جز
جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
*[[امام مهدی]]{{ع}} بر بیشتر [[تفسیر]] و تأویلهایی که در [[قرآن کریم]] و [[احادیث]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[امامان معصوم]]{{عم}} صورت گرفته است، خط بطلان میکشد و آرا و اندیشهها را پیرو [[قرآن]] میسازد و در چارچوبهای قرآنی میآورد<ref>ر. ک: سید رضی، نهج البلاغه، خطبه ۱۳۸</ref>. | *[[امام مهدی]]{{ع}} بر بیشتر [[تفسیر]] و تأویلهایی که در [[قرآن کریم]] و [[احادیث]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[امامان معصوم]]{{عم}} صورت گرفته است، خط بطلان میکشد و آرا و اندیشهها را پیرو [[قرآن]] میسازد و در چارچوبهای قرآنی میآورد<ref>ر. ک: سید رضی، نهج البلاغه، خطبه ۱۳۸</ref>. | ||
*و بدینسان [[امام]]، مسائل و [[معارف]] و [[احکام]] جدیدی را مطرح میکند که برای [[مردم]] ناشناخته است و آنها را [[آیین جدید]] و کتاب تازه میانگارند و گهگاه با [[امام]] بر سر این مسائل درگیر نیز میشوند، و در این صورت [[جنگ]] با خودی و [[جامعه اسلامی]] رخ میدهد<ref> محمد حکیمی، عصر زندگی، ص ۱۷۵- ۱۷۹</ref>. | *و بدینسان [[امام]]، مسائل و [[معارف]] و [[احکام]] جدیدی را مطرح میکند که برای [[مردم]] ناشناخته است و آنها را [[آیین جدید]] و کتاب تازه میانگارند و گهگاه با [[امام]] بر سر این مسائل درگیر نیز میشوند، و در این صورت [[جنگ]] با خودی و [[جامعه اسلامی]] رخ میدهد<ref> محمد حکیمی، عصر زندگی، ص ۱۷۵- ۱۷۹</ref>. | ||
*فرازهایی از [[دعای ندبه]] از این چگونگی، پرده برداشته، میگوید: "کجا است آن کسی که برای تجدید و زنده کردن فرایض و سنن [[آیین اسلام]] که محو و فراموش شده [[ذخیره]] شده است؟ کجا است آن کسی که برای برگرداندن حقایق ملّت و [[شریعت]] [[دین]] مقدّس [[اسلام]] [[برگزیده]] شده است؟ کجا است آنکه برای زنده کردن [[کتاب آسمانی]] [[قرآن]] و حدودش مورد [[امید]] و آرزوست؟ کجا است زندهکننده نشانههای [[دین]] و اهل آن؟ .... <ref> {{عربی|" أَيْنَ الْمُدَّخَرُ لِتَجْدِيدِ الْفَرَائِضِ وَ السُّنَنِ، أَيْنَ الْمُتَخَيَّرُ لِإِعَادَةِ الْمِلَّةِ وَ الشَّرِيعَةِ، أَيْنَ الْمُؤَمَّلُ لِإِحْيَاءِ الْكِتَابِ وَ حُدُودِهِ، أَيْنَ مُحْيِي مَعَالِمِ الدِّينِ وَ أَهْلِه"}}، سیّد بن طاوس، اقبال الاعمال، ص ۵۰۴</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، | *فرازهایی از [[دعای ندبه]] از این چگونگی، پرده برداشته، میگوید: "کجا است آن کسی که برای تجدید و زنده کردن فرایض و سنن [[آیین اسلام]] که محو و فراموش شده [[ذخیره]] شده است؟ کجا است آن کسی که برای برگرداندن حقایق ملّت و [[شریعت]] [[دین]] مقدّس [[اسلام]] [[برگزیده]] شده است؟ کجا است آنکه برای زنده کردن [[کتاب آسمانی]] [[قرآن]] و حدودش مورد [[امید]] و آرزوست؟ کجا است زندهکننده نشانههای [[دین]] و اهل آن؟ .... <ref> {{عربی|" أَيْنَ الْمُدَّخَرُ لِتَجْدِيدِ الْفَرَائِضِ وَ السُّنَنِ، أَيْنَ الْمُتَخَيَّرُ لِإِعَادَةِ الْمِلَّةِ وَ الشَّرِيعَةِ، أَيْنَ الْمُؤَمَّلُ لِإِحْيَاءِ الْكِتَابِ وَ حُدُودِهِ، أَيْنَ مُحْيِي مَعَالِمِ الدِّينِ وَ أَهْلِه"}}، سیّد بن طاوس، اقبال الاعمال، ص ۵۰۴</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۲۳۲ - ۲۳۵.</ref>. | ||
== آیین جدید در موعود نامه == | == آیین جدید در موعود نامه == | ||
