غیبت امام: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص'
جز (جایگزینی متن - ':"' به ': "')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص')
خط ۱۹: خط ۱۹:
#'''امکان [[هدایت تشریعی]] و تکوینی در دورهٔ غیبت:''' یکی از [[شئون]] و وظایف [[امام]] و [[مقام امامت]]، [[واسطه فیض الهی]] بودن است که بنابر [[نصوص]] [[روایت|روایی]] [[خداوند]] عالم تکوین را به واسطه وجود شریف [[ائمه]] [[هدایت]] و اداره می‌کند. روایاتی از این سنخ که: "آسمان با وجود [[ائمه]] از سقوط حفظ شده، با فیض وجود [[ائمه]] باران می بارد"، بحث و توضیح آن در فصل اول گذاشت. روشن است این [[شأن]] [[امام]] به اصل وجود شریفش متقوم است و اصلاً به مسئله حضور یا [[غیبت]] خود در میان [[مردم]] ارتباطی ندارد. پس این [[شأن]] و مسئولیت [[امام]] در دوره [[غیبت]] نیز تحقق یافته و روشن می‌شود که [[ضرورت وجود امام]] [[معصوم]] برای افاضه [[فیض الهی]] لازم و ضرورمی است و مسئله [[غیبت]] مانع آن نیست. افزون بر این [[شأن]] و [[ولایت تکوینی]] [[امام]]، [[امام حجت]]{{ع}} در سراپرده [[غیبت]] از طرق مختلف مانند تصرف در نفوس و دل‌های [[مسلمانان]] و [[انسان]]‌ها بستر [[هدایت]] آنان را به سوی حق تعالی فراهم می‌کند، چنان‌که [[آیه شریفه]] ذیل درباره نقش [[امامان]] و پیشوایان می‌فرماید: {{متن قرآن|أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا}}<ref> سوره سجده، آیه: ۲۴.</ref>. [[پیامبر اسلام]]{{صل}} بعد از اشاره به [[غیبت]] [[حضرت حجت]]{{ع}} در پاسخ از امکان استفاده از وجود آن حضرت در دوره [[غیبت]] فرمود: "قسم به خدایی که مرا به [[نبوت]] برانگیخت، همانا [[مردم]] به [[نور]] وی [[روشنایی]] و [[هدایت]] می‌جویند و به ولایتش منتفع می‌شوند، مانند انتفاع [[مردم]] از خورشید پشت ابرها"<ref>کمال الدین، ج ۱، ص ۴۷۵؛ بحار، ج ۵۳، ص ۱۷۱؛ الاحتجاج، ج ۲، ص ۴۹۲.</ref>. آن حضرت گاهاً به رفع گرفتاری‌ها و کمک درماندگان می‌پردازند که این [[شأن]] یکی از [[صفات]] آن حضرت در دعاها ذکر شده است، مانند:{{عربی|" مُفَرِّجِ‏ الْكَرْبِ‏ وَ مُزِيلِ‏ الْهَمِ‏ وَ كَاشِفِ‏ الْبَلْوَى‏‏"}} <ref>از بين برندۀ غم، و زدايندۀ اندوه، وبرطرف‌كنندۀ بلاست؛ دعا بعد از زیارت، بحار، ج ۱۰۲. </ref>؛ {{عربی|" السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا... الْغَوْثُ وَ الرَّحْمَةُ الْوَاسِعَة‏‏"}}<ref>«درود بر تو اى فريادرس،اى [[رحمت]] و بخشش گسترده» زیارت آل یاسین.</ref>؛{{عربی|" صَاحِبِ الضِّيَاءِ وَ النُّورِ... وَ الْكَهْفِ وَ الْعَضُد... السَّلَامُ عَلَى مُفَرِّجِ الْكُرُبَاتِ‏‏"}} <ref>«دارندۀ [[نور]] و روشنايى... پناهگاه و پشتيبان... سلام بر آن كسى كه گرفتارى‌ها را برطرف مى‌كند» زیارت [[حضرت حجت]]{{ع}}، بحار، ج ۱۰۲، ص ۸۴. </ref>. کسانی که موفق شدند به دیدار حضرت نائل آیند و از وجود شریفش کسب فیض نمایند، یا کساین که حضرت بر آنان کمک و مساعده نموده است در منابع تاریخی درج شده است که خواننده فاضل را به آن ارجاع می‌دهم<ref>ر. ک: طبرسی توری، نجم الثاقب، ج ۲،‌ باب ۷.</ref>. برخی نیز حفظ جبهه [[مسلمانان]] خصوصاً [[شیعیان]] را از توطئه‌های دشمنان خصوصاً کشور [[شیعی]] ایران اسلامی را یکی از فیوضات پربرکت وجود آن حضرت توصیف می‌کنند<ref>ر. ک: لطف الله صافی گلپایگانی، [[امامت]] و [[مهدویت]] (عج)، پاسخ به ده پرسش،‌ص ۴۵.</ref>. در [[تأیید]] این مدعا می‌توان به پیروز‌ی‌های لشکر [[اسلام]] در [[جنگ]] هشت ساله و همچنین [[جنگ]] و مقابله [[شیعیان]] لبنان در مقابل اسرائیل اشاره کرده که امدادهای غیبی الهی و [[حضرت حجت]] در این جنگ‌ها برای اهلش مخفی نبود.  
