اسماعیلیه: تفاوت میان نسخهها
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
==پیدایش اسماعیلیه== | |||
*"اسماعیلیه" [[فرقه]] ای از [[شیعه]] است که به [[امامت]] شش [[امام اول]] [[معتقد]] بودند؛ امّا پس از [[امام صادق]] {{ع}} بزرگترین [[فرزند]] او [[اسماعیل]]، یا [[فرزند]] او [[محمد]] را به [[امامت]] پذیرفتند<ref>ر.ک: شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص ۱۴۹؛ دهخدا، لغتنامه، اسماعیلیه.</ref> و از پذیرش [[امامت]] [[امام کاظم]] {{ع}} [[خودداری]] کردند. ریشۀ پیدایش اسماعیلیه، شاید در این نکته نهفته باشد که [[اسماعیل]] بزرگترین پسر [[امام صادق]] {{ع}}، مورد [[احترام]] آن [[حضرت]] بود؛ به همین [[دلیل]] برخی میپنداشتند پس از [[امام صادق]] {{ع}} به [[امامت]] خواهد رسید. ولی [[اسماعیل]] در زمان حیات [[پدر]] در "عریض"<ref>درهای نزدیک مدینه.</ref> از [[دنیا]] رفت. [[مردم]]، جنازهاش را به [[مدینه]] نزد [[امام صادق]] {{ع}} آورده و در [[قبرستان بقیع]] [[دفن]] کردند. [[روایت]] شده است [[حضرت]] در [[مرگ]] او بسیار بیتابی میکرد؛ به گونهای که با پای برهنه و بیردا، دنبال [[تابوت]] او میرفت. همچنین [[دستور]] فرمود [[تابوت]] او را پیش از [[دفن]]، چندین بار به [[زمین]] نهادند و هربار [[حضرت]] میآمد و پارچه از روی صورتش برمیداشت و در روی او [[نگاه]] میکرد. مقصود [[امام]] {{ع}} این بود که [[مرگ]] او را پیش چشم آنان که [[گمان]] [[امامت]] و [[جانشینی]] او را داشتند، قطعی کند و شبهۀ آنان را دربارۀ زنده بودنش، بر طرف سازد و به آنها بفهماند [[اسماعیل]] از [[دنیا]] رفته است<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۴۱ -۴۲؛ درسنامه مهدویت، ج۱، ص۱۰۹-۱۱۰؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۰۳.</ref>. | *"اسماعیلیه" [[فرقه]] ای از [[شیعه]] است که به [[امامت]] شش [[امام اول]] [[معتقد]] بودند؛ امّا پس از [[امام صادق]] {{ع}} بزرگترین [[فرزند]] او [[اسماعیل]]، یا [[فرزند]] او [[محمد]] را به [[امامت]] پذیرفتند<ref>ر.ک: شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص ۱۴۹؛ دهخدا، لغتنامه، اسماعیلیه.</ref> و از پذیرش [[امامت]] [[امام کاظم]] {{ع}} [[خودداری]] کردند. ریشۀ پیدایش اسماعیلیه، شاید در این نکته نهفته باشد که [[اسماعیل]] بزرگترین پسر [[امام صادق]] {{ع}}، مورد [[احترام]] آن [[حضرت]] بود؛ به همین [[دلیل]] برخی میپنداشتند پس از [[امام صادق]] {{ع}} به [[امامت]] خواهد رسید. ولی [[اسماعیل]] در زمان حیات [[پدر]] در "عریض"<ref>درهای نزدیک مدینه.