مودت اهل بیت: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
خط ۴۲: خط ۴۲:


==[[توسل به اهل بیت]]==
==[[توسل به اهل بیت]]==
*[[دستور]] به [[توسل]] یک [[دستور الهی]] است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و به سوی او راه جویید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۳۵.</ref>. مصادیق [[وسیله]] نیز، در [[نگاه]] [[رسول خدا]]{{صل}} اهل بیت‌اند <ref>{{متن حدیث|وَ هُمُ الْوَسِيلَةُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ}}؛ عیون أخبار الرضا، ج۲، ص۵۸.</ref> در جایی دیگر فرمودند: ما [[وسیله]] به‌سوی خداییم و اتصال به [[رضوان]] [[الهی]] <ref>{{متن حدیث|وَ نَحْنُ الْوَسِيلَةُ إِلَى اللَّهِ وَ الْوُصْلَةُ إِلَى رِضْوَانِ اللَّهِ}}؛ بحارالأنوار، ج۲۵، ص۲۳.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|وظایف امت نسبت به قرآن و عترت]]، ص ۸۶-۸۷.</ref>.
*[[توسل]] به [[معصومان]]{{عم}} با [[توحید عبادی]] منافات ندارد؛ چنان‌که [[انسان]] تشنه، برای رفع عطش به سوی چشمه‌سار می‌رود، و اگر بنشیند و عمداً به سوی [[آب]] نرود و [[دعا]] کند که [[تشنگی]] او زدوده شود، سیراب نمی‌شود؛ زیرا تنها [[وسیله]] رفع [[تشنگی]]، [[آب]] زلال است.
*سرّ [[توسل به اهل بیت]]{{عم}} و [[سوگند]] دادن [[خدا]] به [[حق]] ایشان این است که آنان [[بهترین]] مجرای [[فیض]] الهی‌اند؛ زیرا [[قرآن کریم]]، بی‌نیاز کردن [[مردم]] را [[بالاصاله]] به [[خداوند]] و بالتبع به [[پیامبر]]{{صل}} نسبت می‌دهد: {{متن قرآن|أَغْنَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ مِنْ فَضْلِهِ}}<ref>«خداوند و پیامبرش با بخشش خویش آنان را توانگر کرده‌اند» سوره توبه، آیه ۷۴.</ref>؛ ازاین‌رو، [[ضمیر]] را مفرد ذکر کرده: {{متن قرآن|مِنْ فَضْلِهِ}} نه تثنیه: {{عربی|مِنْ فَضْلِهِمَا}}؛ پس رو کردن و [[توسل به اهل بیت]] [[نبوّت]]{{عم}} و [[انتظار]] [[شفاعت]] از آن ذوات قدسی، به [[دستور]] ذات [[اقدس]] خداوندی است؛ زیرا اینان [[مظهر]] [[لطف]] و [[عنایت]] حقّ‌اند و از خود چیزی ندارند<ref>تفسیر تسنیم، ج۱۳، ص۳۸۰.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|وظایف امت نسبت به قرآن و عترت]]، ص ۸۷.</ref>.


==[[دشمنی با دشمنان اهل بیت|عداوت با دشمنان اهل بیت]]{{عم}}==
==[[دشمنی با دشمنان اهل بیت|عداوت با دشمنان اهل بیت]]{{عم}}==

نسخهٔ ‏۱۶ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۳۵

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از زیرشاخه‌های بحث اهل بیت و وظایف امت نسبت به اهل بیت است. "مودت اهل بیت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل مودت اهل بیت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  1. محبت غریزی است، ولی مودّت فطری یا عقلانی است.
  2. محبت، فردی و مودّت، اجتماعی است.
  3. محبت تشکیلاتی نیست، ولی مودّت تشکیلاتی است.
  4. محبت ناپایدار است و مودّت پایدار است.
  5. محبت عامل وحدت نیست، ولی مودّت عامل وحدت است.
  6. محبت بدون عمل هم می‌شود، ولی مودّت همراه با عمل و تبعیت است.
  7. محبت، گاهی صادق و گاهی کاذب است، ولی مودّت همیشه صادق است.

مودت به اهل بیت

آثار تبیین مناقب اهل بیت و عزاداری برای آنها

زیارت اهل بیت(ع)

توسل به اهل بیت

عداوت با دشمنان اهل بیت(ع)

منابع

جستارهای وابسته

منبع‌شناسی جامع اهل بیت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ «وَ الْمَوَدَّةُ وَ ضِدَّهَا الْعَدَاوَةَ»؛ کافی، ج۱، ص۲۰.
  2. ↑ «بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمی‌خواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را» سوره شوری، آیه ۲۳.
  3. ↑ «بگو هر پاداشی از شما خواسته باشم از آن خودتان باد!» سوره سبأ، آیه ۴۷.
  4. ↑ مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۸۱.
  5. ↑ «أَنَّ مَوَدَّةَ أَهْلِ بَيْتِهِ مَفْرُوضَةٌ وَاجِبَةٌ عَلَى كُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ»؛ وسائل الشیعه، ج۹، ص۵۵۳.
  6. ↑ «هِيَ فَرِيضَةٌ مِنَ اللَّهِ عَلَى الْعِبَادِ لِمُحَمَّدٍ(ص) فِي أَهْلِ بَيْتِهِ»؛ دعائم الإسلام، ج۱، ص۶۸.
  7. ↑ «أَنَّ ابْنَ عَبَّاسٍ سُئِلَ عَنْ قَوْلِهِ تَعَالَى: ﴿إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى﴾، فَقَالَ سَعِيدُ بْنُ جُبَيْرٍ: قُرْبَى آلِ مُحَمَّدٍ(ص)»؛ آلوسی، سید محمود، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، ج۱۳، ص۳۱.
  8. ↑ «فِي قَوْلِهِ تَعَالَى: ﴿قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى﴾، قَالَ: هُمُ الْأَئِمَّةُ(ع)»؛ کافی، ج۱، ص۴۱۳.
  9. ↑ بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار با جمعی از طلاب و روحانیون ۲۲/۹/۱۳۸۸.
  10. ↑ مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۸۲-۸۳.
  11. ↑ «بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمی‌خواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را» سوره شوری، آیه ۲۳.
  12. ↑ بیانات رهبر معظم انقلاب در سالروز ولادت حضرت فاطمه زهرا(س) ۱۳/۳/۱۳۸۹.
  13. ↑ مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۸۳.
  14. ↑ «رَحِمَ اللَّهُ قَوْماً كَانُوا سِرَاجاً وَ مَنَاراً كَانُوا دُعَاةً إِلَيْنَا بِأَعْمَالِهِمْ وَ مَجْهُودِ طَاقَتِهِمْ لَيْسُوا كَمَنْ يُذِيعُ أَسْرَارَنَا»؛ تحف العقول، ص۳۰۱.
  15. ↑ «إِنَّكُمْ قَدْ نُسِبْتُمْ إِلَيْنَا كُونُوا لَنَا زَيْناً وَ لَا تَكُونُوا شَيْناً»
  16. ↑ «كُونُوا مِثْلَ أَصْحَابِ عَلِيٍّ(ع) فِي النَّاسِ»؛بحارالأنوار، ج۸۵، ص۱۱۹.
  17. ↑ مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۸۳-۸۴.
  18. ↑ «إِيَّاكُمْ وَ الْغُلُوَّ فِينَا قُولُوا إِنَّا عَبِيدٌ مَرْبُوبُونَ وَ قُولُوا فِي فَضْلِنَا مَا شِئْتُمْ مَنْ أَحَبَّنَا فَلْيَعْمَلْ بِعَمَلِنَا وَ لْيَسْتَعِنْ بِالْوَرَعِ»؛ بحارالأنوار، ج۱۰، ص۹۲.
  19. ↑ بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار با اعضای شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) ۴/۷/۱۳۷۰.
  20. ↑ مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۸۴.
  21. ↑ «وَ يَفْرَحُونَ بِفَرَحِنَا وَ يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا وَ يَبْذُلُونَ أَمْوَالَهُمْ وَ أَنْفُسَهُمْ فِينَا أُولَئِكَ مِنَّا وَ إِلَيْنَا»؛ بحارالأنوار، ج۶۵، ص۱۷.
  22. ↑ مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۸۴.
  23. ↑ «مَنْ تَذَكَّرَ مُصَابَنَا وَ بَكَى لِمَا ارْتُكِبَ مِنَّا كَانَ مَعَنَا فِي دَرَجَتِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ مَنْ ذُكِّرَ بِمُصَابِنَا فَبَكَى وَ أَبْكَى لَمْ تَبْكِ عَيْنُهُ يَوْمَ تَبْكِي الْعُيُونُ وَ مَنْ جَلَسَ مَجْلِساً يُحْيَا فِيهِ أَمْرُنَا لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ»؛ الأمالی، ص۷۳.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=مودت_اهل_بیت&oldid=300507»