بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{نبوت}} ==مقدمه== *تکذیب نسبت دروغ دادن به کسی است.<ref>کذَب...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ویرایش غیرنهایی}} | {{ویرایش غیرنهایی}} | ||
{{نبوت}} | {{نبوت}} | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[تکذیب]]''' است. "'''[[تکذیب]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[تکذیب در قرآن]] | [[تکذیب در حدیث]] | [[تکذیب در کلام اسلامی]]</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[تکذیب (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | |||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*تکذیب نسبت [[دروغ]] دادن به کسی است.<ref>کذَبَهُ کذِباً و کذاباً، و أَکذَبْتُهُ: وجدته کاذبا، و کذبْتُه: البته نسبت به [[کذب]] دادن ممکن است خودش صادق یا کاذب باشد. آنچه در [[قرآن]] در تَکذِیبِ آمده خودش صادق است، مثل: {{متن قرآن|كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا}} «و آنان که [[کافر]] شدند و نشانههای ما را [[دروغ]] شمردند دمساز آتشاند؛ آنان در آن جاودانند» [[سوره بقره]]، [[آیه]] ۳۹. (مفردات راغب ص ۷۰۴، ماده [[کذب]])</ref> در این مدخل منظور آیاتی است که [[مشرکین]] [[پیامبر]] و [[رسالت]] او را تکذیب کردهاند و یا [[پیامبر]] از [[سازش]] با تکذیب کنندگان [[نهی]] شده و تمام این موارد در [[قرآن]] بازتاب یافته است<ref>البته موارد آن بسیار است که به نمونهای از این آیات اشاره میگردد: {{متن قرآن|رَبِّ انْصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ}} «(نوح) گفت: پروردگارا! در برابر آنکه مرا دروغگو شمردند یاریم کن!» سوره مؤمنون، آیه ۲۶. {{متن قرآن|بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ}} «بلکه، حقّ را چون نزدشان آمد دروغ انگاشتند پس، در کاری پیچ در پیچ افتادند» سوره ق، آیه ۵. {{متن قرآن|كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا}} «پیش از ایشان، قوم نوح (پیامبران را) دروغگو شمردند و بنده ما نوح را دروغزن دانستند و گفتند: دیوانه است و (نوح از تبلیغ آن قوم) بازداشته شد» سوره قمر، آیه ۹. {{متن قرآن|كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ}} «قوم ثمود و عاد، آن (هنگامه) درهم کوبنده را دروغ شمردند» سوره حاقه، آیه ۴. {{متن قرآن|وَإِنْ يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ}} «و اگر (مشرکان) تو را دروغگو میشمارند، پیش از ایشان، قوم نوح و عاد و ثمود هم (پیامبرانشان را) دروغگو شمردند» سوره حج، آیه ۴۲. {{متن قرآن|وَإِنْ يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ}} «و اگر تو را دروغگو میشمرند پیشینیان آنان نیز پیامبرانشان را که برهانها (ی روشن) و نوشتهها و کتاب روشنگر (برای آنان) آورده بودند دروغگو شمردهاند» سوره فاطر، آیه ۲۵. «و قال: {{متن قرآن|فَإِنَّهُمْ لَا يُكَذِّبُونَكَ}} «ما خوب میدانیم که آنچه میگویند تو را اندوهناک میگرداند؛ (امّا) به راستی آنان تو را دروغزن نمیشمارند بلکه این ستمگران آیات خداوند را انکار میکنند» سوره انعام، آیه ۳۳.</ref>. | *تکذیب نسبت [[دروغ]] دادن به کسی است.<ref>کذَبَهُ کذِباً و کذاباً، و أَکذَبْتُهُ: وجدته کاذبا، و کذبْتُه: البته نسبت به [[کذب]] دادن ممکن است خودش صادق یا کاذب باشد. آنچه در [[قرآن]] در تَکذِیبِ آمده خودش صادق است، مثل: {{متن قرآن|كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا}} «و آنان که [[کافر]] شدند و نشانههای ما را [[دروغ]] شمردند دمساز آتشاند؛ آنان در آن جاودانند» [[سوره بقره]]، [[آیه]] ۳۹. (مفردات راغب ص ۷۰۴، ماده [[کذب]])</ref> در این مدخل منظور آیاتی است که [[مشرکین]] [[پیامبر]] و [[رسالت]] او را تکذیب کردهاند و یا [[پیامبر]] از [[سازش]] با تکذیب کنندگان [[نهی]] شده و تمام این موارد در [[قرآن]] بازتاب یافته است<ref>البته موارد آن بسیار است که به نمونهای از این آیات اشاره میگردد: {{متن قرآن|رَبِّ انْصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ}} «(نوح) گفت: پروردگارا! در برابر آنکه مرا دروغگو شمردند یاریم کن!» سوره مؤمنون، آیه ۲۶. {{متن قرآن|بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ}} «بلکه، حقّ را چون نزدشان آمد دروغ انگاشتند پس، در کاری پیچ در پیچ افتادند» سوره ق، آیه ۵. {{متن قرآن|كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا}} «پیش از ایشان، قوم نوح (پیامبران را) دروغگو شمردند و بنده ما نوح را دروغزن دانستند و گفتند: دیوانه است و (نوح از تبلیغ آن قوم) بازداشته شد» سوره قمر، آیه ۹. {{متن قرآن|كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ}} «قوم ثمود و عاد، آن (هنگامه) درهم کوبنده را دروغ شمردند» سوره حاقه، آیه ۴. {{متن قرآن|وَإِنْ يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ}} «و اگر (مشرکان) تو را دروغگو میشمارند، پیش از ایشان، قوم نوح و عاد و ثمود هم (پیامبرانشان را) دروغگو شمردند» سوره حج، آیه ۴۲. {{متن قرآن|وَإِنْ يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ}} «و اگر تو را دروغگو میشمرند پیشینیان آنان نیز پیامبرانشان را که برهانها (ی روشن) و نوشتهها و کتاب روشنگر (برای آنان) آورده بودند دروغگو شمردهاند» سوره فاطر، آیه ۲۵. «و قال: {{متن قرآن|فَإِنَّهُمْ لَا يُكَذِّبُونَكَ}} «ما خوب میدانیم که آنچه میگویند تو را اندوهناک میگرداند؛ (امّا) به راستی آنان تو را دروغزن نمیشمارند بلکه این ستمگران آیات خداوند را انکار میکنند» سوره انعام، آیه ۳۳.</ref>. |