پیراهن کهنه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=155%|' به '{{عربی|') |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*از قساوتهای دشمنان در [[کربلا]]، عریان نهادن جسم [[امام حسین|حسین]] بر روی خاک بود. [[امام]]، برای پیشگیری از این ظلم، روز [[عاشورا]] قبل از عزیمت به میدان شهادت، کنار خیمهها آمد و از خواهرش زینب، جامه و شلواری کهنه طلبید و آنها را با دست پاره پاره کرد و بر تن پوشید تا کسی پس از شهادتش در آن جامهها رغبت نکند و به طمع آن لباس، او را عریان نسازد، فرمود: {{عربی | *از قساوتهای دشمنان در [[کربلا]]، عریان نهادن جسم [[امام حسین|حسین]] بر روی خاک بود. [[امام]]، برای پیشگیری از این ظلم، روز [[عاشورا]] قبل از عزیمت به میدان شهادت، کنار خیمهها آمد و از خواهرش زینب، جامه و شلواری کهنه طلبید و آنها را با دست پاره پاره کرد و بر تن پوشید تا کسی پس از شهادتش در آن جامهها رغبت نکند و به طمع آن لباس، او را عریان نسازد، فرمود: {{عربی|ائتونی ثوبا لا یرغب فیه احد اجعله تحت ثیابی لئلا اجرد منه بعد قتلی}}<ref>بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۵۴</ref> اما ابجر (ابحر) بن کعب جنایت کرده آن را پس از شهادت [[امام]] از تن او در آورد و [[امام حسین|حسین]] عریان در کربلا نهاد. از آن پس دستهایش خشک شد، مثل دو تکه چوب<ref>ثبات الهداة، ج ۵، ص ۲۰۱، عوالم(امام حسین)، ص ۲۹۷</ref> و به نقلی شلواری را که درآورد، در نتیجه از دو پا فلج و زمینگیر شد<ref>بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۵۴</ref> در برخی نقلها تغییر "عتیق" آمده، یا "ثوب خلق"، که همان لباس کهنه است<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]] صفحه ۹۵.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |
نسخهٔ ۱۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۲۰
- این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام حسین(ع) است. "امام حسین" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام حسین (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- از قساوتهای دشمنان در کربلا، عریان نهادن جسم حسین بر روی خاک بود. امام، برای پیشگیری از این ظلم، روز عاشورا قبل از عزیمت به میدان شهادت، کنار خیمهها آمد و از خواهرش زینب، جامه و شلواری کهنه طلبید و آنها را با دست پاره پاره کرد و بر تن پوشید تا کسی پس از شهادتش در آن جامهها رغبت نکند و به طمع آن لباس، او را عریان نسازد، فرمود: ائتونی ثوبا لا یرغب فیه احد اجعله تحت ثیابی لئلا اجرد منه بعد قتلی[۱] اما ابجر (ابحر) بن کعب جنایت کرده آن را پس از شهادت امام از تن او در آورد و حسین عریان در کربلا نهاد. از آن پس دستهایش خشک شد، مثل دو تکه چوب[۲] و به نقلی شلواری را که درآورد، در نتیجه از دو پا فلج و زمینگیر شد[۳] در برخی نقلها تغییر "عتیق" آمده، یا "ثوب خلق"، که همان لباس کهنه است[۴].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۵۴
- ↑ ثبات الهداة، ج ۵، ص ۲۰۱، عوالم(امام حسین)، ص ۲۹۷
- ↑ بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۵۴
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا صفحه ۹۵.