صهیونیزم: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{مهدویت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 23...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'ر. ک. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان صفحه' به 'حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص') |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
*"صهیون" در زبان عبری به معنای "پر [[آفتاب]]" است و نیز نام کوهی در جنوب غربی [[بیت المقدس]] می‌باشد. کوه صهیون زادگاه و آرامگاه [[داوود]] [[پیامبر]]{{ع}} است و [[جایگاه]] [[سلیمان]] [[نبی]] نیز می‌باشد. گاهی [[یهودیان]] این واژه را به معنای [[شهر]] [[قدس]] و [[شهر]] [[برگزیده]] و [[شهر]] [[مقدس]] آسمانی و [[مدینه فاضله]] نیز به کار می‌برند. اما در متون [[دینی]] [[یهود]]، صهیون [[آرمان]] و آرزوی [[ملت]] [[یهود]] برای بازگشت به سرزمین [[داوود]] و [[سلیمان]]{{ع}} و تجدید [[دولت]] [[یهود]] است، و صهیون سمبل رهایی از [[ظلم]] و [[تشکیل حکومت]] مستقل و [[فرمانروایی]] بر [[جهان]] است. از این رو [[یهودیان]] خود را [[فرزندان]] صهیون می‌دانند. صهیون به جنبشی گفته می‌شود که خواهان [[مهاجرت]] و بازگشت تمام [[یهودیان]] از اطراف [[جهان]] به سرزمین [[فلسطین]] و تشکیل دولتی [[یهودی]] است تا [[یهود]] در [[جهان]] از اقلیت‌های پراکنده در مناطق مختلف به جمعیتی متحد در یک سرزمین تبدیل شود. صهیونیزم همان "شووینیسم" یا "ناسیونالیسم افراطی" است که با [[خوار]] شمردن [[ملت‌ها]] و نژادهای دیگر، درباره خود [[غلو]] می‌کنند و خود را نژاد [[برتر]] می‌دانند و خواهان [[قدرت سیاسی]] [[برتر]] است. این جنبش در قرن نوزدهم میلادی در اروپا بنیانگذاری شد، اما واژه [[صهیونیسم]] برای این جنبش اولین بار توسط "تئودور هرتز" در سال ۱۸۹۴ میلادی استفاده شد و پس از او مورخ [[صهیونیست]] "ناحوم ساکولو" از آن در کتاب [[تاریخ]] [[صهیونیست]] استفاده کرد. این [[اندیشه]] زمانی که با افسانه [[یهودی]] آزاری در اروپا ضمیمه گشت، [[صهیونیست]] امروزی را پایه‌گذاری نمود و پس از [[جنگ]] جهانی دوم گروه گروه [[یهودیان]] از اطراف [[جهان]] به سوی سرزمین [[فلسطین]] [[مهاجرت]] کردند و کم‌کم با تسخیر زمین‌های [[اعراب]]، اعلام [[تأسیس حکومت]] [[یهود]] نمودند و با اشغالی خیزشی، بر غالب [[کشور]] [[فلسطین]] مسلط شدند و با تکیه بر آرمانای خیالی خود آن سرزمین را برای [[ظهور]] [[منجی آخرالزمان]] و تشکیل [[حکومتی]] به وسیله [[بنی‌اسرائیل]] بر تمامی [[جهان]] آماده می‌کنند. [[یهودی]] آزاری اسطوره‌ای است که [[یهودیان]] با [[بزرگ‌نمایی]] آن به خود برای هر جنایتی [[حق]] می‌دهند. [[یهودی]] آزاری را، آن هم در حد خیلی پایین، می‌توان زاییده رفتارها و ویژگی‌های [[اجتماعی]] خود [[یهودیان]] دانست، زیرا آنان معمولاً افرادی جمع‌گریز هستند. اشتغال آنان در مشاغلی غیر مولد نظیر رباخواری نیز نفرت اجتماع را علیه آنان بر می‌انگیخت. اما [[یهودیان]] چنان این واقعیت را به افسانه‌ای بزرگ تبدیل کرده‌اند و با [[مظلوم]] نمایی، هر غیر [[یهودی]] را [[دشمن]] ذاتی [[یهودیان]] می‌دانند. اما این [[آرمان]] خیالی [[یهود]] مبنی بر تشکیل [[دولت]] [[یهودی]] در [[فلسطین]] و بنا نهادن معبد [[سلیمان]] و [[زمینه‌سازی]] برای آمدن [[مسیحا]]، منجی‌ای از [[قوم]] [[بنی‌اسرائیل]]، توهمی است که محکوم به [[شکست]] است، زیرا در روایتی امیرالمؤمین{{ع}} خبر از [[شکست]] آنان در [[فلسطین]] و نابودی‌شان توسط [[اعراب]] می‌دهند<ref>net. hawzah. www سایت اینترنتی حوزه. ر.ک: فلسطین، انتظار.</ref>. | *"صهیون" در زبان عبری به معنای "پر [[آفتاب]]" است و نیز نام کوهی در جنوب غربی [[بیت المقدس]] می‌باشد. کوه صهیون زادگاه و آرامگاه [[داوود]] [[پیامبر]]{{ع}} است و [[جایگاه]] [[سلیمان]] [[نبی]] نیز می‌باشد. گاهی [[یهودیان]] این واژه را به معنای [[شهر]] [[قدس]] و [[شهر]] [[برگزیده]] و [[شهر]] [[مقدس]] آسمانی و [[مدینه فاضله]] نیز به کار می‌برند. اما در متون [[دینی]] [[یهود]]، صهیون [[آرمان]] و آرزوی [[ملت]] [[یهود]] برای بازگشت به سرزمین [[داوود]] و [[سلیمان]]{{ع}} و تجدید [[دولت]] [[یهود]] است، و صهیون سمبل رهایی از [[ظلم]] و [[تشکیل حکومت]] مستقل و [[فرمانروایی]] بر [[جهان]] است. از این رو [[یهودیان]] خود را [[فرزندان]] صهیون می‌دانند. صهیون به جنبشی گفته می‌شود که خواهان [[مهاجرت]] و بازگشت تمام [[یهودیان]] از اطراف [[جهان]] به سرزمین [[فلسطین]] و تشکیل دولتی [[یهودی]] است تا [[یهود]] در [[جهان]] از اقلیت‌های پراکنده در مناطق مختلف به جمعیتی متحد در یک سرزمین تبدیل شود. صهیونیزم همان "شووینیسم" یا "ناسیونالیسم افراطی" است که با [[خوار]] شمردن [[ملت‌ها]] و نژادهای دیگر، درباره خود [[غلو]] می‌کنند و خود را نژاد [[برتر]] می‌دانند و خواهان [[قدرت سیاسی]] [[برتر]] است. این جنبش در قرن نوزدهم میلادی در اروپا بنیانگذاری شد، اما واژه [[صهیونیسم]] برای این جنبش اولین بار توسط "تئودور هرتز" در سال ۱۸۹۴ میلادی استفاده شد و پس از او مورخ [[صهیونیست]] "ناحوم ساکولو" از آن در کتاب [[تاریخ]] [[صهیونیست]] استفاده کرد. این [[اندیشه]] زمانی که با افسانه [[یهودی]] آزاری در اروپا ضمیمه گشت، [[صهیونیست]] امروزی را پایه‌گذاری نمود و پس از [[جنگ]] جهانی دوم گروه گروه [[یهودیان]] از اطراف [[جهان]] به سوی سرزمین [[فلسطین]] [[مهاجرت]] کردند و کم‌کم با تسخیر زمین‌های [[اعراب]]، اعلام [[تأسیس حکومت]] [[یهود]] نمودند و با اشغالی خیزشی، بر غالب [[کشور]] [[فلسطین]] مسلط شدند و با تکیه بر آرمانای