سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص')
خط ۹: خط ۹:
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


'''سنت:''' [[آیین]]، روش. به آنچه از سخنان یا رفتارهای [[پیامبر]] و [[ائمه]]{{عم}} [[نقل]] شده نیز [[سنّت]] گویند. اغلب به معنای روایتِ [[نقل]] شده از [[معصومین]] به کار می‌رود. [[قرآن]] و [[سنّت]]، از منابع مهمّ [[شناخت دین]] و [[استنباط]] [[احکام]] شرعی‌اند. به [[اخلاق]] و [[سیره عملی]] [[معصومین]] هم [[سنّت]] گفته می‌شود. کاربرد دیگر آن به معنای [[رفتار]] و روش منطبق با [[سیره پیامبر]] و [[احکام دین]] است و در مقابل "[[بدعت]]" قرار می‌گیرد، یعنی آنچه جزو [[دین]] نیست و وارد [[دین]] می‌کنند. عمل بر طبق رهنمودهای [[دین]] را "اقامه [[سنّت]]" گویند.[[قیام]] بر ضدّ کسانی که [[سنّت]] را از بین می‌برند و [[بدعت]] را رواج می‌دهند، لازم است، آنگونه که [[امام حسین]]{{ع}} برای احیای [[سنّت]] [[پیامبر خدا]] [[قیام]] کرد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص:۱۱۷.</ref>.
'''سنت:''' [[آیین]]، روش. به آنچه از سخنان یا رفتارهای [[پیامبر]] و [[ائمه]]{{عم}} [[نقل]] شده نیز [[سنّت]] گویند. اغلب به معنای روایتِ [[نقل]] شده از [[معصومین]] به کار می‌رود. [[قرآن]] و [[سنّت]]، از منابع مهمّ [[شناخت دین]] و [[استنباط]] [[احکام]] شرعی‌اند. به [[اخلاق]] و [[سیره عملی]] [[معصومین]] هم [[سنّت]] گفته می‌شود. کاربرد دیگر آن به معنای [[رفتار]] و روش منطبق با [[سیره پیامبر]] و [[احکام دین]] است و در مقابل "[[بدعت]]" قرار می‌گیرد، یعنی آنچه جزو [[دین]] نیست و وارد [[دین]] می‌کنند. عمل بر طبق رهنمودهای [[دین]] را "اقامه [[سنّت]]" گویند.[[قیام]] بر ضدّ کسانی که [[سنّت]] را از بین می‌برند و [[بدعت]] را رواج می‌دهند، لازم است، آنگونه که [[امام حسین]]{{ع}} برای احیای [[سنّت]] [[پیامبر خدا]] [[قیام]] کرد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۱۷.</ref>.


==واژه‌شناسی لغوی==
==واژه‌شناسی لغوی==

نسخهٔ ‏۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۳۹

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل سنت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

سنت: آیین، روش. به آنچه از سخنان یا رفتارهای پیامبر و ائمه(ع) نقل شده نیز سنّت گویند. اغلب به معنای روایتِ نقل شده از معصومین به کار می‌رود. قرآن و سنّت، از منابع مهمّ شناخت دین و استنباط احکام شرعی‌اند. به اخلاق و سیره عملی معصومین هم سنّت گفته می‌شود. کاربرد دیگر آن به معنای رفتار و روش منطبق با سیره پیامبر و احکام دین است و در مقابل "بدعت" قرار می‌گیرد، یعنی آنچه جزو دین نیست و وارد دین می‌کنند. عمل بر طبق رهنمودهای دین را "اقامه سنّت" گویند.قیام بر ضدّ کسانی که سنّت را از بین می‌برند و بدعت را رواج می‌دهند، لازم است، آنگونه که امام حسین(ع) برای احیای سنّت پیامبر خدا قیام کرد[۱].

