اصطفاء: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
'''اصطفاء''' گزینش شخص یا چیزی برای خالص ساختن از آلودگی و کدورت<ref>[[محمد مهدی خراسانی| خراسانی، محمد مهدی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۳، ص | '''اصطفاء''' گزینش شخص یا چیزی برای خالص ساختن از آلودگی و کدورت<ref>[[محمد مهدی خراسانی| خراسانی، محمد مهدی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۳، ص ۴۷۷ - ۴۸۵.</ref>. | ||
==واژه‌شناسی لغوی== | ==واژه‌شناسی لغوی== | ||
*واژه اصطفاء از باب افتعال و از ریشه "ص ـ ف ـ و" است. لغویان صفو را به معنای ضد کدر<ref>التحقیق، ج۶، ص۲۵۷ـ۲۵۸؛ ترتیب‌العین، ص۴۵۲، «صفو»؛ فرهنگ‌جامع، ج۳، ص۱۶۸۷.</ref>، خلوص شیء از آمیختگی با غیر خود یا از آلودگی و کدورت<ref>نثر طوبی، ج۲، ص۴۹؛ مفردات، ص۴۸۷؛ التحقیق، ج۶، ص۲۵۷، «صفو».</ref> و نیز بهترین هر چیز دانسته‌اند<ref>ترتیب‌العین، ص۴۵۲، «صفو».</ref>. با توجه به دلالت باب افتعال بر گزینش و اختیار<ref>التحقیق، ج۶، ص۲۵۸، «صفو».</ref>، اصطفاء به معنای برگزیدن شخص یا چیزی برای خالص کردن آن از آلودگی و کدورت است<ref>التحقیق، ج۶، ص۲۵۹، «صفو».</ref><ref>[[محمد مهدی خراسانی| خراسانی، محمد مهدی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۳، ص | *واژه اصطفاء از باب افتعال و از ریشه "ص ـ ف ـ و" است. لغویان صفو را به معنای ضد کدر<ref>التحقیق، ج۶، ص۲۵۷ـ۲۵۸؛ ترتیب‌العین، ص۴۵۲، «صفو»؛ فرهنگ‌جامع، ج۳، ص۱۶۸۷.</ref>، خلوص شیء از آمیختگی با غیر خود یا از آلودگی و کدورت<ref>نثر طوبی، ج۲، ص۴۹؛ مفردات، ص۴۸۷؛ التحقیق، ج۶، ص۲۵۷، «صفو».</ref> و نیز بهترین هر چیز دانسته‌اند<ref>ترتیب‌العین، ص۴۵۲، «صفو».</ref>. با توجه به دلالت باب افتعال بر گزینش و اختیار<ref>التحقیق، ج۶، ص۲۵۸، «صفو».</ref>، اصطفاء به معنای برگزیدن شخص یا چیزی برای خالص کردن آن از آلودگی و کدورت است<ref>التحقیق، ج۶، ص۲۵۹، «صفو».</ref><ref>[[محمد مهدی خراسانی| خراسانی، محمد مهدی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۳، ص ۴۷۷ - ۴۸۵.</ref>. | ||
==اصطفاء در قرآن== | ==اصطفاء در قرآن== | ||
نسخهٔ ۵ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۳:۴۷
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث اطاعت است. "اطاعت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اصطفاء (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
اصطفاء گزینش شخص یا چیزی برای خالص ساختن از آلودگی و کدورت[۱].
واژه‌شناسی لغوی
- واژه اصطفاء از باب افتعال و از ریشه "ص ـ ف ـ و" است. لغویان صفو را به معنای ضد کدر[۲]، خلوص شیء از آمیختگی با غیر خود یا از آلودگی و کدورت[۳] و نیز بهترین هر چیز دانسته‌اند[۴]. با توجه به دلالت باب افتعال بر گزینش و اختیار[۵]، اصطفاء به معنای برگزیدن شخص یا چیزی برای خالص کردن آن از آلودگی و کدورت است[۶][۷].
اصطفاء در قرآن
حقیقت اصطفاء و اختصاص آن به خداوند
رابطه اصطفاء با نبوت و عصمت
برگزیدگان
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ خراسانی، محمد مهدی، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج ۳، ص ۴۷۷ - ۴۸۵.
- ↑ التحقیق، ج۶، ص۲۵۷ـ۲۵۸؛ ترتیب‌العین، ص۴۵۲، «صفو»؛ فرهنگ‌جامع، ج۳، ص۱۶۸۷.
- ↑ نثر طوبی، ج۲، ص۴۹؛ مفردات، ص۴۸۷؛ التحقیق، ج۶، ص۲۵۷، «صفو».
- ↑ ترتیب‌العین، ص۴۵۲، «صفو».
- ↑ التحقیق، ج۶، ص۲۵۸، «صفو».
- ↑ التحقیق، ج۶، ص۲۵۹، «صفو».
- ↑ خراسانی، محمد مهدی، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج ۳، ص ۴۷۷ - ۴۸۵.