جز
جایگزینی متن - ' وجود امام' به ' وجود امام'
جز (جایگزینی متن - 'رده: اتمام لینک داخلی' به '') |
|||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*اگر بخواهیم راز و رمز موفقیت آن حضرت را در پیاده کردن [[حکومت]] [[عدل]] در پهنه زندگی [[آگاه]] شویم باید بدانیم که در آن روز، هم فاعلیت فاعل تام است و هم قابلیت محل تکمیل، زیرا برای انجام هر کاری فاعلیت فاعل و قابلیت محل لازم است. | *اگر بخواهیم راز و رمز موفقیت آن حضرت را در پیاده کردن [[حکومت]] [[عدل]] در پهنه زندگی [[آگاه]] شویم باید بدانیم که در آن روز، هم فاعلیت فاعل تام است و هم قابلیت محل تکمیل، زیرا برای انجام هر کاری فاعلیت فاعل و قابلیت محل لازم است. | ||
#'''[[نظام]] [[امامت]] یا [[نظام]] [[قسط]] و [[عدل]]:''' در مجموع می‌توان گفت [[نظام]] [[امامت]] که عهده‌دار اجرای [[حق]] و [[عدالت]] است، عبارت است از: [[نظام]] فکری و اعتقادی و منطقی و معقول، [[نظام]] متعادل اخلاقی، [[نظام]] متوازن اقتصادی و مالی، [[نظام]] [[عدل]] اجتماعی، [[نظام]] صحیح [[سیاست]] و اداره [[حکومت]]، [[نظام]] معتدل ارضاء و اشباع غرایز، [[نظام]] صحیح [[آموزش]] و پرورش و نظامات دیگر. به عبارت دیگر، [[نظام]] [[امامت]]، [[نظام]] اجرای تمام این نظامات است، و شخص [[امام]] که در رأس آن [[نظام]] قرار دارد، نمونه اعلا و نمایش عملی و تجسم [[ظهور]] تمام برنامه‌ها و نظامات اسلامی است و اگر این عبارت کوتاه نباشد، همانند آینه در برابر آفتاب که حاکی از آفتاب است، | #'''[[نظام]] [[امامت]] یا [[نظام]] [[قسط]] و [[عدل]]:''' در مجموع می‌توان گفت [[نظام]] [[امامت]] که عهده‌دار اجرای [[حق]] و [[عدالت]] است، عبارت است از: [[نظام]] فکری و اعتقادی و منطقی و معقول، [[نظام]] متعادل اخلاقی، [[نظام]] متوازن اقتصادی و مالی، [[نظام]] [[عدل]] اجتماعی، [[نظام]] صحیح [[سیاست]] و اداره [[حکومت]]، [[نظام]] معتدل ارضاء و اشباع غرایز، [[نظام]] صحیح [[آموزش]] و پرورش و نظامات دیگر. به عبارت دیگر، [[نظام]] [[امامت]]، [[نظام]] اجرای تمام این نظامات است، و شخص [[امام]] که در رأس آن [[نظام]] قرار دارد، نمونه اعلا و نمایش عملی و تجسم [[ظهور]] تمام برنامه‌ها و نظامات اسلامی است و اگر این عبارت کوتاه نباشد، همانند آینه در برابر آفتاب که حاکی از آفتاب است، [[وجود امام]] نیز حاکی از [[حقیقت]] [[اسلام]] و [[معارف]] و نظامات [[اسلام]] است. [[امامت]] یگانه نظامی است که استثمار، [[استکبار]]، استعمار و استفاده‌های [[نامشروع]] را که موجب فاصله و تقسیم‌بندیها و توزیع ناعادلانه است، از بین می‌برد و [[قسط]] و [[عدل]] را برقرار می‌سازد و [[افراط و تفریط]] جلوگیری می‌نماید. در این [[نظام]]، هم قوانینی که در آن اساس [[عمل]] است، به [[عدل]]، [[حق]] و برقراری توازن و تعادل نظر دارد و هم [[حاکم]] و [[نظام]] [[حکومت]] و [[قوه]] مجریه‌ای که اجرای این قواینن را بر عهده دارد، از طریق [[عدل]] [[منحرف]] نمی‌شود. این یکی از مشخصات و معرف این رژیم است که استقرار آن، [[عدل]] مطلق و [[خیر]] و احسان برقرار می‌کند و اموال و مواد مورد نیاز و مشاغل و [[مناصب]] را به [[قسط]] و [[عدل]] توزیع و تقسیم می‌نماید و غرایز فطری و جسمی [[انسان]] را اشباع و طغیان و سرکشی آنها را مهار می‌کند. [[آیه]] شریفه [[قرآن]] به همین معنا نظر دارد که می‌فرماید: {{متن قرآن|الَّذِينَ إِن مَّكَّنَّاهُمْ فِي الأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنكَرِ}}<ref> سوره حج، آیه ۴۱.