امام حسن مجتبی: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص')
خط ۲۹: خط ۲۹:
}}
}}


'''امام حسن مجتبی'''{{ع}} پیشوای دوم [[شیعه]] است. پدرش [[امام علی|امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} و مادرش [[فاطمه زهرا]]{{س}} بود. در سال سوم هجری در [[مدینه]] به [[دنیا]] آمد. هفت سال از زندگی‌اش همراه با [[پیامبر اسلام]] [[گذشت]]. او و برادرش [[امام حسین]]، مورد علاقه شدید [[حضرت محمّد]] بودند و آن [[حضرت]] این دو را [[سرور]] [[جوانان]] [[بهشت]] مینامید. در سال ۳۶ هجری، در حالی که ۳۳ سال داشت، همراه پدرش (که [[خلیفه]] [[مسلمانان]] بود) به [[بصره]] رفت و سپس در [[کوفه]] اقامت گزید. در [[جنگ جمل]] و [[صفّین]]، در رکاب [[پدر]]، با [[متجاوزان]] جنگید. بعد از [[شهادت علی]]{{ع}} در سال ۴۰ هجری، امام حسن مجتبی{{ع}} به [[خلافت]] رسید و راه [[علی]]{{ع}} را در ادامه [[نبرد]] با [[معاویه]] پیش گرفت، امّا [[سستی]] و [[خیانت]] سربازان و فرماندهانش سبب شد که به [[صلح]] تحمیلی با [[معاویه]] تن دهد و [[حکومت]] را با شرایطی به او واگذارد. از آن پس به [[مدینه]] بازگشت و تا پایان [[عمر]]، دوران [[سختی]] را گذراند. تا آنکه در سال ۵۰ هجری با دسیسه [[معاویه]]، به دست همسرش [[مسموم]] شد و به [[شهادت]] رسید. [[قبر]]، او در "[[بقیع]]" است. [[امام حسن]]{{ع}} از نظر [[سخاوت]]، [[بخشندگی]]، رسیدگی به بینوایان مشهور بود. [[زهد]] و [[عبادت]] و پرهیزگاریش زبانزد همگان بود و [[فضیلت‌های اخلاقی]] او و [[دانش]] بی‌پایان و [[حلم]] فراوانش او را [[محبوب]] [[دل‌ها]] ساخته بود. [[صلح]] او با [[معاویه]]، نقش مهمّی در [[افشاگری]] چهره [[باطل]] و [[حفظ جان]] [[پیروان]] و بقای [[مذهب شیعه]] داشت<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص:۸۷.</ref>.
'''امام حسن مجتبی'''{{ع}} پیشوای دوم [[شیعه]] است. پدرش [[امام علی|امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} و مادرش [[فاطمه زهرا]]{{س}} بود. در سال سوم هجری در [[مدینه]] به [[دنیا]] آمد. هفت سال از زندگی‌اش همراه با [[پیامبر اسلام]] [[گذشت]]. او و برادرش [[امام حسین]]، مورد علاقه شدید [[حضرت محمّد]] بودند و آن [[حضرت]] این دو را [[سرور]] [[جوانان]] [[بهشت]] مینامید. در سال ۳۶ هجری، در حالی که ۳۳ سال داشت، همراه پدرش (که [[خلیفه]] [[مسلمانان]] بود) به [[بصره]] رفت و سپس در [[کوفه]] اقامت گزید. در [[جنگ جمل]] و [[صفّین]]، در رکاب [[پدر]]، با [[متجاوزان]] جنگید. بعد از [[شهادت علی]]{{ع}} در سال ۴۰ هجری، امام حسن مجتبی{{ع}} به [[خلافت]] رسید و راه [[علی]]{{ع}} را در ادامه [[نبرد]] با [[معاویه]] پیش گرفت، امّا [[سستی]] و [[خیانت]] سربازان و فرماندهانش سبب شد که به [[صلح]] تحمیلی با [[معاویه]] تن دهد و [[حکومت]] را با شرایطی به او واگذارد. از آن پس به [[مدینه]] بازگشت و تا پایان [[عمر]]، دوران [[سختی]] را گذراند. تا آنکه در سال ۵۰ هجری با دسیسه [[معاویه]]، به دست همسرش [[مسموم]] شد و به [[شهادت]] رسید. [[قبر]]، او در "[[بقیع]]" است. [[امام حسن]]{{ع}} از نظر [[سخاوت]]، [[بخشندگی]]، رسیدگی به بینوایان مشهور بود. [[زهد]] و [[عبادت]] و پرهیزگاریش زبانزد همگان بود و [[فضیلت‌های اخلاقی]] او و [[دانش]] بی‌پایان و [[حلم]] فراوانش او را [[محبوب]] [[دل‌ها]] ساخته بود. [[صلح]] او با [[معاویه]]، نقش مهمّی در [[افشاگری]] چهره [[باطل]] و [[حفظ جان]] [[پیروان]] و بقای [[مذهب شیعه]] داشت<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۸۷.</ref>.


