آثار انتظار: تفاوت میان نسخه‌ها

انتظار; آثار انتظار
	• آثار اجتماعی ; • آثار تربیتی ; • آثار فکری و اعتقادی ; • آثار روانشناختی انتظار ; • آثار اخلاقی و تربیتی انتظار ; • آثار اقتصادی ; • آثار سیاسی ; • آثار فردی ; • آثار نظامی ; • آثار روان‌شناختی عناوین مربوطه ; انتظار • وظایف شیعه در عصر غیبت • منتظِر • چیستی انتظار • ابعاد انتظار

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ ‏۲۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۷

مقدمه

در انتظار و امید به آینده‌‏ای روشن، انتظاری رشدآفرین است که بسیاری از نیازهای روحی و جسمی انسان‏‌ها پاسخ داده می‏‌شود. آدمی در پرتو انتظار و امید، رنج‏ها و گرفتاری‌‏ها را تحمل می‏‌کند و با کشتی امید و آرزو در دریای پرتلاطم و طوفان‌‏زای زندگی، به سلامت به سیر خود ادامه می‌‏دهد^[۱].

آثار انتظار

اگر کسی به راستی به همه شرایط انتظار، پای‏بند باشد و بایسته‌‏های آن را انجام دهد، آثاری تربیتی برای وی در پی خواهد داشت که برخی از آنها چنین است:

آثار اخلاقی و تربیتی

از شاخص‌های اصلی حکومت مهدوی، تهذیب نفس و آراستگی به مکارم اخلاق است. انسان با توجه به نیروی تفکر می‌تواند در مسیر‌ رشد‌ فکری و اخلاقی‌ گام‌ بردارد و با‌ امدادهای‌ الهی و وجود رهبری الهی، جهشی بسیار فراگیر داشته باشد^[۲].

برخی از آثار اخلاقی و تربیتی انتظار عبارت‌اند از:

خودسازی و تهذیب نفس: تهذیب نفس از چنان اهمیتی برخوردار است که اعمال ناشایست و گناهان از اسباب طولانی شدن غیبت و دوری شیعیان از لقای امام شمرده شده است^[۳].^[۴]
تحصیل ملکۀ تقوی و عدالت: منتظران حکومت عدل جهانی باید پیوسته، نمونه عدل و عدل‌طلبی باشند و با اجتناب از معاصی و رعایت تقوای الهی، بتواند ملکۀ عدالت را در خود پدید آورند تا در عصر ظهور که عصر استقرار عدل ناب و مطلق است خویشتن را با شرایط نوین تمدن توحیدی مهدوی هماهنگ سازد. در غیر این صورت هاضمۀ شخصیت فرد، قدرت جذب مؤلفه‌های فرهنگ عدالت محور دولت مهدی(ع) را نخواهد داشت^[۵]
ایمان و عمل صالح: دوران دولت مهدی(ع)، به تعبیر قرآن، دوران مؤمنین و عباد صالح است و شرط منتظران ظهور و کارگزاران حکومت عدل جهانی، ایمان و عمل صالح است^[۶].
الگوپذیری و تأسی به امام؛
امر به معروف و نهی از منکر.

آثار تربیتی

آثار تربیتی انتظار از چند بُعد بررسی شده است:

آثار تربیتی از حیث ارتباط انسان با خدا:
1. پرورش شناخت امام مهدی: از جمله اهداف والای تربیتی مکتب انتظار، معرفت امام عصر(ع) است. این امر چنان اهمیت والایی دارد که نبی مکرم اسلام معرفت نداشتن به امام زمان(ع) را مساوی با مرگ جاهلی می‌‌دانند و از آنجا که آدمی آن گونه می‌‌میرد که زیسته است، پس حیات چنین کسی نیز حیات جاهلانه و غیرمعقول خواهد بود. غایت و هدف نهایی از شناخت امام، شناخت مقام ربوبیت حضرت رحمان است.
2. پرورش ایمان و باور به مهدویت: مقصود از تقویت باور به مهدویت آن است که افراد اگر تردید یا شبهاتی در این زمینه در ذهن دارند یا با پرسش‏‌هایی مواجه هستند، باید درصدد رفع آن برآیند؛ چراکه اندیشه و باور نقش اساسی در شکل‏‌گیری شخصیت و چگونگی رفتار انسان دارد.
3. پرورش تولی به امام مهدی: این هدف بیشتر جنبه اجتماعی دارد وارتباط منتظر را با سایر انسان‌ها مدنظر قرار می‌‌دهد. معرفت و حُب امام، شاخص‌ها و معیارهایی را در اختیار انسان می‌‌گذارد و عواطف او را چنان منقلب می‌‌کند که دوست دارِ دوست داران امام و دشمنِ دشمنان او می‌‌شود. تولّی و تبرّی در کنار هم معنا پیدا می‌‌کنند؛ یعنی کسی نمی‌تواند ادعا کند امام و یاران او را دوست دارد، اما از دشمنان ومعاندان ایشان متنفر و منزجر نباشد یا اینکه آنها را نیز دوست داشته باشد^[۷].
آثار تربیتی از حیث ارتباط انسان با خود:
1. تربیت اعتقادی و روانی مانند: پرورش نیروی تفکر و پرورش نیروی خودشناسی.
2. تربیت عاطفی و روانی مانند: پرورش روحیه امید؛ پرورش روحیه خودکنترلی (شرم حضور و مراقبت بر خود)؛ پرورش روحیه و انگیزه فعالیت؛ پرورش روحیه پیوند قلبی با امام (یاد امام).
3. تربیت اخلاقی و رفتاری فردی مانند: پرورش روحیه تهذیب، تزکیه و خودسازی؛ پرورش ملکه ورع و تقوای الهی؛ پرورش روحیه قطع تعلقات دنیوی (بغض دنیا)؛ پرورش روحیه اطاعت از امام؛ پرورش آمادگی برای ظهور امام مهدی.
آثار تربیتی از حیث ارتباط با دیگران:
1. تربیت اعتقادی و روانی مانند: پرورش روحیه مسئولیت‌پذیری اجتماعی؛
2. تربیت عاطفی و روانی مانند: پرورش روحیه محبت و عشق‌ورزی (قدرت دوست داشتن)؛
3. تربیت اخلاقی و رفتاری اجتماعی مانند: پرورش روحیه خوش خلقی و گسترش سلامت اخلاقی در جامعه؛ پرورش روحیه مشارکت سیاسی جامعه در پرتو حکومت اسلامی؛ پرورش روحیه ایثار و ...^[۸].

