حنیف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ')| ' به ')|') |
جز (جایگزینی متن - 'است{{متن قرآن' به 'است: {{متن قرآن') |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*'''حنیف''' یعنی کسی که از [[باطل]] و [[گمراهی]] به [[حق]] و [[هدایت]] تمایل دارد و جویای راه درست است. [[قرآن کریم]]، [[حضرت ابراهیم]] را حنیف و [[پیروان]] [[آیین یکتاپرستی]] را "حُنفا" می‌نامد. به کسانی هم که به [[حج]] می‌رفتند و به [[آداب]] و [[آیین]] [[حضرت ابراهیم]] پایبند بودند، حنیف می‌گفتند. [[دین]] [[پیامبر خدا]]{{صل}} را نیز پیش از آنکه به [[پیامبری]] [[مبعوث]] گردد، "حنیفیّت" می‌دانند، یعنی آن [[حضرت]] به [[آیین]] [[یکتاپرستی]] [[ابراهیم خلیل]] و سنّت‌های بازمانده او عمل می‌کرد. در [[قرآن کریم]] نیز برای [[دین حق]] و درست و مطابق با [[فطرت]]، صفت حنیف ذکر شده است{{متن قرآن|فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا...}}<ref> «بنابراین با درستی آیین روی (دل) را برای این دین راست بدار!» سوره روم، آیه ۳۰</ref>؛ {{متن قرآن|مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَلَكِنْ كَانَ حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ}} <ref>«ابراهیم نه یهودی بود و نه مسیحی ولی درست‌آیینی فرمانبردار بود و از مشرکان نبود» سوره آل عمران، آیه ۶۷.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۹۳.</ref>. | *'''حنیف''' یعنی کسی که از [[باطل]] و [[گمراهی]] به [[حق]] و [[هدایت]] تمایل دارد و جویای راه درست است. [[قرآن کریم]]، [[حضرت ابراهیم]] را حنیف و [[پیروان]] [[آیین یکتاپرستی]] را "حُنفا" می‌نامد. به کسانی هم که به [[حج]] می‌رفتند و به [[آداب]] و [[آیین]] [[حضرت ابراهیم]] پایبند بودند، حنیف می‌گفتند. [[دین]] [[پیامبر خدا]]{{صل}} را نیز پیش از آنکه به [[پیامبری]] [[مبعوث]] گردد، "حنیفیّت" می‌دانند، یعنی آن [[حضرت]] به [[آیین]] [[یکتاپرستی]] [[ابراهیم خلیل]] و سنّت‌های بازمانده او عمل می‌کرد. در [[قرآن کریم]] نیز برای [[دین حق]] و درست و مطابق با [[فطرت]]، صفت حنیف ذکر شده است: {{متن قرآن|فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا...}}<ref> «بنابراین با درستی آیین روی (دل) را برای این دین راست بدار!» سوره روم، آیه ۳۰</ref>؛ {{متن قرآن|مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَلَكِنْ كَانَ حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ}} <ref>«ابراهیم نه یهودی بود و نه مسیحی ولی درست‌آیینی فرمانبردار بود و از مشرکان نبود» سوره آل عمران، آیه ۶۷.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۹۳.</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۱۴ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۴۸
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حنیف (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- حنیف یعنی کسی که از باطل و گمراهی به حق و هدایت تمایل دارد و جویای راه درست است. قرآن کریم، حضرت ابراهیم را حنیف و پیروان آیین یکتاپرستی را "حُنفا" می‌نامد. به کسانی هم که به حج می‌رفتند و به آداب و آیین حضرت ابراهیم پایبند بودند، حنیف می‌گفتند. دین پیامبر خدا(ص) را نیز پیش از آنکه به پیامبری مبعوث گردد، "حنیفیّت" می‌دانند، یعنی آن حضرت به آیین یکتاپرستی ابراهیم خلیل و سنّت‌های بازمانده او عمل می‌کرد. در قرآن کریم نیز برای دین حق و درست و مطابق با فطرت، صفت حنیف ذکر شده است:
فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا...
[۱]؛ مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَلَكِنْ كَانَ حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ [۲][۳].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ «بنابراین با درستی آیین روی (دل) را برای این دین راست بدار!» سوره روم، آیه ۳۰
- ↑ «ابراهیم نه یهودی بود و نه مسیحی ولی درست‌آیینی فرمانبردار بود و از مشرکان نبود» سوره آل عمران، آیه ۶۷.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۹۳.