سید بن طاووس: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۲۱

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

"سید رضی الدین علی بن موسی" معروف به ابن طاووس، از علمای ربانی و زاهد مشرب امامیه بود که در عین استادی در فقه، از فرط‍‌ تقوا -در عمر خود- فتوی نداد و به ادعیه و اوراد و سیر باطن مشغول بود. آورده‌اند که با امام غائب (ع) ملاقات داشت و به خود وی هم کراماتی نسبت می‌دهند. وی شخصا نیز ادعیه و زیاراتی انشاء کرده است. ابن طاووس در دوران زندگی و پس از مرگ، مورد احترام فریقین بود. مدفن او در حلّه است. نواده او نیز به نام رضی الدین بن طاووس (مؤلف زوائد الفوائد) مشهور است. ابن طاووس از عالمانی است که عرفای متأخر شیعه، وی را از پیشروان خود شمرده‌اند. او با سیزده واسطه از طرف پدر با امام حسن مجتبی (ع) پیوند می‌خورد و از طرف مادر به امام حسین (ع) می‌رسد. بدین‌جهت او را ملقب به "ذی الحسنین" نیز کرده‌اند و چون پدر سید بن طاووس، فرزند دختری "شیخ طوسی" نیز بوده، در تألیفاتش از جناب شیخ طوسی، با کلمه "جدّی" یاد می‌کند. از آثار اوست: الامان عن اخطار الاسفار و الزمان، مهج الدعوات و منهج العبادات، جمال الاسبوع، الملهوف علی قتلی الطفوف، الفتن و الملاحم، فتح الابواب بین ذوی الالباب و رب الارباب (در استخارات)^[۱]^[۲].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ معارف و معاریف، ج ۱، ص ۲۷۹.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۱۵.

[1] معارف و معاریف، ج ۱، ص ۲۷۹.

[2] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۱۵.

[۱]

[۲]

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 ==مقدمه==
-*"سید رضی الدین علی بن موسی" معروف به ابن طاووس، از علمای ربانی و زاهد مشرب [[امامیه]] بود که در عین استادی در فقه، از فرط‍‌ تقوا -در عمر خود- فتوی نداد و به ادعیه و اوراد و سیر باطن مشغول بود. آورده‌اند که با امام غائب {{ع}} ملاقات داشت و به خود وی هم کراماتی نسبت می‌دهند. وی شخصا نیز ادعیه و زیاراتی انشاء کرده است. ابن طاووس در دوران زندگی و پس از مرگ، مورد احترام فریقین بود. مدفن او در حلّه است. نواده او نیز به نام رضی الدین بن طاووس (مؤلف زوائد الفوائد) مشهور است. ابن طاووس از عالمانی است که عرفای متأخر شیعه، وی را از پیشروان خود شمرده‌اند. او با سیزده واسطه از طرف پدر با [[امام حسن]] مجتبی {{ع}} پیوند می‌خورد و از طرف مادر به [[امام حسین]] {{ع}} می‌رسد. بدین‌جهت او را ملقب به "ذی الحسنین" نیز کرده‌اند و چون پدر سید بن طاووس، فرزند دختری "[[شیخ طوسی]]" نیز بوده، در تألیفاتش از جناب شیخ طوسی، با کلمه "جدّی" یاد می‌کند. از آثار اوست: الامان عن اخطار الاسفار و الزمان، مهج الدعوات و منهج العبادات، جمال الاسبوع، الملهوف علی قتلی الطفوف، الفتن و الملاحم، فتح الابواب بین ذوی الالباب و رب الارباب (در استخارات)<ref>معارف و معاریف، ج ۱، ص ۲۷۹.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۴۱۵.</ref>.
+*"سید رضی الدین علی بن موسی" معروف به ابن طاووس، از علمای ربانی و زاهد مشرب [[امامیه]] بود که در عین استادی در فقه، از فرط‍‌ تقوا -در عمر خود- فتوی نداد و به ادعیه و اوراد و سیر باطن مشغول بود. آورده‌اند که با امام غائب {{ع}} ملاقات داشت و به خود وی هم کراماتی نسبت می‌دهند. وی شخصا نیز ادعیه و زیاراتی انشاء کرده است. ابن طاووس در دوران زندگی و پس از مرگ، مورد احترام فریقین بود. مدفن او در حلّه است. نواده او نیز به نام رضی الدین بن طاووس (مؤلف زوائد الفوائد) مشهور است. ابن طاووس از عالمانی است که عرفای متأخر شیعه، وی را از پیشروان خود شمرده‌اند. او با سیزده واسطه از طرف پدر با [[امام حسن]] مجتبی {{ع}} پیوند می‌خورد و از طرف مادر به [[امام حسین]] {{ع}} می‌رسد. بدین‌جهت او را ملقب به "ذی الحسنین" نیز کرده‌اند و چون پدر سید بن طاووس، فرزند دختری "[[شیخ طوسی]]" نیز بوده، در تألیفاتش از جناب شیخ طوسی، با کلمه "جدّی" یاد می‌کند. از آثار اوست: الامان عن اخطار الاسفار و الزمان، مهج الدعوات و منهج العبادات، جمال الاسبوع، الملهوف علی قتلی الطفوف، الفتن و الملاحم، فتح الابواب بین ذوی الالباب و رب الارباب (در استخارات)<ref>معارف و معاریف، ج ۱، ص ۲۷۹.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۱۵.</ref>.
 == پرسش‌های وابسته ==