آثار انتظار: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
#حل نشدن در [[فساد]] محیط: یکی از "آثار انتظار"، عدم [[تسلیم]] در برابر آلودگی‌های [[جامعه]] است. هنگامی که [[فساد]] فراگیر می‌شود و بیشتر [[مردم]] را به آلودگی می‌کشاند، گاهی افراد [[پاک]] در یک بن‌بست روانی قرار می‌گیرند، و از [[اصلاحات]]، مأیوس می‌شوند و [[فکر]] می‌کنند کار از کار گذشته است و دیگر امیدی برای [[اصلاح]] نیست، این [[نومیدی]] ممکن است آنان را به صورت تدریجی به [[فساد]] و همرنگی با محیط بکشاند. تنها چیزی که می‌تواند در آنها [[روح]] [[امید]] بدمد و به [[مقاومت]] و [[خویشتن‌داری]] [[دعوت]] کند، [[امید]] به [[اصلاح]] نهایی و [[ظهور]] [[مصلح جهانی]] است. | #حل نشدن در [[فساد]] محیط: یکی از "آثار انتظار"، عدم [[تسلیم]] در برابر آلودگی‌های [[جامعه]] است. هنگامی که [[فساد]] فراگیر می‌شود و بیشتر [[مردم]] را به آلودگی می‌کشاند، گاهی افراد [[پاک]] در یک بن‌بست روانی قرار می‌گیرند، و از [[اصلاحات]]، مأیوس می‌شوند و [[فکر]] می‌کنند کار از کار گذشته است و دیگر امیدی برای [[اصلاح]] نیست، این [[نومیدی]] ممکن است آنان را به صورت تدریجی به [[فساد]] و همرنگی با محیط بکشاند. تنها چیزی که می‌تواند در آنها [[روح]] [[امید]] بدمد و به [[مقاومت]] و [[خویشتن‌داری]] [[دعوت]] کند، [[امید]] به [[اصلاح]] نهایی و [[ظهور]] [[مصلح جهانی]] است. | ||
#[[پایداری]] در برابر رهبری‌های [[فاسد]] و [[مبارزه]] با [[فساد]]: هرکس سرگذشت دستگاه‌های جبار [[بنی امیه]]، [[بنی عباس]]، امویین [[اندلس]]، [[سلاطین]] [[عثمانی]] و دیگر کسانی را که بر [[جوامع]] [[مسلمان]] به اسم [[اسلام]] و [[حاکم]] [[مسلمان]]، در [[هند]]، ماوراء النهر، [[ایران]]، [[مصر]]، [[شام]] و نقاط دیگر آسیا، افریقا و اروپا مسلط شدند بخواند، می‌فهمد که چه وضع ناامیدکننده‌ای پیش‌آمد که هدف‌های واقعی و اصولی [[اسلام]]، بیشتر از رسمیت افتاد و اصلا مطرح نبود. تنها چیزی که [[مسلمانان]] را در برابر این وضعیت نگاه داشت و آنها را در حال [[اعتراض]] به اوضاع و تقاضای اجرای برنامه‌های [[اسلامی]] دلیر می‌کرد، وعده‌های [[قرآن]] و [[پیامبر خاتم|پیامبر]]{{صل}} بود که: این [[دین]] از بین نمی‌رود و [[آینده]] برای [[اسلام]] است. این وعده‌ها بود که [[مسلمانان]] را در برابر حوادثی مانند تسلط [[بنی امیه]]، [[جنگ‌های صلیبی]]، [[هجوم]] چنگیز و سرانجام، [[استعمار]] قرن اخیر، پایدار نگه داشت و [[مسلمانان]] را علیه آنان به [[جهاد]] و [[پیکار]] برانگیخت. بنابراین [[مسلمان]]، [[تسلیم]] [[ظلم]] و [[فساد]] نمی‌شود و با [[ستمگران]] و [[مفسدان]] همراه و هم‌صدا نخواهد شد<ref>سیماى آفتاب، حبیب الله طاهرى، ص ۲۱۱. </ref>. | #[[پایداری]] در برابر رهبری‌های [[فاسد]] و [[مبارزه]] با [[فساد]]: هرکس سرگذشت دستگاه‌های جبار [[بنی امیه]]، [[بنی عباس]]، امویین [[اندلس]]، [[سلاطین]] [[عثمانی]] و دیگر کسانی را که بر [[جوامع]] [[مسلمان]] به اسم [[اسلام]] و [[حاکم]] [[مسلمان]]، در [[هند]]، ماوراء النهر، [[ایران]]، [[مصر]]، [[شام]] و نقاط دیگر آسیا، افریقا و اروپا مسلط شدند بخواند، می‌فهمد که چه وضع ناامیدکننده‌ای پیش‌آمد که هدف‌های واقعی و اصولی [[اسلام]]، بیشتر از رسمیت افتاد و اصلا مطرح نبود. تنها چیزی که [[مسلمانان]] را در برابر این وضعیت نگاه داشت و آنها را در حال [[اعتراض]] به اوضاع و تقاضای اجرای برنامه‌های [[اسلامی]] دلیر می‌کرد، وعده‌های [[قرآن]] و [[پیامبر خاتم|پیامبر]]{{صل}} بود که: این [[دین]] از بین نمی‌رود و [[آینده]] برای [[اسلام]] است. این وعده‌ها بود که [[مسلمانان]] را در برابر حوادثی مانند تسلط [[بنی امیه]]، [[جنگ‌های صلیبی]]، [[هجوم]] چنگیز و سرانجام، [[استعمار]] قرن اخیر، پایدار نگه داشت و [[مسلمانان]] را علیه آنان به [[جهاد]] و [[پیکار]] برانگیخت. بنابراین [[مسلمان]]، [[تسلیم]] [[ظلم]] و [[فساد]] نمی‌شود و با [[ستمگران]] و [[مفسدان]] همراه و هم‌صدا نخواهد شد<ref>سیماى آفتاب، حبیب الله طاهرى، ص ۲۱۱. </ref>. | ||
*البته | *البته "آثار انتظار"، منحصر به این چهار اثر نیست. برای مطالعه بیشتر می‌توانید به کتب دیگر مانند "[[انقلاب جهانی مهدی]]" اثر [[ناصر مکارم شیرازی|آیت الله مکارم شیرازی]]، مبحث [[انتظار]] مراجعه نمایید<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۷.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | ==پرسش مستقیم== | ||
نسخهٔ ۱۲ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۳۰
متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.
