مرجئه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۳۹

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

"مرجئه" به‌معنای "تأخیر افکننده"، نام فرقه‌ای از فرق اسلامی است که در پایان نیمه اول قرن اول هجری پدید آمد. آنان گروهی از خوارج‌اند که مرتکب گناه کبیره را مخلد در دوزخ نمی‌دانستند، بلکه کار او را به خدا وامی‌گذاشتند. اکثریت مرجئه، امامت را برای غیرقریشی جائز نمی‌دانستند، ولی بعض آنان می‌گفتند: هرکس احکام قرآن و سنت رسول (ص) را برپا دارد، می‌تواند امام باشد. مکتب اعتقادی مرجئه، برای امویان که از ارتکاب معاصی بزرگ، پرهیزی نداشتند پناهگاه خوبی بود؛ بدین‌جهت امویان از مرجئه پشتیبانی می‌کردند^[۱]. مرجئه جزو سپاه سفیانی هستند که به سپاه حضرت مهدی (ع) هجوم می‌برند^[۲]^[۳].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ معارف و معاریف، ج ۹، ص ۲۶۸.
↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۳.
↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۶۳۴.

[1] معارف و معاریف، ج ۹، ص ۲۶۸.

[2] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۳.

[3] مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۶۳۴.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 ==مقدمه==
-*"مرجئه" به‌معنای "تأخیر افکننده"، نام فرقه‌ای از فرق اسلامی است که در پایان نیمه اول قرن اول هجری پدید آمد. آنان گروهی از خوارج‌اند که مرتکب گناه کبیره را مخلد در دوزخ نمی‌دانستند، بلکه کار او را به خدا وامی‌گذاشتند. اکثریت مرجئه، [[امامت]] را برای غیرقریشی جائز نمی‌دانستند، ولی بعض آنان می‌گفتند: هرکس احکام قرآن و [[سنت]] [[رسول]] {{صل}} را برپا دارد، می‌تواند امام باشد. مکتب اعتقادی مرجئه، برای امویان که از ارتکاب معاصی بزرگ، پرهیزی نداشتند پناهگاه خوبی بود؛ بدین‌جهت امویان از مرجئه پشتیبانی می‌کردند<ref>معارف و معاریف، ج ۹، ص ۲۶۸.</ref>. مرجئه جزو سپاه [[سفیانی]] هستند که به سپاه [[حضرت مهدی]] {{ع}} هجوم می‌برند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۶۳۴.</ref>.
+*"مرجئه" به‌معنای "تأخیر افکننده"، نام فرقه‌ای از فرق اسلامی است که در پایان نیمه اول قرن اول هجری پدید آمد. آنان گروهی از خوارج‌اند که مرتکب گناه کبیره را مخلد در دوزخ نمی‌دانستند، بلکه کار او را به خدا وامی‌گذاشتند. اکثریت مرجئه، [[امامت]] را برای غیرقریشی جائز نمی‌دانستند، ولی بعض آنان می‌گفتند: هرکس احکام [[قرآن]] و [[سنت رسول]] {{صل}} را برپا دارد، می‌تواند [[امام]] باشد. مکتب اعتقادی مرجئه، برای امویان که از ارتکاب معاصی بزرگ، پرهیزی نداشتند پناهگاه خوبی بود؛ بدین‌جهت امویان از مرجئه پشتیبانی می‌کردند<ref>معارف و معاریف، ج ۹، ص ۲۶۸.</ref>. مرجئه جزو سپاه [[سفیانی]] هستند که به سپاه [[حضرت مهدی]] {{ع}} هجوم می‌برند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۶۳۴.</ref>.
 == پرسش‌های وابسته ==