زیارت امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
==اهمیت [[یاد امام]]==
*[[راوی]] و ناقل این [[زیارت]]، [[ابو جعفر محمد بن عبد اللّه بن جعفر حمیری]] است که همه [[عالمان]] [[رجال]] و [[حدیث]]، از او به بزرگی یاد کرده‏‌اند<ref>احمد بن علی نجاشی، رجال النجاشی، ص ۳۵۴ ر ق ۹۴۹؛ شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص ۴۴۸، رقم ۶۳۷۴</ref>. از آنجا که این [[زیارت]] با [[سلام بر آل یاسین]] آغاز می‏‌شود، امروزه به این نام معروف است.
*یکی از [[وظایف]] و مسؤولیت‌های مهم [[مسلمانان]] درباره [[حضرت مهدی]] {{ع}}، بزرگداشت نام و یاد آن [[حضرت]] در همه زمان‌ها و مکان‌ها<ref>ر.ک: [[عبدالله محمد‌هاشمی|محمد‌هاشمی، عبدالله]]، [[فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی (مقاله)|فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی]]، ص۳۴.</ref> و فراموش نکردن ذکر اوست<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص ۷۲؛ [[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[وظایف منتظران در عصر غیبت (مقاله)|وظایف منتظران در عصر غیبت]]، ص ۶۸.</ref> چراکه هر کس چیزی را [[دوست]] بدارد، همواره نام آن را بر زبان دارد<ref>امام علی{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|مَنْ أَحَبَّ شَیْئاً لَهِجَ بِذِکْرِهِ‏}}؛ غرر و درر، ج ۱، ص ۲۳۱.</ref>. دوران [[انتظار]] دوران [[هجوم]] [[فتنه‌ها]]، مشکلات و گرفتاری‌هاست و آنچه باعث [[آرامش]] قلبی و [[قدرت روحی]] شیعۀ [[منتظر]] می‌شود و وی را از [[غفلت]]، زینت، و [[وسوسه]] [[شیطان]] [[نجات]] می‌دهد ذکر و [[هوشیاری]] است<ref>ر.ک: [[رضا انصاری|انصاری، رضا]]، [[پیش‌درآمدی بر آثار روان‌شناسی انتظار (مقاله)|پیش درآمدی بر آثار روان‌شناسی انتظار]]، ص؟؟؟</ref>. اصولا باید توجه داشت یاد کردن از [[اهل بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]] {{ع}} و [[بیان]] [[فضایل]] و صفات برجسته آنها، موجب زنده شدن [[مکتب اهل بیت]] {{ع}} و جلا یافتن دل‌های ما می‌شود. در روایتی [[امام صادق]] {{ع}} خطاب به [[داوود بن سرحان]] می‌فرماید: «ای [[داوود]]! [[سلام]] مرا به دوستدارانم برسان و آنچه را می‌گویم و به آنان [[ابلاغ]] کن، [[رحمت خدا]] بر آن بنده‌ای که با دیگری گرد آید و دو نفری درباره امر ما گفت و گو کنند که در این حال، سومین نفر آنان فرشته‌ای است که برای آن دو [[آمرزش]] می‌طلبد. هیچ دو نفری گرد هم نیآمدند و از ما یاد نکردند، مگر اینکه [[خداوند متعال]]، به وجود آنان بر [[فرشتگان]] بالید. پس هرگاه گرد هم آمدید، به ذکر مشغول شوید؛ زیرا گردهم‌آیی و [[مذاکره]] شما با یکدیگر باعث زنده شدن ما می‌شود. [[بهترین]] [[مردم]] بعد از ما کسی است که درباره امر ما [[مذاکره]] کند و به یاد و نام‌ ما، فراخواند»<ref>{{متن حدیث|یَا دَاوُدُ، أَبْلِغْ مَوَالِیَّ عَنِّی السَّلَامَ، وَ أَنِّی أَقُولُ: رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً اجْتَمَعَ مَعَ آخَرَ فَتَذَاکَرَا أَمْرَنَا، فَإِنَّ ثَالِثَهُمَا مَلَکٌ یَسْتَغْفِرُ لَهُمَا، وَ مَا اجْتَمَعَ اثْنَانِ عَلَی ذِکْرِنَا إِلَّا بَاهَی اللَّهُ (تَعَالَی) بِهِمَا الْمَلَائِکَةَ، فَإِذَا اجْتَمَعْتُمْ فَاشْتَغِلُوا بِالذِّکْرِ، فَإِنَّ فِی اجْتِمَاعِکُمْ وَ مُذَاکَرَتِکُمْ إِحْیَاؤُنَا، وَ خَیْرُ النَّاسِ مِنْ بَعْدِنَا مَنْ ذَاکَرَ بِأَمْرِنَا وَ دَعَا إِلَی ذِکْرِنَا}}؛ امالی طوسی، ص ۲۲۴، ح۳۹۰.</ref>.<ref>ر.ک: [[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[چشم به راه (کتاب)|چشم به راه]]، ص۱۶۳ـ ۱۷۲.</ref>
*این [[زیارت]]، با بیست و سه [[سلام]] آغاز شده است: [[سلام]] اوّل به آل یس "[[عترت]] [[پاک]] [[پیامبر]]{{صل}} و سلام‌‏های بعد، هر یک خطاب به [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ با [[القاب]] و عناوین خاص آن حضرت می‏‌باشد. سپس با اظهار و اقرار به [[اصول اعتقادی]] صحیح و گواه گرفتن [[امام]] بر آن‏ها و تجدید [[عهد]] [[وفاداری]] برای اولیای [[دین]]، [[زیارت]] به پایان می‌‏رسد.