آثار فکری و اعتقادی

فکر، زیربنای اعمال و رفتار انسان است و باورهای اساسی حیات آدمی را در حصار خود حفظ می‌‌کند. رسالت انبیاء و اولیاء تربیت انسان و رها ساختن او از جهل و عرضه حقایق امور است. در جریان انتظار انسان با قرار گرفتن تحت تربیت حضرت ولی عصر(ع) و طهارت فکری و عقلی رشد می‌کند^[۹].

برخی از آثار معرفتی انتظار عبارت‌اند از:

دین‌شناسی: شناخت مفاهیم دینی و کسب آگاهی‌های تخصصی به منظور دفاع از دین و پاسخگویی منطقی و صحیح به شبهات در عصر غیبت اهمیت و حساسیت بیشتری دارد. منتظران از دریچۀ انتظار به امور غیبی اعتقاد و باور پیدا می‌‌کنند و همین سبب تقویت ایمان آنها به امورات غیبی دیگر می‌‌شود^[۱۰].
اطاعت از خدا و ولی خدا: آنچه در عرصۀ فرهنگ دینی به طور عمده مورد توجه قرار می‌گیرد، زیر عنوان "پیروی خالص از خداوند و ولی او" گرد می‌آید.
شناخت امام زمان: از جمله آثار فکری و معرفتی، توجه و شناخت اسلام و شناخت اجراکنندۀ قوانین اسلامی است. تبلور حقیقی شناخت خداوند و امام زمان(ع) و باور به آنان، در فرمان‌برداری خالص و فراگیر از آن، باید در رفتار دیده شود^[۱۱].
حراست از مرزهای اعتقادی: یکی از آثار انتظار حفظ دین و نگهبانی مرزهای عقیدتی است، چه بسا حفظ و گسترش اعتقاد دینی و شناخت آن در روزگار متصل به ظهور، مفیدتر بلکه لازم‌تر است^[۱۲]

آثار روان‌شناختی

مقدمه

انتظار ـ به‌ویژه مؤلفه امیدواری آن ـ یک شیوه پیش‌گیرانه برای بیماری‌های روانی حاد، مثل افسردگی است و از این جهت، می‌تواند زمینه‌ساز بهداشت روان باشد. افزون بر این، مروری بر روان‌شناسی موفقیت ـ که در حقیقت همان مرتبه ارتقا در بهداشت روان است ـ معلوم می‌سازد که از مهم‌ترین ارکان آن، داشتن بینش مثبت، اهداف بلند و متعالی و نیز برنامه‌ای برای رسیدن به آنها است، مهم‌تر از اینها، تصحیح و تنظیم فکر و باورها برای رسیدن به اهداف و آرزوهای موردنظر است^[۱۳].

انتظار در ابعاد عاطفی آن؛ یعنی اشتیاق، محبت، شور طلب و چشم به‌راه بودن که همگی مستلزم نوعی توسل و رابطه قلبی با حضرت است، به‌ویژه بر بهداشت روان به معنای پیش‌گیری اولیه و ممانعت از بیماری‌ها و ارتقای توان‌مندی‌ها در مقابله با استرس‌ها و اضطراب‌ها نقش مؤثّری دارد^[۱۴].

