امام جواد: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - '{{خرد}}' به '{{ویرایش غیرنهایی}}')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{ویرایش غیرنهایی}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[اهل بیت پیامبر خاتم]]''' است. "'''امام محمد تقی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام محمد تقی در حدیث]] | [[امام محمد تقی در کلام اسلامی]] | [[امام محمد تقی در تاریخ اسلام]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام محمد تقی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


شرح مدخل اصلی '''امام جواد''' هنوز آماده انتشار نیست.  
==مقدمه==
*نام مبارکش [[علی]] و یازدهمین تن از [[چهارده معصوم]] {{ع}} است. به سال ۱۹۵ ه. در [[مدینه]] زاده شد و در بیست و پنج سالگی به [[شهادت]] رسید. [[پدر]] ارجمندش [[امام رضا]] {{ع}} [[هشتمین امام]] [[معصوم]] و مادرش خیزران (سَبیکه) است. از لقب‌های مشهور او است: جواد و [[تقی]] و [[کنیه]] گرامی‌اش [[ابو جعفر ثانی]] است<ref>مصنفات الشیخ المفید، ۱۱/ ۲۷۳؛ الانوار البهیة، ۲۲۵.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 118.</ref>.


اين مدخل از چند منظر متفاوت، مورد بررسی و تحقیق قرار خواهد گرفت:
==[[فضائل]] و [[مناقب]]==
*[[امام]] [[محمد]] [[تقی]] همانند دیگر [[امامان معصوم]] {{عم}} در خصال [[نیک]] و [[اخلاق پسندیده]] همچون جد خویش، [[پیامبر اسلام]] {{صل}} بود. در [[عبادت]] و [[طاعت]] شهرتی تمام داشت و بیش‌تر روزها در [[روزه]] بود و شب‌ها به [[عبادت]] و [[راز]] و [[نیاز]]. پیوسته این [[حدیث]] [[پیامبر]] {{صل}} را بر زبان داشت که "هر کس [[نماز شب]] بگزارد، چهره‌اش در روز زیبا و [[نورانی]] گردد"<ref>علل الشرائع‌، ۲/ ۳۶۳.</ref>. [[فروتنی]] [[امام]] [[محمد]] [[تقی]] {{ع}} از صفات برجسته او است<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 118.</ref>.
*در [[برخورد با مردم]] بسیار [[متواضع]] و [[مهربان]] بود و می‌فرمود: "[[فروتنی]]، زینت و [[شرافت]] حسب و [[نسب]] است"<ref>بحارالانوار، ۷۷/ ۱۳۳.</ref>. [[جود]] و [[بخشش]] او زبانزد همه بود و امروزه نیز آن [[امام]] {{ع}} را بدین صفت می‌شناسند و بدین روی از [[القاب]] مشهورش "[[جواد الائمه]]" است. هر کس نیازی بدو می‌آورد، [[حاجت]] روا بازمی‌گشت<ref>بحارالانوار، ۵۰/ ۱۰۲ و ۱۰۳.</ref>. آنچه از موقوفات [[بنی‌هاشم]] و [[پدران]] معصومش به دست می‌آورد، میان [[نیازمندان]] تقسیم می‌کرد<ref>زندگانی امام جواد، ۴۴.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 119.</ref>.


# [[امام جواد در قرآن]]؛
==[[امامت]]==
# [[امام جواد در حدیث]]؛
*[[شیخ مفید]] نوشته است که [[حضرت رضا]] {{ع}} از [[دنیا]] رفت و سراغ نداریم فرزندی از او مانده باشد جز پسر ارجمندش، [[ابوجعفر]] [[محمد]] {{ع}} که پس از او [[امامت]] را به دست گرفت<ref>مصنفات الشیخ المفید، ۱۱/ ۲۷۱.</ref>. همچنین، از [[امام رضا]] {{ع}} [[نقل]] کرده‌اند که به صراحت [[فرزند]] گرامی خویش [[حضرت محمد]] [[تقی]] {{ع}} را به [[وصایت]] و [[امامت]] خوانده است<ref>الاصول من الکافی‌، ۱/ ۳۲۲؛ عیون اخبار الرضا، ۲/ ۲۴۲.</ref>. افزون بر این، [[برتری]] [[آشکار]] [[امام]] [[محمد]] [[تقی]] {{ع}} بر [[مردم]] روزگار خویش دلیلی دیگر بر [[امامت]] او است<ref>اعلام الوری‌، ۳۳۵.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 119.</ref>.
# [[امام جواد در کلام اسلامی]].


