شعبان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '''']].' به '''']]') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
* | *شعبان نام ماه هشتم از ماه‌های قمری است که پس از [[ماه رجب]] و پیش از [[ماه رمضان]] قرار دارد. به این [[دلیل]] که دارای [[عظمت]] فراوانی است، از آن به "[[شعبان المعظم]]" یاد شده و در [[روایات]] فراوانی از [[معصومان]]{{عم}} از آن به بزرگی نام برده شده است<ref>ر. ک: سید بن طاووس، الاقبال، ص ۷۲۳.</ref>. | ||
*مناسبتهای فرخندهای در این ماه وجود دارد که بر [[عظمت]] آن افزوده است؛ مانند ولادت با [[سعادت]] حضرت [[حسین بن علی]]{{ع}} در روز سوم این ماه، ولادت [[حضرت ابو الفضل عباس]]{{ع}} در روز چهارم آن. | *مناسبتهای فرخندهای در این ماه وجود دارد که بر [[عظمت]] آن افزوده است؛ مانند ولادت با [[سعادت]] حضرت [[حسین بن علی]]{{ع}} در روز سوم این ماه، ولادت [[حضرت ابو الفضل عباس]]{{ع}} در روز چهارم آن. | ||
*روز پنجم این ماه نیز پیشوای چهارم [[شیعیان]] پای به [[جهان]] گذاشته و طبق نقلی [[علی اکبر]] [[فرزند]] [[امام حسین]]{{ع}} در روز یازدهم این ماه دیده به [[جهان]] گشوده است. | *روز پنجم این ماه نیز پیشوای چهارم [[شیعیان]] پای به [[جهان]] گذاشته و طبق نقلی [[علی اکبر]] [[فرزند]] [[امام حسین]]{{ع}} در روز یازدهم این ماه دیده به [[جهان]] گشوده است. | ||
*آنچه جلوه این ماه بزرگ را دو چندان کرده است ولادت آخرین [[خورشید]] [[آسمان]] [[امامت]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} است. | *آنچه جلوه این ماه بزرگ را دو چندان کرده است ولادت آخرین [[خورشید]] [[آسمان]] [[امامت]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} است. | ||
*بسیاری از [[دانشمندان]] [[اهل سنت]] و همه [[عالمان]] [[امامیه]]، [[شب نیمه شعبان]] را وقت ولادت [[منجی موعود]] در [[آخر الزمان]] ثبت کرده‌اند. ایشان بر این باورند در سحرگاه نیمه ماه | *بسیاری از [[دانشمندان]] [[اهل سنت]] و همه [[عالمان]] [[امامیه]]، [[شب نیمه شعبان]] را وقت ولادت [[منجی موعود]] در [[آخر الزمان]] ثبت کرده‌اند. ایشان بر این باورند در سحرگاه نیمه ماه شعبان، آخرین [[خورشید]] [[آسمان]] [[ولایت]] طلوع کرده و [[عظمت]] و جلالت خاصی به این ماه بخشیده است. | ||
*شب نیمه ماه | *شب نیمه ماه شعبان "لیلة البرات" نیز نامیده شده است؛ چرا که در آن شب برات [[آزادی]] از [[آتش]] به اهل [[طاعت]] و [[بندگی]] عطا میشود<ref>ر. ک: صحیح ابن حبان، ج ۱۲، ص ۴۸۱؛ طبرانی، معجم الاوسط، ج ۷، ص ۳۶؛ متقی هندی، کنز العمال، ج ۳، ص ۴۶۴، ح ۷۴۵۰، ۷۴۵۱</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۲۷۱.</ref>. | ||
==شعبان در موعودنامه== | ==شعبان در موعودنامه== | ||
