دیدگاه ابن‌عربی در باب وحی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{در دست ویرایش ۲|ماه=ژانویه|روز=۲۵|سال=۲۰۱۶}}</noinclude> {{جعبه اطلاعات مقاله | عنوا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴: خط ۳۴:
* نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسد:«یکی از اصلی‌ترین ارکان و اصول ادیان توحیدی، اصل نبوت است که خود مبتنی بر وحی است. در اینکه حقیقت وحی چیست و تنزل و دریافت آن چگونه است، آیا از سنخ کشف و شهودهای عرفانی است که از طریق تهذیب نفس به دست می‌آید یا با آن متفاوت است؟ میان متفکران اسلامی و غیراسلامی دیدگاه‌های متفاوتی مطرح شده است، که به دلیل اهمیت این موضوع و نیز طرح شبهات متعددی که گاه به عارفان هم نسبت داده می‌شود».
* نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسد:«یکی از اصلی‌ترین ارکان و اصول ادیان توحیدی، اصل نبوت است که خود مبتنی بر وحی است. در اینکه حقیقت وحی چیست و تنزل و دریافت آن چگونه است، آیا از سنخ کشف و شهودهای عرفانی است که از طریق تهذیب نفس به دست می‌آید یا با آن متفاوت است؟ میان متفکران اسلامی و غیراسلامی دیدگاه‌های متفاوتی مطرح شده است، که به دلیل اهمیت این موضوع و نیز طرح شبهات متعددی که گاه به عارفان هم نسبت داده می‌شود».


* نویسنده در انتهای چکیده مقاله خود می‌نویسد:«در این نوشته می‌کوشیم تا با طرح دیدگاه یکی از برجسته‌ترین عارفان مسلمان، یعنی ابن‌عربی، به این مسئله و پاسخ برخی شبهات مربوط به آن بپردازیم. بنابراین هدف این نوشته تبیین دیدگاه عرفان در زمینه حقیقت وحی، نزول و دریافت آن و پاسخ به برخی شبهات مربوط به آن است. آنچه از این تحقیق به دست می‌آید این است که وحی حقیقتی دور از دسترس عرفا و موهبتی الهی است که به هر یک از بندگانش که بخواهد عطا می‌کند؛ بنابراین هیچ‌کس از راه تهذیب نفس و مجاهدت و ریاضت نفسانی به آن دست نمی‌یابد. وحی حقیقتی است که از سوی خدای متعال نازل می‌شود و تنزیل آن جز به اراده او انجام نمی‌گیرد و فرشتگان وحی نیز جز با امر الهی بر هیچ‌کس فرود نمی‌آیند و نقش انبیا و قوای وجودی آنان در طی نزول وحی فقط اظهار و نمایاندن آن است و هیچ گونه فاعلیتی ندارند و حتی الفاظ وحی قرآنی نیز از جانب خداوند القا شده است. بنابراین نه ذهنیات پیامبر و نه فرهنگ زمانه ایشان در حقیقت وحی تأثیری نداشته است».<ref name=p1></ref>
* نویسنده در ادامه چکیده مقاله خود می‌نویسد:«در این نوشته می‌کوشیم تا با طرح دیدگاه یکی از برجسته‌ترین عارفان مسلمان، یعنی ابن‌عربی، به این مسئله و پاسخ برخی شبهات مربوط به آن بپردازیم. بنابراین هدف این نوشته تبیین دیدگاه عرفان در زمینه حقیقت وحی، نزول و دریافت آن و پاسخ به برخی شبهات مربوط به آن است. آنچه از این تحقیق به دست می‌آید این است که وحی حقیقتی دور از دسترس عرفا و موهبتی الهی است که به هر یک از بندگانش که بخواهد عطا می‌کند؛ بنابراین هیچ‌کس از راه تهذیب نفس و مجاهدت و ریاضت نفسانی به آن دست نمی‌یابد. وحی حقیقتی است که از سوی خدای متعال نازل می‌شود و تنزیل آن جز به اراده او انجام نمی‌گیرد و فرشتگان وحی نیز جز با امر الهی بر هیچ‌کس فرود نمی‌آیند و نقش انبیا و قوای وجودی آنان در طی نزول وحی فقط اظهار و نمایاندن آن است و هیچ گونه فاعلیتی ندارند و حتی الفاظ وحی قرآنی نیز از جانب خداوند القا شده است. بنابراین نه ذهنیات پیامبر و نه فرهنگ زمانه ایشان در حقیقت وحی تأثیری نداشته است».<ref name=p1></ref>