</ref> از [[دنیا]] رفت. [[مردم]]، جنازهاش را به [[مدینه]] نزد [[امام صادق]] {{ع}} آورده و در [[قبرستان بقیع]] [[دفن]] کردند. [[روایت]] شده است [[حضرت]] در [[مرگ]] او بسیار بیتابی میکرد؛ به گونهای که با پای برهنه و بیردا، دنبال [[تابوت]] او میرفت. همچنین [[دستور]] فرمود [[تابوت]] او را پیش از [[دفن]]، چندین بار به [[زمین]] نهادند و هربار [[حضرت]] میآمد و پارچه از روی صورتش برمیداشت و در روی او [[نگاه]] میکرد. مقصود [[امام]] {{ع}} این بود که [[مرگ]] او را پیش چشم آنان که [[گمان]] [[امامت]] و [[جانشینی]] او را داشتند، قطعی کند و شبهۀ آنان را دربارۀ زنده بودنش، بر طرف سازد و به آنها بفهماند [[اسماعیل]] از [[دنیا]] رفته است<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۴۱ -۴۲؛ درسنامه مهدویت، ج۱، ص۱۰۹-۱۱۰؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۰۳.</ref>. | ||
*اسماعیلیه از آغاز [[تولد]] در [[قرن دوم]] تاکنون، نامهای متعدی به خود دیده است؛ از جمله: [[سبعیه]]، [[باطنیه]]، قرمطیه، [[ملاحده]] و [[اباحیه]]<ref>ر.ک: محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۲۷۲؛ فرهنگ شیعه، ص۷۵.</ref>. | *اسماعیلیه از آغاز [[تولد]] در [[قرن دوم]] تاکنون، نامهای متعدی به خود دیده است؛ از جمله: [[سبعیه]]، [[باطنیه]]، قرمطیه، [[ملاحده]] و [[اباحیه]]<ref>ر.ک: محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۲۷۲؛ فرهنگ شیعه، ص۷۵.</ref>. | ||
==فرقههای اسماعیلیه== | |||
*برخی از مهمترین فرقههای اسماعیلیه عبارتند از: | *برخی از مهمترین فرقههای اسماعیلیه عبارتند از: | ||
#اسماعیلیه [[خالص]]: کسانی که با ادعای زنده بودن [[اسماعیل]]، او را [[امام]] و [[مهدی]] [[امت]] خواندند که [[غایب]] است و روزی [[ظهور]] خواهد کرد. اینها را "[[اسماعیلیه خالصه]]" یا "اسماعیلیه واقفه" نیز میگویند<ref>ر.ک: محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۲۷۳.</ref>. | #اسماعیلیه [[خالص]]: کسانی که با ادعای زنده بودن [[اسماعیل]]، او را [[امام]] و [[مهدی]] [[امت]] خواندند که [[غایب]] است و روزی [[ظهور]] خواهد کرد. اینها را "[[اسماعیلیه خالصه]]" یا "اسماعیلیه واقفه" نیز میگویند<ref>ر.ک: محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۲۷۳.</ref>. | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
#[[قرامطه]]: گروهی از [[مبارکیه]] که منکر [[مرگ]] [[محمد]] [[فرزند]] [[اسماعیل]] شده، او را [[قائم]] و [[امام غائب]] پنداشتند. [[رهبر]] اینها حمدان بن [[اشعث]] قرمط بوده، به این نام مشهور شدند<ref>ر.ک: محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۲۷۳.</ref>. | #[[قرامطه]]: گروهی از [[مبارکیه]] که منکر [[مرگ]] [[محمد]] [[فرزند]] [[اسماعیل]] شده، او را [[قائم]] و [[امام غائب]] پنداشتند. [[رهبر]] اینها حمدان بن [[اشعث]] قرمط بوده، به این نام مشهور شدند<ref>ر.ک: محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۲۷۳.</ref>. | ||
