ایام الله: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'رده:اتمام لینک داخلی' به '')
جز (جایگزینی متن - ')| ' به ')|')
خط ۲۴: خط ۲۴:
*روزهای [[خدا]]. مقصود، روزهای مهمّ، سرنوشت‌ساز و به یادماندنی است که در [[اسلام]] یا [[انقلاب اسلامی]] پدید آمده است. گرچه همه روزها روز [[خداوند]] است، امّا گاهی [[قدرت]] و [[اراده خداوند]]، در بعضی از اوقات آشکارتر است. از این رو به آن مناسبت‌ها [[یوم الله]] و ایّام [[الله]] می‌گویند. اینگونه روزهای مهمّ، یا [[مظهر]] [[نعمت خداوند]] است، یانشانی از [[قهر خدا]] بر [[ستمکاران]] و طاغوت‌هاست.
*روزهای [[خدا]]. مقصود، روزهای مهمّ، سرنوشت‌ساز و به یادماندنی است که در [[اسلام]] یا [[انقلاب اسلامی]] پدید آمده است. گرچه همه روزها روز [[خداوند]] است، امّا گاهی [[قدرت]] و [[اراده خداوند]]، در بعضی از اوقات آشکارتر است. از این رو به آن مناسبت‌ها [[یوم الله]] و ایّام [[الله]] می‌گویند. اینگونه روزهای مهمّ، یا [[مظهر]] [[نعمت خداوند]] است، یانشانی از [[قهر خدا]] بر [[ستمکاران]] و طاغوت‌هاست.
*در [[قرآن کریم]] و [[احادیث]] نیز از این موضوع یاد شده است. در [[قرآن]]، [[خداوند]] [[حضرت موسی]] را [[فرمان]] می‌دهد که "[[ایام الله]]" را برای [[قوم]] خود یادآوری کند{{متن قرآن|وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ}}<ref>و به راستی موسی را با نشانه‌های خویش فرستادیم (و گفتیم) که قومت را به سوی روشنایی از تیرگی‌ها بیرون بر و روزهای خداوند را به آنان گوشزد کن، بی‌گمان در آن نشانه‌هایی برای هر شکیبای سپاسگزاری است؛ سوره ابراهیم، آیه ۵.</ref>.
*در [[قرآن کریم]] و [[احادیث]] نیز از این موضوع یاد شده است. در [[قرآن]]، [[خداوند]] [[حضرت موسی]] را [[فرمان]] می‌دهد که "[[ایام الله]]" را برای [[قوم]] خود یادآوری کند{{متن قرآن|وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ}}<ref>و به راستی موسی را با نشانه‌های خویش فرستادیم (و گفتیم) که قومت را به سوی روشنایی از تیرگی‌ها بیرون بر و روزهای خداوند را به آنان گوشزد کن، بی‌گمان در آن نشانه‌هایی برای هر شکیبای سپاسگزاری است؛ سوره ابراهیم، آیه ۵.</ref>.
*در [[نهج البلاغه]] نیز [[حضرت علی]] {{ع}} به یکی از [[کارگزاران حکومتی]] خود در [[مکه]] می‌‌نویسد که در کنار برپایی [[فریضه]] [[حج]]، "ایّام [[الله]]" را به یاد [[مردم]] آورد<ref>نهج البلاغه (فیض الاسلام)، نامه ۶۷.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۳۹.</ref>.
*در [[نهج البلاغه]] نیز [[حضرت علی]] {{ع}} به یکی از [[کارگزاران حکومتی]] خود در [[مکه]] می‌‌نویسد که در کنار برپایی [[فریضه]] [[حج]]، "ایّام [[الله]]" را به یاد [[مردم]] آورد<ref>نهج البلاغه (فیض الاسلام)، نامه ۶۷.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۳۹.</ref>.


==پرسش‌های وابسته==
==پرسش‌های وابسته==

نسخهٔ ‏۷ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۲۱

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ایام الله (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • روزهای بزرگ تاریخی، هنگام پیدایش رحمت‌‏ها یا بلاهای ویژه‏[۱].
  • ایام جمع یوم، به معنای روز است و برای بزرگداشت حوادثی که در روزهایی خاص رخ داده است - اعم از نعمت‌‏ها و بلاهای الهی- ایام ظهور آن‏ها به خدا نسبت داده می‏‌شود. این واژه ترکیبی فقط دو بار در قرآن کریم به صراحت آمده است[۲]:
  1. خداوند، پس از آنکه یکی از وظایف حضرت موسی(ع) را خارج کردن قوم خود از تاریکی به روشنایی می‏‌شناساند به یکی دیگر از مأموریت‏‌های مهم آن حضرت، یعنی یادآوری روزهای خدا "ایام اللّه" به قوم خود اشاره کرده است: ﴿وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ [۳][۴].
  2. پروردگار، در خطابی به رسول خدا(ص) به روش برخورد مؤمنان با کافران اشاره کرده و از آن‏ها می‌‏خواهد از کسانی که روزهای سخت و ناگوار خدا "ایام اللّه" را باور ندارند، درگذرند، تا خداوند خود سزای کردار بد ایشان را بدهد: ﴿قُل لِّلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لا يَرْجُون أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ[۵]

ایام الله در موعودنامه

ایام الله در فرهنگ‌نامه دینی

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۰۲ - ۱۰۴.
  2. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۰۲ - ۱۰۴.
  3. و به راستی موسی را با نشانه‌های خویش فرستادیم (و گفتیم) که قومت را به سوی روشنایی از تیرگی‌ها بیرون بر و روزهای خداوند را به آنان گوشزد کن، بی‌گمان در آن نشانه‌هایی برای هر شکیبای سپاسگزاری است؛ سوره ابراهیم، آیه: ۵.
  4. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۰۲ - ۱۰۴.
  5. به مؤمنان بگو، از کسانی که به «روزهای خداوند» امیدی ندارند درگذرند تا (خداوند، هر) قومی را برابر با کارهایی که می‌کرده‌اند کیفر دهد؛ سوره جاثیه، آیه:۱۴.
  6. ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج ۱۰، ص ۲۷۱- ۲۷۲
  7. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۰۲ - ۱۰۴.
  8. " أَيَّامُ‏ اللَّهِ‏ ثَلَاثَةٌ يَوْمُ‏ يَقُومُ‏ الْقَائِمُ‏ وَ يَوْمُ‏ الْكَرَّةِ وَ يَوْمُ‏ الْقِيَامَةِ‏ ‏‏‏‏"؛ شیخ صدوق، الخصال، ص ۱۰۸، ح ۷۵
  9. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۰۲ - ۱۰۴.
  10. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۰۲ - ۱۰۴.
  11. ینابیع المودّه، ج ۳، ص ۲۴۲.
  12. المحجّة، ص ۱۰۸.
  13. خصال صدوق، ص ۱۰۸؛ تفسیر صافی، ج ۴، ص ۲۲۵.
  14. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۴۷.
  15. و به راستی موسی را با نشانه‌های خویش فرستادیم (و گفتیم) که قومت را به سوی روشنایی از تیرگی‌ها بیرون بر و روزهای خداوند را به آنان گوشزد کن، بی‌گمان در آن نشانه‌هایی برای هر شکیبای سپاسگزاری است؛ سوره ابراهیم، آیه ۵.
  16. نهج البلاغه (فیض الاسلام)، نامه ۶۷.
  17. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۳۹.