واژه‌شناسی لغوی

سنت به معنای خلاف بدعت

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۱۱۷.
  2. جوهری، اسماعیل بن حماد؛ الصحاح، ج۵، ص۲۱۳۸؛ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات، ص۴۲۹.
  3. احمد بن فارس بن زکریا، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۶۰.
  4. جوهری، اسماعیل بن حماد؛ الصحاح، ج۵، ص۲۱۳۹؛ احمد بن فارس بن زکریا، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۶۱.
  5. مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص۵۷.
  6. برای نمونه، ر.ک: غزالی، ابوحامد محمد بن محمد‌ بن محمد، المستصفى فی علم الاصول، ص۸؛ فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج۱، ص۱۰۴؛ آمدی، علی بن محمد، الاحکام فی اصول الاحکام، ج۱، ص۱۵۸؛ سرخسی، شمس‌الدین، المبسوط، ج۱، ص۱۶۱.
  7. حاکم نیشابوری، محمد‌ بن محمد، المستدرک علی الصحیحین، ج۱، ص۳۵۸؛ شاطبی، ابراهیم بن موسی، الموافقات، ج۴، ص۲۹۰.
  8. مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص۵۷.
  9. برای نمونه، ر.ک: قمی، ابوالقاسم، قوانین الاصول، ص۴۰۱؛ رازی نجفی، محمد تقی، هدایة المسترشدین، ص۳۹۷؛ انصاری، مرتضی، فرائد الاصول، ج۱، ص۲۳۸؛ آخوند خراسانی، محمد کاظم، کفایة الاصول، ص۸؛ صدر، سید محمد، ماوراء الفقه، ج۱۰، ص۱۳۰؛ موسوی خویی، سید ابوالقاسم، اجود التقریرات، ج۲، ص۱۲۳؛ فیاض، محمد اسحاق، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۳۵؛ علی مشکینی، اصطلاحات الاصول، ص۱۴۱.
  10. ر.ک: فاریاب، محمد حسین، بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت.
  11. «كُلُّ بِدْعَةٍ ضَلاَلَةٌ وَ كُلَّ ضَلاَلَةٍ فِي اَلنَّارِ»؛ اصول کافی، ج ۱ ص ۵۷ ح ۱۲(ص ۷۴ باب البدع. . . ملاحظه شود)
  12. «مَا أَحَدٌ اِبْتَدَعَ بِدْعَةً إِلاَّ تَرَكَ بِهَا سُنَّةً»؛ اصول کافی، ج ۱، ص ۵۸، نهج البلاغه، خطبه ۱۴۵(صبحی صالح، با اندکی تفاوت در عبارت)
  13. از جمله ر. ک: «کشف الارتیاب»، علامه سیّد محسن امین، «سیرتنا و سنّتنا» و «الغدیر»، علامۀ امینی، «البدعة و آثارها الموبقه» جعفر سبحانی: «السنّة و البدعه» عبد اللّه محفوظ محمّد حدّاد، «البدعة» جعفر الباقری، «حقیقة التوسّل و الوسیلة علی ضوء الکتاب و السنه» موسی محمّد علی، «التبرک» علی الأحمدی، «التوسّل، او الأستغاثة بالأرواح المقدسه» جعفر سبحانی، «التبرک، انواعه و احکامه» ناصر بن عبد الرحمن الجدیع، «البدعة؛ تحدیدها و موقف الاسلام منها» عزت علی عطیه، «الزیاره» محمّد الحسّون، «السجود علی التربة الحسینیّه» سیّد محمّد مهدی موسوی الخرسان، «الإستشفاء بالتربة الحسینیّه» محمّد الکلباسی الاصفهانی، «زیارت» و «تبرک و توسّل» ترجمه جواد محدثی، «زیارت»، مرتضی جوادی آملی، «دائرة المعارف تشیّع» ج ۳ ص۱۴۵ واژۀ بدعت، «البدعة، مفهومها و حدودها» مرکز الرساله.
  14. الغدیر، ج ۲ ص ۱۰۱
  15. تشیّع علوی و تشیّع صفوی (مجموعه آثار «۹») ص ۲۱۶
  16. در این زمینه ر. ک: «الشیعة هم اهل السنة» تیجانی و ترجمه‌اش: «اهل سنّت واقعی
  17. مانند آیه‌های: آل عمران ۱۳۷، نساء ۲۶، غافر ۸۵، احزاب ۳۸ و ۶۲، انفال ۳۸، فتح ۲۳ و... در این زمینۀ این سنت از جمله ر. ک: «جامعه و تاریخ» شهید مطهری، «سنّت» شکوری
  18. أَظْلَمُ اَلنَّاسِ مَنْ سَنَّ سُنَنَ اَلْجَوْرِ وَ مَحَا سُنَنَ اَلْعَدْلِ؛ قصار الجمل، ج ۱ ص ۳۲۷
  19. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۱۷.