مقدمه
- در انتظار و امید به آیندهای روشن و رشدآفرین است که، بسیاری از نیازهای روحی و جسمی انسان‌ها پاسخ داده می‌شود. آدمی در پرتو انتظار و امید، رنجها و گرفتاریها را تحمل میکند و با کشتی امید و آرزو در دریای پرتلاطم و طوفانزای زندگی، به سلامت به سیر خود ادامه میدهد[۱].
- اگر کسی به راستی به همه شرایط انتظار، پایبند باشد و بایستههای آن را انجام دهد، آثاری تربیتی برای وی در پی خواهد داشت که برخی چنین است:
- گسترش امیدهای راستین: روشن است که انسان برای گذران زندگی و پذیرش دشواریهای آن، نیازمند انگیزهای نیرومند است که در پدیدهای با نام "امید به آینده" تجلی مییابد؛ آیندهای که به مراتب، عالیتر، زیباتر و بهتر از امروز باشد. این مسأله - به ویژه برای جوانان- دارای اهمیت بیشتری است؛ زیرا آنان میتوانند در پرتو امید به فردایی بهتر به نیروی فراوان خود، جهت و معنا بخشند[۲].
- پویایی و نشاط: زندگی انسان، آن زمان قابل توجیه است که آثار حرکت، پویایی و شادابی در تمام زوایای آن به چشم خورد. آنگاه که انسان، به وضعیت موجود راضی نیست و در صدد ایجاد شرایطی بهتر است، همانا در انتظار به سر میبرد. این اثر ارزنده در جوامع شیعی به روشنی تمام دیده می‌شود؛ به گونهای که آن را از دیگر جوامع به روشنی تمام، متمایز و برجسته ساخته است[۳].
- وحدت و همگرایی: انتظار- افزون بر آثار فردی- دارای آثار اجتماعی فراوانی نیز است که از مهمترین آنها میتوان به وحدت، انسجام و همدلی بین منتظران اشاره کرد. این همدلی، به سبب توجه به هدف مشترکی است که در مسأله انتظار به روشنی تمام در چشمانداز آن، قابل دیدن است. امروزه ثابت شده است افرادی که در پی هدفی مشترک هستند، از عملکردی مشابه برخوردارند؛ به گونهای که همگرایی در آنها در مقایسه با جوامع دیگر، بسیار است. در جامعه شیعی، انتظار ظهور مردی از سلاله پاک رسول گرامی اسلام(ع) باعث شده است همه پیروان این آرمان مقدس، از همدلی بسیار خوبی برخوردار باشند[۴].
- احساس حضور: یکی دیگر از آثار غیر قابل تردید در انتظار راستین، احساس حضور در محضر آن امام غایب از سویی و احساس حضور آن امام غایب در زندگی از سوی دیگر است. یک منتظر راستین، همواره بر این باور است که همه کارهای او در نگرگاه آن امام پنهان است و این خود در اصلاح رفتار وی بسیار مؤثر است. این مهم، نه فقط به اصلاح فرد منجر می‌شود که رفته رفته به اصلاح و سلامت اخلاقی جامعه میانجامد که خود در زمینهسازی ظهور، نقشی بس مهم و انکارناپذیر خواهد داشتر
- آمادگی همه جانبه: انتظار مصلح جهانی به طور قطع، به معنای آماده باش کامل فکری، اخلاقی، مادی و معنوی برای اصلاح همه جهان است. اصلاح تمام روی زمین و پایان دادن به همه ظلمها و نابسامانیها، شوخی نیست و نمی‌تواند کار سادهای باشد. آمادهباش برای چنین هدف بزرگی، باید متناسب با آن باشد؛ یعنی باید به گستردگی و ژرفای آن باشد[۵].
