سید هاشم بحرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سید هاشم بن سلیمان توبلی بحرانی''' (متولد حدود ۱۰۳۰-۱۰۴۰ق بحرین و متوفای ۱۱۰۷ق بحرین) مشهور به '''علامه بحرانی'''، از بزرگترین و معروف‌ترین علمای [[شیعه]] در عهد صفویه است که در حدود سال‌های ۱۰۳۰-۱۰۴۰ق در بحرین متولد شد و به سال ۱۱۰۷ در همان شهر وفات یافت. وی همزمان با [[علامه مجلسی]] و [[محمد بن حسن حر عاملی]] در زمان حکومت صفوی به تدوین و نشر حدیث همت گماشت. وی پس از درگذشت مرجع دینی بزرگ وقت، محمد بن ماجد ماحوزی، ریاست علمی و مسند فتوایی بحرین را برعهده گرفته و بجز تألیف و تدریس، زعامت فقهی و مرجعیت دینی-اجتماعی را نیز برعهده داشت. تعداد تألیفات او نزدیک به شصت کتاب است که معروف‌تر و مهم‌تر از همه -به زبان عربی- [[البرهان فی تفسیر القرآن (کتاب)|البرهان فی تفسیر القرآن]] است.<ref>[https://hawzah.net/fa/Mostabser/View/6205/%D8%A8%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D9%87%D8%A7%D8%B4%D9%85- پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه]</ref>