حنظلة بن اسعد شبامی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام حسین | عنوان مدخل = حنظلة بن اسعد شبامی | مداخل مرتبط = [[حنظلة بن اسعد شبامی در تاریخ اسلامی | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام حسین | عنوان مدخل = حنظلة بن اسعد شبامی | مداخل مرتبط = [[حنظلة بن اسعد شبامی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب | {{جعبه اطلاعات اصحاب | ||
| نام = حنظلة بن اسعد شبامی | | نام = حنظلة بن اسعد شبامی | ||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:شهدای واقعه کربلا]] | [[رده:شهدای واقعه کربلا]] | ||
[[رده:بنیهمدان]] | [[رده:بنیهمدان]] |
نسخهٔ کنونی تا ۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۱۴
حنظلة بن اسعد شبامی | |
---|---|
نام کامل | حنظلة بن اسعد شبامی |
جنسیت | مرد |
از قبیله | بنیهمدان |
از تیره | شبام |
پسر | علی بن حنظلة بن اسعد شبامی |
محل زندگی | کوفه |
تاریخ شهادت | ۶۱ هجری |
محل شهادت | کربلا |
محل آرامگاه | کربلا |
از اصحاب | امام حسین |
حضور در جنگ | واقعه عاشورا |
حنظلة بن اسعد شبامی[۱] از شهدای کربلاست و نامش در زیارت ناحیه مقدسه آمده است.
مقدمه
حنظلة بن اسعد شبامی کوفی است و شبام، نام طایفهای از همدانیان است[۲]. حنظله از چهرههای شیعی در کوفه و زبان آور، شجاع و معلّم قرآن بود. چون سید الشهدا (ع) به کربلا رسید، وی به آن حضرت پیوست. وی جزء شهدایی است که تا اواخر زنده بود و از جان حسین بن علی (ع) در مقابل تیرها و نیزههای دشمن محافظت میکرد و گاهی هم با سخنانش به سپاه کوفه هشدار میداد و موعظه میکرد[۳]. روز عاشورا، پس از شهادت جمعی از یاران، از امام رخصت طلبید و به میدان رفت و جان خود را فدای راه خدا کرد[۴].
منابع
پانویس
- ↑ شبامی، منسوب به شبام نام شهری است در یمن. (الانساب، ج۳، ص۳۹۵) نیز گفتهاند؛ شبام، نام طایفهای در کوفه و کوهی در یمن است. (معجم البلدان، ج۳، ص۳۱۸) او، حنظله شامی (لهوف، ص۴۷، چاپ منشورات رضی؛ ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۵۵، اسرار الشهادة، ج۲، ص۳۹۵) و عجلی نیز نامیده شده است. (روضة الشهدا، ص۳۰۹، کتابفروشی الاسلامیة) ولی مامقانی، شامی بودن وی را رد میکند. (تنقیح المقال، ج۱، ص۳۸۲)
- ↑ انصار الحسین، ص ۷۱.
- ↑ عنصر شجاعت، ج ۲، ص ۱۰۰.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۶۶.