کنیه امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

*کنیه اسمی است که مزیّن به "ابن"، "اب"، "اُمّ‌"، "اخ" یا "اخت" باشد. در عرب متداول است و به منظور تعظیم و تجلیل از کسی گفته می‌شود<ref>معارف و معاریف، ج ۸، ص ۵۹۵.</ref>. کنیه‌های [[حضرت مهدی]] {{ع}} چنین آمده است: [[ابوالقاسم]]، [[ابو عبدالله]]، [[ابوجعفر]]، [[ابومحمد]]، [[ابوابراهیم]]، [[ابوالحسن]]، [[ابوبکر]]، [[ابوصالح]] و [[ابوتراب]]<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. [[پیامبر اسلام]] {{ع}} فرمود: "مهدی از فرزندان من است و اسم او اسم من و کنیه او کنیه من است"<ref>کمال الدین، ص ۲۸۶.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۹۴.</ref>.