نور آل محمد (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '﴾' به ' ')
جز (جایگزینی متن - '{{عربی| {{متن قرآن' به '{{متن قرآن')
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*"نور آل محمد" از القاب [[حضرت مهدی]] {{ع}} است. در [[روایات]] آمده است که در آیه شریفه {{عربی| {{متن قرآن|وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ}} }}<ref>سوره صف، ۸.</ref> یعنی به [[ولایت]] قائم {{ع}} و به ظهور آن حضرت، و در آیه {{عربی| {{متن قرآن|وَأَشْرَقَتِ الأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا}} }}<ref>سوره زمر، ۶۹.</ref> مراد، روشن شدن زمین به نور آن حضرت است. در یکی از زیارات جامعه نیز در اوصاف آن حضرت می‌خوانیم: {{عربی|"نور الانوار الذي تشرق به الارض عما قليل"}}.  
*"نور آل محمد" از القاب [[حضرت مهدی]] {{ع}} است. در [[روایات]] آمده است که در آیه شریفه {{متن قرآن|وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ}} }}<ref>سوره صف، ۸.</ref> یعنی به [[ولایت]] قائم {{ع}} و به ظهور آن حضرت، و در آیه {{متن قرآن|وَأَشْرَقَتِ الأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا}} }}<ref>سوره زمر، ۶۹.</ref> مراد، روشن شدن زمین به نور آن حضرت است. در یکی از زیارات جامعه نیز در اوصاف آن حضرت می‌خوانیم: {{عربی|"نور الانوار الذي تشرق به الارض عما قليل"}}.  
*روایت شده از [[جابر بن عبدالله انصاری]] که گفت: در [[مسجد کوفه]] داخل شدم، در حالی که [[امیر المؤمنین]] {{ع}} با انگشتان مبارک خود می‌نوشت و تبسم می‌فرمود. گفتم: "یا امیر المؤمنین! چه چیز شما را به خنده آورده است‌؟" فرمود: "عجب دارم از آن‌که این آیه را می‌خواند، ولی به [[حق]]، به آن معرفت ندارد". گفتم: کدام آیه‌؟ فرمود: {{عربی| {{متن قرآن|اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ}} }} تا آخر {{عربی| {{متن قرآن|مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ}} }}؛ "مشکوة" محمد {{صل}} است. {{عربی| {{متن قرآن|فِيهَا مِصْبَاحٌ}} }} منم مصباح. {{عربی| {{متن قرآن|زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ}} }} حسن و حسین {{عم}} هستند. {{عربی| {{متن قرآن|كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ}} }} [[امام سجاد|علی بن الحسین]] {{ع}}، و {{عربی| {{متن قرآن|يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ}} }} [[امام باقر|محمد بن علی]] {{ع}} است. {{عربی| {{متن قرآن|زَيْتُونَةٍ}} }} [[امام صادق|جعفر بن محمد]] {{ع}} است. {{عربی| {{متن قرآن|لا شَرْقِيَّةٍ}} }} [[امام کاظم|موسی بن جعفر]] {{ع}} است. {{عربی| {{متن قرآن|وَلا غَرْبِيَّةٍ}} }} [[امام رضا|علی بن موسی الرضا]] {{ع}} است. {{عربی| {{متن قرآن|يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ}} }} [[امام جواد|محمد بن علی]] {{ع}} است. {{عربی| {{متن قرآن|لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَار}} }} [[امام هادی|علی بن محمد]] {{ع}} است. {{عربی| {{متن قرآن|نُّورٌ عَلَى نُورٍ}} }} [[امام عسکری|حسن بن علی]] {{ع}} است. و {{عربی| {{متن قرآن|يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاء}} }} [[امام مهدی|قائم مهدی]] {{ع}} است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>.
*روایت شده از [[جابر بن عبدالله انصاری]] که گفت: در [[مسجد کوفه]] داخل شدم، در حالی که [[امیر المؤمنین]] {{ع}} با انگشتان مبارک خود می‌نوشت و تبسم می‌فرمود. گفتم: "یا امیر المؤمنین! چه چیز شما را به خنده آورده است‌؟" فرمود: "عجب دارم از آن‌که این آیه را می‌خواند، ولی به [[حق]]، به آن معرفت ندارد". گفتم: کدام آیه‌؟ فرمود: {{متن قرآن|اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ}} }} تا آخر {{متن قرآن|مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ}} }}؛ "مشکوة" محمد {{صل}} است. {{متن قرآن|فِيهَا مِصْبَاحٌ}} }} منم مصباح. {{متن قرآن|زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ}} }} حسن و حسین {{عم}} هستند. {{متن قرآن|كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ}} }} [[امام سجاد|علی بن الحسین]] {{ع}}، و {{متن قرآن|يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ}} }} [[امام باقر|محمد بن علی]] {{ع}} است. {{متن قرآن|زَيْتُونَةٍ}} }} [[امام صادق|جعفر بن محمد]] {{ع}} است. {{متن قرآن|لا شَرْقِيَّةٍ}} }} [[امام کاظم|موسی بن جعفر]] {{ع}} است. {{متن قرآن|وَلا غَرْبِيَّةٍ}} }} [[امام رضا|علی بن موسی الرضا]] {{ع}} است. {{متن قرآن|يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ}} }} [[امام جواد|محمد بن علی]] {{ع}} است. {{متن قرآن|لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَار}} }} [[امام هادی|علی بن محمد]] {{ع}} است. {{متن قرآن|نُّورٌ عَلَى نُورٍ}} }} [[امام عسکری|حسن بن علی]] {{ع}} است. و {{متن قرآن|يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاء}} }} [[امام مهدی|قائم مهدی]] {{ع}} است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>.
*در پاره‌ای از اخبار [[معراج]] آمده است که نور آن حضرت، در عالم اظله، میان انوار [[ائمه]] {{عم}}، مانند ستاره‌ای درخشان بود در بین سایر کواکب<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۷۴۲.</ref>.
*در پاره‌ای از اخبار [[معراج]] آمده است که نور آن حضرت، در عالم اظله، میان انوار [[ائمه]] {{عم}}، مانند ستاره‌ای درخشان بود در بین سایر کواکب<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۷۴۲.</ref>.