*از روایتهایی که حرکتهای فکری و فرهنگی حضرت را در [[عصر ظهور]] بیان میکند، دانسته میشود که در این روزگار، توجیهها، تأویلها، تحریفها، انحرافها و پیرایهها، بسیاری از باورهای [[اسلام]] ناب را تهدید میکند و ساختههای ذهنی مدّعیان [[دین]]، بهعنوان [[باورهای دینی]] ترویج میشود. [[امام صادق]] {{ع}} درباره راه و روش [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} میفرماید: "راه و روش او، چون [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} است؛ یعنی هرچه را پیش از او باشد ویران میکند -چنانکه [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} [[جاهلیت]] را ویران ساخت- و [[اسلام]] را از نو مینمایاند"<ref>غیبة نعمانى، ص ۲۳۱. </ref>. در بسیاری از روایتهای اسلامی، از [[تجدید دین]] و آمدن [[آیین جدید]]، توسط [[امام مهدی]] {{ع}} [[سخن]] رفته است<ref>ارشاد مفید، ج ۲، ص ۳۸۳. </ref>. | *از روایتهایی که حرکتهای فکری و فرهنگی حضرت را در [[عصر ظهور]] بیان میکند، دانسته میشود که در این روزگار، توجیهها، تأویلها، تحریفها، انحرافها و پیرایهها، بسیاری از باورهای [[اسلام]] ناب را تهدید میکند و ساختههای ذهنی مدّعیان [[دین]]، بهعنوان [[باورهای دینی]] ترویج میشود. [[امام صادق]] {{ع}} درباره راه و روش [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} میفرماید: "راه و روش او، چون [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} است؛ یعنی هرچه را پیش از او باشد ویران میکند -چنانکه [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} [[جاهلیت]] را ویران ساخت- و [[اسلام]] را از نو مینمایاند"<ref>غیبة نعمانى، ص ۲۳۱. </ref>. در بسیاری از روایتهای اسلامی، از [[تجدید دین]] و آمدن [[آیین جدید]]، توسط [[امام مهدی]] {{ع}} [[سخن]] رفته است<ref>ارشاد مفید، ج ۲، ص ۳۸۳. </ref>. | ||
[[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} میفرماید: "او [[هواپرستی]] را به [[خداپرستی]] باز میگرداند، پس از آنکه [[خداپرستی]] را به [[هواپرستی]] باز گردانده باشند. رأیها را به [[قرآن]] باز میگرداند، پس از آنکه [[قرآن]] را به رأیهای خود باز گردانده باشند"<ref>نهج البلاغه فیض الاسلام، خطبه ۱۳۸. </ref>. این [[کلام]] [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} روشن میکند که [[اندیشه]] دینی [[پیش از ظهور]]، در سطح وسیعی براساس هواها و هوسها و [[منافع]] شخصی و گروهی شکل میگیرد. [[عالمان]] دنیامدار و نفسپرست، اصول و [[فروع]] دینی و [[آیات]] [[وحی]] را به دلخواه [[تفسیر]] و [[تأویل]] میکنند؛ انگونه که با آرزوهای دنیاخواهانه آنان هیچ تضادّی پیدا نکند و چنانکه [[احادیث]] بسیار دیگر نیز، به این تصریح دارد، این کار امری رایج خواهد بود. [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} میفرماید: "[[امام مهدی|مهدی]] {{ع}}، کتاب و سنّت مرده و از میان رفته را زنده میکند"<ref>نهج البلاغه فیض الاسلام، خطبه ۱۳۸. </ref>. بههرحال در [[زمان غیبت]]، بدعتهایی در [[دین]] گذاشته میشود و احکامی از [[قرآن]] و [[اسلام]] بر طبق میل [[مردم]] [[تأویل]] و [[تفسیر]] میشود و بسیاری از [[حدود]] و [[احکام]] چنان فراموش میشود که گویا اصلا از [[اسلام]] نبوده است. وقتی حضرت [[ظهور]] کرد، [[بدعتها]] را ابطال میکند و [[احکام خدا]] را به همان [[جور]] که صادر شده ظاهر مینماید و [[حدود اسلامی]] را بدون سهلانگاری [[اجرا]] میکند. از اینروست که چنین برنامهای برای [[مردم]] تازگی دارد. [[مردم]] گمان میکنند وقتی حضرت ظاهر شود، تمام اعمال [[مسلمین]] را تصحیح میکند و به اتفاق آنان در گوشه [[مسجد]] مشغول [[عبادت]] میشود، اما اگر مشاهده کنند که از [[شمشیر]] [[امام زمان]] {{ع}} [[خون]] میچکد و [[مردم]] را به سوی [[جهاد]] و [[امر به معروف و نهی از منکر]] [[دعوت]] میکند و نمازگزاران [[ستمپیشه]] را به قتل میرساند و اموالی را که از راه تعدّی و رشوهخواری و [[ربا]] به دست آوردهاند به صاحبانش برمیگرداند و مانع زکوة را گردن