معیت با اهل بیت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ویرایش غیرنهایی}} | |||
{{امامت}} | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[اهل بیت]]''' و '''[[وظایف رفتاری و عملی امت نسبت به اهل بیت]]''' است. "'''معیت با اهل بیت'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[معیت با اهل بیت در قرآن]] | [[معیت با اهل بیت در حدیث]] | [[معیت با اهل بیت در کلام اسلامی]] | [[معیت با اهل بیت در گفتگوهای بینالمذاهب]]</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[معیت با اهل بیت (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | |||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*یکی از [[دستورات]] [[خدا]] به [[مؤمنان]]، [[همراهی]] [[مؤمنان]] با [[صادقان]] است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه ۱۱۹.</ref>. | *یکی از [[دستورات]] [[خدا]] به [[مؤمنان]]، [[همراهی]] [[مؤمنان]] با [[صادقان]] است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه ۱۱۹.</ref>. | ||
*در پارهای از [[روایات شیعه]] و [[سنّی]]، [[صادقان]]، [[پیامبر]] و [[اهل بیت]]{{عم}} او معرفی شدهاند | *در پارهای از [[روایات شیعه]] و [[سنّی]]، [[صادقان]]، [[پیامبر]] و [[اهل بیت]]{{عم}} او معرفی شدهاند<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} فِي قَوْلِهِ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ قَالَ مَعَ آلِ مُحَمَّدٍ{{عم}}}}؛بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳۱.</ref>. | ||
*[[حافظ سلیمان قندوزی حنفی]] از [[سلمان فارسی]] [[نقل]] میکند<ref>ینابیع الموده، ص۱۱۵.</ref>، هنگامی که [[آیه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه ۱۱۹.</ref> نازل شد، [[سلمان]] عرض کرد: "ای [[رسول خدا]] مفهوم [[آیه]] عام است یا خاص؟<ref>{{متن حدیث|يَا رَسُولَ اللَّهِ عَامَّةٌ هَذَا أَمْ خَاصَّةٌ}}:</ref> [[پیامبر]] فرمودند: کسانی که | *[[حافظ سلیمان قندوزی حنفی]] از [[سلمان فارسی]] [[نقل]] میکند<ref>ینابیع الموده، ص۱۱۵.</ref>، هنگامی که [[آیه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه ۱۱۹.</ref> نازل شد، [[سلمان]] عرض کرد: "ای [[رسول خدا]] مفهوم [[آیه]] عام است یا خاص؟<ref>{{متن حدیث|يَا رَسُولَ اللَّهِ عَامَّةٌ هَذَا أَمْ خَاصَّةٌ}}:</ref> [[پیامبر]] فرمودند: کسانی که مأمور به این دستورند، عموم مؤمناناند، ولی [[صادقین]] برادرم [[علی]]{{ع}} و اوصیای بعد از او تا [[روز قیامت]] هستند<ref>{{متن حدیث|أَمَّا الْمَأْمُورُونَ فَعَامَّةُ الْمُؤْمِنِينَ أُمِرُوا بِذَلِكَ وَ أَمَّا الصَّادِقُونَ فَخَاصَّةٌ لِأَخِي عَلِيٍّ وَ أَوْصِيَائِي مِنْ بَعْدِهِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ}}</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|وظایف امت نسبت به قرآن و عترت]]، ص ۹۸.</ref>. | ||
*[[خدای سبحان]] به [[مؤمنان]] میفرماید: [[پیغمبر]] نیز هم [[مظهر]] [[رحمت]] مطلقه است و هم [[مظهر]] [[رحمت]] خاصّه و هم [[مظهر]] [[غضب]] مخصوص؛ شما از او جلو نیفتید، بلکه دنبالهرو او باشید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ وَرَسُولِهِ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند و پیامبرش پیش نیفتید» سوره حجرات، آیه ۱.