منی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۰ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۳۰

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

مِنی إ سرزمینی است نزدیک مکه و عرفات که غار حرا نیز در کوهی نزدیک این منطقه واقع شده است. حجاج سه شب در این بیابان وقوف می‌‌کنند و در سه قسمت در آن "رجم" نموده و در نهایت در آن قربانی می‌‌نمایند. در آخرین سال قبل از قیام حضرت مهدی(ع) آشوبی بزرگ در این بخش روی می‌‌دهد.
رسول خدا فرمود: (در سال پایانی پیش از ظهور) در ماه ذی قعده قبایل به نزاع برخیزند و حجاج را غارت نموده و در منی شورشی برپا می‌‌شود و کشتاری بزرگ رخ می‌‌دهد، به گونه‌ای که تا گردنه جمره خون‌ها جاری شود. سپس سردسته آنان فرار می‌‌کند و در بین رکن و مقام حضرت با اکراه به آنها بیعت می‌‌نماید...^[۱]. در روایت دیگری می‌‌فرماید: قبایل با هم دیگر به نزاع برمی‌‌خیزند و جنگ سختی میان آنان در می‌‌گیرد، سپس در حالی که در منی و عرفات هستند، صدایی می‌‌شنوند که می‌‌گوید امیر شما فلان شخص است و پس از آن صدای دیگری می‌‌شنوند که می‌‌گوید: بدانید که راست است. سپس با هم چنان جنگ کنند گویا سگ هار آنان را گاز گرفته است. بسیاری کشته شوند و خون تا گردنه جمره را فرا گیرد. سپس به حضرت مهدی(ع) پناهنده می‌‌شوند در حالی که او صورت خود را به کعبه چسبانده و گریه می‌‌نمایند و می‌‌خواهند که با حضرت بیعت نمایند. حضرت مهدی(ع) به آنان یادآور می‌‌شود که چقدر پیمان بستند و شکستند و در پایان با اکراه، با آنها بیعت می‌‌نماید^[۲]^[۳].

پرسش مستقیم

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ یأتی: ص ۲۵۴.
↑ همان: ص ۶۹۱، ۶۵۸.
↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان صفحه ۵۶۲.

[1] یأتی: ص ۲۵۴.

[2] همان: ص ۶۹۱، ۶۵۸.

[3] حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان صفحه ۵۶۲.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۱۱: / خط ۱۱: @@
 ==مقدمه==
 *مِنی إ سرزمینی است نزدیک [[مکه]] و [[عرفات]] که غار حرا نیز در کوهی نزدیک این منطقه واقع شده است. [[حجاج]] سه شب در این بیابان وقوف می‌‌کنند و در سه قسمت در آن "رجم" نموده و در نهایت در آن [[قربانی]] می‌‌نمایند. در آخرین سال قبل از [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} آشوبی بزرگ در این بخش روی می‌‌دهد.
-*[[رسول خدا]] فرمود: (در سال پایانی [[پیش از ظهور]]) در [[ماه]] [[ذی قعده]] [[قبایل]] به [[نزاع]] برخیزند و [[حجاج]] را [[غارت]] نموده و در منی [[شورشی]] برپا می‌‌شود و کشتاری بزرگ رخ می‌‌دهد، به گونه‌ای که تا گردنه جمره [[خون‌ها]] جاری شود. سپس سردسته آنان فرار می‌‌کند و در بین [[رکن و مقام]] [[حضرت]] با اکراه به آنها [[بیعت]] می‌‌نماید...<ref>یأتی: ص ۲۵۴.</ref>. در [[روایت]] دیگری می‌‌فرماید: [[قبایل]] با هم دیگر به [[نزاع]] برمی‌‌خیزند و [[جنگ]] [[سختی]] میان آنان در می‌‌گیرد، سپس در حالی که در منی و [[عرفات]] هستند، صدایی می‌‌شنوند که می‌‌گوید [[امیر]] شما فلان شخص است و پس از آن صدای دیگری می‌‌شنوند که می‌‌گوید: بدانید که راست است. سپس با هم چنان [[جنگ]] کنند گویا سگ هار آنان را گاز گرفته است. بسیاری کشته شوند و [[خون]] تا گردنه جمره را فرا گیرد. سپس به [[حضرت مهدی]]{{ع}} پناهنده می‌‌شوند در حالی که او صورت خود را به [[کعبه]] چسبانده و [[گریه]] می‌‌نمایند و می‌‌خواهند که با [[حضرت]] [[بیعت]] نمایند. [[حضرت مهدی]]{{ع}} به آنان یادآور می‌‌شود که چقدر [[پیمان]] بستند و شکستند و در پایان با اکراه، با آنها [[بیعت]] می‌‌نماید<ref>همان: ص ۶۹۱، ۶۵۸.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۶۲۲.</ref>.
+*[[رسول خدا]] فرمود: (در سال پایانی [[پیش از ظهور]]) در [[ماه]] [[ذی قعده]] [[قبایل]] به [[نزاع]] برخیزند و [[حجاج]] را [[غارت]] نموده و در منی [[شورشی]] برپا می‌‌شود و کشتاری بزرگ رخ می‌‌دهد، به گونه‌ای که تا گردنه جمره [[خون‌ها]] جاری شود. سپس سردسته آنان فرار می‌‌کند و در بین [[رکن و مقام]] [[حضرت]] با اکراه به آنها [[بیعت]] می‌‌نماید...<ref>یأتی: ص ۲۵۴.</ref>. در [[روایت]] دیگری می‌‌فرماید: [[قبایل]] با هم دیگر به [[نزاع]] برمی‌‌خیزند و [[جنگ]] [[سختی]] میان آنان در می‌‌گیرد، سپس در حالی که در منی و [[عرفات]] هستند، صدایی می‌‌شنوند که می‌‌گوید [[امیر]] شما فلان شخص است و پس از آن صدای دیگری می‌‌شنوند که می‌‌گوید: بدانید که راست است. سپس با هم چنان [[جنگ]] کنند گویا سگ هار آنان را گاز گرفته است. بسیاری کشته شوند و [[خون]] تا گردنه جمره را فرا گیرد. سپس به [[حضرت مهدی]]{{ع}} پناهنده می‌‌شوند در حالی که او صورت خود را به [[کعبه]] چسبانده و [[گریه]] می‌‌نمایند و می‌‌خواهند که با [[حضرت]] [[بیعت]] نمایند. [[حضرت مهدی]]{{ع}} به آنان یادآور می‌‌شود که چقدر [[پیمان]] بستند و شکستند و در پایان با اکراه، با آنها [[بیعت]] می‌‌نماید<ref>همان: ص ۶۹۱، ۶۵۸.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۵۶۲.</ref>.
 ==پرسش مستقیم==
 == پرسش‌های وابسته ==