معروف: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[معروف در لغت]] - [[معروف در حدیث]] - [[معروف در تاریخ اسلامی]] - [[معروف در فقه سیاسی]] - [[معروف در جامعه‌شناسی اسلامی]]| پرسش مرتبط  = معروف (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[معروف در لغت]] - [[معروف در جامعه‌شناسی اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
* '''معروف:''' شناخته‌شده، [[پسندیده]]، نام هر [[عمل نیک]] که از نظر [[عقل]] و [[شرع]]، [[نیکو]] و [[پسندیده]] باشد و به خوبی شناخته شود، بر خلاف مُنکر که به امور ناپسندی گفته می‌‌شود که در [[عقل]] و [[دین]]، شناخته شده نیست.
معروف یعنی شناخته‌شده، پسندیده، نام هر [[عمل نیک]] که از نظر [[عقل]] و [[شرع]]، [[نیکو]] و پسندیده باشد و به خوبی شناخته شود، بر خلاف مُنکر که به امور ناپسندی گفته می‌‌شود که در [[عقل]] و [[دین]]، شناخته شده نیست.
* یکی از [[وظایف]] [[واجب]] بر هر [[مسلمان]] [[امر به معروف]] است، یعنی [[دعوت]] و [[تشویق]] نسبت به کارهای خوب و [[شایسته]]. [[امر به معروف و نهی از منکر]]، نوعی [[نظارت عمومی]] [[مسلمانان]] بر کارهای یکدیگر است. اهل معروف به کسانی گویند که [[کارهای نیک]] انجام دهند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۲۰۶.</ref>.
 
یکی از [[وظایف]] [[واجب]] بر هر [[مسلمان]] [[امر به معروف]] است، یعنی [[دعوت]] و [[تشویق]] نسبت به کارهای خوب و شایسته. [[امر به معروف و نهی از منکر]]، نوعی [[نظارت عمومی]] [[مسلمانان]] بر کارهای یکدیگر است. اهل معروف به کسانی گویند که [[کارهای نیک]] انجام دهند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۲۰۶.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۲۰: خط ۲۱:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:معروف]]
[[رده:امر به معروف و نهی از منکر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۳

مقدمه

معروف یعنی شناخته‌شده، پسندیده، نام هر عمل نیک که از نظر عقل و شرع، نیکو و پسندیده باشد و به خوبی شناخته شود، بر خلاف مُنکر که به امور ناپسندی گفته می‌‌شود که در عقل و دین، شناخته شده نیست.

یکی از وظایف واجب بر هر مسلمان امر به معروف است، یعنی دعوت و تشویق نسبت به کارهای خوب و شایسته. امر به معروف و نهی از منکر، نوعی نظارت عمومی مسلمانان بر کارهای یکدیگر است. اهل معروف به کسانی گویند که کارهای نیک انجام دهند[۱].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس