فجر (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{خرد}} {{مهدویت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center;...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن' به '{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن')
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*"فجر" از القاب [[حضرت مهدی]] {{ع}} شمرده شده است. روایت است از [[امام صادق]] {{ع}} که در تفسیر آیه {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|وَالْفَجْرِ}}﴾}} فرمود: مراد از فجر، [[[قائم]] {{ع}} است. و نیز در روایت دیگری درباره سوره قدر فرمود: {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|حَتَّی مَطْلَعِ الْفَجْرِ}}﴾}}<ref>سوره قدر، ۵.</ref> یعنی: تا آن‌که قائم {{ع}} برخیزد و ظاهر شود<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. <ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۳۲.</ref>.
*"فجر" از القاب [[حضرت مهدی]] {{ع}} شمرده شده است. روایت است از [[امام صادق]] {{ع}} که در تفسیر آیه {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|وَالْفَجْرِ}}﴾}} فرمود: مراد از فجر، [[[قائم]] {{ع}} است. و نیز در روایت دیگری درباره سوره قدر فرمود: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|حَتَّی مَطْلَعِ الْفَجْرِ}}﴾}}<ref>سوره قدر، ۵.</ref> یعنی: تا آن‌که قائم {{ع}} برخیزد و ظاهر شود<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. <ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۳۲.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۰ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۳۵

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • "فجر" از القاب حضرت مهدی (ع) شمرده شده است. روایت است از امام صادق (ع) که در تفسیر آیه ﴿﴿وَالْفَجْرِ فرمود: مراد از فجر، [[[قائم]] (ع) است. و نیز در روایت دیگری درباره سوره قدر فرمود: ﴿﴿حَتَّی مَطْلَعِ الْفَجْرِ[۱] یعنی: تا آن‌که قائم (ع) برخیزد و ظاهر شود[۲]. [۳].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. سوره قدر، ۵.
  2. نجم الثاقب، باب دوم.
  3. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۵۳۲.