امام عسکری در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اساس برخی منابع [[امام]] در هشتم [[ربیع‌الاول]] سال ۲۶۰ق در [[سامرا]] از [[دنیا]] رفته است. اینکه ایشان به [[مرگ طبیعی]] از دنیا رفته یا به شهادت رسیده است، از جمله اموری است که در آن اختلاف‌نظر وجود دارد. با توجه به اینکه حضرت هیچ [[بیماری]] خاصی نداشته و از [[سلامت]] کامل جسمانی برخوردار بوده است، مرگ طبیعی در ۲۸ یا ۲۹ سالگی توجیه چندانی ندارد. از سوی دیگر چون [[عداوت]] [[عباسیان]] با امام و [[خاندان]] ایشان آشکار بوده و به [[امامان معصوم]] {{عم}} همواره به چشم [[دشمن]] می‌نگریسته‌اند، می‌توان دانست که احتمال کشته‌شدن ایشان به واسطه زهر امری بعید نیست، به ویژه اینکه برخی منابع تاریخی و [[روایی]] بدین مطلب اشاره کرده‌اند<ref>المناقب، ابن‌شهرآشوب، ج۴، ص۴۰۱؛ مجمل التواریخ و القصص، ص۳۵۴.</ref>. در برخی منابع نیز از قول [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} نقل شده که همه [[ائمه معصوم]] {{عم}}، [[مسموم]] یا مقتول می‌گردند<ref>کفایة الأثر، ص۲۳۷.</ref>. بدن ایشان را در کنار [[قبر]] [[امام هادی]] {{ع}} به خاک سپردند و [[جمعیت]] انبوهی در مراسم [[تشییع پیکر]] آن حضرت شرکت کردند<ref>الکافی، ج۱، ص۵۰۲؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص۴۰.</ref>. به امام عسکری {{ع}} به جز روایت‌های متعدد، دو اثر به نام‌های [[تفسیر]] امام عسکری<ref>الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج۴، ص۲۸۵.</ref> و المقنعه<ref>المناقب، ابن‌شهرآشوب، ج۴، ص۴۲۴.</ref> (المنقبه) در [[دانش]] [[حلال و حرام]] منسوب است. تفسیر مذکور مشتمل بر [[سوره حمد]] و [[سوره بقره]] تا [[آیه]] ۲۸۲ است و نزدیک به چهارصد [[حدیث]] در آن ذکر شده است<ref>[[مهدی کمپانی زارع|کمپانی زارع، مهدی]]، [[امام حسن بن علی عسکری (مقاله)|مقاله «امام حسن بن علی عسکری»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]]، ص ۵۱۹-۵۲۹.</ref>.