رفتار امام مهدی با دشمنان: تفاوت میان نسخه‌ها

*بر طبق [[روایات]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در برخورد با [[دشمنان]]، از یک نوع مجازات استفاده نمی‌کند، بلکه برخی از آنان را در [[جنگ]] نابود می‌سازد<ref>غیبة نعمانی، ص ۲۸۵؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۴۳.</ref> و حتی فراریان و زخمیان آنان را نیز تعقیب می‌کند<ref>غیبة نعمانی، ص ۲۳۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۳.</ref> گروهی را اعدام نموده<ref>ارشاد مفید، ص ۳۶۴؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۵۵؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۸.</ref>، خانه‌های‌شان را ویران می‌کند و گروهی را [[تبعید]] می‌نماید<ref>کافی، ج ۸، ص ۲۲۷؛ مرآة العقول، ج ۲۶، ص ۱۶۰؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۵.</ref> و دست برخی را قطع می‌کند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۷.</ref>. البته [[حضرت]] با گروه‌ها و دسته‌های گوناگونی برخورد خواهد کرد. برخی از آنان [[قوم]] و نژاد خاصی هستند، گروهی پیرو [[ادیان]] دیگری غیر از اسلامند و گروهی هرچند به ظاهر مسلمان‌اند، ولی منافقانه [[رفتار]] می‌کنند و یا از مقدس‌نماهای [[کج‌فهمی]] هستند که با [[حضرت]] [[مخالفت]] می‌نمایند و یا پیرو فرقه‌های [[باطل]] می‌باشند. [[امام]] با هر یک [[ستیز]] خاصی دارد. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "آن‌گاه که [[قائم]] ما [[قیام]] کند، بین او و [[عرب]] و [[قریش]]، راهی جز [[شمشیر]] نخواهد بود"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۵؛ غیبة نعمانی، ص ۱۲۲.</ref>. [[امام کاظم]] {{ع}} فرمود: هنگامی که [[قائم]] ما [[علیه ]][[نصارا]]، صائبیان، مادی‌گرایان و برگشتگان از [[اسلام]] و [[کافران]] در [[شرق]] و [[غرب]] کره [[زمین]] [[قیام]] می‌کند، [[اسلام]] را به آنان پیشنهاد می‌کند و هر کس [[مسلمان]] نشود، گردنش را می‌زند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۰؛ تفسیر عیاشی، ج ۱، ص ۱۸۳؛ تفسیر صافی، ج ۱، ص ۲۶۷.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۶۶.</ref>.