امام زمان بودن به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'آقای تونه‌ای؛' به 'آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛') |
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
[[پرونده:11282.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[جواد محدثی|محدثی]]]] | [[پرونده:11282.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[جواد محدثی|محدثی]]]] | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[جواد محدثی]]''' در کتاب خود با عنوان ''«[[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[جواد محدثی]]''' در کتاب خود با عنوان ''«[[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
::::::«[[امام]] دوازدهم [[شیعه]]، [[امام مهدی|حضرت مهدی]] صاحب الزمان{{ع}}، فرزند [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}}، که [[حجت]] [[الهی]] و [[امام]] زنده و [[معصوم]] و غایب است و روزی ظهور خواهد کرد و جهان را پر از عدل‌وداد خواهد ساخت. بحث [[مهدویت]] و عقیده به امام زمان در منابع اسلامی و روایات فراوان آمده و اختصاص به [[شیعه]] هم ندارد، بلکه عقیده‌ای اسلامی است و راویان [[اهل سنت]] و مؤلفان عامّه نیز احادیث آن را نقل کرده و در مورد او کتاب‌های متعدّد نوشته‌اند. او قائم [[آل محمد]]، موعود منتظر، [[بقیة اللّه]]، [[ابا صالح]]، [[خاتم الأوصیاء]]، آخرین حلقه از سلسلۀ [[امامان]] و ذخیرة اللّه است. [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} فرمود: {{عربی|اندازه=155%|"ألمهدیّ من ولدی، أسمه إسمی و کنیته کنیتی، أشبه النّاس بی خلقا و خلقا..."}}<ref>«مهدی از فرزندان من است، نام او نام من و کنیۀ او کنیۀ من است و در خلقت و اخلاق، شبیه‌ترین مردم به من است.» اکمال الدین، صدوق، ص ۲۸۶ ح ۱</ref><ref>دربارۀ آن حضرت و مباحث مهدویت، ان شاء اللّه در کتاب «فرهنگ انتظار» مطالب مبسوط خواهد آمد. در این زمینه از جمله ر. ک: «اکمال الدین» صدوق، «الغیبة» شیخ طوسی، «الغیبة» نعمانی، «بحار الأنوار» ج ۵۰ تا ۵۳، «منتخب الاثر» صافی، «تاریخ الغیبة الصغری» محمّد الصدر، «عصر الظهور» کورانی، «خورشید مغرب» محمّد رضا حکیمی و صدها کتاب و مقالۀ دیگر.</ref>»<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، | ::::::«[[امام]] دوازدهم [[شیعه]]، [[امام مهدی|حضرت مهدی]] صاحب الزمان{{ع}}، فرزند [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}}، که [[حجت]] [[الهی]] و [[امام]] زنده و [[معصوم]] و غایب است و روزی ظهور خواهد کرد و جهان را پر از عدل‌وداد خواهد ساخت. بحث [[مهدویت]] و عقیده به امام زمان در منابع اسلامی و روایات فراوان آمده و اختصاص به [[شیعه]] هم ندارد، بلکه عقیده‌ای اسلامی است و راویان [[اهل سنت]] و مؤلفان عامّه نیز احادیث آن را نقل کرده و در مورد او کتاب‌های متعدّد نوشته‌اند. او قائم [[آل محمد]]، موعود منتظر، [[بقیة اللّه]]، [[ابا صالح]]، [[خاتم الأوصیاء]]، آخرین حلقه از سلسلۀ [[امامان]] و ذخیرة اللّه است. [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} فرمود: {{عربی|اندازه=155%|"ألمهدیّ من ولدی، أسمه إسمی و کنیته کنیتی، أشبه النّاس بی خلقا و خلقا..."}}<ref>«مهدی از فرزندان من است، نام او نام من و کنیۀ او کنیۀ من است و در خلقت و اخلاق، شبیه‌ترین مردم به من است.» اکمال الدین، صدوق، ص ۲۸۶ ح ۱</ref><ref>دربارۀ آن حضرت و مباحث مهدویت، ان شاء اللّه در کتاب «فرهنگ انتظار» مطالب مبسوط خواهد آمد. در این زمینه از جمله ر. ک: «اکمال الدین» صدوق، «الغیبة» شیخ طوسی، «الغیبة» نعمانی، «بحار الأنوار» ج ۵۰ تا ۵۳، «منتخب الاثر» صافی، «تاریخ الغیبة الصغری» محمّد الصدر، «عصر الظهور» کورانی، «خورشید مغرب» محمّد رضا حکیمی و صدها کتاب و مقالۀ دیگر.</ref>»<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۹۵.</ref>. | ||
