مدینة النبی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{خرد}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; fo...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
==اهمیت [[زیارت]] در مدینه== | ==اهمیت [[زیارت]] در [[مدینه]]== | ||
* | *[[مدینه]]، [[شهر]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]]{{صل}} است، شهری که [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]، ده سال از [[عمر]] خویش را در این دیار گذرانده است، [[شهر]] [[مهاجر]] و [[انصار]]، [[شهر]] [[اوس]] و [[خزرج]]، [[شهر]] [[بدر]] و [[احد]] و احزاب، [[شهر]] [[بقیع]] و [[مسجدالنبی]] و کوچه [[بنی هاشم]]. شهری که با [[وحی]] و [[نزول]] [[قرآن]] آباد شده است و محل فرود و عروج [[جبرئیل]] و [[فرشتگان]] بوده است. در و دیوارش، [[زمین]] و فضایش [[مقدّس]] است و [[تربت]] پاکش، پیکر [[پیامبر خاتم|پیامبر]]{{صل}} را در بر دارد. شهری که مرکز نشر و [[گسترش اسلام]] بوده و به خاطر [[پیامبر خاتم|رسول الله]]{{صل}}، [[شایسته]] هرگونه [[حرمت]] گزاری و تقدیر و [[تقدیس]] است. شهری که دیوارهایش، کوچه‌ها و گذرهایش، یادآور دوران حیات [[پیامبر خاتم|پیامبر]]{{صل}} و [[ائمه]]{{عم}} است (گرچه حکومت‌های وهّابی تا آنجا که توانسته‌اند آثار را زدوده و از بین برده‌اند). شهری که [[پیامبر خاتم|پیامبر]]{{صل}} به سویش [[هجرت]] کرد و آنجا را خانه خویش قرار داد، فرائض و [[احکام خدا]] را در همین جا بیان کرد، با [[دشمنان]] [[خدا]] از همین پایگاه، [[جهاد]] کرد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۱۲۵، ۱۲۶.</ref>. | ||
==مدینه در موعودنامه== | ==[[مدینه]] در موعودنامه== | ||
*شهر [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} است. [[حضرت مهدی]] {{ع}} پس از تدبیر امور و تنظیم شؤون | *[[شهر]] [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} است. [[حضرت مهدی]]{{ع}} پس از [[تدبیر امور]] و تنظیم [[شؤون]] [[مردم]]، و [[گزینش]] فرد کارا و پرواپیشه‌ای برای [[اداره]] آن منطقه، [[مکه]] را به سوی [[مدینه]] ترک می‌کند. اما پس از [[خروج]] آن [[حضرت]] از [[مکه]]، برخی جنایتکاران می‌شورند و [[برگزیده]] او برای [[اداره]] امور را به [[قتل]] می‌رسانند. خبر این جنایت هولناک در میان راه به آن گرامی می‌رسد و به [[مکه]] باز می‌گردد و این گروه [[شورش]] را [[سرکوب]] نموده و ریشه [[آشوب]] را از بین برمی‌کند و با [[نصب]] شخصیت دیگری برای [[اداره]] امور، به سوی [[مدینه]] حرکت می‌نماید. در [[مدینه]] به کارهایی دست می‌زند. از جمله این [[کارها]] این است که برخی قبرها را می‌شکافد و جسدها را خارج می‌کند و به [[آتش]] می‌کشد. از [[روایات]] چنین استفاده می‌شود که آن [[حضرت]] از [[مدینه منوره]] به سوی [[عراق]] حرکت می‌کند و از کنار رشته‌کوه‌های "شمر" و "حائل" و "رفحاء" می‌گذرد و آن‌گاه به [[نجف]] می‌رسد<ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص ۶۷۰.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۳۱.</ref>. | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۰ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۳۴
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل مدینة النبی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
اهمیت زیارت در مدینه
- مدینه، شهر پیامبر(ص) است، شهری که رسول خدا، ده سال از عمر خویش را در این دیار گذرانده است، شهر مهاجر و انصار، شهر اوس و خزرج، شهر بدر و احد و احزاب، شهر بقیع و مسجدالنبی و کوچه بنی هاشم. شهری که با وحی و نزول قرآن آباد شده است و محل فرود و عروج جبرئیل و فرشتگان بوده است. در و دیوارش، زمین و فضایش مقدّس است و تربت پاکش، پیکر پیامبر(ص) را در بر دارد. شهری که مرکز نشر و گسترش اسلام بوده و به خاطر رسول الله(ص)، شایسته هرگونه حرمت گزاری و تقدیر و تقدیس است. شهری که دیوارهایش، کوچه‌ها و گذرهایش، یادآور دوران حیات پیامبر(ص) و ائمه(ع) است (گرچه حکومت‌های وهّابی تا آنجا که توانسته‌اند آثار را زدوده و از بین برده‌اند). شهری که پیامبر(ص) به سویش هجرت کرد و آنجا را خانه خویش قرار داد، فرائض و احکام خدا را در همین جا بیان کرد، با دشمنان خدا از همین پایگاه، جهاد کرد[۱].
مدینه در موعودنامه
- شهر رسول خدا(ص) است. حضرت مهدی(ع) پس از تدبیر امور و تنظیم شؤون مردم، و گزینش فرد کارا و پرواپیشه‌ای برای اداره آن منطقه، مکه را به سوی مدینه ترک می‌کند. اما پس از خروج آن حضرت از مکه، برخی جنایتکاران می‌شورند و برگزیده او برای اداره امور را به قتل می‌رسانند. خبر این جنایت هولناک در میان راه به آن گرامی می‌رسد و به مکه باز می‌گردد و این گروه شورش را سرکوب نموده و ریشه آشوب را از بین برمی‌کند و با نصب شخصیت دیگری برای اداره امور، به سوی مدینه حرکت می‌نماید. در مدینه به کارهایی دست می‌زند. از جمله این کارها این است که برخی قبرها را می‌شکافد و جسدها را خارج می‌کند و به آتش می‌کشد. از روایات چنین استفاده می‌شود که آن حضرت از مدینه منوره به سوی عراق حرکت می‌کند و از کنار رشته‌کوه‌های "شمر" و "حائل" و "رفحاء" می‌گذرد و آن‌گاه به نجف می‌رسد[۲][۳].
پرسش‌های وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ زیارت، ص۱۲۵، ۱۲۶.
- ↑ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۶۷۰.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۳۱.