خیالی خود آن سرزمین را برای [[ظهور]] [[منجی آخرالزمان]] و تشکیل [[حکومتی]] به وسیله [[بنی‌اسرائیل]] بر تمامی [[جهان]] آماده می‌کنند. [[یهودی]] آزاری اسطوره‌ای است که [[یهودیان]] با [[بزرگ‌نمایی]] آن به خود برای هر جنایتی [[حق]] می‌دهند. [[یهودی]] آزاری را، آن هم در حد خیلی پایین، می‌توان زاییده رفتارها و ویژگی‌های [[اجتماعی]] خود [[یهودیان]] دانست، زیرا آنان معمولاً افرادی جمع‌گریز هستند. اشتغال آنان در مشاغلی غیر مولد نظیر رباخواری نیز نفرت اجتماع را علیه آنان بر می‌انگیخت. اما [[یهودیان]] چنان این واقعیت را به افسانه‌ای بزرگ تبدیل کرده‌اند و با [[مظلوم]] نمایی، هر غیر [[یهودی]] را [[دشمن]] ذاتی [[یهودیان]] می‌دانند. اما این [[آرمان]] خیالی [[یهود]] مبنی بر تشکیل [[دولت]] [[یهودی]] در [[فلسطین]] و بنا نهادن معبد [[سلیمان]] و [[زمینه‌سازی]] برای آمدن [[مسیحا]]، منجی‌ای از [[قوم]] [[بنی‌اسرائیل]]، توهمی است که محکوم به [[شکست]] است، زیرا در روایتی امیرالمؤمین{{ع}} خبر از [[شکست]] آنان در [[فلسطین]] و نابودی‌شان توسط [[اعراب]] می‌دهند<ref>net. hawzah. www سایت اینترنتی حوزه. ر.ک: فلسطین، انتظار.</ref>. | ||
*[[اندیشه]] [[صهیونیست]] منحصر به [[یهودیان]] نیست بلکه گروهی از [[مسیحیان]] نیز اندیشه‌ای ابداعی و خرافاتی دارند و معتقدند که آنان مبلغان خدایند و مسیحیانی هستند که تولدی دوباره یافته‌اند و با بنا شدن معبد [[سلیمان]] در مکان [[بیت‌المقدس]] فعلی توسط [[یهودیان]]، [[جنگی]] آغاز خواهد شد که در پی آن [[مسیح]] دوباره [[ظهور]] خواهد کرد و آنان را به [[آسمان]] برده و سپس باز می‌گردند و شخصی که "مسیح‌کش" نام دارد در این [[جنگ]] بیشتر [[مردم]] روی [[زمین]] را قتل‌عام کرده و این [[مسیحیان]] در رکاب [[عیسی]]{{ع}} خواهند بود<ref>ر.ک: آرماگدون.</ref>. | *[[اندیشه]] [[صهیونیست]] منحصر به [[یهودیان]] نیست بلکه گروهی از [[مسیحیان]] نیز اندیشه‌ای ابداعی و خرافاتی دارند و معتقدند که آنان مبلغان خدایند و مسیحیانی هستند که تولدی دوباره یافته‌اند و با بنا شدن معبد [[سلیمان]] در مکان [[بیت‌المقدس]] فعلی توسط [[یهودیان]]، [[جنگی]] آغاز خواهد شد که در پی آن [[مسیح]] دوباره [[ظهور]] خواهد کرد و آنان را به [[آسمان]] برده و سپس باز می‌گردند و شخصی که "مسیح‌کش" نام دارد در این [[جنگ]] بیشتر [[مردم]] روی [[زمین]] را قتل‌عام کرده و این [[مسیحیان]] در رکاب [[عیسی]]{{ع}} خواهند بود<ref>ر.ک: آرماگدون.</ref>. | ||