</ref> هر جا او [[مهربان]] است، [[مهربان]]؛ هر جا خشمگین است، عصبانی؛ آنجا که امر میکند، امتثال کنید و آنجا که [[نهی]] میکند، ترک.... نه [[علم]] و [[اندیشه]] خویش را بر [[وحی الهی]] تحمیل کنید و نه [[عواطف]] و خواستههای خود را [[حاکم]] سازید، بلکه به [[مؤمنان]] [[مهربان]] باشید، گرچه از شما بیگانه باشند و به [[کافران]] سرسختی نشان دهید، گرچه از بستگان شما به شمار آیند. | *[[خدای سبحان]] به [[مؤمنان]] میفرماید: [[پیغمبر]] نیز هم [[مظهر]] [[رحمت]] مطلقه است و هم [[مظهر]] [[رحمت]] خاصّه و هم [[مظهر]] [[غضب]] مخصوص؛ شما از او جلو نیفتید، بلکه دنبالهرو او باشید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ وَرَسُولِهِ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند و پیامبرش پیش نیفتید» سوره حجرات، آیه ۱.</ref> هر جا او [[مهربان]] است، [[مهربان]]؛ هر جا [[خشمگین]] است، عصبانی؛ آنجا که امر میکند، [[امتثال]] کنید و آنجا که [[نهی]] میکند، ترک.... نه [[علم]] و [[اندیشه]] خویش را بر [[وحی الهی]] تحمیل کنید و نه [[عواطف]] و خواستههای خود را [[حاکم]] سازید، بلکه به [[مؤمنان]] [[مهربان]] باشید، گرچه از شما [[بیگانه]] باشند و به [[کافران]] سرسختی نشان دهید، گرچه از بستگان شما به شمار آیند. | ||
*[[معیّت با پیغمبر]] چونان "معیت معلولین | *[[معیّت با پیغمبر]] چونان "معیت معلولین علت ثالثه" نیست، بلکه همانند "معیّت علت و معلول" است، گاهی دو [[مأموم]] با هماند و گاه [[امام]] و [[مأموم]] با هم؛ شما که با [[پیغمبر]] هستید، آنگونه باشید که [[امام]] و [[مأموم]] باهماند، نه معیّت دو [[مأموم]] با یکدیگر. فرق اساسی این دوگونه معیّت آن است که در قسم نخست، معیّت [[مأموم]] به امامِ [[قائم]] است و [[مأموم]] به تبع [[امام]] با او معیّت دارد، ولی در قسم دوم، معیّت هر دو به شخص ثالث یا شیء ثالث وابسته است و آن [[امام]] است. کسی [[حق]] ندارد خود را در عرض [[پیغمبر]] قرار دهد؛ بلکه نظیر علت و معلول و [[امام]] و [[مأموم]] که تقدم از آنِ [[امام]] و تأخر از آنِ [[مأموم]] است، [[امام]]، مقدم است و [[مأموم]]، متأخر. او به تبع [[امام]]، [[افعال]] را انجام میدهد، ولی هر دو با هم [[نماز]] میخوانند، تقدم و تأخر هر یک محفوظ، ولی معیّت خارجی هم ملحوظ است<ref>جوادی آملی، عبدالله، سیره رسول اکرم در قرآن، ج۸ ص۳۰۲.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|وظایف امت نسبت به قرآن و عترت]]، ص ۹۹.</ref>. | ||
*در بیشتر [[زیارتنامهها]] آرزوی [[مصاحبت]] آمده است: <ref>{{متن حدیث|يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً}}؛وقعة صفین، ص۸.</ref> | *در بیشتر [[زیارتنامهها]] آرزوی [[مصاحبت]] آمده است: "ای کاش با شما بودم و به رستگاریِ [[عظیم]] میرسیدیم"<ref>{{متن حدیث|يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً}}؛وقعة صفین، ص۸.</ref>. | ||
*سالکان [[صراط مستقیم]] میتوانند پس از این که "با" صدیقان، [[شهیدان]] و [[صالحان]] بودند، "از" آنان شوند. در این میان تنها راه [[رسالت]] و [[نبوت]] همواره بر روی دیگران بسته است؛ زیرا آن، منصبی است [[الهی]] که با [[جعل]] [[خدای سبحان]] نصیب شایستگانِ آن میشود: {{متن قرآن|اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ}}<ref>«خداوند داناتر است که رسالت خود را کجا قرار دهد» سوره انعام، آیه ۱۲۴.</ref> ولی راه [[ولایت]]، [[امامت]] [[متقیان]]، [[ایمان]] و [[عمل صالح]] همواره بر چهره سالکان [[صالح]] گشوده است. ازاینرو، کسانی مانند "[[سلمان فارسی]]" از مرحله معیّت گذشته به [[مقام]] رفیع {{متن حدیث|مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ}} رسیدهاند و مانند "فضه خادمه" در [[فضیلت]] [[نزول]] [[سوره]] | *سالکان [[صراط مستقیم]] میتوانند پس از این که "با" صدیقان، [[شهیدان]] و [[صالحان]] بودند، "از" آنان شوند. در این میان تنها راه [[رسالت]] و [[نبوت]] همواره بر روی دیگران بسته است؛ زیرا آن، منصبی است [[الهی]] که با [[جعل]] [[خدای سبحان]] نصیب شایستگانِ آن میشود: {{متن قرآن|اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ}}<ref>«خداوند داناتر است که رسالت خود را کجا قرار دهد» سوره انعام، آیه ۱۲۴.