*ماه هشتم از ماه‌های [[عرب]] است. در [[جاهلیت]] آن را عاذل می‌گفتند. ولادت [[حضرت مهدی]] {{ع}} در آن واقع شده است. در این ماه روحیه [[آمادگی]] آمیخته به [[ترس]] و هراسی در [[جهان اسلام]] نمایان میشود که ناشی از بروز آن دسته از جریانات [[سیاسی]] است که در یک عرصه با هم به تاخت‌وتاز مشغولند که از [[ماه رجب]] به مرور رودرروی هم قرار گرفته‌اند. به‌طور کلی دو جریان در این ایام در حال شکل گرفتن است. جریان [[یاوران]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} ([[یمانی]] از [[یمن]] و [[سید خراسانی]] از [[ایران]]) و جریان [[سفیانی]] که بر رقبای خویش "[[اصهب]]" و "[[ابقع]]" فایق آمده و پس از این [[پیروزی]] با [[رومیان]] و [[یهودیان]] (غرب) هم‌پیمان گشته است. | *ماه هشتم از ماه‌های [[عرب]] است. در [[جاهلیت]] آن را عاذل می‌گفتند. ولادت [[حضرت مهدی]] {{ع}} در آن واقع شده است. در این ماه روحیه [[آمادگی]] آمیخته به [[ترس]] و هراسی در [[جهان اسلام]] نمایان میشود که ناشی از بروز آن دسته از جریانات [[سیاسی]] است که در یک عرصه با هم به تاخت‌وتاز مشغولند که از [[ماه رجب]] به مرور رودرروی هم قرار گرفته‌اند. به‌طور کلی دو جریان در این ایام در حال شکل گرفتن است. جریان [[یاوران]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} ([[یمانی]] از [[یمن]] و [[سید خراسانی]] از [[ایران]]) و جریان [[سفیانی]] که بر رقبای خویش "[[اصهب]]" و "[[ابقع]]" فایق آمده و پس از این [[پیروزی]] با [[رومیان]] و [[یهودیان]] (غرب) هم‌پیمان گشته است. | ||
*در ماه | *در ماه شعبان جریانات از هم جدا شده و [[مردم]] هم از کنار یکدیگر پراکنده می‌شوند و به همین علت است که در [[احادیث]] [[نشانه‌ها]] و حوادث [[دوران ظهور]]، خاورمیانه همانند میدان [[مبارزه]] و جنگ‌های متعدد و با کشته‌های بسیار ترسیم شده است. ساکنان این منطقه هم که [[مسلمانان]] هستند در شرایط گرفتاری و [[سختی]] و ناراحتی به سر می‌برند که نتیجه عدم ثبات [[سیاسی]] کشورهای منطقه است و به زودی هم [[آتش]] [[جنگ]] جهانی بزرگی برافروخته خواهد شد. | ||
*[[ابو بصیر]] [[نقل]] می‌کند که از [[امام صادق]] {{ع}} درباره [[ماه رجب]] پرسیدم. حضرت فرمودند: "پیش از [[اسلام]] ([[دوران جاهلیت]]) آن را -یعنی [[ماه رجب]] را- بزرگ می‌شمردند و در آن [[جنگ]] نمی‌کردند (نام آن را ماه خالی از ندای [[جنگ]] نهاده بودند). [[ابو بصیر]] می‌گوید: پرسیدم شعبان؟ فرمود: امور در آن از هم جدا میشود؛ گفتم: (ماه) [[رمضان]] چطور؟ فرمود: ماه [[خداوند]] تبارک و تعالی است که در آن به نام [[صاحب]] شما، [[حضرت مهدی]] {{ع}}، و پدرش ندا در دهند. ... پرسیدم: [[جمادی]] (الاول و الثانی)؟ فرمود: از ابتدا تا انتهایش [[فتح]] و [[پیروزی]] است<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۲.</ref>. | *[[ابو بصیر]] [[نقل]] می‌کند که از [[امام صادق]] {{ع}} درباره [[ماه رجب]] پرسیدم. حضرت فرمودند: "پیش از [[اسلام]] ([[دوران جاهلیت]]) آن را -یعنی [[ماه رجب]] را- بزرگ می‌شمردند و در آن [[جنگ]] نمی‌کردند (نام آن را ماه خالی از ندای [[جنگ]] نهاده بودند). [[ابو بصیر]] می‌گوید: پرسیدم شعبان؟ فرمود: امور در آن از هم جدا میشود؛ گفتم: (ماه) [[رمضان]] چطور؟ فرمود: ماه [[خداوند]] تبارک و تعالی است که در آن به نام [[صاحب]] شما، [[حضرت مهدی]] {{ع}}، و پدرش ندا در دهند. ... پرسیدم: [[جمادی]] (الاول و الثانی)؟ فرمود: از ابتدا تا انتهایش [[فتح]] و [[پیروزی]] است<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۲.</ref>. | ||