== فهرست مقاله ==
== فهرست مقاله ==

نسخهٔ ‏۲۹ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۲:۵۷

دیدگاه ابن‌عربی در باب وحی
رتبه علمیعلمی ترویجی
زبانفارسی
نویسندهعلی زمانی قشلاقی
موضوعوحی، الهام
مذهبشیعه
منتشر شده درفصلنامه معارف عقلی
وابسته بهمرکز پژوهشی دائرة‌المعارف علوم عقلی اسلامی
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرپاییز ۱۳۹۱
شماره۲۴
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

دیدگاه ابن‌عربی در باب وحی عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی پدیده وحی از دیدگاه ابن‌عربی و پاسخ برخی شبهات مربوط به آن می‌پردازد. این مقاله ۲۴ صفحه‌ای به قلم علی زمانی قشلاقی نگاشته شده و در فصلنامه معارف عقلی (شماره ۲۴، پاییز ۱۳۹۱) منتشر گشته است.[۱]

چکیده مقاله

  • نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسد:«یکی از اصلی‌ترین ارکان و اصول ادیان توحیدی، اصل نبوت است که خود مبتنی بر وحی است. در اینکه حقیقت وحی چیست و تنزل و دریافت آن چگونه است، آیا از سنخ کشف و شهودهای عرفانی است که از طریق تهذیب نفس به دست می‌آید یا با آن متفاوت است؟ میان متفکران اسلامی و غیراسلامی دیدگاه‌های متفاوتی مطرح شده است، که به دلیل اهمیت این موضوع و نیز طرح شبهات متعددی که گاه به عارفان هم نسبت داده می‌شود».
  • نویسنده در ادامه چکیده مقاله خود می‌نویسد:«در این نوشته می‌کوشیم تا با طرح دیدگاه یکی از برجسته‌ترین عارفان مسلمان، یعنی ابن‌عربی، به این مسئله و پاسخ برخی شبهات مربوط به آن بپردازیم. بنابراین هدف این نوشته تبیین دیدگاه عرفان در زمینه حقیقت وحی، نزول و دریافت آن و پاسخ به برخی شبهات مربوط به آن است. آنچه از این تحقیق به دست می‌آید این است که وحی حقیقتی دور از دسترس عرفا و موهبتی الهی است که به هر یک از بندگانش که بخواهد عطا می‌کند؛ بنابراین هیچ‌کس از راه تهذیب نفس و مجاهدت و ریاضت نفسانی به آن دست نمی‌یابد. وحی حقیقتی است که از سوی خدای متعال نازل می‌شود و تنزیل آن جز به اراده او انجام نمی‌گیرد و فرشتگان وحی نیز جز با امر الهی بر هیچ‌کس فرود نمی‌آیند و نقش انبیا و قوای وجودی آنان در طی نزول وحی فقط اظهار و نمایاندن آن است و هیچ گونه فاعلیتی ندارند و حتی الفاظ وحی قرآنی نیز از جانب خداوند القا شده است. بنابراین نه ذهنیات پیامبر و نه فرهنگ زمانه ایشان در حقیقت وحی تأثیری نداشته است».[۱]

فهرست مقاله

  • چکیده؛
  • مقدمه؛
  • واژهٔ وحی در لغت و قرآن؛
  • مراتب هستی؛
  • دیدگاه ابن‌عربی دربارهٔ وحی؛
  • تعریف وحی؛
  • انواع وحی:
    • وحی بی‌واسطه؛
    • وحی باواسطه؛
  • چگونگی نزول وحی؛
  • چگونگی دریافت وحی؛
  • مراتب نزول وحی؛
  • نتیجه؛
  • پی‌نوشت‌ها؛
  • منابع.

دربارهٔ پدیدآورنده

در مورد پدیدآورنده اطلاعاتی در دست نیست.

پانویس

دریافت متن