#'''امکان [[هدایت تشریعی]] و تکوینی در دورهٔ غیبت:''' یکی از [[شئون]] و وظایف [[امام]] و [[مقام امامت]]، [[واسطه فیض الهی]] بودن است که بنابر [[نصوص]] [[روایت|روایی]] [[خداوند]] عالم تکوین را به واسطه وجود شریف [[ائمه]] [[هدایت]] و اداره می‌کند. روایاتی از این سنخ که: "آسمان با وجود [[ائمه]] از سقوط حفظ شده، با فیض وجود [[ائمه]] باران می بارد"، بحث و توضیح آن در فصل اول گذاشت. روشن است این [[شأن]] [[امام]] به اصل وجود شریفش متقوم است و اصلاً به مسئله حضور یا [[غیبت]] خود در میان [[مردم]] ارتباطی ندارد. پس این [[شأن]] و مسئولیت [[امام]] در دوره [[غیبت]] نیز تحقق یافته و روشن می‌شود که [[ضرورت وجود امام]] [[معصوم]] برای افاضه [[فیض الهی]] لازم و ضرورمی است و مسئله [[غیبت]] مانع آن نیست. افزون بر این [[شأن]] و [[ولایت تکوینی]] [[امام]]، [[امام حجت]]{{ع}} در سراپرده [[غیبت]] از طرق مختلف مانند تصرف در نفوس و دل‌های [[مسلمانان]] و [[انسان]]‌ها بستر [[هدایت]] آنان را به سوی حق تعالی فراهم می‌کند، چنان‌که [[آیه شریفه]] ذیل درباره نقش [[امامان]] و پیشوایان می‌فرماید: {{متن قرآن|أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا}}<ref> سوره سجده، آیه: ۲۴.</ref>. [[پیامبر اسلام]]{{صل}} بعد از اشاره به [[غیبت]] [[حضرت حجت]]{{ع}} در پاسخ از امکان استفاده از وجود آن حضرت در دوره [[غیبت]] فرمود: "قسم به خدایی که مرا به [[نبوت]] برانگیخت، همانا [[مردم]] به [[نور]] وی [[روشنایی]] و [[هدایت]] می‌جویند و به ولایتش منتفع می‌شوند، مانند انتفاع [[مردم]] از خورشید پشت ابرها"<ref>کمال الدین، ج ۱، ص ۴۷۵؛ بحار، ج ۵۳، ص ۱۷۱؛ الاحتجاج، ج ۲، ص ۴۹۲.</ref>. آن حضرت گاهاً به رفع گرفتاری‌ها و کمک درماندگان می‌پردازند که این [[شأن]] یکی از [[صفات]] آن حضرت در دعاها ذکر شده است، مانند:{{عربی|" مُفَرِّجِ‏ الْكَرْبِ‏ وَ مُزِيلِ‏ الْهَمِ‏ وَ كَاشِفِ‏ الْبَلْوَى‏‏"}} <ref>از بين برندۀ غم، و زدايندۀ اندوه، وبرطرف‌كنندۀ بلاست؛ دعا بعد از زیارت، بحار، ج ۱۰۲. </ref>؛ {{عربی|" السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا... الْغَوْثُ وَ الرَّحْمَةُ الْوَاسِعَة‏‏"}}<ref>«درود بر تو اى فريادرس،اى [[رحمت]] و بخشش گسترده» زیارت آل یاسین.</ref>؛{{عربی|" صَاحِبِ الضِّيَاءِ وَ النُّورِ... وَ الْكَهْفِ وَ الْعَضُد... السَّلَامُ عَلَى مُفَرِّجِ الْكُرُبَاتِ‏‏"}} <ref>«دارندۀ [[نور]] و روشنايى... پناهگاه و پشتيبان... سلام بر آن كسى كه گرفتارى‌ها را برطرف مى‌كند» زیارت [[حضرت حجت]]{{ع}}، بحار، ج ۱۰۲، ص ۸۴. </ref>. کسانی که موفق شدند به دیدار حضرت نائل آیند و از وجود شریفش کسب فیض نمایند، یا کساین که حضرت بر آنان کمک و مساعده نموده است در منابع تاریخی درج شده است که خواننده فاضل را به آن ارجاع می‌دهم<ref>ر. ک: طبرسی توری، نجم الثاقب، ج ۲،‌ باب ۷.