</ref> ولی راه [[ولایت]]، [[امامت]] [[متقیان]]، [[ایمان]] و [[عمل صالح]] همواره بر چهره سالکان [[صالح]] گشوده است. ازاینرو، کسانی مانند "[[سلمان فارسی]]" از مرحله معیّت گذشته به [[مقام]] رفیع {{متن حدیث|مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ}} رسیدهاند و مانند "فضه خادمه" در [[فضیلت]] [[نزول]] "[[سوره هل اتی]]"، که برای [[اهل بیت]]{{عم}} است با آنان شریک میشود<ref>جوادی آملی، عبدالله، تفسیر تسنیم، ج۱، ص۵۴۱.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|وظایف امت نسبت به قرآن و عترت]]، ص ۱۰۰.</ref>. | ||
==منابع== | |||
*[[پرونده:34532.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|'''وظایف امت نسبت به قرآن و عترت''']] | |||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
{{پرسشهای وابسته}} | |||
{{ستون-شروع|3}} | |||
* [[آیه صادقین]] | * [[آیه صادقین]] | ||
* [[اصحاب کساء]] | |||
* [[هدایتگر]] | |||
* [[ولی]] | |||
* [[خلیفه]] | |||
* [[شاهد]] ([[شهید]]) | |||
* [[وارث]] | |||
* [[حجت]] | |||
* [[امت وسط]] | |||
* [[اصطفا]] | |||
* [[اجتبا]] | |||
* [[امامان از اهل بیت پیامبر خاتم]] | |||
* [[امامان دوازدهگانه]] | |||
* [[امامت امام على]] | |||
* [[امام حسن مجتبى]] | |||
* [[امام حسین]] | |||
* [[امام سجاد]] | |||
* [[امام باقر]] | |||
* [[امام صادق]] | |||
* [[امام کاظم]] | |||
* [[امام رضا]] | |||
* [[امام جواد]] | |||
* [[امام هادى]] | |||
* [[امام حسن عسکری]] | |||
* [[امام مهدى]] | |||
{{پایان}} | |||
{{پایان}} | |||
==[[:رده:آثار اهل بیت|منبعشناسی جامع اهل بیت]]== | |||
{{فهرست اثر}} | |||
{{ستون-شروع|3}} | |||
* [[:رده:کتابشناسی کتابهای اهل بیت|کتابشناسی اهل بیت]] | |||
* [[:رده:مقالهشناسی مقالههای اهل بیت|مقالهشناسی اهل بیت]] | |||
* [[:رده:پایاننامهشناسی پایاننامههای اهل بیت|پایاننامهشناسی اهل بیت]] | |||
{{پایان}} | |||
{{پایان}} | |||
==پانویس== | |||
{{یادآوری پانویس}} | |||
{{پانویس2}} | |||
{{فضائل اهل بیت}} | |||
[[رده:مدخل]] | |||
[[رده:وظایف امت نسبت به اهل بیت]] | |||
[[رده:وظایف رفتاری و عملی امت نسبت به اهل بیت]] | |||
[[رده:اهل بیت]] | |||
[[رده:معیت با اهل بیت]] |
نسخهٔ ۱۷ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۵۲
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل از زیرشاخههای بحث اهل بیت و وظایف رفتاری و عملی امت نسبت به اهل بیت است. "معیت با اهل بیت" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل معیت با اهل بیت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- یکی از دستورات خدا به مؤمنان، همراهی مؤمنان با صادقان است: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ﴾[۱].
- در پارهای از روایات شیعه و سنّی، صادقان، پیامبر و اهل بیت(ع) او معرفی شدهاند[۲].
- حافظ سلیمان قندوزی حنفی از سلمان فارسی نقل میکند[۳]، هنگامی که آیه ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ﴾[۴] نازل شد، سلمان عرض کرد: "ای رسول خدا مفهوم آیه عام است یا خاص؟[۵] پیامبر فرمودند: کسانی که مأمور به این دستورند، عموم مؤمناناند، ولی صادقین برادرم علی(ع) و اوصیای بعد از او تا روز قیامت هستند[۶][۷].