== دیگر امامان اهل بیت پیامبر خاتم ==
==روزگار [[امامت]]==
# [[امام علی]]؛
*[[امام]] [[محمد]] [[تقی]] {{ع}} از سال ۲۰۳ تا ۲۲۰ ه. [[امامت]] کرد. خلفای معاصر آن [[امام همام]] {{ع}} عبارت‌اند از: [[مأمون]] و [[معتصم]]<ref>اعیان الشیعه‌، ۲/ ۳۲.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 119.</ref>.
# [[امام حسن]]؛
*مهم‌ترین برنامه [[امامت]] [[امام]] [[محمد]] [[تقی]] {{ع}} ادامه راه [[پدر]] و پی جستن برنامه‌های ایشان برای گسترش [[مذهب تشیع]] و [[هدایت]] [[امت]] بود. نخستین گام [[امام]] {{ع}} در این راه آن بود که پایتخت [[عباسیان]] را ترک جست و به [[مدینه]] رفت. این کار به معنای رد [[مشروعیت حکومت]] [[عباسی]] و گونه‌ای مقابله با آن تلقی می‌گشت. با [[حضور امام]] {{ع}} در [[مدینه]]، [[فقیهان]] و [[عالمان]] بسیاری پیرامونش گرد آمدند و از محضرش کسب [[فیض]] کردند. [[امام]] {{ع}} برای پیگیری برنامه‌های خود، دانشمندانی را به [[بلاد اسلامی]] گسیل کرد که با عنوان "ثقات" مشهورند. آنان [[وظیفه]] داشتند [[مردم]] را از [[علوم آل محمد]] {{ع}} بهره‌مند سازند و [[تعالیم]] اصیل [[دینی]] را بگسترانند<ref>مسند الامام الجواد، ۴۳، ۸۸ و ۸۹.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 119.</ref>.
# [[امام حسین]]؛
*[[امام]] {{ع}} خود در [[مدینه]] و مدتی نیز در [[بغداد]] به [[ارشاد]] [[مردم]] پرداخت و به امور آنان رسیدگی کرد<ref>سیره چهارده معصوم‌، ۷۹۱.</ref>. گاه در جلسه‌های [[علمی]] با [[مخالفان]] مباحثه می‌کرد و به شبهه‌های آنان پاسخ می‌گفت و از [[حقانیت]] [[شیعه]] پرده بر می‌داشت<ref>مصنفات الشیخ المفید، ۱۱/ ۲۸۴- ۲۸۲.</ref>. [[امام]] [[محمد]] [[تقی]] {{ع}} پیوسته بر افشای ستمکاری‌ها و جفاکاری‌های [[حکومت عباسی]] پای می‌فشرد و [[پیروان]] خویش را [[تشویق]] می‌کرد که در برابر [[بدعت‌ها]] و کژ روی‌های [[عباسیان]] به مقابله برخیزند<ref>الفصول المهمة، ۲۷۴؛ مسند الامام الجواد، ۵۶؛ مُحَج الدعوات‌، ۵۹.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 120.</ref>.
# [[امام سجاد]]؛
# [[امام باقر]]؛
# [[امام صادق]]؛
# [[امام کاظم]]؛
# [[امام رضا]]؛
# [[امام هادی]]؛
# [[امام عسکری]]؛
# [[امام مهدی]].