*[[ابو حمزه ثمالی]] از قول [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] کرده که فرمودند: وقتی شنیدید که [[مردم]] [[شام]] دچار [[اختلاف]] شده‌اند، از آن‌جا فرار کنید که [[فتنه]] و [[کشتار]] به جانش افتاده است. گفتم به کجا فرار کنیم؟ فرمودند: [[مکه]] [[بهترین]] جایی است که [[مردم]] بدانجا بگریزند<ref>بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۲۷۱.</ref>. | *[[ابو حمزه ثمالی]] از قول [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] کرده که فرمودند: وقتی شنیدید که [[مردم]] [[شام]] دچار [[اختلاف]] شده‌اند، از آن‌جا فرار کنید که [[فتنه]] و [[کشتار]] به جانش افتاده است. گفتم به کجا فرار کنیم؟ فرمودند: [[مکه]] [[بهترین]] جایی است که [[مردم]] بدانجا بگریزند<ref>بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۲۷۱.</ref>. | ||
*در روایتی که در روضه الکافی آمده و این رویدادها را توصیف کرده و [[مردم]] را متوجه وظایفشان در آن زمان و شرایط می‌کند آمده است: وقتی [[ماه رجب]] شد با نام [[خداوند متعال]] روی کنید و اگر [[دوست]] داشتید که تا | *در روایتی که در روضه الکافی آمده و این رویدادها را توصیف کرده و [[مردم]] را متوجه وظایفشان در آن زمان و شرایط می‌کند آمده است: وقتی [[ماه رجب]] شد با نام [[خداوند متعال]] روی کنید و اگر [[دوست]] داشتید که تا شعبان به تأخیر بیندازید، ضرر نمی‌بینید و اگر [[دوست]] داشتید که در میان [[اقوام]] و خویشانتان پناه بگیرید ([[روزه]] بگیرید) شاید برای شما بهتر (محکم‌تر) باشد. [[سفیانی]] هم به‌عنوان یک نشانه برای شما کافی است<ref>همان، ص ۳۰۲.</ref>. | ||
*در این [[حدیث]] اجازه داده شده است که شتاب کردن در مسافرت تا پایان [[ماه رمضان]] به تأخیر انداخته شود<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۳۱.</ref>. | *در این [[حدیث]] اجازه داده شده است که شتاب کردن در مسافرت تا پایان [[ماه رمضان]] به تأخیر انداخته شود<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۳۱.</ref>. | ||
==شعبان در فرهنگنامه آخرالزمان== | |||
*شعبان [[ماه]] هشتم از ماه‌های سال قمری است. در این [[ماه]] در سال ۲۵۵ حضرت [[مهدی]]{{ع}} در [[سامرا]] [[جهان]] [[ناسوت]] را به قدوم [[مبارک]] آثار خود متبرک نمود<ref>ر.ک: ولادت حضرت مهدی{{ع}}.</ref>. در پی وقوع حوادثی عجیب در ماه‌های پایانی آخرین سال [[غیبت]]، در [[ماه]] شعبان نیز حوادثی رخ خواهد داد. سه گروه به سرکردگی [[خراسانی]] و [[یمانی]] و [[سفیانی]] در یک روز [[قیام]] کرده و [[لشکر]] به سوی هم روانه می‌‌کنند یکی از [[شرق]] خاورمیانه، یکی از جنوب و یکی از [[غرب]]. این [[قیام‌ها]] در [[ماه]] قبل یعنی [[ماه رجب]] رخ داده است. آنان در [[ماه]] رجب لشکرها را به هم رسانده و [[صف‌آرایی]] [[نظامی]] خود را کامل کرده‌اند. در [[حدیثی]] [[امام صادق]]{{ع}} به [[ابوبصیر]] می‌‌فرماید: در این [[ماه]] امور از هم جدا خواهد شد (یعنی جناح‌بندی‌ها و ائتلاف‌ها مشخص میشود و معلوم میشود که هر شخصی در کدام [[جبهه]] قرار دارد، در دسته [[سفیانی]] [[دشمنان]] [[حضرت]] گرد می‌‌آیند و [[خراسانی]] و [[یمانی]] نیز گروه [[دوستان]] [[حضرت]] را تشکیل می‌‌دهند)<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۲ ـ ۲۷۱.