*[[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: به زودی [[بیت‌المقدس]] را [[بهترین]] مکان [[دنیا]] بدانند و آن را بر [[دنیا]] و تمام آنچه در دنیاست ترجیح می‌دهند<ref>یأتی، ص ۱۳۳.</ref>.شاید این [[حدیث شریف]] نیز اشاره به افراطیان [[یهودی]] دارد که سرزمین [[فلسطین]] را [[هدیه خداوند]] به آنها می‌دانند و خود را نژاد [[برتر]] [[دنیا]] به حساب آورده و از سراسر [[دنیا]] با سختی‌های فراوان به این [[کشور]] [[مهاجرت]] می‌کنند و برای تصاحب این سرزمین حاضر هستند تا با تمام افکار [[دنیا]] [[مخالفت]] کنند و در پی آن هستند که در [[قدس]] با برپایی معبد [[سلیمان]] و سپس [[ظهور]] [[منجی آخرالزمان]]، [[حکومتی]] جهانی به مرکزیت [[قدس]] برای [[یهودیان]] فراهم شود.<ref> | *[[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: به زودی [[بیت‌المقدس]] را [[بهترین]] مکان [[دنیا]] بدانند و آن را بر [[دنیا]] و تمام آنچه در دنیاست ترجیح می‌دهند<ref>یأتی، ص ۱۳۳.</ref>.شاید این [[حدیث شریف]] نیز اشاره به افراطیان [[یهودی]] دارد که سرزمین [[فلسطین]] را [[هدیه خداوند]] به آنها می‌دانند و خود را نژاد [[برتر]] [[دنیا]] به حساب آورده و از سراسر [[دنیا]] با سختی‌های فراوان به این [[کشور]] [[مهاجرت]] می‌کنند و برای تصاحب این سرزمین حاضر هستند تا با تمام افکار [[دنیا]] [[مخالفت]] کنند و در پی آن هستند که در [[قدس]] با برپایی معبد [[سلیمان]] و سپس [[ظهور]] [[منجی آخرالزمان]]، [[حکومتی]] جهانی به مرکزیت [[قدس]] برای [[یهودیان]] فراهم شود.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۴۰۲.</ref> | ||
==پرسش مستقیم== | ==پرسش مستقیم== | ||
نسخهٔ ۱۴ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۴۵
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- "صهیون" در زبان عبری به معنای "پر آفتاب" است و نیز نام کوهی در جنوب غربی بیت المقدس می‌باشد. کوه صهیون زادگاه و آرامگاه داوود پیامبر(ع) است و جایگاه سلیمان نبی نیز می‌باشد. گاهی یهودیان این واژه را به معنای شهر قدس و شهر برگزیده و شهر مقدس آسمانی و مدینه فاضله نیز به کار می‌برند. اما در متون دینی یهود، صهیون آرمان و آرزوی ملت یهود برای بازگشت به سرزمین داوود و سلیمان(ع) و تجدید دولت یهود است، و صهیون سمبل رهایی از ظلم و تشکیل حکومت مستقل و فرمانروایی بر جهان است. از این رو یهودیان خود را فرزندان صهیون می‌دانند. صهیون به جنبشی گفته می‌شود که خواهان مهاجرت و بازگشت تمام یهودیان از اطراف جهان به سرزمین فلسطین و تشکیل دولتی یهودی است تا یهود در جهان از اقلیت‌های پراکنده در مناطق مختلف به جمعیتی متحد در یک سرزمین تبدیل شود. صهیونیزم همان "شووینیسم" یا "ناسیونالیسم افراطی" است که با خوار شمردن ملت‌ها و نژادهای دیگر، درباره خود غلو می‌کنند و خود را نژاد برتر می‌دانند و خواهان قدرت سیاسی برتر است. این جنبش در قرن نوزدهم میلادی در اروپا بنیانگذاری شد، اما واژه صهیونیسم برای این جنبش اولین بار توسط "تئودور هرتز" در سال ۱۸۹۴ میلادی استفاده شد و پس از او مورخ صهیونیست "ناحوم ساکولو" از آن