حضرت یونس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[حضرت یونس]]{{ع}}، پسر [[متی]] یکی از [[پیامبران بنی اسرائیل]] است که در ۲۸ سالگی در میان [[قوم]] خود در [[نینوا]] (در [[موصل]] [[عراق]]) که بت‌پرست بودند به [[پیامبری]] [[مبعوث]] شد. کتابی داشت که [[احکام]] و موعظه‌هایی در آن بود. وی پس از مدتی که [[مردم]] را به [[یکتاپرستی]] [[دعوت]] کرد، از آنان [[قهر]] کرد و سوار [[کشتی]] شد، دریا طوفانی گشت. [[یونس]] را به دریا افکندند، نهنگی او را بلعید و مدتی در شکم آن ماهی بزرگ بود و [[خدا]] را [[تسبیح]] می‌گفت. سپس ماهی او را به ساحل افکند. به سبب این حادثه، او را "[[صاحب]] الحوت" و "ذا النون" هم گفته‌اند، چون همدم ماهی در دریا بود. او [[استغفار]] کرد، [[خدا]] دوباره وی را برای [[هدایت مردم]] [[نینوا]] فرستاد، این بار به او [[ایمان]] آوردند. [[قبر]] او را در کنار [[فرات]] در [[عراق]] می‌دانند. | *[[حضرت یونس]]{{ع}}، پسر [[متی]] یکی از [[پیامبران بنی اسرائیل]] است که در ۲۸ سالگی در میان [[قوم]] خود در [[نینوا]] (در [[موصل]] [[عراق]]) که بت‌پرست بودند به [[پیامبری]] [[مبعوث]] شد. کتابی داشت که [[احکام]] و موعظه‌هایی در آن بود. وی پس از مدتی که [[مردم]] را به [[یکتاپرستی]] [[دعوت]] کرد، از آنان [[قهر]] کرد و سوار [[کشتی]] شد، دریا طوفانی گشت. [[یونس]] را به دریا افکندند، نهنگی او را بلعید و مدتی در شکم آن ماهی بزرگ بود و [[خدا]] را [[تسبیح]] می‌گفت. سپس ماهی او را به ساحل افکند. به سبب این حادثه، او را "[[صاحب]] الحوت" و "ذا النون" هم گفته‌اند، چون همدم ماهی در دریا بود. او [[استغفار]] کرد، [[خدا]] دوباره وی را برای [[هدایت مردم]] [[نینوا]] فرستاد، این بار به او [[ایمان]] آوردند. [[قبر]] او را در کنار [[فرات]] در [[عراق]] می‌دانند. | ||
*[[قرآن]] در [[آیات]] مختلف از این [[پیامبر الهی]] و حوادث [[زندگی]] او یاد کرده است و [[سوره]] دهم [[قرآن]] به نام اوست. آیه‌ای که در [[نماز]] غفیله خوانده می‌شود {{متن قرآن|وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا...}}<ref>«و یونس را (یاد کن) هنگامی که خشمناک راه خویش در پیش گرفت...» سوره انبیاء، آیه ۸۷.</ref> اشاره به سرگذشت او در شکم [[نهنگ]] است.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، | *[[قرآن]] در [[آیات]] مختلف از این [[پیامبر الهی]] و حوادث [[زندگی]] او یاد کرده است و [[سوره]] دهم [[قرآن]] به نام اوست. آیه‌ای که در [[نماز]] غفیله خوانده می‌شود {{متن قرآن|وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا...}}<ref>«و یونس را (یاد کن) هنگامی که خشمناک راه خویش در پیش گرفت...» سوره انبیاء، آیه ۸۷.</ref> اشاره به سرگذشت او در شکم [[نهنگ]] است.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۲۵۵.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | ==پرسش مستقیم== | ||
نسخهٔ ۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۲۶
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حضرت یونس (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- حضرت یونس(ع)، پسر متی یکی از پیامبران بنی اسرائیل است که در ۲۸ سالگی در میان قوم خود در نینوا (در موصل عراق) که بت‌پرست بودند به پیامبری مبعوث شد. کتابی داشت که احکام و موعظه‌هایی در آن بود. وی پس از مدتی که مردم را به یکتاپرستی دعوت کرد، از آنان قهر کرد و سوار کشتی شد، دریا طوفانی گشت. یونس را به دریا افکندند، نهنگی او را بلعید و مدتی در شکم آن ماهی بزرگ بود و خدا را تسبیح می‌گفت. سپس ماهی او را به ساحل افکند. به سبب این حادثه، او را "صاحب الحوت" و "ذا النون" هم گفته‌اند، چون همدم ماهی در دریا بود. او استغفار کرد، خدا دوباره وی را برای هدایت مردم نینوا فرستاد، این بار به او ایمان آوردند. قبر او را در کنار فرات در عراق می‌دانند.
- قرآن در آیات مختلف از این پیامبر الهی و حوادث زندگی او یاد کرده است و سوره دهم قرآن به نام اوست. آیه‌ای که در نماز غفیله خوانده می‌شود ﴿وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا...﴾[۱] اشاره به سرگذشت او در شکم نهنگ است.[۲].
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ «و یونس را (یاد کن) هنگامی که خشمناک راه خویش در پیش گرفت...» سوره انبیاء، آیه ۸۷.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۵۵.