</ref>. در [[روایت]] دیگر نیز [[حضرت]] فرمود: در [[ماه رجب]] (آخرین سال [[غیبت]]، که [[فتنه]] [[سفیانی]] و [[قیام خراسانی]] و [[یمانی]] واقع شده) با [[نام خدا]] حرکت خود را (به سوی حضرت [[مهدی]]{{ع}}) آغاز کنید، البته اگر [[دوست]] داشتید که تا شعبان [[صبر]] نموده و پس از آن حرکت خود را شروع کنید، ضرری متوجه شما نخواهد بود، به میان [[قبیله]] و [[اقوام]] خود بروید و مشغول [[روزه]] گرفتن شوید که این [[کار]] بهتر خواهد بود. نشانه [[آشکار]] این حوادث، [[خروج سفیانی]] است. | |||
*در [[حدیث]] دیگری فرمود: در آن روزگار در [[شام]] سکونت نکنید بلکه به [[مکه]] پناه ببرید که [[بهترین]] مکان‌هاست<ref>همان.</ref>. البته کوچ کردن به سوی [[مکه]] نباید به بعد از [[ماه رمضان]] بیفتد زیرا در روایاتی وارد شده است که در [[ماه]] [[شوال]] دیگر از مسافرت کردن جلوگیری خواهد شد و راه‌های مسافرت بسته میشود<ref>ر.ک: شوال.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۳۸۱.</ref>. | |||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۸: | ||
* [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگنامه مهدویت''']] | * [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگنامه مهدویت''']] | ||
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | * [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | ||
* [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']]. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۶: | ||
{{امام مهدی}} | {{امام مهدی}} | ||
[[رده:مدخل]] | |||
[[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]] | |||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] | ||
[[رده:شعبان]] | [[رده:شعبان]] | ||
[[رده:مدخل موعودنامه]] | [[رده:مدخل موعودنامه]] | ||
[[رده:اتمام لینک داخلی]] | [[رده:اتمام لینک داخلی]] | ||
نسخهٔ ۱۱ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۴۲
متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.
مقدمه
- شعبان نام ماه هشتم از ماه‌های قمری است که پس از ماه رجب و پیش از ماه رمضان قرار دارد. به این دلیل که دارای عظمت فراوانی است، از آن به "شعبان المعظم" یاد شده و در روایات فراوانی از معصومان(ع) از آن به بزرگی نام برده شده است[۱].
- مناسبتهای فرخندهای در این ماه وجود دارد که بر عظمت آن افزوده است؛ مانند ولادت با سعادت حضرت حسین بن علی(ع) در روز سوم این ماه، ولادت حضرت ابو الفضل عباس(ع) در روز چهارم آن.
- روز پنجم این ماه نیز پیشوای چهارم شیعیان پای به جهان گذاشته و طبق نقلی علی اکبر فرزند امام حسین(ع) در روز یازدهم این ماه دیده به جهان گشوده است.
- آنچه جلوه این ماه بزرگ را دو چندان کرده است ولادت آخرین خورشید آسمان امامت حضرت مهدی(ع) است.
- بسیاری از دانشمندان اهل سنت و همه عالمان امامیه، شب نیمه شعبان را وقت ولادت منجی موعود در آخر الزمان ثبت کرده‌اند. ایشان بر این باورند در سحرگاه نیمه ماه شعبان، آخرین خورشید آسمان ولایت طلوع کرده و عظمت و جلالت خاصی به این ماه بخشیده است.
- شب نیمه ماه شعبان "لیلة البرات" نیز نامیده شده است؛ چرا که در آن شب برات آزادی از آتش به اهل طاعت و بندگی عطا میشود[۲][۳].