</ref>. و [[امام علی|علی]]{{ع}} فرمود: "[[خدا]] را به [[خدا]] و [[رسول]] را به [[رسالت]] و [[امامان]] را به [[امر به معروف و نهی از منکر]] و [[عدل]] و احسان بشناسید"<ref>{{عربی|"اعْرِفُوا اللَّهَ بِاللَّهِ وَ الرَّسُولَ بِالرِّسَالَةِ وَ أُولِي الْأَمْرِ بِالْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ الْعَدْلِ وَ الْإِحْسَانِ"}}؛ کافی، ج ۱، ص ۸۵.</ref>؛ [[نظام]] [[امامت]] [[استضعاف]] را به هر صورت و شکلی که باشد، خواه استثمار صنعتی، یا استثمار سرمایه‌داری، یا استثمار فردی و جمعی و یا به هر شکل دیگر، از میان برمی‌دارد و با هر [[نظام]] استضعاف‌گر اعلان [[جنگ]] می‌دهد، چنانکه [[امام علی|علی]]{{ع}} فرمود: "در نزد من عزیز است تا [[حق]] او را بگیرم و قوی در نزد من ضعیف است تا [[حق]] ضعیف را نزد او بستانم"<ref> {{عربی|"الذَّلِيلُ عِنْدِي عَزِيزٌ حَتَّى آخُذَ الْحَقَّ لَهُ وَ الْقَوِيُّ عِنْدِي ضَعِيفٌ حَتَّى آخُذَ الْحَقَّ مِنْهُ"}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۳۷.</ref>؛ به هر حال، [[نظام]] [[امامت]] نظامی است که به تمام معنا در اجرای [[حق]] و [[عدالت]] کوشیده و خوتد را موظف به آن می‌داند. این [[نظام]] خوشبختانه در [[حکومت]] [[امام زمان]] با [[قدرت]] کامل و تأییدات ربانی و سرانجام تهیه همه نوع امکانات، همراه است، لذا برای پیاده شدن آن هیچ منعی وجود ندارد، تنها [[سؤال]] این است که [[مردم]] چگونه عموماً [[حکومت]] [[عدل]] [[مهدی]] {{ع}} را می‌پذیرند؟ پاسخ این سخن در گرو بیان رکن دوم آن است که در مطلب بعدی مطرح می‌شود. | ||
#'''تکمیل [[عقول]] [[بشر]] و پذیرش [[نظام]] [[عدل]]:''' عامل دوم برای موفقیت [[حضرت مهدی]] {{ع}} در گسترش [[عدل]]، [[تکامل]] [[عقول]] [[بشر]] در آن [[عصر]] است. کسانی با [[عدل]] و داد درگیرند که عقلشان کامل نیست و وقتی که مردمی از لحاظ عقلی ضعیف باشند، زیر [[بار]] [[حکومت]] [[عدل]] نمی‌روند، زیرا [[عدل]] طبق [[احادیث]] وارده ازجنود [[عقل]] به شمار می‌آید و [[جور]] از جنود [[جهل]]<ref> اصول کافی، ج ۱، کتاب العقل و الجهل، حدیث ۱۴.</ref>، [[عصر]] [[حضرت مهدی]] [[عصر]] شکوفایی [[علم]] و پیشرفت سریع [[علوم]] در تمام زمینه‌هاست و روایتی جالب و زیبا از [[امام باقر]]{{ع}} [[نقل]] شده که فرمود: هنگامی که [[قائم]] ما [[قیام]] کند [[خداوند]] دستش را بر سر بندگانش می‌گذارد و بدین وسیله [[عقول]] آنها کامل و افکارشان را پرورش می‌دهد<ref>{{عربی|"إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ اللَّهُ يَدَهُ عَلَى رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ كَمَلَتْ بِهِ أَحْلَامُهُمْ"}}؛بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۸.