==[[شبهه]] خردسالی [[امام]]==
*[مام جواد {{ع}} نخستین تن از [[دوازده امام]] [[شیعه]] بود که در خردسالی به [[امامت]] رسید. پس از ایشان، [[امام هادی]] {{ع}} و [[امام مهدی]] {{ع}} نیز در خردسالی به [[امامت]] رسیدند. برخی این موضوع را به عنوان [[شبهه]] مطرح ساخته و کوشیده‌اند مسئله [[امامت]] ایشان را به ابهام کشانند. هر چند در [[تاریخ]] [[بشر]]، کسانی را می‌توان یافت که در [[کودکی]] از نبوغ ذاتی فوق العاده‌ای بهره‌مند بوده‌اند و بدین روی، نمی‌توان خردسالی [[امام]] {{ع}} را دلیلی بر رد [[امامت]] ایشان به شمار آورد، اما [[شیعیان]] دلایلی دیگر نیز بر این افزوده‌اند<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 120.</ref>:
#[[ایمان به خدا]] مستلزم آن است که [[آدمی]] به این نیز [[ایمان]] آوَرَد که همه [[افعال خداوند]] از روی [[مصلحت]] است و باید بی چون و چرا به آن تن در داد. [[خداوند]]، [[قادر]] و [[حکیم]] است و بنابر [[مصلحت]]، [[بنده]] [[برگزیده]] خویش را در خردسالی به [[امامت]] رسانده است و این هیچ تناقضی در پی ندارد و امر محالی با خود نمی‌آورد.
#بنابر [[نص]] [[قرآن]]، [[حضرت عیسی]] {{ع}} و یحیی {{ع}} در خردسالی به [[نبوت]] رسیده‌اند<ref>{{متن قرآن|قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا }}؛ سوره مریم؛ آیه ۳۰، {{متن قرآن|يَا يَحْيَى خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ وَآتَيْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا }}؛ آیه ۱۲.</ref>.
#در [[تاریخ اسلام]]، نمونه‌هایی در دست است که مسئولیت‌هایی بزرگ و کارهایی سترگ به خردسالان سپرده شده است؛ مانند [[بیعت]] [[امام علی]] {{ع}} با [[پیامبر اسلام]] {{صل}} در [[کودکی]]، نقش داشتن [[امام حسن]] {{ع}} و [[امام حسین]] {{ع}} در ماجرای [[مباهله]] و نیز [[گواهی]] آنان در ماجرای [[فدک]] نزد [[خلیفه اول]].
#[[امامت]] [[حضرت جواد]] {{ع}} در خردسالی، ذهن [[مسلمانان]] را برای پذیرفتن [[امامت حضرت مهدی]] {{ع}} و [[غیبت]] ایشان در خردسالی آماده ساخت.
#چنان که‌ از [[تاریخ]] نیز بر می‌آید، [[امامت]] [[حضرت جواد]] {{ع}} در خردسالی آزمایشی سخت برای [[شیعیان]] بود تا [[مؤمنان راستین]] خویش را نشان دهند و به مقامی والاتر رسند. در این ماجرا، برخی کسان- که [[سست ایمان]] و مردد بودند- از راه به در رفتند و بازشناخته گشتند<ref>الملل و النحل‌، ۱/ ۱۶۹.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 120 - 121.</ref>.


=='''[[:رده:آثار امام جواد|منبع‌شناسی جامع امام جواد]]'''==
==[[شهادت]]==
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های امام جواد|کتاب‌شناسی امام جواد]]؛
*[[امام]] [[محمد تقی]] {{ع}} در [[جوانی]] به [[شهادت]] رسید. چون [[معتصم عباسی]]، فعالیت‌های [[امام]] {{ع}} را برای [[حکومت]] خویش خطرساز یافت، به سال ۲۲۰ ه. طرح [[قتل]] [[امام]] {{ع}} را عملی ساخت و با [[زهری]] کشنده ایشان را به [[شهادت]] رساند و [[امام]] {{ع}} در این هنگام بیست و پنج سال بیش نداشت. [[مرقد]] [[مقدس]] [[امام]] [[محمد]] [[تقی]]، کنار جد گرامی‌اش [[حضرت موسی بن جعفر]] {{ع}} در [[کاظمین]] [[عراق]] جای دارد<ref>مناقب آل ابی‌طالب/ ۴/ ۴۱۱.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 121.</ref>.
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های امام جواد|مقاله‌شناسی امام جواد]]؛
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های امام جواد|پایان‌نامه‌شناسی امام جواد]].  


== پرسش‌های وابسته ==


{{اهل بیت}}
== جستارهای وابسته ==
[[رده:مدخل‌های اصلی دانشنامه]]
 
[[رده:معصوم]]
==منابع==
[[رده:امام جواد]]
* [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']]
 
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}
 
 
[[رده:امام محمد تقی]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ ‏۱۰ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۲۳

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از زیرشاخه‌های بحث اهل بیت پیامبر خاتم است. "امام محمد تقی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام محمد تقی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