شعبان در موعودنامه
- ماه هشتم از ماه‌های عرب است. در جاهلیت آن را عاذل می‌گفتند. ولادت حضرت مهدی (ع) در آن واقع شده است. در این ماه روحیه آمادگی آمیخته به ترس و هراسی در جهان اسلام نمایان میشود که ناشی از بروز آن دسته از جریانات سیاسی است که در یک عرصه با هم به تاخت‌وتاز مشغولند که از ماه رجب به مرور رودرروی هم قرار گرفته‌اند. به‌طور کلی دو جریان در این ایام در حال شکل گرفتن است. جریان یاوران حضرت مهدی (ع) (یمانی از یمن و سید خراسانی از ایران) و جریان سفیانی که بر رقبای خویش "اصهب" و "ابقع" فایق آمده و پس از این پیروزی با رومیان و یهودیان (غرب) هم‌پیمان گشته است.
- در ماه شعبان جریانات از هم جدا شده و مردم هم از کنار یکدیگر پراکنده می‌شوند و به همین علت است که در احادیث نشانه‌ها و حوادث دوران ظهور، خاورمیانه همانند میدان مبارزه و جنگ‌های متعدد و با کشته‌های بسیار ترسیم شده است. ساکنان این منطقه هم که مسلمانان هستند در شرایط گرفتاری و سختی و ناراحتی به سر می‌برند که نتیجه عدم ثبات سیاسی کشورهای منطقه است و به زودی هم آتش جنگ جهانی بزرگی برافروخته خواهد شد.
- ابو بصیر نقل می‌کند که از امام صادق (ع) درباره ماه رجب پرسیدم. حضرت فرمودند: "پیش از اسلام (دوران جاهلیت) آن را -یعنی ماه رجب را- بزرگ می‌شمردند و در آن جنگ نمی‌کردند (نام آن را ماه خالی از ندای جنگ نهاده بودند). ابو بصیر می‌گوید: پرسیدم شعبان؟ فرمود: امور در آن از هم جدا میشود؛ گفتم: (ماه) رمضان چطور؟ فرمود: ماه خداوند تبارک و تعالی است که در آن به نام صاحب شما، حضرت مهدی (ع)، و پدرش ندا در دهند. ... پرسیدم: جمادی (الاول و الثانی)؟ فرمود: از ابتدا تا انتهایش فتح و پیروزی است[۴].
- ابو حمزه ثمالی از قول امام باقر (ع) نقل کرده که فرمودند: وقتی شنیدید که مردم شام دچار اختلاف شده‌اند، از آن‌جا فرار کنید که فتنه و کشتار به جانش افتاده است. گفتم به کجا فرار کنیم؟ فرمودند: مکه بهترین جایی است که مردم بدانجا بگریزند[۵].
- در روایتی که در روضه الکافی آمده و این رویدادها را توصیف کرده و مردم را متوجه وظایفشان در آن زمان و شرایط می‌کند آمده است: وقتی ماه رجب شد با نام خداوند متعال روی کنید و اگر دوست داشتید که تا شعبان به تأخیر بیندازید، ضرر نمی‌بینید و اگر دوست داشتید که در میان اقوام و خویشانتان پناه بگیرید (روزه بگیرید) شاید برای شما بهتر (محکم‌تر) باشد. سفیانی هم به‌عنوان یک نشانه برای شما کافی است[۶].
- در این حدیث اجازه داده شده است که شتاب کردن در مسافرت تا پایان ماه رمضان به تأخیر انداخته شود[۷].