</ref>. | #'''تکمیل [[عقول]] [[بشر]] و پذیرش [[نظام]] [[عدل]]:''' عامل دوم برای موفقیت [[حضرت مهدی]] {{ع}} در گسترش [[عدل]]، [[تکامل]] [[عقول]] [[بشر]] در آن [[عصر]] است. کسانی با [[عدل]] و داد درگیرند که عقلشان کامل نیست و وقتی که مردمی از لحاظ عقلی ضعیف باشند، زیر [[بار]] [[حکومت]] [[عدل]] نمی‌روند، زیرا [[عدل]] طبق [[احادیث]] وارده ازجنود [[عقل]] به شمار می‌آید و [[جور]] از جنود [[جهل]]<ref> اصول کافی، ج ۱، کتاب العقل و الجهل، حدیث ۱۴.</ref>، [[عصر]] [[حضرت مهدی]] [[عصر]] شکوفایی [[علم]] و پیشرفت سریع [[علوم]] در تمام زمینه‌هاست و روایتی جالب و زیبا از [[امام باقر]]{{ع}} [[نقل]] شده که فرمود: هنگامی که [[قائم]] ما [[قیام]] کند [[خداوند]] دستش را بر سر بندگانش می‌گذارد و بدین وسیله [[عقول]] آنها کامل و افکارشان را پرورش می‌دهد<ref>{{عربی|"إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ اللَّهُ يَدَهُ عَلَى رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ كَمَلَتْ بِهِ أَحْلَامُهُمْ"}}؛بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۸.</ref>. | ||
*بنابراین، [[عصر]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[عصر]] [[تکامل]] [[عقول]] و سطح بلند افکار و درک عمیق مسایل است و [[عقل]] و [[علم]] جای [[جهل]] را پر می‌کند، چون [[عدل]] از لشکریان [[عقل]] به شمار می‌آید و [[جور]] از [[یاران]] [[جهل]]، با رفتن [[جهل]]، [[جور]] و [[ستم]] نیز برچیده می‌شوند و جای آن را [[عدل]] و داد پر می‌کند، این است که [[مردم]] آن [[عصر]] برخلاف [[مردم]] [[عصر]] [[انبیا]] و [[ائمه]]{{عم}} دیگر به راحتی [[عدل]] و [[مصالح]] مترتبه بر آن را فهمیده و به سرعت [[حکومت]] [[عدل]] را می‌پذیرند و از تجاوز و زورگویی و خیانت و خلافکاری و چپاول که همه از [[یاران]] جهلند، دست بر می‌دارند و به [[یاران]] [[عقل]] پناه می‌برند که از جمله [[یاران]] [[عقل]] [[عدل]] و انصاف است، وقتی [[نظام]] [[امامت]] با این قابلیت‌ها همراه او شود، نتیجه گسترش [[عدل]] در کل [[زمین]] خواهد شد»<ref>[[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۳۳۴ - ۳۳۶.</ref>. | *بنابراین، [[عصر]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[عصر]] [[تکامل]] [[عقول]] و سطح بلند افکار و درک عمیق مسایل است و [[عقل]] و [[علم]] جای [[جهل]] را پر می‌کند، چون [[عدل]] از لشکریان [[عقل]] به شمار می‌آید و [[جور]] از [[یاران]] [[جهل]]، با رفتن [[جهل]]، [[جور]] و [[ستم]] نیز برچیده می‌شوند و جای آن را [[عدل]] و داد پر می‌کند، این است که [[مردم]] آن [[عصر]] برخلاف [[مردم]] [[عصر]] [[انبیا]] و [[ائمه]]{{عم}} دیگر به راحتی [[عدل]] و [[مصالح]] مترتبه بر آن را فهمیده و به سرعت [[حکومت]] [[عدل]] را می‌پذیرند و از تجاوز و زورگویی و خیانت و خلافکاری و چپاول که همه از [[یاران]] جهلند، دست بر می‌دارند و به [[یاران]] [[عقل]] پناه می‌برند که از جمله [[یاران]] [[عقل]] [[عدل]] و انصاف است، وقتی [[نظام]] [[امامت]] با این قابلیت‌ها همراه او شود، نتیجه گسترش [[عدل]] در کل [[زمین]] خواهد شد»<ref>[[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۳۳۴ - ۳۳۶.</ref>. | ||