*[[امام کاظم]] {}} دربارۀ [[غیبت امام زمان]] {{ع}} فرمود: «خودش از دیدگان [[مردم]] [[پنهان]] می‌شود ولی یاد او از دل‌های [[مؤمنان]] مخفی نمی‌شود»<ref>{{متن حدیث|یَغِیبُ عَنْ أَبْصَارِ النَّاسِ شَخْصُهُ وَ لَا یَغِیبُ‏ عَنْ‏ قُلُوبِ‏ الْمُؤْمِنِینَ ذِکْرُه}}؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۲۲۱، ح ۶.</ref> یعنی مؤمنان‌ و ‌‌منتظران‌ کامل آن [[حضرت]] پیوسته به یاد ایشانند و با یاد و ذکر آن [[حضرت]] زندگی‌ می‌کنند‌<ref>ر.ک: [[سید علی موسوی|موسوی، سید علی]]، [[فلسفه انتظار فرج با تأکید بر افضل اعمال بودن آن (مقاله)|فلسفه انتظار فرج با تأکید بر افضل اعمال بودن آن]]، ص ۲۴۰.</ref> و اگر در مجالس [[مردم]] هم حاضر می‌شوند و با آنها [[گفتگو]] می‌کنند، قلبشان پیش [[امام]] {{ع}} و به [[انتظار]] [[شوق]] وصال اوست؛ مثل شخصی که تنها فرزندِ دارای جمیع [[کمالات]] او به سفر رفته و این [[پدر]] در تمام ساعات و حالات، فرزندش پیش نظر اوست و همین که [[انتظار قلبی]] به این درجه از کمال رسید، آثار ظاهری او هم به درجۀ کمال می‌رسد<ref>ر.ک: [[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی اصفهانی، سید محمد تقی]]، [[راز نیایش منتظران (کتاب)|راز نیایش منتظران]]، ص ۲۹ و ۳۰.</ref>، یعنی توجه دائمی به ایشان موجب می‌شود [[انسان]] در همۀ صحنه‌های زندگی‌اش مطابق با خواست ایشان عمل کند و حرکات و سکناتش را با پسند ایشان تنظیم کند<ref>ر.ک: [[سید محمد بنی‌هاشمی|بنی‌هاشمی، سید محمد]]، [[سلسله درس‌های مهدویت ج۱۱ (کتاب)|برکات انتظار]]، ص ۲۲-۲۳.</ref>.
*به تصریح برخی از [[عالمان]]، این [[زیارت]]، جامع و کامل و [[بهترین]] زیارت‌‏های آن حضرت است و در همه وقت‏‌ها می‌‏شود آن را خواند.
 
*سندهای این [[زیارت]]، صحیح و معتبر بوده و در مجامع مهم حدیثی و دعایی [[نقل]] شده است<ref>ر.ک: میرزا حسین طبرسی نوری، مستدرک الوسائل، ج ۱۰، ص ۳۶۴؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۱</ref>.  
==چیستی [[یاد امام]] بر اساس [[آیات]]==
*جمع فراوانی از [[شیعیان]] به خواندن این [[زیارت]] و دعای پس از آن مداومت دارند و برای خواندن آن به طور گروهی در شهرهای گوناگون شیعه‌‏نشین جلسات خاصی برگزار می‌‏شود<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۵۱ - ۲۵۲.</ref>.
