فسق: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} ==مقدمه== *'''فسق:''' اصل آن به معنای بیرون آمدن چیزی ا...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'است{{متن قرآن' به 'است: {{متن قرآن') |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*'''فسق:''' اصل آن به معنای بیرون آمدن چیزی از پوسته خود است. از این رو به کسی هم که از [[حریم]] [[احکام دین]] بیرون می‌رود و از [[فرمان خدا]] خارج می‌شود، یا از مسیر [[فطرت انسانی]] بیرون رود و [[متعهد]] به [[احکام شرع]] و [[حلال و حرام]] [[الهی]] نباشد، [[فاسق]] گفته می‌شود. به تعبیر بعضی از کتب لغت، "فسق" [[خروج]] از [[طاعت]] خداست و "فسوق"، ورود به [[معصیت الهی]] است و این هر دو واژه در [[قرآن]] به کار رفته است. در جایی هم [[مؤمن]] و [[فاسق]] را در مقابل هم قرار داده است{{متن قرآن|أَفَمَنْ كَانَ مُؤْمِنًا كَمَنْ كَانَ فَاسِقًا لَا يَسْتَوُونَ}}<ref> «آیا آنکه مؤمن است همگون کسی است که نافرمان است؟ (هرگز) برابر نیستند» سوره سجده، آیه ۱۸.</ref> که می‌رساند [[خروج]] از دایره [[ایمان]] هم نوعی فسق است. به کسی که آشکارا [[مرتکب گناه]] شود "مُتجاهر به فسق" گفته می‌شود <ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>. | *'''فسق:''' اصل آن به معنای بیرون آمدن چیزی از پوسته خود است. از این رو به کسی هم که از [[حریم]] [[احکام دین]] بیرون می‌رود و از [[فرمان خدا]] خارج می‌شود، یا از مسیر [[فطرت انسانی]] بیرون رود و [[متعهد]] به [[احکام شرع]] و [[حلال و حرام]] [[الهی]] نباشد، [[فاسق]] گفته می‌شود. به تعبیر بعضی از کتب لغت، "فسق" [[خروج]] از [[طاعت]] خداست و "فسوق"، ورود به [[معصیت الهی]] است و این هر دو واژه در [[قرآن]] به کار رفته است. در جایی هم [[مؤمن]] و [[فاسق]] را در مقابل هم قرار داده است: {{متن قرآن|أَفَمَنْ كَانَ مُؤْمِنًا كَمَنْ كَانَ فَاسِقًا لَا يَسْتَوُونَ}}<ref> «آیا آنکه مؤمن است همگون کسی است که نافرمان است؟ (هرگز) برابر نیستند» سوره سجده، آیه ۱۸.</ref> که می‌رساند [[خروج]] از دایره [[ایمان]] هم نوعی فسق است. به کسی که آشکارا [[مرتکب گناه]] شود "مُتجاهر به فسق" گفته می‌شود <ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۱۴ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۰۳
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
مقدمه
- فسق: اصل آن به معنای بیرون آمدن چیزی از پوسته خود است. از این رو به کسی هم که از حریم احکام دین بیرون می‌رود و از فرمان خدا خارج می‌شود، یا از مسیر فطرت انسانی بیرون رود و متعهد به احکام شرع و حلال و حرام الهی نباشد، فاسق گفته می‌شود. به تعبیر بعضی از کتب لغت، "فسق" خروج از طاعت خداست و "فسوق"، ورود به معصیت الهی است و این هر دو واژه در قرآن به کار رفته است. در جایی هم مؤمن و فاسق را در مقابل هم قرار داده است: ﴿أَفَمَنْ كَانَ مُؤْمِنًا كَمَنْ كَانَ فَاسِقًا لَا يَسْتَوُونَ﴾[۱] که می‌رساند خروج از دایره ایمان هم نوعی فسق است. به کسی که آشکارا مرتکب گناه شود "مُتجاهر به فسق" گفته می‌شود [۲].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ «آیا آنکه مؤمن است همگون کسی است که نافرمان است؟ (هرگز) برابر نیستند» سوره سجده، آیه ۱۸.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی.