مائده: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۱۵

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

"مائده" سفره آراسته به طعام را گویند. در روایت است که وقتی حضرت مهدی (ع) ظهور می‌کند، زیورهای بیت المقدس، تابوت سکینه، مائده بنی اسرائیل و... را بیرون می‌آورد؛ همچنین یک قفیز^[۱] از "منّ‌" که برای بنی اسرائیل فرود آمده بود بیرون می‌آورد، در حالی که از شیر سفیدتر است^[۲].
هنگامی که یاران خاص عیسی (ع) گفتند: ای عیسی بن مریم! آیا خدای تو می‌تواند، خوانی را از آسمان بر ما فرود آورد، عیسی (ع) گفت: از خدا بترسید -و پس از آن‌همه آیات و بینات، بهانه نگیرید-؛ اگر به راستی ایمان آورده‌اید. گفتند: می‌خواهیم از آن بخوریم و دل‌های‌مان یک جهت شود و بدانیم که تو در دعوی رسالتت به ما راست گفتی و بر آن گواه باشیم. عیسی (ع) گفت: بار پروردگارا! سفره‌ای را از آسمان فروفرست که ما را و مردمان پس از ما را، عید بود و از سوی تو نشانی باشد و تو بهترین روزی‌دهندگانی. خداوند فرمود: من آن را به شما خواهم فرستاد، ولی پس از آن، اگر کسی کافر گشت وی را عذابی کنم که هیچ‌کس را آن‌چنان عذاب نکرده باشم!^[۳] دانشمندان در این مائده اختلاف کرده‌اند که آیا فرود آمده یا نه. "حسن" و "مجاهد" گفته‌اند که نازل نشد و حواریون، پس از آن‌که آن شرط‍‌ سخت و سنگین را مترتب بر آن دانستند، از خواسته خود دست برداشتند، ولی صحیح آن است که مائده نازل شد. اول به دلیل این‌که خداوند فرمود: ﴿إِنِّي مُنَزِّلُهَا﴾ و وعده خدا تخلف‌ناپذیر است، دوم به دلیل دیگر اخبار مستفیضه که از پیامبر (ص) و تابعین در این‌باره آمده است. در کیفیت آن نیز اختلاف است. از عمار یاسر از حضرت رسول (ص) آمده که آن مائده، نان و گوشت بوده. ابن عباس گفته: حضرت عیسی (ع) به آنان گفت: سی روز روزه بدارید، آن‌گاه هرچه از خدا بخواهید شما را می‌دهد. آنان روزه را به انجام رساندند و ملائکه، هفت گرده نان و هفت ماهی آوردند و همه مردم از آن خوردند تا سیر شدند. این قول از امام باقر (ع) نیز نقل است. قتاده گفته که: هر صبح و شام، آن مائده بر یاران عیسی (ع) نازل می‌شد^[۴]^[۵].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ قفیز واحد وزن، و معادل ۹۰ رطل عراقی است.
↑ الزام الناصب، ج ۲، ص ۲۹۹.
↑ سوره مائده، ۱۱۲.
↑ معارف و معاریف، ج ۹، ص ۳.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۶۰۶.

[1] قفیز واحد وزن، و معادل ۹۰ رطل عراقی است.

[2] الزام الناصب، ج ۲، ص ۲۹۹.

[3] سوره مائده، ۱۱۲.

[4] معارف و معاریف، ج ۹، ص ۳.