*"ذکر" به معنی حفظ مطالب و یادآوری چیزی به زبان یا به [[قلب]]؛ به دو گونه: "ذکر قلبی" و "ذکر زبانی" است<ref>راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ۳۲۸.</ref>  و ذکر لسانی از آثار ذکر قلبی است لذا [[حقیقت]] "ذکر" توجه با تمام [[قلب]] به [[عظمت]] و [[علم]] [[خدا]] و حاضر و ناظر بودنش است که این توجه مبدأ حرکت او به سوی [[جهاد]]، تلاش و نیکی‌ها می‌‌گردد و میان او و [[گناه]] سد مستحکمی ایجاد می‌‌نماید. این معنای از ذکر نسبت به "[[امامان معصوم]]" نیز سازگار است. به این [[دلیل]] که ایشان اسماء حسنای [[خداوند]] هستند<ref>عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر، ج۱۲، ص ۴۲.</ref> و به استناد برخی از [[آیات]] و [[روایات]]، ناظر و [[شاهد]] بر [[اعمال]] [[بندگان]] هستند. مانند آیۀ {{متن قرآن|وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ}}<ref>«و بگو (آنچه در سر دارید) انجام دهید، به زودی خداوند و پیامبرش و مؤمنان کار شما را خواهند دید» سوره توبه، آیه ۱۰۵.</ref> که مراد از "الْمُؤْمِنُونَ" [[امامان معصوم]] {{ع}} است<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی،ج۱، ص۲۱۹؛ عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر،ج۲، ص۱۰۹؛ طوسی، الأمالی، ص۴۰۹.</ref>. از سوی دیگر در بسیاری از [[آیات قرآن کریم]] ذکر [[نعمت]] توصیه شده است: {{متن قرآن|وَاذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ}}<ref>«و از نعمتی که خدا به شما داده است یاد کنید» سوره بقره، آیه ۲۳۱.</ref>؛ {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان از نعمت خداوند بر خود یاد کنید» سوره مائده، آیه ۱۱.</ref>؛ {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ}}<ref>«ای مردم! نعمت خداوند را بر خویش به یاد آورید» سوره فاطر، آیه ۳.</ref> و بی‌تردید یکی از بزرگ‌ترین و فراگیرترین [[نعمت‌های الهی]] "[[امام]] [[معصوم]]" است<ref>ر.ک: [[رضا علی کرمی|کرمی؛ رضا علی]]، [[خانواده منتظر امام زمان (کتاب)|خانواده منتظر امام زمان]]، ص ۹۴-۹۵.</ref>. آیۀ {{متن قرآن|وَأَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَةً وَبَاطِنَةً}}<ref>«آیا ندیده‌اید که خداوند آنچه را در آسمان‌ها و در زمین است برای شما رام کرد و نعمت‌های آشکار و پنهان خود را بر شما تمام کرد؟» سوره لقمان، آیه ۲۰.</ref> شاهدی بر این مدعاست که در برخی از [[روایات]] مراد از [[نعمت]] ظاهری، [[امام]] ظاهر و مراد از [[نعمت]] [[باطنی]]، [[امام غائب]] ذکر شده است<ref>کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۳۶۸؛ خزاز قمی، علی بن محمد، کفایة الأثر، ص۲۷۰.</ref> و نیز [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} دربارۀ [[آیه]] {{متن قرآن|أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُواْ نِعْمَةَ اللَّهِ كُفْرًا}}<ref>«آیا در (کار) کسانی که ناسپاسی را جایگزین نعمت خداوند کردند» سوره ابراهیم، آیه ۲۸.</ref> فرمود: «ما ([[اهل بیت]]) نعمتی هستیم که [[خدا]] به بندگانش انعام نموده است»<ref>{{متن حدیث|نَحْنُ النِّعْمَةُ الَّتِی أَنْعَمَ اللَّهُ بِهَا عَلَی عِبَادِه‏}}؛ قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج۱، ص۸۶؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۱، ص۲۱۷.</ref>.
==زیارت آل یاسین در موعودنامه==
*بر این اساس مراد از ذکر و [[یاد امام عصر]] {{ع}} این است که [[انسان]] در همه حال، ایشان را حاضر و ناظر بر [[اعمال]] خویش بداند و یاد آن [[حضرت]] [[مانع]] از [[ارتکاب گناه]] شود و [[انسان]] را به انجام [[کارهای نیک]] [[تشویق]] نماید<ref>ر.ک: [[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن ]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه]]، ص ۱۰۰-۱۰۲.</ref>، در ‌این صورت یاد و ذکر آن [[حضرت]]، یاد و ذکر‌ خداوند‌ [[متعال]] است‌<ref>ر.ک: [[عبدالله محمد‌هاشمی|محمد‌هاشمی، عبدالله]]، [[فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی (مقاله)|فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی]]، ص ۳۴.</ref>.