میزند، این برنامه برای آنان تازه و جدید است<ref>دادگستر جهان، ابراهیم امینى، ص ۳۰۶ و ۳۰۹. </ref>. | [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} میفرماید: "او [[هواپرستی]] را به [[خداپرستی]] باز میگرداند، پس از آنکه [[خداپرستی]] را به [[هواپرستی]] باز گردانده باشند. رأیها را به [[قرآن]] باز میگرداند، پس از آنکه [[قرآن]] را به رأیهای خود باز گردانده باشند"<ref>نهج البلاغه فیض الاسلام، خطبه ۱۳۸. </ref>. این [[کلام]] [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} روشن میکند که [[اندیشه]] دینی [[پیش از ظهور]]، در سطح وسیعی براساس هواها و هوسها و [[منافع]] شخصی و گروهی شکل میگیرد. [[عالمان]] دنیامدار و نفسپرست، اصول و [[فروع]] دینی و [[آیات]] [[وحی]] را به دلخواه [[تفسیر]] و [[تأویل]] میکنند؛ انگونه که با آرزوهای دنیاخواهانه آنان هیچ تضادّی پیدا نکند و چنانکه [[احادیث]] بسیار دیگر نیز، به این تصریح دارد، این کار امری رایج خواهد بود. [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} میفرماید: "[[امام مهدی|مهدی]] {{ع}}، کتاب و سنّت مرده و از میان رفته را زنده میکند"<ref>نهج البلاغه فیض الاسلام، خطبه ۱۳۸. </ref>. بههرحال در [[زمان غیبت]]، بدعتهایی در [[دین]] گذاشته میشود و احکامی از [[قرآن]] و [[اسلام]] بر طبق میل [[مردم]] [[تأویل]] و [[تفسیر]] میشود و بسیاری از [[حدود]] و [[احکام]] چنان فراموش میشود که گویا اصلا از [[اسلام]] نبوده است. وقتی حضرت [[ظهور]] کرد، [[بدعتها]] را ابطال میکند و [[احکام خدا]] را به همان [[جور]] که صادر شده ظاهر مینماید و [[حدود اسلامی]] را بدون سهلانگاری [[اجرا]] میکند. از اینروست که چنین برنامهای برای [[مردم]] تازگی دارد. [[مردم]] گمان میکنند وقتی حضرت ظاهر شود، تمام اعمال [[مسلمین]] را تصحیح میکند و به اتفاق آنان در گوشه [[مسجد]] مشغول [[عبادت]] میشود، اما اگر مشاهده کنند که از [[شمشیر]] [[امام زمان]] {{ع}} [[خون]] میچکد و [[مردم]] را به سوی [[جهاد]] و [[امر به معروف و نهی از منکر]] [[دعوت]] میکند و نمازگزاران [[ستمپیشه]] را به قتل میرساند و اموالی را که از راه تعدّی و رشوهخواری و [[ربا]] به دست آوردهاند به صاحبانش برمیگرداند و مانع زکوة را گردن میزند، این برنامه برای آنان تازه و جدید است<ref>دادگستر جهان، ابراهیم امینى، ص ۳۰۶ و ۳۰۹. </ref>. | ||
نکته قابل توجه این است که [[اختلاف]] آراء و افکار در حوزه [[اندیشه]] دینی، به مقتضای اجتهادی بودن آن است و این نزد دینپژوهان، اصلی پذیرفته و برخاسته از تعالیم دینی [[امامان]] {{عم}} است. [[احادیث]] یادشده، اندیشههایی که بر پایه [[فهم]] و استنباط درست پدید آید و معیارهای مسلّم [[اجتهاد]] دینی را متناسب با نیازمندیهای [[فرهنگ دینی]] زمان خود دارا باشد، دربرنمیگیرند<ref>چشمبهراه مهدى، ص ۲۲۰. </ref><ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، | نکته قابل توجه این است که [[اختلاف]] آراء و افکار در حوزه [[اندیشه]] دینی، به مقتضای اجتهادی بودن آن است و این نزد دینپژوهان، اصلی پذیرفته و برخاسته از تعالیم دینی [[امامان]] {{عم}} است. [[احادیث]] یادشده، اندیشههایی که بر پایه [[فهم]] و استنباط درست پدید آید و معیارهای مسلّم [[اجتهاد]] دینی را متناسب با نیازمندیهای [[فرهنگ دینی]] زمان خود دارا باشد، دربرنمیگیرند<ref>چشمبهراه مهدى، ص ۲۲۰. </ref><ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۱.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | ==پرسش مستقیم== | ||
* [[منظور از دین و قرآن جدیدی که امام مهدی میآورد چیست؟ (پرسش)]] | * [[منظور از دین و قرآن جدیدی که امام مهدی میآورد چیست؟ (پرسش)]] |