فضائل و مناقب

امامت

روزگار امامت

شبهه خردسالی امام

  • [مام جواد (ع) نخستین تن از دوازده امام شیعه بود که در خردسالی به امامت رسید. پس از ایشان، امام هادی (ع) و امام مهدی (ع) نیز در خردسالی به امامت رسیدند. برخی این موضوع را به عنوان شبهه مطرح ساخته و کوشیده‌اند مسئله امامت ایشان را به ابهام کشانند. هر چند در تاریخ بشر، کسانی را می‌توان یافت که در کودکی از نبوغ ذاتی فوق العاده‌ای بهره‌مند بوده‌اند و بدین روی، نمی‌توان خردسالی امام (ع) را دلیلی بر رد امامت ایشان به شمار آورد، اما شیعیان دلایلی دیگر نیز بر این افزوده‌اند[۲۱]:
  1. ایمان به خدا مستلزم آن است که آدمی به این نیز ایمان آوَرَد که همه افعال خداوند از روی مصلحت است و باید بی چون و چرا به آن تن در داد. خداوند، قادر و حکیم است و بنابر مصلحت، بنده برگزیده خویش را در خردسالی به امامت رسانده است و این هیچ تناقضی در پی ندارد و امر محالی با خود نمی‌آورد.
  2. بنابر نص قرآن، حضرت عیسی (ع) و یحیی (ع) در خردسالی به نبوت رسیده‌اند[۲۲].
  3. در تاریخ اسلام، نمونه‌هایی در دست است که مسئولیت‌هایی بزرگ و کارهایی سترگ به خردسالان سپرده شده است؛ مانند بیعت امام علی (ع) با پیامبر اسلام (ص) در کودکی، نقش داشتن امام حسن (ع) و امام حسین (ع) در ماجرای مباهله و نیز گواهی آنان در ماجرای فدک نزد خلیفه اول.
  4. امامت حضرت جواد (ع) در خردسالی، ذهن مسلمانان را برای پذیرفتن امامت حضرت مهدی (ع) و غیبت ایشان در خردسالی آماده ساخت.
  5. چنان که‌ از تاریخ نیز بر می‌آید، امامت حضرت جواد (ع) در خردسالی آزمایشی سخت برای شیعیان بود تا مؤمنان راستین خویش را نشان دهند و به مقامی والاتر رسند. در این ماجرا، برخی کسان- که سست ایمان و مردد بودند- از راه به در رفتند و بازشناخته گشتند[۲۳][۲۴].

شهادت

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ مصنفات الشیخ المفید، ۱۱/ ۲۷۳؛ الانوار البهیة، ۲۲۵.
  2. ↑ فرهنگ شیعه، ص 118.
  3. ↑ علل الشرائع‌، ۲/ ۳۶۳.
  4. ↑ فرهنگ شیعه، ص 118.
  5. ↑ بحارالانوار، ۷۷/ ۱۳۳.
  6. ↑ بحارالانوار، ۵۰/ ۱۰۲ و ۱۰۳.
  7. ↑ زندگانی امام جواد، ۴۴.
  8. ↑ فرهنگ شیعه، ص 119.
  9. ↑ مصنفات الشیخ المفید، ۱۱/ ۲۷۱.
  10. ↑ الاصول من الکافی‌، ۱/ ۳۲۲؛ عیون اخبار الرضا، ۲/ ۲۴۲.
  11. ↑ اعلام الوری‌، ۳۳۵.
  12. ↑ فرهنگ شیعه، ص 119.
  13. ↑ اعیان الشیعه‌، ۲/ ۳۲.
  14. ↑ فرهنگ شیعه، ص 119.
  15. ↑ مسند الامام الجواد، ۴۳، ۸۸ و ۸۹.
  16. ↑ فرهنگ شیعه، ص 119.
  17. ↑ سیره چهارده معصوم‌، ۷۹۱.
  18. ↑ مصنفات الشیخ المفید، ۱۱/ ۲۸۴- ۲۸۲.
  19. ↑ الفصول المهمة، ۲۷۴؛ مسند الامام الجواد، ۵۶؛ مُحَج الدعوات‌، ۵۹.
  20. ↑ فرهنگ شیعه، ص 120.
  21. ↑ فرهنگ شیعه، ص 120.
  22. ↑ قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا ؛ سوره مریم؛ آیه ۳۰، يَا يَحْيَى خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ وَآتَيْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا ؛ آیه ۱۲.
  23. ↑ الملل و النحل‌، ۱/ ۱۶۹.
  24. ↑ فرهنگ شیعه، ص 120 - 121.
  25. ↑ مناقب آل ابی‌طالب/ ۴/ ۴۱۱.
  26. ↑ فرهنگ شیعه، ص 121.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=امام_جواد&oldid=223690»