- مراقبت اجتماعی: منتظران راستین وظیفه دارند مراقب حال یک دیگر نیز باشند و علاوه بر اصلاح خویش، در اصلاح دیگران نیز بکوشند؛ زیرا برنامه عظیم و سنگینی که منتظر آنند، یک برنامه فردی نیست[۶][۷].
آثار انتظار در موعودنامه
- کسی که انتظار قیام مصلح جهانی را دارد در واقع، انتظار انقلاب و تحولی را دارد که وسیع‌ترین و اساسی‌ترین انقلاب‌های انسانی در طول تاریخ بشر است؛ انقلابی که همه شؤون زندگی انسان‌ها را شامل می‌شود. انتظار، همیشه از دو عنصر نفی و اثبات تشکیل می‌شود، یعنی ناراحتی از وضع موجود، و عشق و علاقه به وضعیت بهتر. پس کسانی که در انتظارند، اگر در ادعای خود صادق باشند، باید این آثار در آنها آشکار شود:
- خودسازی فردی: منتظر، همیشه باید خودساخته و آماده باشد. برای تحقق بخشیدن به چنین انقلاب عظیمی، مردانی بزرگ، مصمم، نیرومند، خودساخته، شکست‌ناپذیر و دارای بینش عمیق لازم است. خودسازی برای چنین هدفی، مستلزم به کار بستن برنامه‌های اجتماعی، فکری و اخلاقی است.
- خودسازی اجتماعی: منتظر، علاوه بر خودسازی خویش، باید مراقب حال دیگران نیز باشد و علاوه بر اصلاح خویش، در اصلاح دیگران و جامعه خود نیز بکوشد. در میدان مبارزه، هیچ فردی نمی‌تواند از حال دیگران غافل بماند، بلکه موظف است هرنقطه ضعفی را که در هرکجا می‌بیند، اصلاح کند و هر موضع آسیب‌پذیری را ترمیم نماید.
- حل نشدن در فساد محیط: یکی از "آثار انتظار"، عدم تسلیم در برابر آلودگی‌های جامعه است. هنگامی که فساد فراگیر می‌شود و بیشتر مردم را به آلودگی می‌کشاند، گاهی افراد پاک در یک بن‌بست روانی قرار می‌گیرند، و از اصلاحات، مأیوس می‌شوند و فکر می‌کنند کار از کار گذشته است و دیگر امیدی برای اصلاح نیست، این نومیدی ممکن است آنان را به صورت تدریجی به فساد و همرنگی با محیط بکشاند. تنها چیزی که می‌تواند در آنها روح امید بدمد و به مقاومت و خویشتن‌داری دعوت کند، امید به اصلاح نهایی و ظهور مصلح جهانی است.
- پایداری در برابر رهبری‌های فاسد و مبارزه با فساد: هرکس سرگذشت دستگاه‌های جبار بنی امیه، بنی عباس، امویین اندلس، سلاطین عثمانی و دیگر کسانی را که بر جوامع مسلمان به اسم اسلام و حاکم مسلمان، در هند، ماوراء النهر، ایران، مصر، شام و نقاط دیگر آسیا، افریقا و اروپا مسلط شدند بخواند، می‌فهمد که چه وضع ناامیدکننده‌ای پیش‌آمد که هدف‌های واقعی و اصولی اسلام، بیشتر از رسمیت افتاد و اصلا مطرح نبود. تنها چیزی که مسلمانان را در برابر این وضعیت نگاه داشت و آنها را در حال اعتراض به اوضاع و تقاضای اجرای برنامه‌های اسلامی دلیر می‌کرد، وعده‌های قرآن و پیامبر(ص) بود که: این دین از بین نمی‌رود و آینده برای اسلام است. این وعده‌ها بود که مسلمانان را در برابر حوادثی مانند تسلط بنی امیه، جنگ‌های صلیبی، هجوم چنگیز و سرانجام، استعمار قرن اخیر، پایدار نگه داشت و مسلمانان را علیه آنان به جهاد و پیکار برانگیخت. بنابراین مسلمان، تسلیم ظلم و فساد نمی‌شود و با ستمگران و مفسدان همراه و هم‌صدا نخواهد شد[۸].
- البته "آثار انتظار"، منحصر به این چهار اثر نیست. برای مطالعه بیشتر می‌توانید به کتب دیگر مانند "انقلاب جهانی مهدی" اثر آیت الله مکارم شیرازی، مبحث انتظار مراجعه نمایید[۹].
پرسش مستقیم
پرسش‌های وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۷۶-۸۴.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۷۶-۸۴.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۷۶-۸۴.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۷۶-۸۴.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۷۶-۸۴.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۷۶-۸۴.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت ج۲، ص۲۱۳-۲۱۵.
- ↑ سیماى آفتاب، حبیب الله طاهرى، ص ۲۱۱.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۲۷.