*[[زیارت]] در لغت، [[دیدار]] کردن با قصد را گویند و در ریشه آن، میل و گرایش نهفته است. آل در لغت به معنی [[خانواده]]، دودمان، [[فرزندان]] و [[اهل بیت]] است<ref>معجم مقاییس اللغة، ج ۳، ص ۳۶.</ref>. یاسین، [[پیامبر خاتم|حضرت محمد]] {{صل}} است و آل آن حضرت، اهل اویند. [[زیارت آل یاسین]]، از مشهورترین زیارت‌نامه‌هایی است که در [[توقیع]] شریف [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} به جناب [[محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری]] صادر گردیده. در مقدمه این [[زیارت]] چنین آمده است: ... هرگاه خواستید به وسیله ما به سوی [[خداوند]] توجه کنید و به ما روی آورید، پس همان‌گونه که [[خداوند]] فرموده است، بگویید: {{عربی|"سَلَامٌ عَلَى آلِ يَاسِين‏..."}}.
==[[سیره اهل بیت]] در یاد کردن [[امام مهدی]]{{ع}}==
*این [[زیارت]] با بیست و سه [[سلام]] آغاز شده که اول به [[آل یاسین]] -یعنی [[عترت]] [[پاک]] [[پیامبر]] {{صل}}- و سلام‌های بعدی، هریک با [[القاب]] و عناوین خاصّ‌ [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} می‌باشد، سپس با اظهار و اقرار [[اصول اعتقادی]] صحیح و گواه گرفتن [[امام عصر]] {{ع}}، بر آن‌ها و تجدید [[عهد]] [[وفاداری]] نسبت به اولیای [[دین]]، [[زیارت]] به پایان می‌رسد. پس از [[زیارت]]، دعایی است برای [[نورانیت]] [[زائر]]، به انواع نورهای الهی که ترجمه بخشی از آن چنین است: "خداوندا! از تو می‌خواهم که [[درود]] فرستی بر [[محمد]]، [[پیامبر]] رحمتت و کلمه نورت، و دلم را به [[نور]] [[یقین]] و سینه‌ام را به [[نور]] [[ایمان]]، و اندیشه‌ام را به نورانیت‌های خوب، و تصمیمم را به [[نور]] [[دانش]]، و نیروی‌ام را با [[نور]] کار، و زبانم را به [[نور]] [[راستگویی]] و... اکنده سازی". آن‌گاه درخواست [[درود]] بر [[امام عصر]] {{ع}} با توجه به صفات حمیده آن بزرگوار، و [[دعا]] برای [[نصرت]] و [[حفاظت]] و [[تعجیل فرج]] و [[قیام]] آن حضرت، و پر شدن [[زمین]] از [[عدل و داد]]، و نابودی کفّار و منافقین و [[دشمنان دین]] می‌باشد.
*[[پیشوایان]] ما همواره [[تشویق]] و سفارش به برگزاری یادکردهای [[اهل بیت]] {{ع}} نموده‌<ref>ر.ک: [[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر (مقاله)|واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر]]، ص ۸۲.</ref> و در برخی از موارد هنگام یاد نمودن [[امام مهدی]] {{ع}} [[اشتیاق]] خویش را به وی ابراز و به یاد آن [[امام]] [[گریه]] کرده‌اند<ref>ر.ک: [[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن ]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه]]، ص ۱۰۰-۱۰۲.</ref>. برخی از این [[روایات]] از این قرار است:
*این [[زیارت]] به تصریح بعضی از [[علماء]]، جامع و کامل و از [[بهترین]] زیارت‌های آن حضرت است که در همه اوقات و در هرمکان می‌شود آن را خواند. سندهای این [[زیارت]] را صحیح و معتبر دانسته‌اند و در مجامیع مهم [[حدیث]] و [[دعا]] [[نقل]] گردیده است<ref>پیوند معنوی با ساحت قدس مهدوی، ص ۱۳۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۸۹.</ref>.
