علم امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '{{جستارهای وابسته}} ' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'منتخب الاثر،' به 'منتخب الاثر،') |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*برای درک موقعیت علمی امام و مقام پرارج حضرت صاحب الامر {{ع}} که آخرین [[حجت]] خداوند است به احادیث چندی اشاره می‌کنیم: [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: دوازده نفر از [[اهل بیت]] من، خداوند علم و فهم و حکمت مرا به آن‌ها عطا فرموده، و آن‌ها را از خاک و گل من آفریده است<ref>منتخب | *برای درک موقعیت علمی امام و مقام پرارج حضرت صاحب الامر {{ع}} که آخرین [[حجت]] خداوند است به احادیث چندی اشاره می‌کنیم: [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: دوازده نفر از [[اهل بیت]] من، خداوند علم و فهم و حکمت مرا به آن‌ها عطا فرموده، و آن‌ها را از خاک و گل من آفریده است<ref>[[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۳۲؛ کشف الغمه، ج ۲، ص ۵۰۷.</ref>. [[امام علی|امیر المؤمنین علی]] {{ع}} فرمود: علم مرگ‌ومیرها به ما داده شده، علم تأویل و تنزیل و حل‌وفصل خصومت‌ها به ما عطا گردیده، علم حوادث و وقایع به ما داده شده و هرگز چیزی از ما پوشیده نمی‌ماند"<ref>الزام الناصب، ج ۲، ص ۲۴۶.</ref>. و در حدیث دیگری می‌فرماید: آسمان‌ها و زمین در نزد امام، همچون کف دست اوست، ظاهر و باطن آن‌ها را می‌فهمد و نیک‌وبد آن‌ها را می‌شناسد<ref>بحار الانوار، ج ۲۵، ص ۱۷۳.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: دیدگان امام به خواب می‌رود ولی قلبش همیشه بیدار است... از پشت سر همچون پیش رو می‌بیند، و فرشتگان پیوسته با او سخن می‌گویند تا زمانی که روزگار او به سر آید<ref>کافی، ج ۱، ص ۳۸۸؛ بحار الانوار، ج ۲۵، ص ۱۶۸.</ref>. و نیز درباره علم و دانش [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} می‌فرماید: علم به کتاب خدا و سنّت پیامبر {{صل}} در دل مهدی ما، همچون زراعت می‌روید، پس اگر کسی از شما باقی بماند تا زمانی که آن حضرت را درک کند، باید به هنگام سلام دادن به وی بگوید: {{عربی|"السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ بَيْتِ الرَّحْمَةِ وَ النُّبُوَّةِ وَ مَعْدِنَ الْعِلْمِ وَ مَوْضِعَ الرِّسَالَةِ"}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۶.</ref>. | ||
*[[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "همه دنیا همانند یک حبّه گردو در برابر امام، نمایان است و چیزی از آن بر او پوشیده نیست. از هر طرف بخواهد در آن تصرف می‌کند، آن‌چنان‌که یکی از شما در سفره‌ای که در برابرتان گسترده است، از هرطرف بخواهد دست می‌برد و از آن بهره می‌گیرد<ref>اختصاص مفید، ص ۲۱۷؛ بحار الانوار، ج ۲۵، ص ۳۶۷.</ref>. و در حدیث دیگری می‌فرماید: امام هنگامی که در شکم مادر است می‌شنود... و چون به امامت رسید، خداوند برای او عمودی از نور برمی‌افرازد که به وسیله آن، اعمال مردم هر شهری را می‌بیند<ref>کافی، ج ۱، ص ۳۸۷.</ref>. و درباره علم [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} می‌فرماید: هنگامی که امور به دست حضرت صاحب الامر {{ع}} برسد، خدای تبارک و تعالی، هرزمین پستی را برای او بالا می‌برد، و هر زمین بلندی را پایین می‌آورد تا این‌که همه جهان همانند کف دست او، برایش آشکار شود<ref>بشارة الاسلام، ص ۲۴۳.</ref>. از مجموع این روایات، پی به عظمت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و علم و دانش او می‌بریم<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۱۴.</ref>. | *[[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "همه دنیا همانند یک حبّه گردو در برابر امام، نمایان است و چیزی از آن بر او پوشیده نیست. از هر طرف بخواهد در آن تصرف می‌کند، آن‌چنان‌که یکی از شما در سفره‌ای که در برابرتان گسترده است، از هرطرف بخواهد دست می‌برد و از آن بهره می‌گیرد<ref>اختصاص مفید، ص ۲۱۷؛ بحار الانوار، ج ۲۵، ص ۳۶۷.