آثار اقتصادی

آثار سیاسی

آثار نظامی و انتظامی

پرسش مستقیم

فواید و آثار انتظار چیست؟ (پرسش)

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۷۶-۸۴.
↑ ر.ک: الهی‌نژاد، حسین، ویژگی‌های منتظران و جامعه منتظر، ص۲۶۵.
↑ «فَمَا یَحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلَّا مَا یَتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَکْرَهُهُ وَ لَا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ»؛ بحارالانوار، ج۵۳، ص۱۷۷.
↑ ر.ک: شفیعی سروستانی، ابراهیم، نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی.
↑ ر.ک: مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۱۰-۱۱۸.
↑ ر.ک: موسوی، سید مهدی، تربیت سیاسی در پرتو انتظار، ص۳۴.
↑ نجفی محمد، هاشمی فاطمه، کیانی، سمیه و رجایی راد، حسین، نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تاکید بر اهداف تربیتی؛ احسانی، محمد، زمینه‌سازی تربیتی مهدویت.
↑ نجفی محمد، هاشمی فاطمه، کیانی، سمیه و رجایی راد، حسین، نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تاکید بر اهداف تربیتی؛ احسانی، محمد، زمینه‌سازی تربیتی مهدویت.
↑ ر.ک: صمیمی، سیمین، عرصه‌های تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث.
↑ ر.ک: الهی‌نژاد، حسین، انتظار فعال و توانمندی عقلایی منتظران، ص۳۲۹ ـ ۳۳۱.
↑ ر.ک: سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.
↑ ر.ک: مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۱۰-۱۱۸.
↑ ر.ک: علیرضا آزمندیان، تکنولوژی فکر.
↑ آذربایجانی، مسعود، رابطه انتظار و بهداشت روان، ص۷۵.

[1] سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۷۶-۸۴.

[2] ر.ک: الهی‌نژاد، حسین، ویژگی‌های منتظران و جامعه منتظر، ص۲۶۵.

[3] «فَمَا یَحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلَّا مَا یَتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَکْرَهُهُ وَ لَا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ»؛ بحارالانوار، ج۵۳، ص۱۷۷.

[4] ر.ک: شفیعی سروستانی، ابراهیم، نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی.

[5] ر.ک: مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۱۰-۱۱۸.

[6] ر.ک: موسوی، سید مهدی، تربیت سیاسی در پرتو انتظار، ص۳۴.

[7] نجفی محمد، هاشمی فاطمه، کیانی، سمیه و رجایی راد، حسین، نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تاکید بر اهداف تربیتی؛ احسانی، محمد، زمینه‌سازی تربیتی مهدویت.

[8] نجفی محمد، هاشمی فاطمه، کیانی، سمیه و رجایی راد، حسین، نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تاکید بر اهداف تربیتی؛ احسانی، محمد، زمینه‌سازی تربیتی مهدویت.

[9] ر.ک: صمیمی، سیمین، عرصه‌های تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث.

[10] ر.ک: الهی‌نژاد، حسین، انتظار فعال و توانمندی عقلایی منتظران، ص۳۲۹ ـ ۳۳۱.

[11] ر.ک: سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.

[12] ر.ک: مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۱۰-۱۱۸.

[13] ر.ک: علیرضا آزمندیان، تکنولوژی فکر.

[14] آذربایجانی، مسعود، رابطه انتظار و بهداشت روان، ص۷۵.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

@@ خط ۵۲: / خط ۵۲: @@
 === آثار روان‌شناختی ===
 {{اصلی|آثار روان‌شناختی انتظار}}
+== مقدمه ==
+[[انتظار]] ـ به‌ویژه مؤلفه [[امیدواری]] آن ـ یک شیوه پیش‌گیرانه برای بیماری‌های روانی حاد، مثل افسردگی است و از این جهت، می‌تواند زمینه‌ساز بهداشت روان باشد. افزون بر این، مروری بر روان‌شناسی [[موفقیت]] ـ که در [[حقیقت]] همان مرتبه ارتقا در بهداشت روان است ـ معلوم می‌سازد که از مهم‌ترین ارکان آن، داشتن [[بینش]] مثبت، اهداف بلند و متعالی و نیز برنامه‌ای برای رسیدن به آنها است، مهم‌تر از اینها، تصحیح و تنظیم [[فکر]] و [[باورها]] برای رسیدن به اهداف و آرزوهای موردنظر است<ref>ر.ک: علیرضا آزمندیان، تکنولوژی فکر.</ref>.
+انتظار در ابعاد [[عاطفی]] آن؛ یعنی [[اشتیاق]]، [[محبت]]، شور طلب و چشم به‌راه بودن که همگی مستلزم نوعی [[توسل]] و رابطه قلبی با حضرت است، به‌ویژه بر بهداشت روان به معنای پیش‌گیری اولیه و ممانعت از [[بیماری‌ها]] و ارتقای توان‌مندی‌ها در مقابله با استرس‌ها و اضطراب‌ها نقش مؤثّری دارد<ref>[[مسعود آذربایجانی|آذربایجانی، مسعود]]، [[رابطه انتظار و بهداشت روان (مقاله)|رابطه انتظار و بهداشت روان]]، ص۷۵.</ref>.
 === آثار اقتصادی ===