#[[امام صادق]] {{ع}} به [[داود]] بن سرحان می‌فرماید: «ای [[داود]]! [[سلام]] مرا به دوستانم برسان و این [[پیام]] مرا بگو: "[[خداوند]] [[رحمت]] کند بنده‌ای را که وقتی با یک نفر هست، دربارۀ امر ما [[مذاکره]] کند. در این صورت، نفر سوم آنها فرشته‌ای است که برای آنها طلب [[مغفرت]] می‌کند و هیچ دو نفری با هم بر یاد نمودن از ما اجتماع نمی‌کنند، مگر آنکه [[خدای تعالی]] به آن دو بر [[فرشتگان]] [[مباهات]] می‌کند. پس هر گاه اجتماع کردید به "ذکر" بپردازید؛ زیرا اجتماع شما و یاد کردن شما، سبب زنده شدن ما می‌شود و [[بهترین]] [[مردم]] بعد از ما کسانی هستند که درباره امر ما [[مذاکره]] کرده و به "ذکر" ما [[دعوت]] می‌کنند»<ref>{{متن حدیث|یا داوود أبلغ موالیّ عنّی السّلام و أنّی أقول: رحم اللّه عبدا اجتمع مع آخر فتذاکر أمرنا فإنّ ثالثهما ملک یستغفر لهما، و ما اجتمع إثنان علی‏ ذکرنا إلّا باهی اللّه تعالی بهما الملائکة، فإذا اجتمعتم فاشتغلوا بالذّکر، فإنّ فی اجتماعکم و مذاکرتکم إحیاؤنا، و خیر النّاس من بعدنا من ذاکر بأمرنا و دعا إلی ذکرنا}}؛ بحارالانوار، ج۱۰۲، ص۲۰۰.</ref>.<ref>ر.ک: [[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر (مقاله)|واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر]]، ص ۸۲.</ref>
*زیارت‌های متعددی برای [[امام زمان]] {{ع}} در کتب معتبر شیعی آمده است که از جمله آن‌ها: [[زیارت آل یاسین]]<ref>احتجاج طبرسی، ج ۲، ص ۲۱۶؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۱.</ref>، زیارت حضرت در حرم [[سامرا]]<ref>بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۱۱۶.</ref>، زیارت حضرت در [[سرداب مقدس]]<ref>بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۱۰۱.</ref>،
#[[سدیر صیرفی]] در روایتی می‌گوید: «من، [[مفضل بن عمر]]، [[ابوبصیر]] و [[أبان بن تغلب]] بر [[امام صادق]] {{ع}} وارد شدیم دیدیم ایشان بر روی [[خاک]] نشسته است و با قلبی سوزان به شدت [[گریه]] نموده و این ذکر را زمزمه می‌کردند: «ای آقای من [[غیبت]] تو [[آرامش]] مرا از من ربوده و [[زندگی]] را بر من تنگ نموده و قرار دلم را از من گرفته است»<ref>{{متن حدیث|سَیِّدِی غَیْبَتُکَ نَفَتْ رُقَادِی وَ ضَیَّقَتْ عَلَیَّ مِهَادِی وَ ابْتَزَّتْ مِنِّی رَاحَةَ فُؤَادِی}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۳۵۲؛ طوسی، الغیبة، ص۱۶۸.</ref>.<ref>ر.ک: [[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن ]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه]]، ص ۱۰۰-۱۰۲.</ref>
*زیارت حضرت پس از نماز صبح<ref>بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۱۱۰.</ref> و زیارت حضرت در روز جمعه<ref>بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۲۱۵.</ref> است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۹۰.</ref>.
#[[امام جواد]] {{ع}} نیز در روایتی هنگام نام بردن [[امامان معصوم]] پیش از این که نام [[امام عصر]]{{ع}} را بیان کند به شدت [[گریه]] نمود<ref>{{متن حدیث|فَبَکَی{{ع}}بُکَاءً شَدِیدا}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۳۷۹؛ خزاز قمی، علی بن محمد، کفایة الأثر،ص ۲۸۳.</ref>.<ref>ر.ک: [[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن ]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه]]، ص ۱۰۰-۱۰۲.</ref>