#[[فاطمیان]]: گروهی که [[امامت]] را در [[فرزندان]] [[محمد]] بن [[اسماعیل]] جاری میدانند. [[مردم]] را به صورت مخفیانه به [[آیین]] [[اسماعیلی]] [[دعوت]] میکردند. نخستین [[دولت شیعی]] را با نام "فاطمیون" در [[مصر]] بنیان نهادند. از آنها دو [[فرقه]] [[جدید]] به نامهای "[[نزاریه]]" و "مستعلیه" پیدا شدند<ref>ر.ک: محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۲۷۳.</ref>. | #[[فاطمیان]]: گروهی که [[امامت]] را در [[فرزندان]] [[محمد]] بن [[اسماعیل]] جاری میدانند. [[مردم]] را به صورت مخفیانه به [[آیین]] [[اسماعیلی]] [[دعوت]] میکردند. نخستین [[دولت شیعی]] را با نام "فاطمیون" در [[مصر]] بنیان نهادند. از آنها دو [[فرقه]] [[جدید]] به نامهای "[[نزاریه]]" و "مستعلیه" پیدا شدند<ref>ر.ک: محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۲۷۳.</ref>. | ||
==[[عقاید]] اسماعیلیه== | |||
*برخی از [[عقاید]] اسماعیلیه را اینگونه میتوان برشمرد: | *برخی از [[عقاید]] اسماعیلیه را اینگونه میتوان برشمرد: | ||
#[[اسماعیلیان]]، [[خداوند]] را [[برتر]] از آن میدانند که [[وهم]] و [[اندیشه]] و [[خرد]] [[انسانی]] بدان دست یابد و یا صفتی بپذیرد. پس از [[خداوند]]، [[عقل]] کل و نفس کل جای دارند. [[مظهر]] [[عقل]] کل، هفت نفرند: شش [[نبی]] [[اولوالعزم]] و یک [[قائم]] ([[آدم]]، [[نوح]]، [[ابراهیم]]، [[موسی]]، [[عیسی]] و [[پیامبر اسلام]] و هفتمین نفر [[محمد]] بن [[اسماعیل]] است). این هفت نفر را "نطقا" میگویند. هر ناطقی یک "[[وصی]]" دارد که وی را "[[امام]]" یا "اساس" میخوانند. [[ناطق]]، [[شریعت]] [[جدید]] را وضع میکند و ناسخ [[شریعت]] قدیم است. از ویژگیهای اسماعیلیه، [[اعتقاد]] به [[تأویل آیات قرآن]] و [[احادیث]] و [[احکام شرع]] است. وظیفۀ [[وصی]]، [[بیان]] [[اسرار]] و [[باطن شریعت]] است و او با [[تأویل آیات]] و [[احادیث]] این [[وظیفه]] را ادا میکند. از این رو، [[اسماعیلیان]] [[تمسک]] به ظاهر [[شریعت]] را درست نمیدانند. | #[[اسماعیلیان]]، [[خداوند]] را [[برتر]] از آن میدانند که [[وهم]] و [[اندیشه]] و [[خرد]] [[انسانی]] بدان دست یابد و یا صفتی بپذیرد. پس از [[خداوند]]، [[عقل]] کل و نفس کل جای دارند. [[مظهر]] [[عقل]] کل، هفت نفرند: شش [[نبی]] [[اولوالعزم]] و یک [[قائم]] ([[آدم]]، [[نوح]]، [[ابراهیم]]، [[موسی]]، [[عیسی]] و [[پیامبر اسلام]] و هفتمین نفر [[محمد]] بن [[اسماعیل]] است). این هفت نفر را "نطقا" میگویند. هر ناطقی یک "[[وصی]]" دارد که وی را "[[امام]]" یا "اساس" میخوانند. [[ناطق]]، [[شریعت]] [[جدید]] را وضع میکند و ناسخ [[شریعت]] قدیم است. از ویژگیهای اسماعیلیه، [[اعتقاد]] به [[تأویل آیات قرآن]] و [[احادیث]] و [[احکام شرع]] است. وظیفۀ [[وصی]]، [[بیان]] [[اسرار]] و [[باطن شریعت]] است و او با [[تأویل آیات]] و [[احادیث]] این [[وظیفه]] را ادا میکند. از این رو، [[اسماعیلیان]] [[تمسک]] به ظاهر [[شریعت]] را درست نمیدانند. |
نسخهٔ ۱۶ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۹:۲۱
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
شیعه |
---|
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اسماعیلیه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
پیدایش اسماعیلیه
