محدث: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۸ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۴۰

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

محدّث اسم مفعول از ریشه "حدّث، یحدّث" به معنای کسی است که حدیث و خبر تازه به او گویند و منظور، آن است که امامان(ع) با فرشتگان رابطه دارند، سخن آنان را می‌‏شنوند و از آن‏ها حقایقی دریافت می‏‌کنند. این، کنایه از یک مقام معنوی است. این لفظ به این معنا، یکی از القاب ویژه امام(ع) است. امام باقر(ع) در این ‏باره فرمود: امیر مؤمنان(ع) به ابن عباس فرمود: "همانا شب قدر در هر سال وجود دارد و همانا در آن، امر یک ساله نازل می‌‏شود که این امر، به امامان پس از پیامبر خواهد بود. ابن عباس گفت: آنان کیانند؟ فرمود: من و یازده نفر از نسل من امامانی‌‏اند که همگی محدّث می‏‌باشند"^[۱].
محمد بن مسلم گوید: کلمه محدّث نزد امام صادق(ع) ذکر شد، حضرت فرمود: "محدّث کسی است که صدا را بشنود و شخص را نبیند. به حضرت عرض کردم: قربانت گردم! امام از کجا می‏‌فهمد که آن، کلام فرشته است؟ فرمود: آرامش و وقاری به او داده می‌‏شود که می‌‏فهمد آن کلام از فرشته است"^[۲]^[۳].

جستارهای وابسته

منابع

سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۴۲، ح ۱۰۶
↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، باب ان الائمة محدثون مفهمون، ح ۴
↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۳۷۵.

[1] شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۴۲، ح ۱۰۶

[2] محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، باب ان الائمة محدثون مفهمون، ح ۴

[3] سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۳۷۵.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 ==مقدمه==
-*محدّث اسم مفعول از ریشه "حدّث، یحدّث" به معنای کسی است که حدیث و خبر تازه به او گویند و منظور، آن است که [[امامان]]{{عم}} با فرشتگان رابطه دارند، سخن آنان را می‌‏شنوند و از آن‏ها حقایقی دریافت می‏‌کنند. این، کنایه از یک مقام معنوی است. این لفظ به این معنا، یکی از القاب ویژه [[امام]]{{ع}} است. [[امام باقر]]{{ع}} در این ‏باره فرمود: [[امیر مؤمنان]]{{ع}} به [[ابن عباس]] فرمود: "همانا شب قدر در هر سال وجود دارد و همانا در آن، امر یک ساله نازل می‌‏شود که این امر، به [[امامان]] پس از [[پیامبر]] خواهد بود. [[ابن عباس]] گفت:
+*محدّث اسم مفعول از ریشه "حدّث، یحدّث" به معنای کسی است که حدیث و خبر تازه به او گویند و منظور، آن است که [[امامان]]{{عم}} با فرشتگان رابطه دارند، سخن آنان را می‌‏شنوند و از آن‏ها حقایقی دریافت می‏‌کنند. این، کنایه از یک مقام معنوی است. این لفظ به این معنا، یکی از القاب ویژه [[امام]]{{ع}} است. [[امام باقر]]{{ع}} در این ‏باره فرمود: [[امیر مؤمنان]]{{ع}} به [[ابن عباس]] فرمود: "همانا شب قدر در هر سال وجود دارد و همانا در آن، امر یک ساله نازل می‌‏شود که این امر، به [[امامان]] پس از [[پیامبر]] خواهد بود. [[ابن عباس]] گفت: آنان کیانند؟ فرمود: من و یازده نفر از نسل من امامانی‌‏اند که همگی محدّث می‏‌باشند"<ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۴۲، ح ۱۰۶</ref>.
-آنان کیانند؟ فرمود: من و یازده نفر از نسل من امامانی‌‏اند که همگی محدّث می‏‌باشند"<ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۴۲، ح ۱۰۶</ref>.
 *[[محمد بن مسلم]] گوید: کلمه محدّث نزد [[امام صادق]]{{ع}} ذکر شد، حضرت فرمود: "محدّث کسی است که صدا را بشنود و شخص را نبیند. به حضرت عرض کردم: قربانت گردم! [[امام]] از کجا می‏‌فهمد که آن، کلام فرشته است؟ فرمود: آرامش و وقاری به او داده می‌‏شود که می‌‏فهمد آن کلام از فرشته است"<ref>  محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، باب ان الائمة محدثون مفهمون، ح ۴</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۳۷۵.</ref>.