[5] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۶۰۶.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۱۱: / خط ۱۱: @@
 ==مقدمه==
 *"مائده" سفره آراسته به طعام را گویند. در روایت است که وقتی [[حضرت مهدی]] {{ع}} ظهور می‌کند، زیورهای [[بیت المقدس]]، تابوت سکینه، مائده [[بنی اسرائیل]] و... را بیرون می‌آورد؛ همچنین یک قفیز<ref>قفیز واحد وزن، و معادل ۹۰ رطل عراقی است.</ref> از "منّ‌" که برای بنی اسرائیل فرود آمده بود بیرون می‌آورد، در حالی که از شیر سفیدتر است<ref>الزام الناصب، ج ۲، ص ۲۹۹.</ref>.
-*هنگامی که یاران خاص عیسی {{ع}} گفتند: ای عیسی بن مریم! آیا خدای تو می‌تواند، خوانی را از آسمان بر ما فرود آورد، عیسی {{ع}} گفت: از خدا بترسید -و پس از آن‌همه آیات و بینات، بهانه نگیرید-؛ اگر به راستی ایمان آورده‌اید. گفتند: می‌خواهیم از آن بخوریم و دل‌های‌مان یک جهت شود و بدانیم که تو در دعوی رسالتت به ما راست گفتی و بر آن گواه باشیم. عیسی {{ع}} گفت: بار پروردگارا! سفره‌ای را از آسمان فروفرست که ما را و مردمان پس از ما را، عید بود و از سوی تو نشانی باشد و تو بهترین روزی‌دهندگانی. خداوند فرمود: من آن را به شما خواهم فرستاد، ولی پس از آن، اگر کسی کافر گشت وی را عذابی کنم که هیچ‌کس را آن‌چنان عذاب نکرده باشم!<ref>سوره مائده، ۱۱۲.</ref> دانشمندان در این مائده اختلاف کرده‌اند که آیا فرود آمده یا نه. "حسن" و "مجاهد" گفته‌اند که نازل نشد و حواریون، پس از آن‌که آن شرط‍‌ سخت و سنگین را مترتب بر آن دانستند، از خواسته خود دست برداشتند، ولی صحیح آن است که مائده نازل شد. اول به دلیل این‌که خداوند فرمود: {{متن قرآن|إِنِّي مُنَزِّلُهَا}} }} و وعده خدا تخلف‌ناپذیر است، دوم به دلیل دیگر اخبار مستفیضه که از [[پیامبر]] {{صل}} و تابعین در این‌باره آمده است. در کیفیت آن نیز اختلاف است. از عمار یاسر از [[حضرت رسول]] {{صل}} آمده که آن مائده، نان و گوشت بوده. ابن عباس گفته: [[حضرت عیسی]] {{ع}} به آنان گفت: سی روز روزه بدارید، آن‌گاه هرچه از خدا بخواهید شما را می‌دهد. آنان روزه را به انجام رساندند و ملائکه، هفت گرده نان و هفت ماهی آوردند و همه مردم از آن خوردند تا سیر شدند. این قول از [[امام باقر]] {{ع}} نیز نقل است. قتاده گفته که: هر صبح و شام، آن مائده بر یاران عیسی {{ع}} نازل می‌شد<ref>معارف و معاریف، ج ۹، ص ۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۶۰۶.</ref>.
+*هنگامی که یاران خاص عیسی {{ع}} گفتند: ای عیسی بن مریم! آیا خدای تو می‌تواند، خوانی را از آسمان بر ما فرود آورد، عیسی {{ع}} گفت: از خدا بترسید -و پس از آن‌همه آیات و بینات، بهانه نگیرید-؛ اگر به راستی ایمان آورده‌اید. گفتند: می‌خواهیم از آن بخوریم و دل‌های‌مان یک جهت شود و بدانیم که تو در دعوی رسالتت به ما راست گفتی و بر آن گواه باشیم. عیسی {{ع}} گفت: بار پروردگارا! سفره‌ای را از آسمان فروفرست که ما را و مردمان پس از ما را، عید بود و از سوی تو نشانی باشد و تو بهترین روزی‌دهندگانی. خداوند فرمود: من آن را به شما خواهم فرستاد، ولی پس از آن، اگر کسی کافر گشت وی را عذابی کنم که هیچ‌کس را آن‌چنان عذاب نکرده باشم!<ref>سوره مائده، ۱۱۲.</ref> دانشمندان در این مائده اختلاف کرده‌اند که آیا فرود آمده یا نه. "حسن" و "مجاهد" گفته‌اند که نازل نشد و حواریون، پس از آن‌که آن شرط‍‌ سخت و سنگین را مترتب بر آن دانستند، از خواسته خود دست برداشتند، ولی صحیح آن است که مائده نازل شد. اول به دلیل این‌که خداوند فرمود: {{متن قرآن|إِنِّي مُنَزِّلُهَا}} و وعده خدا تخلف‌ناپذیر است، دوم به دلیل دیگر اخبار مستفیضه که از [[پیامبر]] {{صل}} و تابعین در این‌باره آمده است. در کیفیت آن نیز اختلاف است. از عمار یاسر از [[حضرت رسول]] {{صل}} آمده که آن مائده، نان و گوشت بوده. ابن عباس گفته: [[حضرت عیسی]] {{ع}} به آنان گفت: سی روز روزه بدارید، آن‌گاه هرچه از خدا بخواهید شما را می‌دهد. آنان روزه را به انجام رساندند و ملائکه، هفت گرده نان و هفت ماهی آوردند و همه مردم از آن خوردند تا سیر شدند. این قول از [[امام باقر]] {{ع}} نیز نقل است. قتاده گفته که: هر صبح و شام، آن مائده بر یاران عیسی {{ع}} نازل می‌شد<ref>معارف و معاریف، ج ۹، ص ۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۶۰۶.</ref>.
 == پرسش‌های وابسته ==