شعبان در فرهنگنامه آخرالزمان
- شعبان ماه هشتم از ماه‌های سال قمری است. در این ماه در سال ۲۵۵ حضرت مهدی(ع) در سامرا جهان ناسوت را به قدوم مبارک آثار خود متبرک نمود[۸]. در پی وقوع حوادثی عجیب در ماه‌های پایانی آخرین سال غیبت، در ماه شعبان نیز حوادثی رخ خواهد داد. سه گروه به سرکردگی خراسانی و یمانی و سفیانی در یک روز قیام کرده و لشکر به سوی هم روانه می‌‌کنند یکی از شرق خاورمیانه، یکی از جنوب و یکی از غرب. این قیام‌ها در ماه قبل یعنی ماه رجب رخ داده است. آنان در ماه رجب لشکرها را به هم رسانده و صف‌آرایی نظامی خود را کامل کرده‌اند. در حدیثی امام صادق(ع) به ابوبصیر می‌‌فرماید: در این ماه امور از هم جدا خواهد شد (یعنی جناح‌بندی‌ها و ائتلاف‌ها مشخص میشود و معلوم میشود که هر شخصی در کدام جبهه قرار دارد، در دسته سفیانی دشمنان حضرت گرد می‌‌آیند و خراسانی و یمانی نیز گروه دوستان حضرت را تشکیل می‌‌دهند)[۹]. در روایت دیگر نیز حضرت فرمود: در ماه رجب (آخرین سال غیبت، که فتنه سفیانی و قیام خراسانی و یمانی واقع شده) با نام خدا حرکت خود را (به سوی حضرت مهدی(ع)) آغاز کنید، البته اگر دوست داشتید که تا شعبان صبر نموده و پس از آن حرکت خود را شروع کنید، ضرری متوجه شما نخواهد بود، به میان قبیله و اقوام خود بروید و مشغول روزه گرفتن شوید که این کار بهتر خواهد بود. نشانه آشکار این حوادث، خروج سفیانی است.
- در حدیث دیگری فرمود: در آن روزگار در شام سکونت نکنید بلکه به مکه پناه ببرید که بهترین مکان‌هاست[۱۰]. البته کوچ کردن به سوی مکه نباید به بعد از ماه رمضان بیفتد زیرا در روایاتی وارد شده است که در ماه شوال دیگر از مسافرت کردن جلوگیری خواهد شد و راه‌های مسافرت بسته میشود[۱۱][۱۲].
پرسش‌های وابسته
جستارهای وابسته
- آخر الزمان
- آدینه (جمعه)
- آستانه عسکریین
- آستانه قیامت
- آفتاب پشت ابر (خورشید پشت ابر)
- آینده پژوهی
- آیین جدید دین در عصر ظهور
- اَبدال
- ابوالادیان
- ابوصالح
- ابوالقاسم (امام مهدی)
- اثناعشریه
- احمد (امام مهدی)
- احمد بن اسحاق قمی
- احمد بن هلال کرخی
- احمدیه (قادیانیه)
- اخیار
- ادله رجعت
- اسماعیلیه
- أشراط الساعه
- اصحاب قائم (یاران امام مهدی)(ع)
- اصحاب کهف
- اقامت‌گاه امام مهدی در عصر ظهور (مسجد سهله)
- القاب امام مهدی (ع)
- امامت امام مهدی (ع)
- امامت و مهدویت
- امام حسن عسکری
- امام زمان (صاحب الزمان)
- امام شناسی (مرگ جاهلی)
- امام مهدی از ولادت تا ظهور
- امامیه
- امدادهای غیبی
- امکان رجعت (رجعت)
- امنیت (حکومت جهانی)
- انتظار فرج
- انتقام
- انجمن حجتیه
- انطاکیه
- اوتاد
- اهل سنت و امام مهدی موعود
- اهل سنّت و ولادت امام مهدی (ع)
- اهل کتاب در عصر ظهور
- ایام الله
- ایستادن هنگام شنیدن لقب قائم
- باب (علی محمد شیرازی)
- بابیه (باب)
- باران های پیاپی
- باقریه
- البرهان فی علامات امام مهدی آخر الزمان
- بعثت امام مهدی
- بلالی (محمد بن علی بن بلال)
- بلالیه
- بهائیت
- البیان فی اخبار صاحب الزمان
- بیت الحمد
- بیت المقدس
- بیدا (خسف به بیدا)
- بیعت امام مهدی
- بیعت نامه امام مهدی
- البیعه لله
