[یونس بن عبدالرحمن اسدی در معارف و سیره رضوی]] - [[یونس بن عبدالرحمن اسدی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = یونس بن عبدالرحمن اسدی
| عنوان مدخل  = یونس بن عبدالرحمن اسدی
| مداخل مرتبط = [[یونس بن عبدالرحمن اسدی در معارف و سیره رضوی]] - [[یونس بن عبدالرحمن اسدی در تاریخ اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =  
}}
 
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابو محمد یونس بن عبدالرحمان قمی]] از [[متکلمان شیعه]] و از [[اصحاب]] [[امام موسی کاظم]] و [[امام رضا]]{{عم}} به شمار می‌رود. [[شیعیان]]، آن [[زمان]] او را [[سلمان فارسی]] عصر می‌خواندند<ref>ترجمه فرق الشیعه نوبختی، ص۱۰۴.</ref>. او در زمان [[هشام بن عبدالملک]] و در سال ۲۰۸ هـ. ق در [[مدینه]] متولد شد.
[[ابو محمد یونس بن عبدالرحمان قمی]] از [[متکلمان شیعه]] و از [[اصحاب]] [[امام موسی کاظم]] و [[امام رضا]]{{عم}} به شمار می‌رود. [[شیعیان]]، آن [[زمان]] او را [[سلمان فارسی]] عصر می‌خواندند<ref>ترجمه فرق الشیعه نوبختی، ص۱۰۴.</ref>. او در زمان [[هشام بن عبدالملک]] و در سال ۲۰۸ هـ. ق در [[مدینه]] متولد شد.
خط ۱۶: خط ۲۲:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:یونس بن عبدالرحمن اسدی]]
[[رده:اصحاب امام کاظم]]
[[رده:اصحاب امام رضا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۶

آشنایی اجمالی

ابو محمد یونس بن عبدالرحمان قمی از متکلمان شیعه و از اصحاب امام موسی کاظم و امام رضا(ع) به شمار می‌رود. شیعیان، آن زمان او را سلمان فارسی عصر می‌خواندند[۱]. او در زمان هشام بن عبدالملک و در سال ۲۰۸ هـ. ق در مدینه متولد شد.

یونس بن محمد، امام صادق(ع) را بین صفا و مروه زیارت کرده است، ولی از او روایت نکرده است. او از امام هفتم و امام هشتم(ع) روایت کرده و ۲۶۳ مورد، نام او در اسناد روایات آمده است.

یونس بن محمد؛ فقیه، محدث و مؤلف چندین کتاب ارزشمند است. در مجموع سی عنوان کتاب به او نسبت داده‌اند که مهم‌ترین آنها: عبارت‌اند از: تفسیر القرآن، اختلاف الحدیث، العلل، الامه، الرد علی الغلاة، و الشرایع.

برخی از روحانیان او را واضع فرقه یونسیه دانسته‌اند[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. ترجمه فرق الشیعه نوبختی، ص۱۰۴.
  2. احسن التراجم لاصحاب امام موسی الکاظم(ع)، ج۲، ص۲۳۷.
  3. قریشی، سید حسن، اصحاب ایرانی ائمه اطهار، ص 185-186.