==پاسخ‌های دیگر== | ==پاسخ‌های دیگر== | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
::::::«امام به‌معناى پیشوا و مقتدا است و در اصطلاح امامیه، پیشواى [[معصوم]] و منصوب از طرف خدا است که مقام ریاست عامّه را دارا مى‌باشد. "امام زمان"، متخذ از کلمه "صاحب الزمان" است که در ادعیه و زیارات آمده است. در زیارتى که هرروز بعد از نماز صبح، [[حضرت ولى عصر]] {{ع}} به آن زیارت مى‌شود آمده است: {{عربی|اندازه=155%|"اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلَايَ صَاحِبَ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ. . . "}}. آیت الله [[وحید خراسانی]] درباره کلمه "امام زمان" چنین مى‌گوید: اگر درباره اضافه شدن کلمه "صاحب و امام" به "زمان" اندیشه کنید و در این‌که آن حضرت، جلوى زمان و پیش از زمان است و زمان، پشت سر اوست فکر کنید، تمام کمال معرفت را نسبت به [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} پیدا مى‌کنید. زیرا اصلا هیچ تعبیرى ادقّ از این تعبیر نیست و این تعبیر، فقط نسبت به حضرت [[حجت]] {{ع}} و در خصوص آن حضرت است. اگر کسى عمق این مطلب را بفهمد، خواهد دانست که چرا امام زمان {{ع}} پیر نمى‌شود. آن حضرت هم مقدّم بر "زمانیات" است و هم مقدّم بر "زمان"، و [[امامت]] زمان ممکن نیست مگر آن‌که به سرحدّ تجرّدى برسد که بتواند تمام زمان را امامت کند و آن‌چه همه فحول بشر را گیج کرده این است که او به مرحله تجرّدى است که تمام زمان را امامت مى‌کند و درعین‌حال، متجسّد است و اجتماع این تجسّد با آن تروّح، و آن تروّح با این تجسّد، از خصوصیات حضرت حجت {{ع}} است. امام است براى زمان. | ::::::«امام به‌معناى پیشوا و مقتدا است و در اصطلاح امامیه، پیشواى [[معصوم]] و منصوب از طرف خدا است که مقام ریاست عامّه را دارا مى‌باشد. "امام زمان"، متخذ از کلمه "صاحب الزمان" است که در ادعیه و زیارات آمده است. در زیارتى که هرروز بعد از نماز صبح، [[حضرت ولى عصر]] {{ع}} به آن زیارت مى‌شود آمده است: {{عربی|اندازه=155%|"اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلَايَ صَاحِبَ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ. . . "}}. آیت الله [[وحید خراسانی]] درباره کلمه "امام زمان" چنین مى‌گوید: اگر درباره اضافه شدن کلمه "صاحب و امام" به "زمان" اندیشه کنید و در این‌که آن حضرت، جلوى زمان و پیش از زمان است و زمان، پشت سر اوست فکر کنید، تمام کمال معرفت را نسبت به [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} پیدا مى‌کنید. زیرا اصلا هیچ تعبیرى ادقّ از این تعبیر نیست و این تعبیر، فقط نسبت به حضرت [[حجت]] {{ع}} و در خصوص آن حضرت است. اگر کسى عمق این مطلب را بفهمد، خواهد دانست که چرا امام زمان {{ع}} پیر نمى‌شود. آن حضرت هم مقدّم بر "زمانیات" است و هم مقدّم بر "زمان"، و [[امامت]] زمان ممکن نیست مگر آن‌که به سرحدّ تجرّدى برسد که بتواند تمام زمان را امامت کند و آن‌چه همه فحول بشر را گیج کرده این است که او به مرحله تجرّدى است که تمام زمان را امامت مى‌کند و درعین‌حال، متجسّد است و اجتماع این تجسّد با آن تروّح، و آن تروّح با این تجسّد، از خصوصیات حضرت حجت {{ع}} است. امام است براى زمان. | ||