نسخهٔ ‏۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۱۷

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • "نور آل محمد" از القاب حضرت مهدی (ع) است. در روایات آمده است که در آیه شریفه وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ }}[۱] یعنی به ولایت قائم (ع) و به ظهور آن حضرت، و در آیه وَأَشْرَقَتِ الأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا }}[۲] مراد، روشن شدن زمین به نور آن حضرت است. در یکی از زیارات جامعه نیز در اوصاف آن حضرت می‌خوانیم: "نور الانوار الذي تشرق به الارض عما قليل".
  • روایت شده از جابر بن عبدالله انصاری که گفت: در مسجد کوفه داخل شدم، در حالی که امیر المؤمنین (ع) با انگشتان مبارک خود می‌نوشت و تبسم می‌فرمود. گفتم: "یا امیر المؤمنین! چه چیز شما را به خنده آورده است‌؟" فرمود: "عجب دارم از آن‌که این آیه را می‌خواند، ولی به حق، به آن معرفت ندارد". گفتم: کدام آیه‌؟ فرمود: اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ }} تا آخر مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ }}؛ "مشکوة" محمد (ص) است. فِيهَا مِصْبَاحٌ }} منم مصباح. زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ }} حسن و حسین (ع) هستند. كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ }} علی بن الحسین (ع)، و يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ }} محمد بن علی (ع) است. زَيْتُونَةٍ }} جعفر بن محمد (ع) است. لا شَرْقِيَّةٍ }} موسی بن جعفر (ع) است. وَلا غَرْبِيَّةٍ }} علی بن موسی الرضا (ع) است. يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ }} محمد بن علی (ع) است. لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَار }} علی بن محمد (ع) است. نُّورٌ عَلَى نُورٍ }} حسن بن علی (ع) است. و يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاء }} قائم مهدی (ع) است[۳].
  • در پاره‌ای از اخبار معراج آمده است که نور آن حضرت، در عالم اظله، میان انوار ائمه (ع)، مانند ستاره‌ای درخشان بود در بین سایر کواکب[۴][۵].

پرسش‌های وابسته

پرسمان القاب امام مهدی (نمایه)

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. سوره صف، ۸.
  2. سوره زمر، ۶۹.
  3. نجم الثاقب، باب دوم.
  4. نجم الثاقب، باب دوم.
  5. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۷۴۲.