آیا نشانه‌های ظهور جنبه نمادین دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::در پاسخ می‌توان گفت: با توجه به جنبه‌های مختلف احادیثِ "[[صیحه]] و [[ندای آسمانی]]" در می‌یابیم که گرچه [[ندای آسمانی]]، حالت عادی و طبیعی ندارد و [[معجزه]] ارتباطی محسوب می‌شود (چون همگان با زبان مادری و به صورت یکسان می‌شنوند که [[جبرئیل امین]] {{ع}} [[حضرت مهدی]]{{ع}} را با نام و [[نسب]] معرفی می‌کند)<ref>رک: ندای آسمانی، ص۸۶.</ref> ولی غیر عادی بودن، آن [[دلیل]] نمی‌شود که ما آن را نپذیریم؛ زیرا اوّلاً صدایی با چنان محتوا و خصوصیات، که گفته شده توسط [[جبرئیل امین]] {{ع}} بلند می‌ شود، نمی‌تواند حاصل انفجار یا صداهای مانند آن باشد. و ثانیاً گرچه روش حجّت‌های الهی در [[تبلیغ]] و اجرای [[دین]] به صورت عادی و طبیعی بوده است، ولی برای اثبات [[حقانیت]] خود از معجزاتی نیز سود می‌بردند و این [[معجزات]] در همه [[ادیان الهی]] مطرح و ثابت شده است. [[امام مهدی]]{{ع}} نیز برای شناساندن خود به جهانیان و اثبات [[حقانیت]] خویش نیازمند این [[معجزه]] ارتباطی است. درباره [[سفیانی]] نیز فرضیه نمادین مطرح شده است و برخی آن را یک جریان [[انحرافی]] که با [[اندیشه]] [[مهدویت]] و ارزش‌های آن مخالف است، دانسته‌اند. ولی این [[کلام]] با مجموعه روایاتی که نام، [[نسب]]، وضعیت جسمانی و اقدام‌های [[سفیانی]] را ذکر و او را یک [[انسان]] معرفی می‌کنند، سازگار نیست<ref>رک: سفیانی از ظهور تا افول، ص۳۵.</ref>»<ref>[[سید حسن زمانی|زمانی، سید حسن]]، [[نشانه‌های قیام حضرت مهدی (کتاب)|نشانه‌های قیام حضرت مهدی]]، ص ۷۲ - ۷۵.</ref>.

{{پرسمان نشانه‌ها و علائم ظهور}}

==منبع‌شناسی جامع مهدویت==