</ref>. و در حدیث دیگری می‌فرماید: امام هنگامی که در شکم مادر است می‌شنود... و چون به امامت رسید، خداوند برای او عمودی از نور برمی‌افرازد که به وسیله آن، اعمال مردم هر شهری را می‌بیند<ref>کافی، ج ۱، ص ۳۸۷.</ref>. و درباره علم [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} می‌فرماید: هنگامی که امور به دست حضرت صاحب الامر {{ع}} برسد، خدای تبارک و تعالی، هرزمین پستی را برای او بالا می‌برد، و هر زمین بلندی را پایین می‌آورد تا این‌که همه جهان همانند کف دست او، برایش آشکار شود<ref>بشارة الاسلام، ص ۲۴۳.</ref>. از مجموع این روایات، پی به عظمت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و علم و دانش او می‌بریم<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۱۴.</ref>. | ||
نسخهٔ ۲۴ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۳۵
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- برای درک موقعیت علمی امام و مقام پرارج حضرت صاحب الامر (ع) که آخرین حجت خداوند است به احادیث چندی اشاره می‌کنیم: پیامبر (ص) فرمود: دوازده نفر از اهل بیت من، خداوند علم و فهم و حکمت مرا به آن‌ها عطا فرموده، و آن‌ها را از خاک و گل من آفریده است[۱]. امیر المؤمنین علی (ع) فرمود: علم مرگ‌ومیرها به ما داده شده، علم تأویل و تنزیل و حل‌وفصل خصومت‌ها به ما عطا گردیده، علم حوادث و وقایع به ما داده شده و هرگز چیزی از ما پوشیده نمی‌ماند"[۲]. و در حدیث دیگری می‌فرماید: آسمان‌ها و زمین در نزد امام، همچون کف دست اوست، ظاهر و باطن آن‌ها را می‌فهمد و نیک‌وبد آن‌ها را می‌شناسد[۳]. امام باقر (ع) می‌فرماید: دیدگان امام به خواب می‌رود ولی قلبش همیشه بیدار است... از پشت سر همچون پیش رو می‌بیند، و فرشتگان پیوسته با او سخن می‌گویند تا زمانی که روزگار او به سر آید[۴]. و نیز درباره علم و دانش حضرت مهدی (ع) می‌فرماید: علم به کتاب خدا و سنّت پیامبر (ص) در دل مهدی ما، همچون زراعت می‌روید، پس اگر کسی از شما باقی بماند تا زمانی که آن حضرت را درک کند، باید به هنگام سلام دادن به وی بگوید: "السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ بَيْتِ الرَّحْمَةِ وَ النُّبُوَّةِ وَ مَعْدِنَ الْعِلْمِ وَ مَوْضِعَ الرِّسَالَةِ"[۵].
- امام صادق (ع) فرمود: "همه دنیا همانند یک حبّه گردو در برابر امام، نمایان است و چیزی از آن بر او پوشیده نیست. از هر طرف بخواهد در آن تصرف می‌کند، آن‌چنان‌که یکی از شما در سفره‌ای که در برابرتان گسترده است، از هرطرف بخواهد دست می‌برد و از آن بهره می‌گیرد[۶]. و در حدیث دیگری می‌فرماید: امام هنگامی که در شکم مادر است می‌شنود... و چون به امامت رسید، خداوند برای او عمودی از نور برمی‌افرازد که به وسیله آن، اعمال مردم هر شهری را می‌بیند[۷]. و درباره علم حضرت مهدی (ع) می‌فرماید: هنگامی که امور به دست حضرت صاحب الامر (ع) برسد، خدای تبارک و تعالی، هرزمین پستی را برای او بالا می‌برد، و هر زمین بلندی را پایین می‌آورد تا این‌که همه جهان همانند کف دست او، برایش آشکار شود[۸]. از مجموع این روایات، پی به عظمت حضرت مهدی (ع) و علم و دانش او می‌بریم[۹].
پرسش‌های وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ منتخب الاثر، ص ۳۲؛ کشف الغمه، ج ۲، ص ۵۰۷.
- ↑ الزام الناصب، ج ۲، ص ۲۴۶.
- ↑ بحار الانوار، ج ۲۵، ص ۱۷۳.
- ↑ کافی، ج ۱، ص ۳۸۸؛ بحار الانوار، ج ۲۵، ص ۱۶۸.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۶.
- ↑ اختصاص مفید، ص ۲۱۷؛ بحار الانوار، ج ۲۵، ص ۳۶۷.
- ↑ کافی، ج ۱، ص ۳۸۷.
- ↑ بشارة الاسلام، ص ۲۴۳.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۱۴.