- "اسماعیلیه" فرقه ای از شیعه است که به امامت شش امام اول معتقد بودند؛ امّا پس از امام صادق (ع) بزرگترین فرزند او اسماعیل، یا فرزند او محمد را به امامت پذیرفتند[۱] و از پذیرش امامت امام کاظم (ع) خودداری کردند. ریشۀ پیدایش اسماعیلیه، شاید در این نکته نهفته باشد که اسماعیل بزرگترین پسر امام صادق (ع)، مورد احترام آن حضرت بود؛ به همین دلیل برخی میپنداشتند پس از امام صادق (ع) به امامت خواهد رسید. ولی اسماعیل در زمان حیات پدر در "عریض"[۲] از دنیا رفت. مردم، جنازهاش را به مدینه نزد امام صادق (ع) آورده و در قبرستان بقیع دفن کردند. روایت شده است حضرت در مرگ او بسیار بیتابی میکرد؛ به گونهای که با پای برهنه و بیردا، دنبال تابوت او میرفت. همچنین دستور فرمود تابوت او را پیش از دفن، چندین بار به زمین نهادند و هربار حضرت میآمد و پارچه از روی صورتش برمیداشت و در روی او نگاه میکرد. مقصود امام (ع) این بود که مرگ او را پیش چشم آنان که گمان امامت و جانشینی او را داشتند، قطعی کند و شبهۀ آنان را دربارۀ زنده بودنش، بر طرف سازد و به آنها بفهماند اسماعیل از دنیا رفته است[۳].
- اسماعیلیه از آغاز تولد در قرن دوم تاکنون، نامهای متعدی به خود دیده است؛ از جمله: سبعیه، باطنیه، قرمطیه، ملاحده و اباحیه[۴].
فرقههای اسماعیلیه
- برخی از مهمترین فرقههای اسماعیلیه عبارتند از:
- اسماعیلیه خالص: کسانی که با ادعای زنده بودن اسماعیل، او را امام و مهدی امت خواندند که غایب است و روزی ظهور خواهد کرد. اینها را "اسماعیلیه خالصه" یا "اسماعیلیه واقفه" نیز میگویند[۵].
- مبارکیه: کسانی که معتقدند امامت پس از اسماعیل به فرزندش محمد منتقل شده است. علت نامگذاری آنها به این لقب آن است که محمد به همراه مربی خود، مبارک که غلام اسماعیل بن جعفر بوده امامت خود را برنامهریزی کرده است[۶].
- قرامطه: گروهی از مبارکیه که منکر مرگ محمد فرزند اسماعیل شده، او را قائم و امام غائب پنداشتند. رهبر اینها حمدان بن اشعث قرمط بوده، به این نام مشهور شدند[۷].
- فاطمیان: گروهی که امامت را در فرزندان محمد بن اسماعیل جاری میدانند. مردم را به صورت مخفیانه به آیین اسماعیلی دعوت میکردند. نخستین دولت شیعی را با نام "فاطمیون" در مصر بنیان نهادند. از آنها دو فرقه جدید به نامهای "نزاریه" و "مستعلیه" پیدا شدند[۸].
عقاید اسماعیلیه
- برخی از عقاید اسماعیلیه را اینگونه میتوان برشمرد:
- اسماعیلیان، خداوند را برتر از آن میدانند که وهم و اندیشه و خرد انسانی بدان دست یابد و یا صفتی بپذیرد. پس از خداوند، عقل کل و نفس کل جای دارند. مظهر عقل کل، هفت نفرند: شش نبی اولوالعزم و یک قائم (آدم، نوح، ابراهیم، موسی، عیسی و پیامبر اسلام و هفتمین نفر محمد بن اسماعیل است). این هفت نفر را "نطقا" میگویند. هر ناطقی یک "وصی" دارد که وی را "امام" یا "اساس" میخوانند. ناطق، شریعت جدید را وضع میکند و ناسخ شریعت قدیم است. از ویژگیهای اسماعیلیه، اعتقاد به تأویل آیات قرآن و احادیث و احکام شرع است. وظیفۀ وصی، بیان اسرار و باطن شریعت است و او با تأویل آیات و احادیث این وظیفه را ادا میکند. از این رو، اسماعیلیان تمسک به ظاهر شریعت را درست نمیدانند.