*بر این اساس ذکر و [[یاد امام عصر]] {{ع}} و [[گریه]] نمودن در [[اشتیاق]] و [[فراق]] وی در [[دوران غیبت]] آن [[حضرت]] یکی از موارد [[تأسی]] به [[معصومان]] {{ع}} و از [[اعمال صالح]] به شمار می‌آید چون در واقع این یاد و [[گریه]]، توجه [[مؤمنان]] به آن [[امام غائب]] از نظر را جلب نموده و مقدمه‌ای می‌شود که [[معصومان]] {{ع}} به معرفی وی، [[تبیین]] [[دوران غیبت]] و [[رسالت]] [[منتظران]] در آن دوران بپردازند. علاوه بر این، موجب افزایش [[عشق]] و [[محبت]] [[منتظران]] نسبت به ایشان و [[استقامت]] در برابر مشکلات و [[سختی‌ها]] خواهد شد<ref>ر.ک: [[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن ]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه]]، ص ۱۰۰-۱۰۲؛ [[رضا علی کرمی|کرمی؛ رضا علی]]، [[خانواده منتظر امام زمان (کتاب)|خانواده منتظر امام زمان]]، ص ۹۴-۹۵.</ref>. [[امام زمان]] {{ع}} نیز از یاد [[شیعیان]] خود غافل نیست<ref>{{متن حدیث|إِنَّا غَیْرُ مُهْمَلِینَ‏ لِمُرَاعَاتِکُمْ‏ وَ لَا نَاسِینَ‏ لِذِکْرِکُم‏}}؛ «ما از رسیدگی به حال شما کوتاهی نمی‌کنیم و یاد شما را از خاطر نمی‌بریم» احتجاج، ج ۲، ص ۵۹۸.</ref> و ما می‌‌توانیم با زمزمۀ‌ [[دعای عهد]]، [[دعای ندبه]] و [[زیارت]] [[نامه]] آل [[یس]]  ارتباط  قلبی و [[معنوی]]  با ایشان داشته و چراغ یادش را در [[آسمان]] جانمان روشن بداریم<ref>ر.ک: [[محمد رضا اکبری|اکبری، محمد رضا]]، [[پرچم هدایت (کتاب)|پرچم هدایت]]، ص ۶۸؛ [[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[وظایف منتظران در عصر غیبت (مقاله)|وظایف منتظران در عصر غیبت]]، ص ۶۸.</ref>.
==پرسش مستقیم==
==پرسش مستقیم==
* [[ مسلمانان نسبت به زیارت و یاد امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)]]
* [[ مسلمانان نسبت به زیارت و یاد امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)]]
* [[زیارت‌های امام مهدی چیست؟ (پرسش)]]


{{پرسمان زیارت امام مهدی و دعا برای او}}
{{پرسمان زیارت امام مهدی و دعا برای او}}
خط ۳۱: خط ۳۱:


==منابع==
==منابع==
* [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']]
{{فهرست اثر}}
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
{{ستون-شروع|۳}}
# [[پرونده:1100126.jpg|22px]][[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|'''نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی''']]
# [[پرونده:Mobaleghan.jpg|22px]][[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[وظایف منتظران در عصر غیبت (مقاله)|'''وظایف منتظران در عصر غیبت''']]
# [[پرونده:091225.jpg|22px]][[عبدالله محمد‌هاشمی|محمد‌هاشمی، عبدالله]]، [[فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی (مقاله)|'''فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی''']]
# [[پرونده:مشرق موعود.jpg|22px]] [[رضا انصاری|انصاری، رضا]]، [[پیش‌درآمدی بر آثار روان‌شناسی انتظار (مقاله)|'''پیش درآمدی بر آثار روان‌شناسی انتظار''']]
# [[پرونده:48623.jpg|22px]] [[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[چشم به راه (کتاب)|'''چشم به راه''']]
# [[پرونده:11121.jpg|22px]] [[سید علی موسوی|موسوی، سید علی]]، [[فلسفه انتظار فرج با تأکید بر افضل اعمال بودن آن (مقاله)|'''فلسفه انتظار فرج با تأکید بر افضل اعمال بودن آن''']]
# [[پرونده:24231.jpg|22px]] [[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی اصفهانی، سید محمد تقی]]، [[راز نیایش منتظران (کتاب)|'''راز نیایش منتظران''']]
# [[پرونده:152098.jpg|22px]][[سید محمد بنی‌هاشمی|بنی‌هاشمی، سید محمد]]، [[سلسله درس‌های مهدویت ج۱۱ (کتاب)|'''برکات انتظار''']]
# [[پرونده:137953.jpg|22px]][[رضا علی کرمی|کرمی؛ رضا علی]]، [[خانواده منتظر امام زمان (کتاب)|'''خانواده منتظر امام زمان''']]
# [[پرونده:13681160.jpg|22px]][[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن ]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|'''رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه''']]
# [[پرونده:Mar.jpg|22px]][[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر (مقاله)|'''واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر''']]
# [[پرونده:13681246.jpg|22px]][[محمد رضا اکبری|اکبری، محمد رضا]]، [[پرچم هدایت (کتاب)|'''پرچم هدایت''']]
{{پایان}}
