بحث:مکه: تفاوت میان نسخه‌ها

Page contents not supported in other languages.
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۳۴: خط ۳۴:
# اهل [[حَرَم]]:اهالی [[مکه]] را می‌گویند، اهل مکه و [[مدینه]] را اهل حَرَمین گویند<ref>فرهنگ اصطلاحات حج، حریری، ص۲۱.</ref>.
# اهل [[حَرَم]]:اهالی [[مکه]] را می‌گویند، اهل مکه و [[مدینه]] را اهل حَرَمین گویند<ref>فرهنگ اصطلاحات حج، حریری، ص۲۱.</ref>.
# اهل حِلّ: در مقابل حُمسیان که خود را صاحبان [[بیت]] و حرم می‌دانستند، اهل حِلّ یا حِلّیان بودند، یعنی کسانی که در خارج حرم [[زندگی]] می‌کردند. آنها در ایام [[حج]] بر خلاف حمس، روغن ذوب می‌کردند و [[خوراک]] اقط (شیر خشکانده) و گوشت می‌خوردند و بر خود روغن می‌مالیدند و از پشم و موی [[لباس]] می‌بافتند و چادر برپا می‌کردند. در لباس خود [[مناسک]] به جای می‌آوردند. پس از [[فراغت]] چون داخل [[کعبه]] می‌شدند [[کفش]] و لباس را [[صدقه]] می‌دادند. آنان برای [[طواف]] اول از حمسیان لباس کرایه می‌کردند.
# اهل حِلّ: در مقابل حُمسیان که خود را صاحبان [[بیت]] و حرم می‌دانستند، اهل حِلّ یا حِلّیان بودند، یعنی کسانی که در خارج حرم [[زندگی]] می‌کردند. آنها در ایام [[حج]] بر خلاف حمس، روغن ذوب می‌کردند و [[خوراک]] اقط (شیر خشکانده) و گوشت می‌خوردند و بر خود روغن می‌مالیدند و از پشم و موی [[لباس]] می‌بافتند و چادر برپا می‌کردند. در لباس خود [[مناسک]] به جای می‌آوردند. پس از [[فراغت]] چون داخل [[کعبه]] می‌شدند [[کفش]] و لباس را [[صدقه]] می‌دادند. آنان برای [[طواف]] اول از حمسیان لباس کرایه می‌کردند.
[[اهل مکه]]: کسانی هستند که نوع حج‌شان افراد یا قِران است. در مقابل [[اهل]] [[آفاق]] که [[حج تمتع]] به جا می‌آورند<ref>فرهنگ اصطلاحات حج، حریری، ص۲۱.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۱۵۲-۱۵۴.</ref>
#[[اهل مکه]]: کسانی هستند که نوع حج‌شان افراد یا قِران است. در مقابل [[اهل]] [[آفاق]] که [[حج تمتع]] به جا می‌آورند<ref>فرهنگ اصطلاحات حج، حریری، ص۲۱.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۱۵۲-۱۵۴.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۱ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۴

ح نبوی ج۶

  • الفصل الأول مكة
  • ۱ / ۱ فضل مكة
  • ۱ / ۲ أمن كل خائف دخل الحرم
  • ۱ / ۳ حرمة نقض أمن الحرم
  • ۱ / ۴ حرمة الصيد ونزع شجر الحرم
  • ۱ / ۵ ثواب الصيام بمكة
  • ۱ / ۶ شدة حرمة الاحتكار في مكة
  • ۱ / ۷ حدود الحرم
  • فائدة حول حدود الحرم
  • ۱ / ۸ أدب دخول مكة
  • ۱ / ۹ أدب الخروج من مكة

موقعیت جغرافیایی

تاریخچه

مساجد و مکان‌های زیارتی

مدارس علمیه

مشاهیر

آرامگاه‌های تاریخی

نژاد و زبان

ساختار سیاسی

بافت اجتماعی

ادیان و مذاهب

پیشینه اسلام

پیشینه تشیع

وضعیت کنونی شیعیان

جمعیت شیعیان

مقدمه

  1. اهل آفاق: اصطلاحی است که در فقه شیعه توسط متأخّران به کار برده شده و به معنی کسی است که از خارج از مواقیت به حرم می‌آید؛ در برابر اهل مکه. میقات آفاقیان بر حسب اختلاف جهاتی که از آن به سوی حرم می‌آیند مختلف است. آفاقی حج تمتع را باید انجام دهد[۱].
  2. اهل الله: اهل مکه را می‌گویند[۲]
  3. اهل حَرَم:اهالی مکه را می‌گویند، اهل مکه و مدینه را اهل حَرَمین گویند[۳].
  4. اهل حِلّ: در مقابل حُمسیان که خود را صاحبان بیت و حرم می‌دانستند، اهل حِلّ یا حِلّیان بودند، یعنی کسانی که در خارج حرم زندگی می‌کردند. آنها در ایام حج بر خلاف حمس، روغن ذوب می‌کردند و خوراک اقط (شیر خشکانده) و گوشت می‌خوردند و بر خود روغن می‌مالیدند و از پشم و موی لباس می‌بافتند و چادر برپا می‌کردند. در لباس خود مناسک به جای می‌آوردند. پس از فراغت چون داخل کعبه می‌شدند کفش و لباس را صدقه می‌دادند. آنان برای طواف اول از حمسیان لباس کرایه می‌کردند.
  5. اهل مکه: کسانی هستند که نوع حج‌شان افراد یا قِران است. در مقابل اهل آفاق که حج تمتع به جا می‌آورند[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. فرهنگ اصطلاحات حج، حریری، ص۲۱.
  2. فصلنامه میقات حج، ش۷، ص۱۸.
  3. فرهنگ اصطلاحات حج، حریری، ص۲۱.
  4. فرهنگ اصطلاحات حج، حریری، ص۲۱.
  5. تونه‌ای، مجتبی، محمدنامه، ص ۱۵۲-۱۵۴.

شخصیت‌های شیعی

منظور از بیت الحرام، «کعبه» است که آن را «بیت العتیق» نیز می‌‌گویند. اما مقصود از حرم، همه مکه است. حدود این حرم، از طرف شرق و غرب، تقریباً در بیست کیلومتری خانه خدا قرار دارد. این مرز در جنوب، به‌واسطه قرار گرفتن روی تپه‌هایی که «دره عرنه» را احاطه کرده‌اند[۱] کمتر از ناحیه شرقی و غربی است و حدود ۱۳ کیلومتر با کعبه فاصله دارد. اما ضلع شمالی، حد آن، مسجد عایشه است در سر وادی التنعیم که در حدود ۸ کیلومتری شمال مسجد الحرام قرار دارد. بر این اساس، حرم مکه به طور تقریبی ۸۸۲ کیلومتر مربع را شامل می‌‌شود[۲].

  1. از جمله این تپه‌ها اللُّبینات، الوتائر، تلاع و سود حمَیّ است.
  2. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۵۱-۵۲.