- از ویژگیهای اعتقادی دیگر اسماعیلیه، این است که تنها به معاد روحانی معتقدند؛ به بهشت و دوزخ جسمانی ایمان ندارند. تعالیم ظاهری اسماعیلیه چندان تفاوتی با تعالیم امامیه ندارد. آنان احکام عملی و شرعی اسلام ـ مانند نماز و روزه و خمس ـ را باور دارند[۹].
- امام از نظر اسماعیلیه دارای جایگاه بالاتری نسبت به پیامبر است؛ زیرا رسول آورندۀ ظاهر و امام آورندۀ باطن اشیاست. آنها مانند غلات، ائمه را در عالم خلق و امر شریک خداوند میدانند. همچنین از نظر آنها امام از سوی خدا و از طریق نص انتخاب میشود. امامت از نظر اسماعیلیه انواعی دارد که عبارتند از: امام مقیم، امام اساس، امام متم، امام مستقر و امام مستودع[۱۰].
پرسش مستقیم
جستارهای وابسته
- آخر الزمان
- آدینه (جمعه)
- آستانه عسکریین
- آستانه قیامت
- آفتاب پشت ابر (خورشید پشت ابر)
- آینده پژوهی
- آیین جدید دین در عصر ظهور
- اَبدال
- ابوالادیان
- ابوصالح
- ابوالقاسم (امام مهدی)
- اثناعشریه
- احمد (امام مهدی)
- احمد بن اسحاق قمی
- احمد بن هلال کرخی
- احمدیه (قادیانیه)
- اخیار
- ادله رجعت
- اسماعیلیه
- أشراط الساعه
- اصحاب قائم (یاران امام مهدی)(ع)
- اصحاب کهف
- اقامتگاه امام مهدی در عصر ظهور (مسجد سهله)
- القاب امام مهدی (ع)
- امامت امام مهدی (ع)
- امامت و مهدویت
- امام حسن عسکری
- امام زمان (صاحب الزمان)
- امام شناسی (مرگ جاهلی)
- امام مهدی از ولادت تا ظهور
- امامیه
- امدادهای غیبی
- امکان رجعت (رجعت)
- امنیت (حکومت جهانی)
- انتظار فرج
- انتقام
- انجمن حجتیه
- انطاکیه
- اوتاد
- اهل سنت و امام مهدی موعود
- اهل سنّت و ولادت امام مهدی (ع)
- اهل کتاب در عصر ظهور
- ایام الله
- ایستادن هنگام شنیدن لقب قائم
- باب (علی محمد شیرازی)
- بابیه (باب)
- باران های پیاپی
- باقریه
- البرهان فی علامات امام مهدی آخر الزمان
- بعثت امام مهدی
- بلالی (محمد بن علی بن بلال)
- بلالیه
- بهائیت
- البیان فی اخبار صاحب الزمان
- بیت الحمد
- بیت المقدس
- بیدا (خسف به بیدا)
- بیعت امام مهدی
- بیعت نامه امام مهدی
- البیعه لله
- پایان تاریخ (آخرالزمان)
- پدر امام مهدی (امام حسن عسکری)
- پدر امام مهدی و اهل سنّت
- پرچم امام مهدی
- پرچم های سیاه
- پیراهن امام مهدی
- تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم
- تاریخ عصر غیبت
- تاریخ غیبت کبرا
- تشرف (ملاقات با امام مهدی
- تکذیب وقت گزاران وقت ظهور
- تَناثُرُ النُّجُوم
- توقیع
- جبرئیل
- جده
- جزیره خضرا
- جزیره خضرا در ترازوی نقد
- جعفر کذاب
- جمعه
- جنگ افزارهای امام مهدی (سلاح امام مهدی)
- حجت
- حجر الاسود
- حدیث غدیر
- حدیث لوح حضرت زهرا (لوح حضرت زهرا)
- حدیث معراج
- حِرْز امام مهدی
- حرمت نام بردن امام مهدی
- حسن شریعی
- حسین بن روح نوبختی
- حسین بن منصور حلاج
- حکومت جهانی
- حکومت صالحان
- حکومت مستضعفان
- حکیمه خاتون
- حیرت
- خاتم الاوصیاء
- خراسانی (خروج خراسانی)