- خدای سبحان به مؤمنان میفرماید: پیغمبر نیز هم مظهر رحمت مطلقه است و هم مظهر رحمت خاصّه و هم مظهر غضب مخصوص؛ شما از او جلو نیفتید، بلکه دنبالهرو او باشید: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ وَرَسُولِهِ﴾[۸] هر جا او مهربان است، مهربان؛ هر جا خشمگین است، عصبانی؛ آنجا که امر میکند، امتثال کنید و آنجا که نهی میکند، ترک.... نه علم و اندیشه خویش را بر وحی الهی تحمیل کنید و نه عواطف و خواستههای خود را حاکم سازید، بلکه به مؤمنان مهربان باشید، گرچه از شما بیگانه باشند و به کافران سرسختی نشان دهید، گرچه از بستگان شما به شمار آیند.
- معیّت با پیغمبر چونان "معیت معلولین علت ثالثه" نیست، بلکه همانند "معیّت علت و معلول" است، گاهی دو مأموم با هماند و گاه امام و مأموم با هم؛ شما که با پیغمبر هستید، آنگونه باشید که امام و مأموم باهماند، نه معیّت دو مأموم با یکدیگر. فرق اساسی این دوگونه معیّت آن است که در قسم نخست، معیّت مأموم به امامِ قائم است و مأموم به تبع امام با او معیّت دارد، ولی در قسم دوم، معیّت هر دو به شخص ثالث یا شیء ثالث وابسته است و آن امام است. کسی حق ندارد خود را در عرض پیغمبر قرار دهد؛ بلکه نظیر علت و معلول و امام و مأموم که تقدم از آنِ امام و تأخر از آنِ مأموم است، امام، مقدم است و مأموم، متأخر. او به تبع امام، افعال را انجام میدهد، ولی هر دو با هم نماز میخوانند، تقدم و تأخر هر یک محفوظ، ولی معیّت خارجی هم ملحوظ است[۹][۱۰].
- در بیشتر زیارتنامهها آرزوی مصاحبت آمده است: "ای کاش با شما بودم و به رستگاریِ عظیم میرسیدیم"[۱۱].
- سالکان صراط مستقیم میتوانند پس از این که "با" صدیقان، شهیدان و صالحان بودند، "از" آنان شوند. در این میان تنها راه رسالت و نبوت همواره بر روی دیگران بسته است؛ زیرا آن، منصبی است الهی که با جعل خدای سبحان نصیب شایستگانِ آن میشود: ﴿اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ﴾[۱۲] ولی راه ولایت، امامت متقیان، ایمان و عمل صالح همواره بر چهره سالکان صالح گشوده است. ازاینرو، کسانی مانند "سلمان فارسی" از مرحله معیّت گذشته به مقام رفیع «مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ» رسیدهاند و مانند "فضه خادمه" در فضیلت نزول "سوره هل اتی"، که برای اهل بیت(ع) است با آنان شریک میشود[۱۳][۱۴].
منابع
جستارهای وابسته
منبعشناسی جامع اهل بیت
پانویس
- ↑ «ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه ۱۱۹.
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) فِي قَوْلِهِ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ قَالَ مَعَ آلِ مُحَمَّدٍ(ع)»؛بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳۱.
- ↑ ینابیع الموده، ص۱۱۵.
- ↑ «ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه ۱۱۹.
- ↑ «يَا رَسُولَ اللَّهِ عَامَّةٌ هَذَا أَمْ خَاصَّةٌ»:
- ↑ «أَمَّا الْمَأْمُورُونَ فَعَامَّةُ الْمُؤْمِنِينَ أُمِرُوا بِذَلِكَ وَ أَمَّا الصَّادِقُونَ فَخَاصَّةٌ لِأَخِي عَلِيٍّ وَ أَوْصِيَائِي مِنْ بَعْدِهِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ»
- ↑ مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۹۸.
- ↑ «ای مؤمنان! از خداوند و پیامبرش پیش نیفتید» سوره حجرات، آیه ۱.
- ↑ جوادی آملی، عبدالله، سیره رسول اکرم در قرآن، ج۸ ص۳۰۲.
- ↑ مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۹۹.
- ↑ «يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً»؛وقعة صفین، ص۸.
- ↑ «خداوند داناتر است که رسالت خود را کجا قرار دهد» سوره انعام، آیه ۱۲۴.
- ↑ جوادی آملی، عبدالله، تفسیر تسنیم، ج۱، ص۵۴۱.
- ↑ مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۱۰۰.