عبدالله بن عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*نام [[پدر]] [[حضرت محمد]]{{صل}}. وی یکی از ده پسر [[عبدالمطلب]] بود و در [[مکه]] می‌زیست. در هفده سالگی با "[[آمنه]]" [[ازدواج]] کرد. [[آمنه]]، [[مادر پیامبر]]، وقتی که به آن [[حضرت]] حامله بود، شوهرش عبدالله، همراه کاروانی به قصد [[تجارت]] عازم [[شام]] شد. در بازگشت از سفر، در [[مدینه]] [[بیمار]] شد و در [[گذشت]] و همانجا به [[خاک]] سپرده شد، در حالی که هنوز [[پیامبر]]، به [[دنیا]] نیامده بود. [[حضرت محمد]] را "[[یتیم]] عبدالله" می‌گفتند. عبدالله، هنگام [[مرگ]]، بیست و پنج سال داشت<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۴۶.</ref>. | *نام [[پدر]] [[حضرت محمد]]{{صل}}. وی یکی از ده پسر [[عبدالمطلب]] بود و در [[مکه]] می‌زیست. در هفده سالگی با "[[آمنه بنت وهب|آمنه]]" [[ازدواج]] کرد. [[آمنه]]، [[مادر پیامبر]]، وقتی که به آن [[حضرت]] حامله بود، شوهرش عبدالله، همراه کاروانی به قصد [[تجارت]] عازم [[شام]] شد. در بازگشت از سفر، در [[مدینه]] [[بیمار]] شد و در [[گذشت]] و همانجا به [[خاک]] سپرده شد، در حالی که هنوز [[پیامبر]]، به [[دنیا]] نیامده بود. [[حضرت محمد]] را "[[یتیم]] عبدالله" می‌گفتند. عبدالله، هنگام [[مرگ]]، بیست و پنج سال داشت<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۴۶.</ref>. | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
نسخهٔ ۲۹ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۰۳
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
مقدمه
- نام پدر حضرت محمد(ص). وی یکی از ده پسر عبدالمطلب بود و در مکه می‌زیست. در هفده سالگی با "آمنه" ازدواج کرد. آمنه، مادر پیامبر، وقتی که به آن حضرت حامله بود، شوهرش عبدالله، همراه کاروانی به قصد تجارت عازم شام شد. در بازگشت از سفر، در مدینه بیمار شد و در گذشت و همانجا به خاک سپرده شد، در حالی که هنوز پیامبر، به دنیا نیامده بود. حضرت محمد را "یتیم عبدالله" می‌گفتند. عبدالله، هنگام مرگ، بیست و پنج سال داشت[۱].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۱۴۶.