- خردسال ترین پیشوای معصوم (امامت امام مهدی)
- خروج خراسانی
- خروج دابة الاَرض
- خروج دجال
- خروج سفیانی
- خروج سید حسنی
- خروج شعیب بن صالح
- خروج شیصبانی
- خروج عوف سلمی
- خروج امام مهدی (قیام امام مهدی)
- خروج یأجوج (یأجوج و مأجوج)
- خروج یمانی
- خسف به بیداء
- خسوف و کسوف غیرعادی
- خضر
- خلافت موعود
- خورشید پشت ابر
- خطبه قیام
- خورشید مغرب
- خیمه
- دابه الارض (خروج دابه الارض)
- دادگستر جهان
- دانشمندان عامه و امام مهدی موعود
- دجال (خروج دجال)
- در انتظار ققنوس
- در فجر ساحل
- دست بر سر گذاشتن
- دعای افتتاح
- دعای عهد
- دعای ندبه
- دعای سمات
- دوازده امامی (اثناعشریه)
- دولت کریمه (حکومت جهانی)
- دین در آخرالزمان (آخرالزمان)
- دین عصر ظهور
- ذی طوی
- رایات سود (پرچم های سیاه)
- رحلت امام مهدی (فرجام امام مهدی)
- رجعت
- رجعت کنندگان
- رکن و مقام
- رؤیت امام مهدی (ملاقات امام مهدی)
- زبور داود
- زمینه سازان ظهور
- زنان آخرالزمان (آخرالزمان)
- زنان و قیام امام مهدی (یاران امام مهدی)
- زندگی آخرالزمان (آخرالزمان)
- زیارت آل یس
- زیارت ناحیه مقدسه
- زیارت رجبیه
- زیدیه
- سازمان وکالت
- سامرا
- سرداب سامرا
- سلاح امام مهدی
- سفیانی (خروج سفیانی)
- سید حسنی (خروج سید حسنی)
- سیره حکومتی امام مهدی
- سیصد و سیزده
- شاهدان ولادت امام مهدی
- شرایط ظهور
- شرید
- شریعیه
- شعبان
- شعیب بن صالح (خروج شعیب)
- شلمغانیه
- شمائل امام مهدی
- شمشیر امام مهدی (سلاح امام مهدی)
- شهادت امام مهدی (فرجام امام مهدی)
- شیخیه
- شیطان (کشته شدن شیطان)
- شیصبانی (خروج شیصبانی)
- شیعه
- صاحب الامر
- صاحب الدار
- صاحب الزمان
- صاحب السیف
- صاحب الغیبه
- صاید بن صید (خروج دجال)
- صقیل (مادر امام مهدی)
- صیحه آسمانی (ندای آسمانی)
- طالقان
- طرید
- طلوع خورشید از مغرب
- طویل العمر
- طی الارض
- طیبه
- ظهور
- عاشورا
- عبرتایی (احمد بن هلال)
- عثمان بن سعید عمری
- عدد یاران امام مهدی (سیصد و سیزده)
- عدل و قسط (حکومت جهانی)
- العرف الوردی فی اخبار الامام مهدی
- عسکریه
- عصائب
- عصر زندگی
- عقد الدرر فی اخبار المنتظر
- علایم ظهور (نشانه های ظهور)
- علائم قیامت (اشراط الساعه)
- علی بن محمد سمری
- غار انطاکیه (انطاکیه)
- غایب (امام غایب)
- غریم
- غلام
- غیبت (پنهان شدن)
- الغیبه
- غیبت صغرا
- غیبت کبرا
- فترت
- فرید
- فرجام امام مهدی
- فرجام شناسی (آینده پژوهی)
- فضیلت انتظار فرج (انتظار فرج)
- فضیلت منتظران (منتظر)
- فلسفه رجعت (رجعت)
- فلسفه غیبت صغرا (غیبت صغرا)
- فلسفه غیبت (غیبت امام مهدی)
- فواید امام غایب
- فوتوریسم
- قائم
- قادیانیه
- قتل نفس زَکیّه
- قم
- قیامت صغرا (رجعت)
- قیام های پیش از ظهور
- کتاب الغیبه للحجه
- کشته شدن شیطان
- کمال الدین و تمام النعمه
- کوفه
- کنیه امام مهدی (ابوالقاسم)
- کوه رَضْوی
- کیسانیه
- لباس امام مهدی (پیراهن امام مهدی)