- پایان تاریخ (آخرالزمان)
- پدر امام مهدی (امام حسن عسکری)
- پدر امام مهدی و اهل سنّت
- پرچم امام مهدی
- پرچم های سیاه
- پیراهن امام مهدی
- تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم
- تاریخ عصر غیبت
- تاریخ غیبت کبرا
- تشرف (ملاقات با امام مهدی
- تکذیب وقت گزاران وقت ظهور
- تَناثُرُ النُّجُوم
- توقیع
- جبرئیل
- جده
- جزیره خضرا
- جزیره خضرا در ترازوی نقد
- جعفر کذاب
- جمعه
- جنگ افزارهای امام مهدی (سلاح امام مهدی)
- حجت
- حجر الاسود
- حدیث غدیر
- حدیث لوح حضرت زهرا (لوح حضرت زهرا)
- حدیث معراج
- حِرْز امام مهدی
- حرمت نام بردن امام مهدی
- حسن شریعی
- حسین بن روح نوبختی
- حسین بن منصور حلاج
- حکومت جهانی
- حکومت صالحان
- حکومت مستضعفان
- حکیمه خاتون
- حیرت
- خاتم الاوصیاء
- خراسانی (خروج خراسانی)
- خردسال ترین پیشوای معصوم (امامت امام مهدی)
- خروج خراسانی
- خروج دابة الاَرض
- خروج دجال
- خروج سفیانی
- خروج سید حسنی
- خروج شعیب بن صالح
- خروج شیصبانی
- خروج عوف سلمی
- خروج امام مهدی (قیام امام مهدی)
- خروج یأجوج (یأجوج و مأجوج)
- خروج یمانی
- خسف به بیداء
- خسوف و کسوف غیرعادی
- خضر
- خلافت موعود
- خورشید پشت ابر
- خطبه قیام
- خورشید مغرب
- خیمه
- دابه الارض (خروج دابه الارض)
- دادگستر جهان
- دانشمندان عامه و امام مهدی موعود
- دجال (خروج دجال)
- در انتظار ققنوس
- در فجر ساحل
- دست بر سر گذاشتن
- دعای افتتاح
- دعای عهد
- دعای ندبه
- دعای سمات
- دوازده امامی (اثناعشریه)
- دولت کریمه (حکومت جهانی)
- دین در آخرالزمان (آخرالزمان)
- دین عصر ظهور
- ذی طوی
- رایات سود (پرچم های سیاه)
- رحلت امام مهدی (فرجام امام مهدی)
- رجعت
- رجعت کنندگان
- رکن و مقام
- رؤیت امام مهدی (ملاقات امام مهدی)
- زبور داود
- زمینه سازان ظهور
- زنان آخرالزمان (آخرالزمان)
- زنان و قیام امام مهدی (یاران امام مهدی)
- زندگی آخرالزمان (آخرالزمان)
- زیارت آل یس
- زیارت ناحیه مقدسه
- زیارت رجبیه
- زیدیه
- سازمان وکالت
- سامرا
- سرداب سامرا
- سلاح امام مهدی
- سفیانی (خروج سفیانی)
- سید حسنی (خروج سید حسنی)
- سیره حکومتی امام مهدی
- سیصد و سیزده
- شاهدان ولادت امام مهدی
- شرایط ظهور
- شرید
- شریعیه
- شعبان
- شعیب بن صالح (خروج شعیب)
- شلمغانیه
- شمائل امام مهدی
- شمشیر امام مهدی (سلاح امام مهدی)
- شهادت امام مهدی (فرجام امام مهدی)
- شیخیه
- شیطان (کشته شدن شیطان)
- شیصبانی (خروج شیصبانی)
- شیعه
- صاحب الامر
- صاحب الدار
- صاحب الزمان
- صاحب السیف
- صاحب الغیبه
- صاید بن صید (خروج دجال)
- صقیل (مادر امام مهدی)
- صیحه آسمانی (ندای آسمانی)
- طالقان
- طرید
- طلوع خورشید از مغرب
- طویل العمر
- طی الارض
- طیبه
- ظهور
- عاشورا
- عبرتایی (احمد بن هلال)
- عثمان بن سعید عمری
- عدد یاران امام مهدی (سیصد و سیزده)
- عدل و قسط (حکومت جهانی)
- العرف الوردی فی اخبار الامام مهدی
- عسکریه
- عصائب
- عصر زندگی
- عقد الدرر فی اخبار المنتظر
- علایم ظهور (نشانه های ظهور)
- علائم قیامت (اشراط الساعه)
- علی بن محمد سمری
- غار انطاکیه (انطاکیه)
