تقوا در اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

تقوا در اخلاق اسلامی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۳ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۳:۳۰

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۲۳ مهٔ ۲۰۲۰

جز

جایگزینی متن - 'باقی' به 'باقی'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۸۷۹

ویرایش

@@ خط ۶۵: / خط ۶۵: @@
 *از همین رو است که برخی از مردمانی که از این ملکه پر [[ارزش]] برخوردار نشده‌اند، تنها تا زمانی که در معرض انجام [[گناه]] واقع نشده‌اند، به [[واجبات]] و محرّمات [[الهی]] بها می‌دهند؛ امّا چون حرامی در مسیر آنان قرار گیرد، چنان نسبت به آن [[اشتیاق]] از خود نشان می‌دهند که گویی بویی از [[حرمت]] آن فعل به مشام آنان نرسیده است!. سخت‌تر آنکه اینان چون به مصیبتی دچار شوند، برخی از [[واجبات]] را برای [[انتقام]] ستاندن از [[حضرت حق]] ترک می‌گویند!، [[نماز]] با تمامی اهمیّتی که در [[شریعت]] بدان داده شده است، می‌تواند برای آنها در همین شمار قرار گیرد!.
 *۲. در شمار دیگر معانی [[تقوی]]، می‌توان به عزلت‌گزینی اشاره کرد. عزلت‌گزینان از [[جامعه]] کناره می‌گیرند و فعّالیّت‌های [[اجتماعی]] را ترک می‌کنند، تا در مساجد و مکان‌های [[مقدّس]] مجاورت گزینند و به [[عبادت الهی]] بپردازند. اینان [[نزدیکان]] و [[یاران]] خویش را فراموش می‌کنند، و تنها در خلوت خود به [[عبادات]] گوناگون اشتغال می‌یابند؛
-*امّا تمامی سخن در آن است که اینان اگر عبادتی انجام می‌دهند، از آن رو است که کاری جز از آن برای خود [[باقی]] نگذارده‌اند؛ و اگر از محرّمات [[الهی]] دست می‌کشند، از آن رو است که هرگز در مسیر کار حرامی واقع نمی‌شوند؛ نه به [[اموال]] [[مردم]] دست‌درازی می‌کنند، و نه به [[غیبت]] آنان می‌پردازند، و نه هرگز دروغی بر زبان می‌آورند؛ امّا این همه از آن رو است که در کنار [[مردم]] نیستند تا در برخوردهای خود به رعایت [[تقوی]] پرداخته از انجام [[گناه]] باز مانند.
+*امّا تمامی سخن در آن است که اینان اگر عبادتی انجام می‌دهند، از آن رو است که کاری جز از آن برای خود باقی نگذارده‌اند؛ و اگر از محرّمات [[الهی]] دست می‌کشند، از آن رو است که هرگز در مسیر کار حرامی واقع نمی‌شوند؛ نه به [[اموال]] [[مردم]] دست‌درازی می‌کنند، و نه به [[غیبت]] آنان می‌پردازند، و نه هرگز دروغی بر زبان می‌آورند؛ امّا این همه از آن رو است که در کنار [[مردم]] نیستند تا در برخوردهای خود به رعایت [[تقوی]] پرداخته از انجام [[گناه]] باز مانند.
 *با این همه امّا، این نوع از [[تقوی]] را نمی‌توان [[پسندیده]] دانست؛ چه عزلت‌گزینی خود مذموم است. گذشته از آن، عزلت‌گزینان هرچند به عقوبتی دچار نخواهند شد، امّا ثوابی نیز بر آنچه انجام می‌دهند نخواهند برد. گذشته از این، آنچه در مورد پیشین اشاره کردیم در اینجا نیز جریان می‌یابد؛ چه عزلت‌گزین هرچند هم‌اکنون دست در گناهی نمی‌برد، امّا اگر فعل حرامی در مسیر [[زندگی]] او قرار گیرد، چون ملکه [[تقوی]] را به‌دست نیاورده است می‌تواند در دام آن گرفتار شده تن به [[گناه]] بیالاید. در این حال، او دانسته به [[هلاکت]] می‌افتد و بر اساس [[علم]] به [[حرمت]] محرّمات گرفتار [[دوزخ]] می‌گردد!
 *۳. تقوای گزینشی نیز در شمار اقسام [[تقوی]] قرار دارد. گزینش‌گران در [[تقوی]]، از [[تقوای الهی]] در برخی از [[اعمال]] برخوردارند، امّا در دیگر زمینه‌ها گویی نشانی از [[تقوی]] نیافته‌اند!. برخی از اینان به [[نماز]] سخت بها می‌دهند، و از خوردن [[اموال]] [[مردمان]] پرهیز می‌کنند، امّا برخی از دیگر [[واجبات]] را ترک و از انجام محرّمات [[الهی]] نیز اجتناب نمی‌ورزند. در این زمینه، پرهیز نکردن از محرّمات جنسی از رواج بیشتری برخوردار است<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۳ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۳، ص ۳۶۷.</ref>.