{{پایان}}
==پانویس==
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{یادآوری پانویس}}
خط ۴۱: خط ۵۵:
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:زیارت امام مهدی]]
[[رده:زیارت امام مهدی]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]

نسخهٔ ‏۹ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۳:۳۸

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

اهمیت یاد امام

چیستی یاد امام بر اساس آیات

سیره اهل بیت در یاد کردن امام مهدی(ع)

  1. امام صادق (ع) به داود بن سرحان می‌فرماید: «ای داود! سلام مرا به دوستانم برسان و این پیام مرا بگو: "خداوند رحمت کند بنده‌ای را که وقتی با یک نفر هست، دربارۀ امر ما مذاکره کند. در این صورت، نفر سوم آنها فرشته‌ای است که برای آنها طلب مغفرت می‌کند و هیچ دو نفری با هم بر یاد نمودن از ما اجتماع نمی‌کنند، مگر آنکه خدای تعالی به آن دو بر فرشتگان مباهات می‌کند. پس هر گاه اجتماع کردید به "ذکر" بپردازید؛ زیرا اجتماع شما و یاد کردن شما، سبب زنده شدن ما می‌شود و بهترین مردم بعد از ما کسانی هستند که درباره امر ما مذاکره کرده و به "ذکر" ما دعوت می‌کنند»[۲۷].[۲۸]
  2. سدیر صیرفی در روایتی می‌گوید: «من، مفضل بن عمر، ابوبصیر و أبان بن تغلب بر امام صادق (ع) وارد شدیم دیدیم ایشان بر روی خاک نشسته است و با قلبی سوزان به شدت گریه نموده و این ذکر را زمزمه می‌کردند: «ای آقای من غیبت تو آرامش مرا از من ربوده و زندگی را بر من تنگ نموده و قرار دلم را از من گرفته است»[۲۹].[۳۰]
  3. امام جواد (ع) نیز در روایتی هنگام نام بردن امامان معصوم پیش از این که نام امام عصر(ع) را بیان کند به شدت گریه نمود[۳۱].[۳۲]

پرسش مستقیم

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ر.ک: محمد‌هاشمی، عبدالله، فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی، ص۳۴.
  2. ر.ک: سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص ۷۲؛ الهی‌نژاد، حسین، وظایف منتظران در عصر غیبت، ص ۶۸.
  3. امام علی(ع) فرمود: «مَنْ أَحَبَّ شَیْئاً لَهِجَ بِذِکْرِهِ‏»؛ غرر و درر، ج ۱، ص ۲۳۱.
  4. ر.ک: انصاری، رضا، پیش درآمدی بر آثار روان‌شناسی انتظار، ص؟؟؟
  5. «یَا دَاوُدُ، أَبْلِغْ مَوَالِیَّ عَنِّی السَّلَامَ، وَ أَنِّی أَقُولُ: رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً اجْتَمَعَ مَعَ آخَرَ فَتَذَاکَرَا أَمْرَنَا، فَإِنَّ ثَالِثَهُمَا مَلَکٌ یَسْتَغْفِرُ لَهُمَا، وَ مَا اجْتَمَعَ اثْنَانِ عَلَی ذِکْرِنَا إِلَّا بَاهَی اللَّهُ (تَعَالَی) بِهِمَا الْمَلَائِکَةَ، فَإِذَا اجْتَمَعْتُمْ فَاشْتَغِلُوا بِالذِّکْرِ، فَإِنَّ فِی اجْتِمَاعِکُمْ وَ مُذَاکَرَتِکُمْ إِحْیَاؤُنَا، وَ خَیْرُ النَّاسِ مِنْ بَعْدِنَا مَنْ ذَاکَرَ بِأَمْرِنَا وَ دَعَا إِلَی ذِکْرِنَا»؛ امالی طوسی، ص ۲۲۴، ح۳۹۰.
  6. ر.ک: شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۱۶۳ـ ۱۷۲.
  7. «یَغِیبُ عَنْ أَبْصَارِ النَّاسِ شَخْصُهُ وَ لَا یَغِیبُ‏ عَنْ‏ قُلُوبِ‏ الْمُؤْمِنِینَ ذِکْرُه»؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۲۲۱، ح ۶.
  8. ر.ک: موسوی، سید علی، فلسفه انتظار فرج با تأکید بر افضل اعمال بودن آن، ص ۲۴۰.
  9. ر.ک: موسوی اصفهانی، سید محمد تقی، راز نیایش منتظران، ص ۲۹ و ۳۰.
  10. ر.ک: بنی‌هاشمی، سید محمد، برکات انتظار، ص ۲۲-۲۳.
  11. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ۳۲۸.
  12. عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر، ج۱۲، ص ۴۲.
