محمد بن حسن طوسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '، ''« ' به '، ''«') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<onlyinclude> | <onlyinclude> | ||
[[پرونده:9030760879.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[محمد بن حسن طوسی]]]] | [[پرونده:9030760879.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[محمد بن حسن طوسی]]]] | ||
[[محمد بن حسن طوسی]] (مشهور به شیخ طوسی و شیخ الطائفه، متولد ۳۸۵ ق، متوفای ۴۶۰ ق) تحصیلات خود را نزد اساتیدی همچون: [[محمد بن نعمان]] (معروف به [[شیخ مفید]])، [[ابوالقاسم علی بن حسین]] (معروف به [[سید مرتضی]])، [[احمد بن محمد بن موسی]] (معروف به [[ابن صلت اهوازی]])، [[سلامة ابن محمد بن اسماعیل ارزنی]]، [[حسین بن عبیدالله غضائری]] و [[علی بن احمد بن محمد بن أبی جید]] به اتمام رساند. او مرجع و رهبر دینی شیعیان عصر خود بود. وی به تألیف کتب علمی و دینی پرداخته است. ''«تهذیب الأحکام»''، ''«الاستبصار فیما اختلف من الأخبار»''، ''«الأمالی»''، ''«التبیان فی تفسیر القرآن»''، ''«النهایة فی مجرد الفقه و الفتوی»'' و ''«المبسوط فی فقه الإمامیة»'' برخی از اين آثار است. | [[محمد بن حسن طوسی]] (مشهور به شیخ طوسی و شیخ الطائفه، متولد ۳۸۵ ق، متوفای ۴۶۰ ق) تحصیلات خود را نزد اساتیدی همچون: [[محمد بن نعمان]] (معروف به [[شیخ مفید]])، [[ابوالقاسم علی بن حسین]] (معروف به [[سید مرتضی]])، [[احمد بن محمد بن موسی]] (معروف به [[ابن صلت اهوازی]])، [[سلامة ابن محمد بن اسماعیل ارزنی]]، [[حسین بن عبیدالله غضائری]] و [[علی بن احمد بن محمد بن أبی جید]] به اتمام رساند. او مرجع و رهبر دینی شیعیان عصر خود بود. وی به تألیف کتب علمی و دینی پرداخته است. ''«تهذیب الأحکام»''، ''«الاستبصار فیما اختلف من الأخبار»''، ''«[[الغیبة ۲ (کتاب)|الغیبة]]»''، ''«الأمالی»''، ''«التبیان فی تفسیر القرآن»''، ''«النهایة فی مجرد الفقه و الفتوی»'' و ''«المبسوط فی فقه الإمامیة»'' برخی از اين آثار است. | ||
</onlyinclude> | </onlyinclude> | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
نسخهٔ ۲۱ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۳۱
محمد بن حسن طوسی (مشهور به شیخ طوسی و شیخ الطائفه، متولد ۳۸۵ ق، متوفای ۴۶۰ ق) تحصیلات خود را نزد اساتیدی همچون: محمد بن نعمان (معروف به شیخ مفید)، ابوالقاسم علی بن حسین (معروف به سید مرتضی)، احمد بن محمد بن موسی (معروف به ابن صلت اهوازی)، سلامة ابن محمد بن اسماعیل ارزنی، حسین بن عبیدالله غضائری و علی بن احمد بن محمد بن أبی جید به اتمام رساند. او مرجع و رهبر دینی شیعیان عصر خود بود. وی به تألیف کتب علمی و دینی پرداخته است. «تهذیب الأحکام»، «الاستبصار فیما اختلف من الأخبار»، «الغیبة»، «الأمالی»، «التبیان فی تفسیر القرآن»، «النهایة فی مجرد الفقه و الفتوی» و «المبسوط فی فقه الإمامیة» برخی از اين آثار است.