محمدیه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۵۷

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

محمدیه طرفداران امامت محمد بن علی بن محمد بن علی بن موسی الرضا(ع) و یکی از گروه‌‏هایی بودند

که در مهدویت دچار انحراف شدند.

وی، از سادات جلیل القدر علوی بود که زمان حیات پدرش درگذشت.
قبرش امروز نزدیکی بلد در دو فرسنگی سامرا و زیارتگاه است و سید محمد خوانده می‌‏شود. گویند: محمد نه پسر داشت که چهار تن از ایشان به خوی و سلماس در آذربایجان مسافرت کرده و کشته شدند. پنج تن دیگر نیز به شهر لار رفتند و آن‏جا به قتل رسیدند.
طرفداران امامت او گفتند: وی نمرده و زنده است؛ زیرا پدرش او را به امامت نامزد کرد و یاران را به امامت وی پس از خود آگاه ساخت. چون نسبت دروغ بر امام جایز نیست و نیز نتوان گفت که بدا رخ داده، پس او جانشین پدر است. اگرچه در دیده و چشم مردمان نمودار گشت که او در گذشت؛ ولی او نمرده است و پدرش علی بن محمد از ترس مردم که ممکن بود به وی گزندی رسانند، او را ناپدید و غایب ساخت و او مهدی قائم است^[۱]^[۲].

محمدیه در موعودنامه

از غُلات شیعه و منتظر رجعت "محمد بن عبدالله بن حسن بن امام حسن" هستند. این فرقه می‌گفتند که امام محمد باقر (ع) جانشینی خود را به ابو منصور واگذاشته و این مقام، پس از ابو منصور به آل علی برمی‌گردد و انتظار رجعت "محمد بن عبدالله بن حسن" را به‌عنوان قائم می‌کشیدند و از فروع مغیریه بودند^[۳]^[۴].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ ر.ک: نوبختی، فرق الشیعه، ص ۱۰۰ و ۱۰۱؛ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص ۳۹۴
↑ سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۳۸۶ - ۳۸۷.
↑ خاندان نوبختی، ص ۲۶۳؛ معارف و معاریف، ج ۹، ص ۲۱۵.
↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۶۲۵.

[1] ر.ک: نوبختی، فرق الشیعه، ص ۱۰۰ و ۱۰۱؛ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص ۳۹۴

[2] سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۳۸۶ - ۳۸۷.

[3] خاندان نوبختی، ص ۲۶۳؛ معارف و معاریف، ج ۹، ص ۲۱۵.

[4] مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۶۲۵.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۱۵: / خط ۱۵: @@
 *قبرش امروز نزدیکی بلد در دو فرسنگی سامرا و زیارتگاه است و سید محمد خوانده می‌‏شود. گویند: محمد نه پسر داشت که چهار تن از ایشان به خوی و سلماس در آذربایجان مسافرت کرده و کشته شدند. پنج تن دیگر نیز به شهر لار رفتند و آن‏جا به قتل رسیدند.
 *طرفداران [[امامت]] او گفتند: وی نمرده و زنده است؛ زیرا پدرش او را به [[امامت]] نامزد کرد و یاران را به [[امامت]] وی پس از خود آگاه ساخت. چون نسبت دروغ بر [[امام]] جایز نیست و نیز نتوان گفت که بدا رخ داده، پس او جانشین پدر است. اگرچه در دیده و چشم مردمان نمودار گشت که او در گذشت؛ ولی او نمرده است و پدرش [[علی بن محمد]] از ترس مردم که ممکن بود به وی گزندی رسانند، او را ناپدید و غایب ساخت و او [[امام مهدی|مهدی قائم]] است<ref>ر.ک: نوبختی، فرق الشیعه، ص ۱۰۰ و ۱۰۱؛ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص ۳۹۴</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۳۸۶ - ۳۸۷.</ref>.
+==محمدیه در موعودنامه==
+*از غُلات [[شیعه]] و منتظر [[رجعت]] "[[محمد بن عبدالله بن حسن]] بن [[امام حسن]]" هستند. این فرقه می‌گفتند که [[امام محمد باقر]] {{ع}} جانشینی خود را به ابو منصور واگذاشته و این مقام، پس از ابو منصور به آل علی برمی‌گردد و انتظار رجعت "[[محمد بن عبدالله بن حسن]]" را به‌عنوان قائم می‌کشیدند و از فروع مغیریه بودند<ref>خاندان نوبختی، ص ۲۶۳؛ معارف و معاریف، ج ۹، ص ۲۱۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۲۵.</ref>.
 == جستارهای وابسته ==
@@ خط ۳۳۸: / خط ۳۴۰: @@
 ==منابع==
 * [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']].
+* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']].
 ==پانویس==
@@ خط ۳۴۷: / خط ۳۵۰: @@
 [[رده:امام مهدی]]
 [[رده:محمدیه]]
+[[رده:مدخل موعودنامه]]
+[[رده:اعلام]]