در کتاب تاریخ صهیونیست استفاده کرد. این اندیشه زمانی که با افسانه یهودی آزاری در اروپا ضمیمه گشت، صهیونیست امروزی را پایه‌گذاری نمود و پس از جنگ جهانی دوم گروه گروه یهودیان از اطراف جهان به سوی سرزمین فلسطین مهاجرت کردند و کم‌کم با تسخیر زمین‌های اعراب، اعلام تأسیس حکومت یهود نمودند و با اشغالی خیزشی، بر غالب کشور فلسطین مسلط شدند و با تکیه بر آرمانای خیالی خود آن سرزمین را برای ظهور منجی آخرالزمان و تشکیل حکومتی به وسیله بنی‌اسرائیل بر تمامی جهان آماده می‌کنند. یهودی آزاری اسطوره‌ای است که یهودیان با بزرگ‌نمایی آن به خود برای هر جنایتی حق می‌دهند. یهودی آزاری را، آن هم در حد خیلی پایین، می‌توان زاییده رفتارها و ویژگی‌های اجتماعی خود یهودیان دانست، زیرا آنان معمولاً افرادی جمع‌گریز هستند. اشتغال آنان در مشاغلی غیر مولد نظیر رباخواری نیز نفرت اجتماع را علیه آنان بر می‌انگیخت. اما یهودیان چنان این واقعیت را به افسانه‌ای بزرگ تبدیل کرده‌اند و با مظلوم نمایی، هر غیر یهودی را دشمن ذاتی یهودیان می‌دانند. اما این آرمان خیالی یهود مبنی بر تشکیل دولت یهودی در فلسطین و بنا نهادن معبد سلیمان و زمینه‌سازی برای آمدن مسیحا، منجی‌ای از قوم بنی‌اسرائیل، توهمی است که محکوم به شکست است، زیرا در روایتی امیرالمؤمین(ع) خبر از شکست آنان در فلسطین و نابودی‌شان توسط اعراب می‌دهند[۱].
- اندیشه صهیونیست منحصر به یهودیان نیست بلکه گروهی از مسیحیان نیز اندیشه‌ای ابداعی و خرافاتی دارند و معتقدند که آنان مبلغان خدایند و مسیحیانی هستند که تولدی دوباره یافته‌اند و با بنا شدن معبد سلیمان در مکان بیت‌المقدس فعلی توسط یهودیان، جنگی آغاز خواهد شد که در پی آن مسیح دوباره ظهور خواهد کرد و آنان را به آسمان برده و سپس باز می‌گردند و شخصی که "مسیح‌کش" نام دارد در این جنگ بیشتر مردم روی زمین را قتل‌عام کرده و این مسیحیان در رکاب عیسی(ع) خواهند بود[۲].
- رسول خدا(ص) فرمود: به زودی بیت‌المقدس را بهترین مکان دنیا بدانند و آن را بر دنیا و تمام آنچه در دنیاست ترجیح می‌دهند[۳].شاید این حدیث شریف نیز اشاره به افراطیان یهودی دارد که سرزمین فلسطین را هدیه خداوند به آنها می‌دانند و خود را نژاد برتر دنیا به حساب آورده و از سراسر دنیا با سختی‌های فراوان به این کشور مهاجرت می‌کنند و برای تصاحب این سرزمین حاضر هستند تا با تمام افکار دنیا مخالفت کنند و در پی آن هستند که در قدس با برپایی معبد سلیمان و سپس ظهور منجی آخرالزمان، حکومتی جهانی به مرکزیت قدس برای یهودیان فراهم شود.[۴]
پرسش مستقیم
پرسش‌های وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ net. hawzah. www سایت اینترنتی حوزه. ر.ک: فلسطین، انتظار.
- ↑ ر.ک: آرماگدون.
- ↑ یأتی، ص ۱۳۳.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۴۰۲.