  13. «و بگو (آنچه در سر دارید) انجام دهید، به زودی خداوند و پیامبرش و مؤمنان کار شما را خواهند دید» سوره توبه، آیه ۱۰۵.
  14. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی،ج۱، ص۲۱۹؛ عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر،ج۲، ص۱۰۹؛ طوسی، الأمالی، ص۴۰۹.
  15. «و از نعمتی که خدا به شما داده است یاد کنید» سوره بقره، آیه ۲۳۱.
  16. «ای مؤمنان از نعمت خداوند بر خود یاد کنید» سوره مائده، آیه ۱۱.
  17. «ای مردم! نعمت خداوند را بر خویش به یاد آورید» سوره فاطر، آیه ۳.
  18. ر.ک: کرمی؛ رضا علی، خانواده منتظر امام زمان، ص ۹۴-۹۵.
  19. «آیا ندیده‌اید که خداوند آنچه را در آسمان‌ها و در زمین است برای شما رام کرد و نعمت‌های آشکار و پنهان خود را بر شما تمام کرد؟» سوره لقمان، آیه ۲۰.
  20. کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۳۶۸؛ خزاز قمی، علی بن محمد، کفایة الأثر، ص۲۷۰.
  21. «آیا در (کار) کسانی که ناسپاسی را جایگزین نعمت خداوند کردند» سوره ابراهیم، آیه ۲۸.
  22. «نَحْنُ النِّعْمَةُ الَّتِی أَنْعَمَ اللَّهُ بِهَا عَلَی عِبَادِه‏»؛ قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج۱، ص۸۶؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۱، ص۲۱۷.
  23. ر.ک: گوهری، عباس و دیمه کار گراب، محسن ، رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه، ص ۱۰۰-۱۰۲.
  24. ر.ک: محمد‌هاشمی، عبدالله، فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی، ص ۳۴.
  25. ر.ک: نجفی لیواری، مریم و محمدنیا گالشکلامی، نرگس، واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر، ص ۸۲.
  26. ر.ک: گوهری، عباس و دیمه کار گراب، محسن ، رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه، ص ۱۰۰-۱۰۲.
  27. «یا داوود أبلغ موالیّ عنّی السّلام و أنّی أقول: رحم اللّه عبدا اجتمع مع آخر فتذاکر أمرنا فإنّ ثالثهما ملک یستغفر لهما، و ما اجتمع إثنان علی‏ ذکرنا إلّا باهی اللّه تعالی بهما الملائکة، فإذا اجتمعتم فاشتغلوا بالذّکر، فإنّ فی اجتماعکم و مذاکرتکم إحیاؤنا، و خیر النّاس من بعدنا من ذاکر بأمرنا و دعا إلی ذکرنا»؛ بحارالانوار، ج۱۰۲، ص۲۰۰.
  28. ر.ک: نجفی لیواری، مریم و محمدنیا گالشکلامی، نرگس، واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر، ص ۸۲.
  29. «سَیِّدِی غَیْبَتُکَ نَفَتْ رُقَادِی وَ ضَیَّقَتْ عَلَیَّ مِهَادِی وَ ابْتَزَّتْ مِنِّی رَاحَةَ فُؤَادِی»؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۳۵۲؛ طوسی، الغیبة، ص۱۶۸.
  30. ر.ک: گوهری، عباس و دیمه کار گراب، محسن ، رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه، ص ۱۰۰-۱۰۲.
  31. «فَبَکَی(ع)بُکَاءً شَدِیدا»؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۳۷۹؛ خزاز قمی، علی بن محمد، کفایة الأثر،ص ۲۸۳.
  32. ر.ک: گوهری، عباس و دیمه کار گراب، محسن ، رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه، ص ۱۰۰-۱۰۲.
  33. ر.ک: گوهری، عباس و دیمه کار گراب، محسن ، رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه، ص ۱۰۰-۱۰۲؛ کرمی؛ رضا علی، خانواده منتظر امام زمان، ص ۹۴-۹۵.
  34. «إِنَّا غَیْرُ مُهْمَلِینَ‏ لِمُرَاعَاتِکُمْ‏ وَ لَا نَاسِینَ‏ لِذِکْرِکُم‏»؛ «ما از رسیدگی به حال شما کوتاهی نمی‌کنیم و یاد شما را از خاطر نمی‌بریم» احتجاج، ج ۲، ص ۵۹۸.
  35. ر.ک: اکبری، محمد رضا، پرچم هدایت، ص ۶۸؛ الهی‌نژاد، حسین، وظایف منتظران در عصر غیبت، ص ۶۸.