::::::این مطلب که براى بعضى کوتاه فکران مشکل شده که چگونه است همه پیر مى‌شوند و آن بزرگوار پیر نمى‌شود و چطور مرور زمان بر او اثرى نمى‌گذارد، که {{عربی|اندازه=155%|"الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ يُبْلِيَانِ كُلَّ جَدِيدٍ... "}} حل مى‌شود. زیرا وقتى شمس و قمر به آن‌جا مى‌رسد خاموش مى‌شود. مقام آن حضرت مقامى است که به مجرّد رسیدن شمس و قمرى که {{عربی|اندازه=155%|"يُبْلِيَانِ كُلَّ جَدِيدٍ"}} به آن مقام این دو خاموش مى‌شوند. او شمس و قمر را کهنه مى‌کند، اما شمس و قمر او را پیر و فرسوده نمى‌سازد. | ::::::این مطلب که براى بعضى کوتاه فکران مشکل شده که چگونه است همه پیر مى‌شوند و آن بزرگوار پیر نمى‌شود و چطور مرور زمان بر او اثرى نمى‌گذارد، که {{عربی|اندازه=155%|"الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ يُبْلِيَانِ كُلَّ جَدِيدٍ... "}} حل مى‌شود. زیرا وقتى شمس و قمر به آن‌جا مى‌رسد خاموش مى‌شود. مقام آن حضرت مقامى است که به مجرّد رسیدن شمس و قمرى که {{عربی|اندازه=155%|"يُبْلِيَانِ كُلَّ جَدِيدٍ"}} به آن مقام این دو خاموش مى‌شوند. او شمس و قمر را کهنه مى‌کند، اما شمس و قمر او را پیر و فرسوده نمى‌سازد. | ||
::::::این [[امامت]] در مرحله فعلیت، بالنّسبة به زمان، نه تنها اهل زمان، از مختصّات [[حضرت حجت]] {{ع}} است و جز او براى احدى در عالم چنین مقامى نیست، لذا آن حضرت ملقّب است به "صاحب الزمان"، پس وجود او مسیطر بر زمان است<ref>برگرفته از گفتارى که در پایان کتاب «پیام امام زمان» نوشته سید جمال الدین حجازى، از حضرت آیت اللّه وحید خراسانى آمده است. </ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، | ::::::این [[امامت]] در مرحله فعلیت، بالنّسبة به زمان، نه تنها اهل زمان، از مختصّات [[حضرت حجت]] {{ع}} است و جز او براى احدى در عالم چنین مقامى نیست، لذا آن حضرت ملقّب است به "صاحب الزمان"، پس وجود او مسیطر بر زمان است<ref>برگرفته از گفتارى که در پایان کتاب «پیام امام زمان» نوشته سید جمال الدین حجازى، از حضرت آیت اللّه وحید خراسانى آمده است. </ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۱۸.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
نسخهٔ ۵ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۵۴
| امام زمان بودن به چه معناست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت کبری |
| مدخل اصلی | آثار انتظار |
| مدخل وابسته | ؟ |
امام زمان بودن به چه معناست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین جواد محدثی در کتاب خود با عنوان «فرهنگ غدیر» در این‌باره گفته است:
- «امام دوازدهم شیعه، حضرت مهدی صاحب الزمان(ع)، فرزند امام حسن عسکری(ع)، که حجت الهی و امام زنده و معصوم و غایب است و روزی ظهور خواهد کرد و جهان را پر از عدل‌وداد خواهد ساخت. بحث مهدویت و عقیده به امام زمان در منابع اسلامی و روایات فراوان آمده و اختصاص به شیعه هم ندارد، بلکه عقیده‌ای اسلامی است و راویان اهل سنت و مؤلفان عامّه نیز احادیث آن را نقل کرده و در مورد او کتاب‌های متعدّد نوشته‌اند. او قائم آل محمد، موعود منتظر، بقیة اللّه، ابا صالح، خاتم الأوصیاء، آخرین حلقه از سلسلۀ امامان و ذخیرة اللّه است. پیامبر خدا(ص) فرمود: "ألمهدیّ من ولدی، أسمه إسمی و کنیته کنیتی، أشبه النّاس بی خلقا و خلقا..."[۱][۲]»[۳].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ «مهدی از فرزندان من است، نام او نام من و کنیۀ او کنیۀ من است و در خلقت و اخلاق، شبیه‌ترین مردم به من است.» اکمال الدین، صدوق، ص ۲۸۶ ح ۱
- ↑ دربارۀ آن حضرت و مباحث مهدویت، ان شاء اللّه در کتاب «فرهنگ انتظار» مطالب مبسوط خواهد آمد. در این زمینه از جمله ر. ک: «اکمال الدین» صدوق، «الغیبة» شیخ طوسی، «الغیبة» نعمانی، «بحار الأنوار» ج ۵۰ تا ۵۳، «منتخب الاثر» صافی، «تاریخ الغیبة الصغری» محمّد الصدر، «عصر الظهور» کورانی، «خورشید مغرب» محمّد رضا حکیمی و صدها کتاب و مقالۀ دیگر.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۹۵.
- ↑ برگرفته از گفتارى که در پایان کتاب «پیام امام زمان» نوشته سید جمال الدین حجازى، از حضرت آیت اللّه وحید خراسانى آمده است.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۱۸.