- لوح حضرت زهرا
- مادر امام مهدی
- متمهدی (مدعیان مهدویت)
- مثلث برمودا (جزیره خضرا)
- محدَّث
- محل بیعت امام مهدی (رکن و مقام)
- محل ظهور امام مهدی (مسجد الحرام)
- محل قتل نفس زکیه (رکن و مقام)
- محمد
- محمد بن عثمان بن سعید عمری
- محمد بن علی بن هلال
- محمد بن علی شلمغانی
- محمد بن نصیر نمیری
- محمدیه
- مدعیان بابیت
- مدعیان مهدویت
- مرجع تقلید
- مردان آخرالزمان (آخرالزمان)
- مرکز حکومت امام مهدی (مسجد کوفه)
- مرگ جاهلی
- مرگ سرخ
- مرگ سفید
- مستضعف
- مسجد جمکران
- مسجد الحرام
- مسجد سهله
- مسجد صاحب الزمان (مسجد جمکران)
- مسجد کوفه
- مصلای جمعه و جماعات در عصر ظهور (مسجد کوفه)
- مضطر
- معجم احادیث الامام المهدی
- معمرین
- مغیریه
- مقتدای مسیح
- مکیال المکارم فی فواید الدعاء للقائم
- ملاحم و فتن
- ملاقات با امام مهدی
- ملیکه (مادر امام مهدی)
- منتخب الاثر
- منتظِر
- منتَظَر
- منتقم
- منصور
- موتور
- موسویه
- موعود مسیحیت
- موعود یهود
- مهدی
- مهدی سودانی
- مهدی موعود
- مهدویت
- ممهدون (زمینه سازان ظهور)
- مهدویت پژوهی (آینده پژوهی)
- امام مهدی شخصی و امام مهدی نوعی
- مهدیه
- میراث دار پیامبران
- ناحیه مقدسه
- نام های حضرت محمد (احمد)
- ناووسیه
- نجبا
- ندای آسمانی
- نرگس (مادر امام مهدی)
- نزول عیسی
- نشانه های آخرالزمان (آخرالزمان
- نشانه های ظهور
- نفس زکیه
- نماز امام زمان
- نواب خاص
- نیابت خاص
- نیابت عام
- نیمه شعبان
- وقاتون (وقت ظهور)
- وقت ظهور
- وقت معلوم
- وکلای امام مهدی
- ولادت امام مهدی
- ولایت فقیه
- ولی فقیه
- همسر و فرزند امام مهدی
- هیبت امام مهدی
- یأجوج و مأجوج
- یاران امام مهدی
- یالثارات الحسین
منابع
- محدثی، جواد، فرهنگ غدیر
- سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت
- تونهای، مجتبی، موعودنامه
- فرهنگ شیعه
- محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام
منبعشناسی جامع اسماعیلیه
پانویس
- ↑ ر.ک: شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص ۱۴۹؛ دهخدا، لغتنامه، اسماعیلیه.
- ↑ درهای نزدیک مدینه.
- ↑ ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۴۱ -۴۲؛ درسنامه مهدویت، ج۱، ص۱۰۹-۱۱۰؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۰۳.
- ↑ ر.ک: محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۲۷۲؛ فرهنگ شیعه، ص۷۵.
- ↑ ر.ک: محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۲۷۳.
- ↑ ر.ک: محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۲۷۳.
- ↑ ر.ک: محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۲۷۳.
- ↑ ر.ک: محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۲۷۳.
- ↑ ر.ک: فرهنگ شیعه، ص ۷۵-۷۶؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۰۳.
- ↑ ر.ک: محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۲۷۵-۲۷۶.