خوش‌گمانی در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'امّید' به 'امید')
خط ۱۱: خط ۱۱:
==روایات مرتبط==
==روایات مرتبط==
#[[امام رضا]]{{ع}} فرمودند: "ظنّ خود را در [[حقّ]] [[حضرت]] [[حق]] [[نیکو]] گردان، چراکه او میفرماید: من با ظنّ و [[گمان]] [[بنده]] مؤمنم نسبت به خود یکسانم، اگر نسبت به من ظنّ [[نیکو]] برَد همانگونهام، و اگر به من ظنّ بد برَد نیز همانگونه" <ref>{{متن حدیث| عَنِ الرِّضَا{{ع}}: أَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ أَنَا عِنْدَ حُسْنِ ظَنِّ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنِ بِي إِنْ خَيْراً فَخَيْراً وَ إِنْ شَرّاً فَشَرّاً}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۶.  </ref>؛
#[[امام رضا]]{{ع}} فرمودند: "ظنّ خود را در [[حقّ]] [[حضرت]] [[حق]] [[نیکو]] گردان، چراکه او میفرماید: من با ظنّ و [[گمان]] [[بنده]] مؤمنم نسبت به خود یکسانم، اگر نسبت به من ظنّ [[نیکو]] برَد همانگونهام، و اگر به من ظنّ بد برَد نیز همانگونه" <ref>{{متن حدیث| عَنِ الرِّضَا{{ع}}: أَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ أَنَا عِنْدَ حُسْنِ ظَنِّ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنِ بِي إِنْ خَيْراً فَخَيْراً وَ إِنْ شَرّاً فَشَرّاً}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۶.  </ref>؛
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "حُسن ظن به [[حضرت]] [[حق]]، آن است که جز از [[خداوند]] به چیز دیگری امّید نداشته باشی، و جز از گناهانت از چیز دیگری نترسی" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}}: حُسْنُ الظَّنِ بِاللَّهِ أَنْ لَا تَرْجُوَ إِلَّا اللَّهَ وَ لَا تَخَافَ إِلَّا ذَنْبَكَ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۷.</ref>؛
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "حُسن ظن به [[حضرت]] [[حق]]، آن است که جز از [[خداوند]] به چیز دیگری [[امید]] نداشته باشی، و جز از گناهانت از چیز دیگری نترسی" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}}: حُسْنُ الظَّنِ بِاللَّهِ أَنْ لَا تَرْجُوَ إِلَّا اللَّهَ وَ لَا تَخَافَ إِلَّا ذَنْبَكَ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۷.</ref>؛
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "[[داود]] [[نبی]]{{ع}} به [[خداوند]] عرض نمود: پروردگارا! هرکس که تو را [[شناخت]] امّا در [[حقّ]] تو [[حسن ظن]] نیافت، در [[حقیقت]] به تو [[ایمان]] نیاورده است" <ref>{{متن حدیث| عَنْهُ{{ع}} قَالَ: قَالَ دَاوُدُ النَّبِيُّ{{ع}}: يَا رَبِّ مَا آمَنَ بِكَ مَنْ عَرَفَكَ فَلَمْ يُحْسِنِ الظَّنَّ بِكَ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۹۴.</ref>؛
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "[[داود]] [[نبی]]{{ع}} به [[خداوند]] عرض نمود: پروردگارا! هرکس که تو را [[شناخت]] امّا در [[حقّ]] تو [[حسن ظن]] نیافت، در [[حقیقت]] به تو [[ایمان]] نیاورده است" <ref>{{متن حدیث| عَنْهُ{{ع}} قَالَ: قَالَ دَاوُدُ النَّبِيُّ{{ع}}: يَا رَبِّ مَا آمَنَ بِكَ مَنْ عَرَفَكَ فَلَمْ يُحْسِنِ الظَّنَّ بِكَ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۹۴.</ref>؛
#[[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمودند: "هیچ یک از شما نباید قبل از آنکه حُسن ظن به [[حضرت]] [[حق]] پیدا کند، از این [[دنیا]] خارج شود؛ چراکه این [[حسن ظن]] قیمت [[بهشت]] است" <ref>{{متن حدیث| قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}: لَا يَمُوتَنَّ أَحَدُكُمْ حَتَّى يُحْسِنَ ظَنَّهُ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّ حُسْنَ الظَّنِّ بِاللَّهِ ثَمَنُ الْجَنَّةِ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۸۵.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۸۴.</ref>.
#[[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمودند: "هیچ یک از شما نباید قبل از آنکه حُسن ظن به [[حضرت]] [[حق]] پیدا کند، از این [[دنیا]] خارج شود؛ چراکه این [[حسن ظن]] قیمت [[بهشت]] است" <ref>{{متن حدیث| قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}: لَا يَمُوتَنَّ أَحَدُكُمْ حَتَّى يُحْسِنَ ظَنَّهُ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّ حُسْنَ الظَّنِّ بِاللَّهِ ثَمَنُ الْجَنَّةِ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۸۵.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۸۴.</ref>.

نسخهٔ ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۱۷

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث خوش‌گمانی است. "خوش‌گمانی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خوش‌گمانی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

روایات مرتبط

  1. امام رضا(ع) فرمودند: "ظنّ خود را در حقّ حضرت حق نیکو گردان، چراکه او میفرماید: من با ظنّ و گمان بنده مؤمنم نسبت به خود یکسانم، اگر نسبت به من ظنّ نیکو برَد همانگونهام، و اگر به من ظنّ بد برَد نیز همانگونه" [۱]؛
  2. امام صادق(ع) فرمودند: "حُسن ظن به حضرت حق، آن است که جز از خداوند به چیز دیگری امید نداشته باشی، و جز از گناهانت از چیز دیگری نترسی" [۲]؛
  3. امام صادق(ع) فرمودند: "داود نبی(ع) به خداوند عرض نمود: پروردگارا! هرکس که تو را شناخت امّا در حقّ تو حسن ظن نیافت، در حقیقت به تو ایمان نیاورده است" [۳]؛
  4. پیامبر اکرم(ص) فرمودند: "هیچ یک از شما نباید قبل از آنکه حُسن ظن به حضرت حق پیدا کند، از این دنیا خارج شود؛ چراکه این حسن ظن قیمت بهشت است" [۴][۵].

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. « عَنِ الرِّضَا(ع): أَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ أَنَا عِنْدَ حُسْنِ ظَنِّ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنِ بِي إِنْ خَيْراً فَخَيْراً وَ إِنْ شَرّاً فَشَرّاً»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۶.
  2. « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع): حُسْنُ الظَّنِ بِاللَّهِ أَنْ لَا تَرْجُوَ إِلَّا اللَّهَ وَ لَا تَخَافَ إِلَّا ذَنْبَكَ»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۷.
  3. « عَنْهُ(ع) قَالَ: قَالَ دَاوُدُ النَّبِيُّ(ع): يَا رَبِّ مَا آمَنَ بِكَ مَنْ عَرَفَكَ فَلَمْ يُحْسِنِ الظَّنَّ بِكَ»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۹۴.
  4. « قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): لَا يَمُوتَنَّ أَحَدُكُمْ حَتَّى يُحْسِنَ ظَنَّهُ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّ حُسْنَ الظَّنِّ بِاللَّهِ ثَمَنُ الْجَنَّةِ»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۸۵.
  5. مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۸۴.