سیره امام باقر: تفاوت میان نسخه‌ها

@@ خط ۵: / خط ۵: @@
 | پرسش مرتبط  =
 }}
-==مراحل زندگی [[حضرت امام باقر]]{{ع}}‌==
-زندگی [[امام]] [[محمّد]] [[باقر]]{{ع}} همچون سایر [[ائمّه]] [[معصومین]]{{عم}} به دو مرحله مشخّص تقسیم می‌گردد:
-مرحله اوّل: مرحله قبل از به دست گرفتن [[رهبری]] [[شرعی]] عامّ که شامل [[رهبری فکری]] و [[سیاسی]] باهم بود. این مرحله، مرحله ولادت و پرورش یافتن تا [[زمان]] [[شهادت]] پدر بزرگوارش حضرت [[امام سجّاد]]{{ع}} می‌باشد.
-امام محمّد باقر{{ع}} در این مرحله از [[حیات]] شریفش با جدّ [[بزرگوار]] خود [[حضرت امام حسین]]{{ع}} و پدر بزرگوارش حضرت امام سجّاد{{ع}} هم‌عصر بوده است. آن حضرت زمان اندکی را با جدّ بزرگوارش [[امام حسین]]{{ع}} همزمان بوده است. مدّتی که حدّاکثر پنج و حدّاقل سه سال ذکر شده است.
-امّا آن حضرت، با پدر بزرگوارش حضرت [[امام زین العابدین]]{{ع}} حدود سی و چهار سال هم‌عصر بوده است. سالیانی بسیار سخت و دشوار.؛ چراکه [[دولت اموی]] در این سال‌ها در اوج [[قدرت]] و [[جبروت]] خود قرار داشت. [[امام باقر]]{{ع}} در طول این مدت در تحت رهبری و [[اوامر]] پدر بزرگوارش حضرت امام زین العابدین{{ع}} بوده و همه موضع‌گیری‌ها و فعّالیت‌های آن حضرت با نظر و [[اجازه]] آن حضرت انجام می‌گرفته است.
-زندگی امام باقر{{ع}} در این مرحله از عمر شریفش معاصر با خلافت‌ [[معاویة بن ابی‌سفیان]]، [[یزید بن معاویه]]، [[معاویة بن یزید]]، [[مروان بن حکم]]، [[عبدالله بن زبیر]]، [[عبدالملک بن مروان]] و قسمت زیادی از [[خلافت]] ولید بن [[عبدالملک]] بود.
-مرحله دوّم: این مرحله از حیات پربار حضرت امام محمّد باقر{{ع}} از شهادت پدر بزرگوارش حضرت امام سجّاد{{ع}} در بیست و پنجم ماه [[محرّم]] الحرام [[سال ۹۵ هجری]] آغاز می‌شود. این مرحله از زندگی امام باقر{{ع}} مرحله‌ای است که آن حضرت [[مسئولیت]] رهبری [[روحی]] و [[فکری]] و سیاسی عامّ [[امّت اسلام]] را برعهده گرفتند.
-براساس [[مکتب فکری]] [[اهل بیت]]{{عم}} [[مسئولیت امامت]] [[شرعی]] تنها منحصر در [[رهبری]] [[روحی]] یا فقط [[رهبری سیاسی]] و اداره [[حکومت و دولت]] [[اسلام]] نیست. بلکه از نظر [[مکتب اهل بیت]]{{عم}} [[امامت]]، شامل هردو جنبه می‌شود.
-[[امام باقر]]{{ع}} در این مرحله از عمر شریفشان که حدود [[نوزده سال]] به طول انجامید، به ادامه راه [[امامان]] پیش از خود پرداخته و در این راه با [[الهام]] گرفتن از اجداد طاهرش{{عم}} و [[دانش‌ها]] و [[معارف]] و علومی که [[خداوند متعال]] از [[خزانه]] [[غیب]] به آن حضرت عطا کرده بود راه صحیح را برای تحقّق [[اهداف]] [[رسالت پیامبر اکرم]]{{صل}} برگزید.
-این [[امام]] [[بزرگوار]] در خلال این سال‌ها توانست دانش‌های مکتب اهل بیت{{عم}} را در همه عرصه‌های [[زندگی]] بر [[امّت اسلام]] عرضه نموده و نسل‌هایی از [[فقها]] و [[راویان]] را [[تربیت]] کرد که برای گروه [[نخبگان]] صالحی که خطّ رسالی صحیح [[اهل بیت]] را بپذیرند و در راه تحقیق اهداف والای آن بکوشند و چون بنیان [[استواری]] باشند.
-امام باقر{{ع}} در این مرحله از [[عمر شریف]] خود با روزهای آخر حکومت‌ [[ولید بن عبدالملک]]، همچنین ایام [[خلافت]] [[سلیمان بن عبدالملک]]، [[عمر بن عبدالعزیز]]، یزید بن عبدالملک و قسمتی از [[حکومت]] [[هشام بن عبدالملک]] هم‌عصر بوده و در [[زمان]] حکومت همین هشام و به دست یکی از [[کارگزاران]] [[ستمگر]] این [[خلیفه اموی]] به [[شهادت]] رسیدند.
-امام باقر{{ع}} در طول زندگی [[شریف]] خود همواره در [[مدینه منوّره]] ساکن بوده و به [[شهر]] دیگری کوچ ننمودند، امام باقر{{ع}} در [[شهر مدینه]] نقش اوّلین معلّم و بزرگترین پیشوای [[حرکت]] [[علمی]] و [[فرهنگی]] را داشتند. آن حضرت [[مسجد جامع]] [[نبوی]] را تبدیل به دانشگاهی نموده بودند که در آن به شاگردان خود درس می‌دادند.
-از همین [[دانشگاه]] بود که این امام بزرگ مجموعه‌ای از [[دانشمندان]] بزرگ را به [[جهان]] [[بشریت]] عرضه کرد. دانشمندانی که شرق و غرب [[زمین]] را درنوردیده و [[دانش]] و [[معرفت]] را در آن پراکنده ساختند. دانشمندانی که همه قشرهای امّت اسلام در برابر شخصیت‌های والای آنان سر [[تعظیم]] فرود آورده‌اند.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۷ (کتاب)|پیشوایان هدایت]] ج۷، ص ۶۱.</ref>.
 ==ابعاد سیره امام باقر==