</ref>. برخی نیز حفظ جبهه [[مسلمانان]] خصوصاً [[شیعیان]] را از توطئه‌های دشمنان خصوصاً کشور [[شیعی]] ایران اسلامی را یکی از فیوضات پربرکت وجود آن حضرت توصیف می‌کنند<ref>ر. ک: لطف الله صافی گلپایگانی، [[امامت]] و [[مهدویت]] (عج)، پاسخ به ده پرسش،‌ص ۴۵.</ref>. در [[تأیید]] این مدعا می‌توان به پیروز‌ی‌های لشکر [[اسلام]] در [[جنگ]] هشت ساله و همچنین [[جنگ]] و مقابله [[شیعیان]] لبنان در مقابل اسرائیل اشاره کرده که امدادهای غیبی الهی و [[حضرت حجت]] در این جنگ‌ها برای اهلش مخفی نبود.  
#'''فواید دیگر [[غیبت]] و انتظار:''' نفس وجود [[امام عصر]]{{ع}} در سراپردهٔ [[غیبت]] و وعده ظهور حضرت برپایی مقتدرین [[حکومت جهانی]] عادلانه و نابودی ظلم و [[حکومت]]‌های ظالمانه موجب امید در دل‌های [[انسان|انسان‌های]] مؤمن می‌گردد. به دیگر سخن [[غیبت]] حضرت مقدمه و طلیعه ظهور [[نور]] عالم تاب و فرجام [[نیکو]] و روشن، برای [[جامعه]] جهانی است. [[انسان]]‌های بی‌شماری هستند که به دلیل کسب زمینه حضور در بین سربازان آن حضرت و یا امکان دیدار حضرت در سلک [[انسان کامل|انسان‌های کامل]] و وارسته‌ای قرار گرفته و یا در این عرصه هستند، وجود جوانان بی‌شمار مذهبی در هیئت‌ها و ذکر "یا مهدی" آنان خود بهترین گواه و شاهد بر وجود آثار و کارکرد مثبت "[[غیبت امام]]" است.
#'''فواید دیگر [[غیبت]] و انتظار:''' نفس وجود [[امام عصر]]{{ع}} در سراپردهٔ [[غیبت]] و وعده ظهور حضرت برپایی مقتدرین [[حکومت جهانی]] عادلانه و نابودی ظلم و [[حکومت]]‌های ظالمانه موجب امید در دل‌های [[انسان|انسان‌های]] مؤمن می‌گردد. به دیگر سخن [[غیبت]] حضرت مقدمه و طلیعه ظهور [[نور]] عالم تاب و فرجام [[نیکو]] و روشن، برای [[جامعه]] جهانی است. [[انسان]]‌های بی‌شماری هستند که به دلیل کسب زمینه حضور در بین سربازان آن حضرت و یا امکان دیدار حضرت در سلک [[انسان کامل|انسان‌های کامل]] و وارسته‌ای قرار گرفته و یا در این عرصه هستند، وجود جوانان بی‌شمار مذهبی در هیئت‌ها و ذکر "یا مهدی" آنان خود بهترین گواه و شاهد بر وجود آثار و کارکرد مثبت "[[غیبت امام]]" است.
بر این اساس [[غیبت]] [[امام مهدی|حضرت حجت]]{{ع}} خود متضمن فواید بی‌شمار است که با ادله ضرورت [[امام]] تهافتی ندارد<ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[امامت ۲ (کتاب)|امامت]]، ص:۱۲۷ - ۱۳۳.</ref>
بر این اساس [[غیبت]] [[امام مهدی|حضرت حجت]]{{ع}} خود متضمن فواید بی‌شمار است که با ادله ضرورت [[امام]] تهافتی ندارد<ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[امامت ۲ (کتاب)|امامت]]، ص۱۲۷ - ۱۳۳.</ref>


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
۲۱۸٬۸۳۴

ویرایش