==مقدمه==
==مقدمه==

نسخهٔ ‏۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۵۰

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از زیرشاخه‌های بحث اهل بیت پیامبر خاتم است. "امام حسن مجتبی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام حسن مجتبی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
امام حسن
نقشامام دوم شیعیان
نامحسن بن علی
کنیهابومحمد
زادروز۱۵ رمضان، سال ۳ق.
زادگاهمدینه
مدت امامت۱۰ سال (۴۰-۵۰ق)
مدفنبقیع، مدینه
محل زندگیمدینه، کوفه
لقب(ها)مجتبی، سید، زکی، سبط
پدرامام علی
مادرحضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها
همسر(ان)ام بشیر، خوله، ام اسحق، حفصه، هند، جعده
فرزند(ان)زید، ام الحسن، ام الحسین، حسن، عمر، قاسم، عبدالله، ابوبکر، عبدالرحمن، حسین، طلحه، ام عبدالله، ام سلمه، رقیه
طول عمر۴۸سال

امام حسن مجتبی(ع) پیشوای دوم شیعه است. پدرش امیرالمؤمنین علی(ع) و مادرش فاطمه زهرا(س) بود. در سال سوم هجری در مدینه به دنیا آمد. هفت سال از زندگی‌اش همراه با پیامبر اسلام گذشت. او و برادرش امام حسین، مورد علاقه شدید حضرت محمّد بودند و آن حضرت این دو را سرور جوانان بهشت مینامید. در سال ۳۶ هجری، در حالی که ۳۳ سال داشت، همراه پدرش (که خلیفه مسلمانان بود) به بصره رفت و سپس در کوفه اقامت گزید. در جنگ جمل و صفّین، در رکاب پدر، با متجاوزان جنگید. بعد از شهادت علی(ع) در سال ۴۰ هجری، امام حسن مجتبی(ع) به خلافت رسید و راه علی(ع) را در ادامه نبرد با معاویه پیش گرفت، امّا سستی و خیانت سربازان و فرماندهانش سبب شد که به صلح تحمیلی با معاویه تن دهد و حکومت را با شرایطی به او واگذارد. از آن پس به مدینه بازگشت و تا پایان عمر، دوران سختی را گذراند. تا آنکه در سال ۵۰ هجری با دسیسه معاویه، به دست همسرش مسموم شد و به شهادت رسید. قبر، او در "بقیع" است. امام حسن(ع) از نظر سخاوت، بخشندگی، رسیدگی به بینوایان مشهور بود. زهد و عبادت و پرهیزگاریش زبانزد همگان بود و فضیلت‌های اخلاقی او و دانش بی‌پایان و حلم فراوانش او را محبوب دل‌ها ساخته بود. صلح او با معاویه، نقش مهمّی در افشاگری چهره باطل و حفظ جان پیروان و بقای مذهب شیعه داشت[۱].

مقدمه

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۸۷.
  2. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 287- 288.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=امام_حسن_مجتبی&oldid=274017»