- غایب (امام غایب)
- غریم
- غلام
- غیبت (پنهان شدن)
- الغیبه
- غیبت صغرا
- غیبت کبرا
- فترت
- فرید
- فرجام امام مهدی
- فرجام شناسی (آینده پژوهی)
- فضیلت انتظار فرج (انتظار فرج)
- فضیلت منتظران (منتظر)
- فلسفه رجعت (رجعت)
- فلسفه غیبت صغرا (غیبت صغرا)
- فلسفه غیبت (غیبت امام مهدی)
- فواید امام غایب
- فوتوریسم
- قائم
- قادیانیه
- قتل نفس زَکیّه
- قم
- قیامت صغرا (رجعت)
- قیام های پیش از ظهور
- کتاب الغیبه للحجه
- کشته شدن شیطان
- کمال الدین و تمام النعمه
- کوفه
- کنیه امام مهدی (ابوالقاسم)
- کوه رَضْوی
- کیسانیه
- لباس امام مهدی (پیراهن امام مهدی)
- لوح حضرت زهرا
- مادر امام مهدی
- متمهدی (مدعیان مهدویت)
- مثلث برمودا (جزیره خضرا)
- محدَّث
- محل بیعت امام مهدی (رکن و مقام)
- محل ظهور امام مهدی (مسجد الحرام)
- محل قتل نفس زکیه (رکن و مقام)
- محمد
- محمد بن عثمان بن سعید عمری
- محمد بن علی بن هلال
- محمد بن علی شلمغانی
- محمد بن نصیر نمیری
- محمدیه
- مدعیان بابیت
- مدعیان مهدویت
- مرجع تقلید
- مردان آخرالزمان (آخرالزمان)
- مرکز حکومت امام مهدی (مسجد کوفه)
- مرگ جاهلی
- مرگ سرخ
- مرگ سفید
- مستضعف
- مسجد جمکران
- مسجد الحرام
- مسجد سهله
- مسجد صاحب الزمان (مسجد جمکران)
- مسجد کوفه
- مصلای جمعه و جماعات در عصر ظهور (مسجد کوفه)
- مضطر
- معجم احادیث الامام المهدی
- معمرین
- مغیریه
- مقتدای مسیح
- مکیال المکارم فی فواید الدعاء للقائم
- ملاحم و فتن
- ملاقات با امام مهدی
- ملیکه (مادر امام مهدی)
- منتخب الاثر
- منتظِر
- منتَظَر
- منتقم
- منصور
- موتور
- موسویه
- موعود مسیحیت
- موعود یهود
- مهدی
- مهدی سودانی
- مهدی موعود
- مهدویت
- ممهدون (زمینه سازان ظهور)
- مهدویت پژوهی (آینده پژوهی)
- امام مهدی شخصی و امام مهدی نوعی
- مهدیه
- میراث دار پیامبران
- ناحیه مقدسه
- نام های حضرت محمد (احمد)
- ناووسیه
- نجبا
- ندای آسمانی
- نرگس (مادر امام مهدی)
- نزول عیسی
- نشانه های آخرالزمان (آخرالزمان
- نشانه های ظهور
- نفس زکیه
- نماز امام زمان
- نواب خاص
- نیابت خاص
- نیابت عام
- نیمه شعبان
- وقاتون (وقت ظهور)
- وقت ظهور
- وقت معلوم
- وکلای امام مهدی
- ولادت امام مهدی
- ولایت فقیه
- ولی فقیه
- همسر و فرزند امام مهدی
- هیبت امام مهدی
- یأجوج و مأجوج
- یاران امام مهدی
- یالثارات الحسین
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ر. ک: سید بن طاووس، الاقبال، ص ۷۲۳.
- ↑ ر. ک: صحیح ابن حبان، ج ۱۲، ص ۴۸۱؛ طبرانی، معجم الاوسط، ج ۷، ص ۳۶؛ متقی هندی، کنز العمال، ج ۳، ص ۴۶۴، ح ۷۴۵۰، ۷۴۵۱
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۷۱.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۲.
- ↑ بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۲۷۱.
- ↑ همان، ص ۳۰۲.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۳۱.
- ↑ ر.ک: ولادت حضرت مهدی(ع).
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۲ ـ ۲۷۱.
- ↑ همان.
- ↑ ر.ک: شوال.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان صفحه ۳۸۱.