جز
جایگزینی متن - 'موعودنامه]]، ص:' به 'موعودنامه]]، ص '
جز (جایگزینی متن - '}} }}' به '}}') |
جز (جایگزینی متن - 'موعودنامه]]، ص:' به 'موعودنامه]]، ص ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
:::::#'''حق ارباب بر بنده'''؛ از حسین بن علی {{ع}} روایت شده که فرمود: "[[پیامبر خاتم|رسول الله]] {{صل}} به [[امام علی|علی]] {{ع}} فرمود: من به مؤمنین از خودشان به خودشان سزاوارترم، پس تو ای علی از مؤمنین به خودشان سزاوارتری، پس بعد از تو، حسن سزاوارتر است به مؤمنین از خودشان... و حجة بن الحسن به مؤمنین سزاوارتر است از خودشان. امامان نیکوکار، ان‌ها با حق و حق با آن‌ها است"<ref>اصول کافی، ج ۱، ص ۱۸۷؛ کمال الدین، ج ۱، ص ۲۷۰.</ref>. و از [[امام رضا]] {{ع}} روایت شده که فرمود: "مردم در [[اطاعت]] کردن، بردگان ما هستند"<ref>اصول کافی، ج ۱، ص ۱۸۷.</ref>. | :::::#'''حق ارباب بر بنده'''؛ از حسین بن علی {{ع}} روایت شده که فرمود: "[[پیامبر خاتم|رسول الله]] {{صل}} به [[امام علی|علی]] {{ع}} فرمود: من به مؤمنین از خودشان به خودشان سزاوارترم، پس تو ای علی از مؤمنین به خودشان سزاوارتری، پس بعد از تو، حسن سزاوارتر است به مؤمنین از خودشان... و حجة بن الحسن به مؤمنین سزاوارتر است از خودشان. امامان نیکوکار، ان‌ها با حق و حق با آن‌ها است"<ref>اصول کافی، ج ۱، ص ۱۸۷؛ کمال الدین، ج ۱، ص ۲۷۰.</ref>. و از [[امام رضا]] {{ع}} روایت شده که فرمود: "مردم در [[اطاعت]] کردن، بردگان ما هستند"<ref>اصول کافی، ج ۱، ص ۱۸۷.</ref>. | ||
:::::#'''حق عالم بر متعلّم''': خداوند در قرآن فرموده است: {{متن قرآن|فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ}}<ref>سوره انبیاء، ۷.</ref>. | :::::#'''حق عالم بر متعلّم''': خداوند در قرآن فرموده است: {{متن قرآن|فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ}}<ref>سوره انبیاء، ۷.</ref>. | ||
:::::#'''حق امام بر رعیت'''؛ [[امیر المؤمنین]] {{ع}} فرمود: مهم‌ترین چیزی که خداوند آن را از جمله حقوق، فرض کرده، حق والی و زمامدار بر رعیت است"<ref>روضه کافی، ص ۳۵.</ref>. این‌ها بخشی از حقوق حضرت بر شیعیان بود<ref>مکیال المکارم، ج ۱، ص ۵۶.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص | :::::#'''حق امام بر رعیت'''؛ [[امیر المؤمنین]] {{ع}} فرمود: مهم‌ترین چیزی که خداوند آن را از جمله حقوق، فرض کرده، حق والی و زمامدار بر رعیت است"<ref>روضه کافی، ص ۳۵.</ref>. این‌ها بخشی از حقوق حضرت بر شیعیان بود<ref>مکیال المکارم، ج ۱، ص ۵۶.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۸۱.</ref>. | ||
==پرسش‌های وابسته== | ==پرسش‌های وابسته== | ||