←تعدد امام در یک زمان
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
اگر منظور از [[اولوالامر]]، [[امامان معصوم]] باشند با کلمه "[[اولی‌الامر]]" که به معنی جمع است سازگار نیست، زیرا [[امام]] [[معصوم]] در هر زمان یک نفر بیش‌تر نمی‌باشد<ref>فخر رازی می‌گوید: {{عربی|أنه تعالی أمر بطاعة أولی الأمر، و أولو الأمر جمع، وعندهم لایکون فی الزمان إلا إمام واحد، و حمل الجمع علی الفرد خلاف الظاهر}} مفاتیح الغیب، ج۱۰، ص ۱۱۴.</ref>. | اگر منظور از [[اولوالامر]]، [[امامان معصوم]] باشند با کلمه "[[اولی‌الامر]]" که به معنی جمع است سازگار نیست، زیرا [[امام]] [[معصوم]] در هر زمان یک نفر بیش‌تر نمی‌باشد<ref>فخر رازی می‌گوید: {{عربی|أنه تعالی أمر بطاعة أولی الأمر، و أولو الأمر جمع، وعندهم لایکون فی الزمان إلا إمام واحد، و حمل الجمع علی الفرد خلاف الظاهر}} مفاتیح الغیب، ج۱۰، ص ۱۱۴.</ref>. | ||
پاسخ: [[آیه کریمه]] تنها [[وظیفه]] [[مردم]] یک زمان را تعیین نمی‌کند و [[امام]] [[معصوم]] در هر زمان اگرچه یک نفر بیش نیست ولی در مجموع زمان‌ها افراد متعددی را تشکیل می‌دهند. و استعمال لفظ "[[اولی‌الامر]]" که جمع است در افرادی که یکی بعد از دیگری می‌آیند خلاف ظاهر نیست بلکه در [[آیات قرآنی]] و امثال و نظائری دارد مانند: {{متن قرآن|حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ}}<ref>«بر نمازها به ویژه نماز میانه پایبند باشید» سوره بقره، آیه ۲۳۸.</ref> در آیات قرآنی امثال و نظائر دیگری دارد مانند: {{متن قرآن|فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ}}<ref>«پس، از دروغ‌انگاران پیروی مکن!» سوره قلم، آیه ۸.</ref>، {{متن قرآن|إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا}}<ref>«ما از سرکردگان و بزرگانمان فرمان بردیم» سوره احزاب، آیه ۶۷.</ref>، {{متن قرآن|وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ}}<ref>«و برای مؤمنان افتادگی کن!» سوره حجر، آیه ۸۸.</ref>.</ref>. و لذا آنچه خلاف ظاهر است آن است که با لفظ جمع، [[اراده]] مفرد کنند اما [[حکم]] بر مجموع منحل به افراد خلاف ظاهر نیست<ref>مانند: {{عربی|اکرم علماء بلدک، اطع سادتک و کبراء قومک وصل فرائضک}}. ر.ک تفسیر المیزان، ج۴، ص ۳۹۲ و تفسیر نمونه، ج۳، ص ۴۴۰.</ref><ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]].</ref> | پاسخ: [[آیه کریمه]] تنها [[وظیفه]] [[مردم]] یک زمان را تعیین نمی‌کند و [[امام]] [[معصوم]] در هر زمان اگرچه یک نفر بیش نیست ولی در مجموع زمان‌ها افراد متعددی را تشکیل می‌دهند. و استعمال لفظ "[[اولی‌الامر]]" که جمع است در افرادی که یکی بعد از دیگری می‌آیند خلاف ظاهر نیست بلکه در [[آیات قرآنی]] و امثال و نظائری دارد مانند: {{متن قرآن|حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ}}<ref>«بر نمازها به ویژه نماز میانه پایبند باشید» سوره بقره، آیه ۲۳۸.</ref> در آیات قرآنی امثال و نظائر دیگری دارد مانند: {{متن قرآن|فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ}}<ref>«پس، از دروغ‌انگاران پیروی مکن!» سوره قلم، آیه ۸.</ref>، {{متن قرآن|إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا}}<ref>«ما از سرکردگان و بزرگانمان فرمان بردیم» سوره احزاب، آیه ۶۷.</ref>، {{متن قرآن|وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ}}<ref>«و برای مؤمنان افتادگی کن!» سوره حجر، آیه ۸۸.</ref>.</ref>. و لذا آنچه خلاف ظاهر است آن است که با لفظ جمع، [[اراده]] مفرد کنند اما [[حکم]] بر مجموع منحل به افراد خلاف ظاهر نیست<ref>مانند: {{عربی|اکرم علماء بلدک، اطع سادتک و کبراء قومک وصل فرائضک}}. ر.ک تفسیر المیزان، ج۴، ص ۳۹۲ و تفسیر نمونه، ج۳، ص ۴۴۰.</ref>.<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]].</ref> | ||
=== مصداق اولوالامر در زمان نزول آیه=== | === مصداق اولوالامر در زمان نزول آیه=== | ||